بهترین برخورد با اعتیاد شوهرم چیه؟

دوستان سلام

مدت 7ساله که ازدواج کردم.مدتیه که فهمیدم شوهرم تریاک میکشه.چند باری بوی تریاک رو توی راهروی خونمون متوجه شدم .تا الان هیچ عکس العملی بهش نشون ندادم.شوهرم نمی دونه که من از اعتیادش خبر دارم. الان نمی دونم باید چه کاز کنم؟چه برخوردی باید داشته باشم؟فکر می کنم اگه موضوع رو بهش بگم یا باهام دعوا و یا شاید برخورد فیزیکی بکنه و منکر بشه.یا مثل خیلی از کسانی که مواد مصرف می کنند بگه همینه که هست .میخوای بمون .نمیخوای برو....
نمی خوام اشتباه کنم.برای همین تا حالا سکوت کردم.از درون داغون شدم ولی به روی خودم نیاوردم.به نظر شما بهترین برخورد در این شرایط چیه؟امیدوارم مدیریت محترم سایت هم نظر کارشناسانه خودشون رو مطرح کنند.
ممنونم

عزیزم به تالار خوش اومدی
راه درستی در پیش گرفتی که نگذاشنی پرده حیا و حرمت بینتون از بین بره
خیلی مقاوم باش
اول مطمئن شو که فقط تریاک میکشه بعد با یه مشاور ترک اعتیاد در تماس باش تا قدم به قدم راهنماییت کنه
به خودت امیدواری بده ببین اگه باهاش در گیر بشی وضعیتت بدتر میشه
کسی که اعتیاد داره شدیدا به محبت محتاج هست تو محبتت رو ازش دریغ نکن تا از تو فراری بشه
عسل من بهترین کار و مثبت ترین کار شما صبر است فکر نکن از سر دلخوشی می گم صبر کن نه خیلی سخت هست ارامشت را حفظ کن و صبر داشته باش یواش یواش می تونی ترکش بدی
مطمئن باش فقط روی خودت تمرکز داشته باش و سعی کن ارام و منطقی عمل کنی نه اینکه تحت تاثیر اعتیادش عجولانه تصمیم بگیری
یه کم از خودت و روحیه همسرت بگو
آیا فرزند هم داری
شوهرت قبلا سیگار میکشیده
رابطتون از نظر عاطفی چه جوری هست
شوهرت مسئولیت پذیر هست یا نه
خرج خونه رو در میاره
رابطه اش با خانواده هاتون چه جوری هست؟
صبر یادت نره

بالهای صداقت عزیز سلام

شوهر من از قبل ازدواجمان سیگار می کشیده. مساله دیگه اینه که توی خانواده و فامیل شوهرم مصرف تریاک یه جورایی عادیه.یعنی قبح مساله برای خیلی از اونها از بین رفته.یکی از عموهای شوهرم به تریاک معتاده جوری که خودشون هم قبول دارن.به قول خودشون باباش و 2 تا از عموهاش هم ثفریحی مصرف می کنند.قبلا وقتی خونه پدر شوهرم می اومدند در یک اتاق مشغوول می شدند .اما به تازگی وسط پذیرایی می نشینند وجلوی همه مشغول کشیدن تریاک می شوند.جالبه که زنهاشون هم اون طرف راحت نشستند و مشغول صحبتند و ناظر بر این مساله!
شوهرم مسئولیت پذیره و خرج خونه رو میاره.دختر5 ساله و پسر 1 ساله دارم.رابطمون بد نیست.ولی صمیمانه هم نیست.

سلام گلم
اینکه گفتی توی خانوادشون مصرف تریاک عادی هست
باید خیلی صبر و تحمل داشته باشی و با سختکوشی زیاد شوهرت رو ترک بدی
بدون رودربایسی شما دوتا راه حل داری
1- خیلی رک به شوهرت قضیه رو بگی که مسلما باعث دعوا و تنش و از هم پاشیدن زندگیت میشه که من صلاح نمی دونم
2-با صبر و ارامش پله پله او را از اینکار منع کنی که ذکر دو نکته لازم هست
الف-یا شوهر شما قبول می کنه و نه با سرعت بلکه ارام ارام ترک میکنه
ب- یا شوهر شما قبول نمی کنه و شما باید با اموختن مهارت های زندگی در کمال ارامش به زندگی ادامه بدی

البته روش دوم در صورتی هست که شما بخواهی به این زندگی ادامه بدهی که این راهکار از نظر من صحیح تر هست
عزیزم الان برادرم مشکلی داره تلفن زده باید آرومش کنم
دوباره برایت می گویم

باز هم سلام خانمی
پست قبلی ام را بخون و ببین کدام راه حل را بیشتر می پسندی
فقط
منطقی باش آینده نگر باش با خودت رو راست باش
به اما و اگر و میشه و ممکن هست هم فکر نکن

خیلی از بچه هایی که توی این تالار هستند دارای مشکل هستند ولی در کنار این مشکل به راحتی و ارامش زندگی می کنند
من تمتم سعیم رو می کنم که شما هم در زندگی ات ارامش را اگر نداری بدست آوری و اگر داری بیشتر لمسش کنی


گفتی رابطتتون بد نیست ولی صمیمی هم نیست خوب پس باهم خوبید خدا را شکر می توان کم کم این رابطه را صمیمی کرد و به عمق علاقه و احساس رسید تاجایی که خودت راضی باشی
گل من
من تازه در این سایت امده ام و خیلی چیزها آموختم امیدوارم به توانم اندکی دانشم را به تو نیز هدیه کنم اگر کم و کاستی هست بزرگ های تالار مثل آقا نقاب و فرشته خانم و انی و.... هستند که نقص های این حقیر را پوشش دهند
خدا با صابرین هست

خدمت مدیریت محترم سایت سلام عرض می کنم و از اینکه تاپیک من را دوباره به این قسمت منتقل کردند قدردانی و تشکر می کنم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بالهای صداقت خوب و مهربون سلام

از پاسخت خیلی خیلی ممنونم.

من فکر نمی کنم بتونم رک و مستقیم به شوهرم بگم چون با شناختی که ازش دارم می ترسم دعوا یا برخورد فیزیکی کنه یا بگه دلم می خواد و...اوضاع بدتر بشه.
اما با صبر و آرامش هم نمی دونم چطوری میشه باهاش مطرح کنم؟چون فکر می کنم بازم عصبانی میشه و...

شما گفتید:
ب- یا شوهر شما قبول نمی کنه و شما باید با اموختن مهارت های زندگی در کمال ارامش به زندگی ادامه بدی

البته روش دوم در صورتی هست که شما بخواهی به این زندگی ادامه بدهی که این راهکار از نظر من صحیح تر هست

منظورتون اینه که اگه ترک هم نکرد به زندگیم باهاش ادامه بدم؟
اینطوری فکر می کنم دیگه راحت داخل خونه مواد مصرف کنه.نمی دونم چه کنم؟دلم برای بچه هام می سوزه.

http://forum1.congress60.org/index.php
http://www.congress60.org/
عزیزم اولین آدرس تالار گفتگو که در اون ادمایی که زمانی مصرف کننده بودن چه خودشون یا همسرشون و الان رها شدن بهت میگن چیکار کنی اونا بهترین کسانی هستند که میتونن بهت کمک کنن چون تو این شرایط بودنو همه مشکلات رو لمس کردنموفق باشی

عزیزم سلام
تصمیم گیرنده نهایی شما هستی
اینکه ایا تمایل داری با ایشون به زندگی مشترک ادامه بدهی یا نه تصمیم با شماست
من راه حل هایی که به نظرم رسید رو گفتم
ببین عزیز دلم شما الان کنار همسرت و دو فرزندت هستی کمی فکر کن ببین ایا فقط اعتیاد شوهرت مسئله اصل و مشکل در زندگی ات هست یا نه مشائل و مشکلات دیگری مثل عدم مسئولیت پذیری بی فکری بی تفاوتی نسبت به زن و همسرو...
هم در زندگی داری یانه
البته توی پستهای قبلی گفتی مشکلی از نظز تامین مخارج زندگی نداری و شوهرت مسئولیت پذیر هست
خوب
حالا با آرامش فکر کن به اینکه توی این زندگی چه چیزهایی برایت ارزش دارد همه را لیست کن
مشکلاتت را هم لیست کن
اون وقت بدون ترس و واهمه ببین موندن توی زندگی را می پسندی یا رفتن
اگر موندن را پسندیدی
1-شوهرت ممکن است ترک کند خوب شکر خا مشکل از بیخ و بن حل میشه(البته جای بحث دارد)
2-شوهرت ترک نمی کند حالا این شما هستی که با یادگرفتن مهارت های زندگی با وجود این مشکل به زندگی ات در کمال لذت و ارامش ادامه می دهی (این هم جای بحث دارد)
اگر رفتن را پسندیدی
1- به برگشتن به خانه پدری
2- امکان از دست دادن بچه ها
3-نداشتن استقلال مالی (در صورت کارمند نبودن)
4-امکان ازدواج مجدد
5-امکان شنیدن کنایه ها ی دیگران
و.....
هر کدام را خوب بررسی کن تصمیم قاطع (با ارامش کامل بدون ترس از آینده) بگیر اون وقت بازهم برایت می گویم
موفق باشی

بالهای صداقت عزیز

تصمیم گیری در مورد ادامه زندگی یا جدایی خیلی سخته.فکر می کنم و آنچه به ذهنم رسید رو بهت می گم.

از نظراتت باز هم ممنونم

بالهای صداقت مهربون

شرایط فعلی زندگیم رو دوست ندارم و کنار اومدن با این قضیه برام خیلی سخته.اما نمی دونم اگه جدا بشم مشکلات و سختی بیشتری رو باید تحمل کنم یا الان؟
نمی دونم؟
اینه که نمی تونم تصمیم بگیرم.