تصميم گيري سخته

سلام، دختري ٢٥ ساله هستم در شرف ازدواج، از همون اول نامزدي، قيافه ي نامزدم به دلم ننشست، با اين حال نميدونم چرا، ولي جواب مثبت دادم😔😔😔.
نامزدم ، پسر خوبيه، دوستم داره، برا ايندمون تلاش ميكنه، و از لحاظ ظاهر خيلي بهتر شده و سعيشو ميكنه باز بهتر شه( الان از قيافش بدم نمياد) . همه ي اينا يكطرف، من اون احساسي كه بايد به نامزدم داشته باشمو ندارم. در ضمن به لحاظ اوضاع مالي، اندكي با هم تفاوت داريم. اما تلاش كردن نامزدمو ميبينم.
مرددم بين موندن و رفتن.اگر هم نامزدي رو بهم بزنم حمايت خانوادمو ندارم. نميدونم مشكلم فقط اوضاع ماليه يا ....
نامزدم پشتكارش خوبه، همراهميو ميخواد، نميدونم ميتونم يا نه....
تصميم گيري سخته.....احساساتمو گم كردم. ( براش احترام قائلم اما دوست داشتن عاشقانه نه)
خصوصيات خودم: كم تحمل و كم صبر, جاه طلب
خصوصيات نامزدم: پشتكار عالي، صادق

هميشه تصميم گيري واسم سخت بوده، حتي نميدونم با وجود مخالفت خانواده و جبهه گيريشون نامزدي رو بهم بزنم يا نه. ( هميشه مرددم) نميتونم تصميم بگيرم...

سلام

فکر می کنم مشکل بیشتر از احساسات شما باشه تا نامزدتون
بیشتر فکر کن

به نظر می رسه دنبال بهانه ای که خودت را قانع کنی
قیافه اش را دوست نداشتم ولی الان دارم ... خب ؟
وضعیت مالیش از ما کمتره اما تلاش می کنه ... خب؟

من مطلب دیگه ای توی نوشتتون ندیدم.
حتی جایی که ویژگیهاتون را می گی، ویژگیهای نامزدت مثبته و ویژگیهای خودت؟

بله درست فكر ميكنيد من احساساتمو گم كردم، خيلي وقتا فكر ميكنم اگر فرد ديگه اي هم به خواستگاريم ميومد باز هم اوضاع اين شكل بود.
شايد بي ربط به گذشتم نباشه، حدود هفت سال پيش به پسري علاقمند بودم اما علاقه يكطرفه يود، بعد حدود سه چار سال قهر و اشتي، خسته شدم و خودمو قانع كردم اينجور ارتباط فابده اي نداره، ارتباطمون قطع شد، اما قلبا دوستشون داشتم، بعد از دو سال از قهر كردن ايشون برگشتن و خواستن با هم باشيم، اما ايشون ظاهرا قرصي مصرف ميكردن، قلبا دوستشون داشتم و ميخواستم باهاشون بمونم اما لفظا بي محلي ميكردم تا تنبيه شن، حس ميكردم ميتونم تركش بدم ، سر يك دعوا، ارتباطمون قطع شد و دو ماه بعدش متوجه شدم دارن ازدواج ميكنن. تا امروز باهاشون تماس نگرفتم، اوايل سختم بود، چند بار خواستم تماس بگيرم اما جلوي خودمو گرفتم، و حدوذ يكساله بدون احساسم حتي اگر ايشون پاك شن مجرد شن و.... نه به خودش علاقه دارم نه به ادم هاي ديگه، حتي دلم برا خانوادم هم تنگ نميشه. دلم برا نامزدم تنگ نميشه، زنگ زدنام بيشتر برا رفع تكليفه.... دو ماه ديگه عروسيه و من همچنان گيجم.....

سلام.

این احساس کرختی معمولا بعد از روابط عاطفی کمال طلبانه ایجاد میشه.بعد ازترک اون فرد،چون احساسات قبلی در اوج برانگیختگی بوده واز طرف دیگه ذهن با تصور احساسات گذشته اون رو تحریف میکنه وزیباترش میکنه،برگشتن وپذیرش واقعیات با احساسات ملایم سخت میشه.

بخاطر همین فرد یا دوست داره همش بخوابه یا منزوی باشه وترجیح میده بی تفاوت باشه شاید با بی تفاوتی به نوعی بخاد از گذشته انتقام بگیره(نه اینکه حتما به شریک زندگیش بی تفاوت باشه)

بهتر بود زودتر از این حضوری به مشاور مراجعه میکردی .ولی تشخیص مشکل خودش یه گام بزرگ به جلوست.متاسفانه عشق با اون احساسات بالا وافلاطونی بیشتر شبیه یک رویا وخوابه.گاهی اتفاق افتاده که فرد نیازبه عشق رو در رابطه های دوست دختری وپسری یافته واز اونجا برای خوش تعریفش کرده.

اما این تصور ونگرش بسیار با آنچه که در واقعیت هست فرق داره.چون دختر وپسر بسیاری از جنبه های همدیگه رو نمیبینن.با کلی جو رمانتیک یک ساعت یا دوساعت کنار هم قرار میگیرند تب عشق وعاشقی در این حالت بسیار اغوا کنندست ومتاسفانه فراموش کردنش هم میتونه دشوار باشه.


اما همسر کسیه که با تعهد ومسئولیت کنار توست وقراره تمام جنبه های اونو در۲۴ساعت شبانه روز ببینی مطمئنا اینجا دیگه اون پلان رویایی دختر وپسر نیست.یک دوست داشتنی میخاد که از سر عقلانیت ومنطق باشه.یک دوست داشتن پیوسته وهمیشگی.شاید تبش به اندازه ی اون بالا نباشه اما انسان رو از زندگی کردن نمیندازه واز واقعیات دورش نمیکنه.


بنابراین پیشنهاد میکنم نگرشت رو به دوست داشتن اصلاح کن.

ممنون از نظراتتون....
دوستان! من ميخوام به يقين برسم چه برا رفتن چه برا موندن. ميترسم( هميشه ترسيدم) الان ازدواج كنم اما هميشه تو دلم حسرت باشه، به حال اين و اون غبطه بخورم. از طرفي هم نامزدي بهم بخوره باز يجور ديگه پشيمون شم.بدجور گيجم...

سلام … فقط یه کاری کنید… با خودتون روراست باشید و به خودتون دروغ نگید… ببینید تمام خصوصیات و خوب و بد این اقا رو کنار هم میتونید قبول کنید یانه…اگر واقعا کنار خوبی های دیگری که این آقا دارند باز هم احساس میکنید ویژگی منفیشون از نظر شما پررنگه پس نه خودتون رو دردسر بدید نه اون آقا رو و اگر برعکسه پیش به سوی خوشبختی

گفتين رو راست باشم، باشه.
حقيقتش الان كه فكر ميكنم شايد دوستش دارم. اما عاشق شايد نه. اما يه اما ميمونه و اون اينكه بنده جاه طلبم....😬 تقريبا مطمئنم نامزدم تو كارش ميتونه موفق شه اما زمان ميخواد .
دارم مقايسه ميكنم ايشونو با نامزد خواهرم...
اينطور كه حس ميكنم نامزدم دوست داشتنش و علاقه اش بهم واقعي تر هستش تا نامزد خواهرم علاقش نسبت به خواهرم.
متاسفانه تو ذهنم در حال حاضر موقعيت و ماديات و مقام مچرخه😔😔😔
لازم به ذكره ما تقريبا دو قلوويم و حساسيتمون نسبت به هم زياد...
در ضمن نامزد خواهرم، قبل از نامزديش با خواهرم بهم پيشنهاد دوستي دادن كه من قبول نكردم اما الان حرص ميخورم( نه به خاطر خودش ، حقيقتش به خاطر موقعيتش)
نه ميخوام خودم حسرت موقعيت خواهرمو بخورم نه ميخوام بهش ضربه بزنم.
بهم فحش ندين ، باور كنين سخته...

بنظر من یه مدت وقت بذار برای شناختن خودت
تمااااام ویژگی های مثبت و منفی خودتو بنویس
راه های کنترل ویژگی های منفی خودتو پیدا کن
از ویژگی های مثبتت ب عنوان برگ برنده زندگیت استفاده کن
وقت بذار و خودتو بشناس
وقت بذار و خودتو پیدا کن
تو الآن سردرگمی و جز خودت هیشکی نمیتونه کمکت کنه
خودتو از بلاتکلیفی و نمیدونم چیکارکنم و...نجات بده
.
.
.
یه نکته دیگه
قرار نیست همه چیز کامل و خوب مطلق باشه
قرار نیست آدما کامل و همه چیز تموم باشن
اینو باور کن
مشکل ما آدمای کمال طلب اینه که از همه چی بهترینشو میخواییم
و وقتی بهترین برامون حاصل نمیشه همینجوری میشیم ک تو الآن شدی (گیج و سردرگم)
ولی بالاخره باید برسه روزی که باور کنیم آرامش تو تعادله
همیشه بهترین ها و کاملترین ها و تو اوج بودن برامون آرامش نمیاره و بهمون حس خوشبختی نمیده
.
.
.
برات دعا میکنم بهترین تصمیمو بگیری و هرچی ب صلاحته برات اتفاق بیوفته

ممنونم delyar عزيز
متاسفانه شدت اين موضوع تو ذهنم به قدريه كه جايي برا دوست داشتن واسم نزاشته.
ممنون ميشم نظراتتونو بگين تا بتونم خوب شم.

با نظرات ما که خوب نمی شی

اگه بتونی بری مشاوره حضوری کمکت می کنه.

شما همین حسها را موقع انتخاب رشته، کار و بقیه تصمیمهای زندگیت هم داشتی؟

نه. تا جايي كه يادمه هر وقت خواستگار ميومد، اين مدلي ميشدم.در ضمن مشكل جسمي، يا گذشته ي ترسناك و بدي ندارم كه بخوام از اين مسائل بترسم.