مهریه

سلام
من می خواهم در مورد قضیه ای که تازگی ها باب شده با هم حرف بزنیم
بله مهریه بالا
راستش من مدتی در دادگاه خانواده بودم (به خاطر خدمت سربازی)تنها چیزی که خیلی جدیده و باعث از هم متلاشی شدن خانواده های جوان میشه همین گرفتن مهریه توسط خانمها در همان زمان عقد است من قبول دارم که عندالمطالبه است اما شما هم حق بدید پسرها با امید به خواستگاری یه دختر میرن دخترا هم با این عملشون باعث بی اعتمادی میشن
و زمین خوردن اون از همه جا بیخبر که بلند شدنش تا مدتها طول می کشه
من قبول دارم که درصدی از همین پسرا مقصرن ولی تنها درصد کمی
بعد هم با پول مهریه ماشین و منزل و ......
البته مهریه حق طبیعی هر خانم ایرانی است اما معقول
لطفا شما هم نظرتون رو بدید ممنون

بوی گند این سنت کثیف که از جمله سنن پلشت ما ایرانیهای قهرمان است،دارد همگان را خفه می کند.باید این امر را که متعلق به جهان پیشامدرن است را به همان دوران واگذاشت و طرحی نو درفکند.
اگر این سنت شوم و زشت پشت سر دیگران حرف زدن و تهمت به ناموس دیگران مطرود گردد،آنگاه پسر و دختر می توانند مدتی را با هم باشند تا از اخلاق و منش یکدیگر آگاه گردند که البته این کار با پرس و جو از دیگران و تحقیقات محلی اصلاً فایده ای ندارد.
مورد بسیار مهم دیگر،کنار گذاشتن این اخلاف سیئه حساسیت به بکارت دختران.
آنگاه این دو نفر با شناخت کاملی که از هم بدست آورده اند،یا از هم جدا می شوند یا زندگی را ادامه می دهند و پس از آن برای عقد و عروسی مهریه را باید از میان برد و چنین چیزی نباشد و از آن سوی جهزیه.
نه خانواده دختر به زحمت و سختی بیفتند و نه آنکه دختر خود را چون مرغ یا مبل یا قابلمه بفروشند و هر چه بالاتر و چربتر بفروشند که ناز شَستِشان.
در پس از از زناشویی زن و مرد هرچه بدست آوردند،در هنگام جدایی باید نیم شود؛همین و بس که راه حل همینی است که برشمردم.پس:
1-زندگی دختر و پسر در زیر یک سقف جهت شناخت خودشان از یکدیگر.(با لحاظ نمودن حذف توجه به بکارت دختران)
2-حذف سنن کثیف و زشت و خانمان برانداز مهریه و جهزیه.(از شنیدن ایندو واژه تازی تنم کهیر می زند!!)
3-بخش کردن اموال منقول و غیرمنقولی که زوج پس از ازدواج بدست آورده اند در صورت جدایی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گرد آفرید

بوی گند این سنت کثیف که از جمله سنن پلشت ما ایرانیهای قهرمان است،دارد همگان را خفه می کند.باید این امر را که متعلق به جهان پیشامدرن است را به همان دوران واگذاشت و طرحی نو درفکند.
مورد بسیار مهم دیگر،کنار گذاشتن این اخلاف سیئه حساسیت به بکارت دختران.
آنگاه این دو نفر با شناخت کاملی که از هم بدست آورده اند،یا از هم جدا می شوند یا زندگی را ادامه می دهند .
پس:
1-زندگی دختر و پسر در زیر یک سقف جهت شناخت خودشان از یکدیگر.(با لحاظ نمودن حذف توجه به بکارت دختران)
2-حذف سنن کثیف و زشت و خانمان برانداز مهریه و جهزیه.(از شنیدن ایندو واژه تازی تنم کهیر می زند!!)
3-بخش کردن اموال منقول و غیرمنقولی که زوج پس از ازدواج بدست آورده اند در صورت جدایی.

---

:33: *********************************************** :304:

خوب . . . منظور؟؟؟؟

نقل قول:

---

این دو نفر با شناخت کاملی که از هم بدست آورده اند،یا از هم جدا می شوند یا زندگی را ادامه می دهند
زندگی دختر و پسر در زیر یک سقف جهت شناخت خودشان از یکدیگر

---

این سخن شما، مرا یاد یک حکایتی میاندازد. میگویند که روزی دختر و پسری را با هم دیدند. به انها گفتند که آیا شما زن و شوهرید. پاسخ دادند خیر. ما با هم قرار گذاشتیم یه مدت با هم باشیم تا ببینیم بچمون دختر میشه یا پسر. اگه پسر شد با هم """"""""ازدواج"""""" کنیم.:54::54: احسن به این خردگرایی و آزاداندیشی:104::104:
دوست من!
متاسفانه آنقدر در جامعه ما به خاطر حسادت ها و چشم و هم چشمی ها مهریه ها بالا گرفته میشود که بسیاری ازدخترها انقدر در خانه میمانند تا پیر دختر شوند. مهریه به خودی خود چیز بدی نیست. اما ما آنقدر به آن رنگ و لعاب داده ایم که شده است دکانی برای کاسبی. خانواده دختر با این مهریه سنگین به قول شما هر چه دخترشان را بالاتر و چربتر بفروشند که ناز شَستِشان.
گرد آفرید جان!
فکر میکنم که یک بار این تذکر را به شما دادم. دوباره هم تکرار میکنم.خواهشا حساب اسلام را از حساب عملکردی که در جامعه ی ما وجود دارد جدا کنید............... خواهشا.

[align=justify]
با سلام به دوستان عزيز :

يکي از سنت‏هاي بسيار کهن اجتماعي رايج در جوامع بشري که قدمتي بسيار طولاني دارد، پرداخت مهريه در پيوند ازدواج است :228:.



به عبارت ديگر از گذشته‏هاي بسيار دور تا امروز، رسم بر آن است که مرد هنگام ازدواج و بويژه زماني که خواستگاري وي با پاسخ مثبت از سوي نامزد مورد نظر همراه مي‏شود، مبلغي را به عنوان مهريه براي زن در نظر مي‏گيرد:16::72: .

اگرچه سنت پرداخت مهريه، همانند ساير سنت‏هاي اجتماعي، طي روزگار گذشته، تحولات و دگوگوني‏هاي زيادي را پشت سر گذاشته و با توجه به زمان و مکان، دچار تغييرات مختلفي شده است .

روزگاري، مهريه در جايگاه بهاي زن قرار داشت و در واقع همان وجه المعامله عقد نکاح تلقي مي‏شده است و نيز؛ در دوره‏اي خاص به عنوان هديه‏اي از سوي مرد به پدر زن داده مي‏شد و در دوراني هم اين هديه، به خود زن اختصاص مي‏يافت است .

در حال حاضر نيز که جوامع بشري از جهات مختلف دگرگون شده و در قرن‏هاي اخير، تحولات علمي، پيشرفت‏هاي تکنولوژيکي، گسترش آزادي‏هاي بي‏رويه‏ي فردي و توسعه‏ي حق مشارکت سياسي براي تمام افراد، موجب پيدايش رويکردها و نگرش‏هاي جديدي نسبت به انسان و جنسيت او گرديده، در مواردي با افراط گرايي بيش از حد، جامعه انساني را بدون در نظر داشتن تمايز جنسيتي (و بلکه با نفي چنين تمايزي) صرفاً براساس شاخص‏هاي توسعه يافتگي و عقب ماندگي تقسيم بندي کرده است؛ نتيجه قهري چنين رويکردهايي آن است که تا زن و مرد نه به عنوان دو صنف از نوع واحد انساني (و طبعاً هر کدام با شاخصه‏ها و توانايي‏هاي اختصاصي) بلکه به عنوان دو موجود برابر و همطراز، با قابليت‏هاي همانند و داراي نقش‏ها و کارکردهاي جايگزين در نظر گرفته شده و ارزيابي شوند اين وضعيت همچنان ادامه خواهد داشت .

از همين رو با عنايت به همين نگرش‏ها، زن همپاي مرد تصور مي‏شود و سخن گفتن از تکاليف خانوادگي و التزام به وظايف زوجيت، تضييع حقوق زن و نقض آزادي‏هاي مشروع وي به شمار مي‏آيد و در واقع، هيجان آزادي خواهي زن، به جرياني تبديل مي‏شود که منجر به ايجاد جنبشي زن گرا و زن محور مي‏گردد و اين جنبش، آنچنان موجي را در جوامع بشري، بويژه غربي پديد مي‏آورد که در اثر تلاطم آن، بسياري از سنت‏هاي پايدار اجتماعي و عرف‏هاي ريشه‏دار انساني در هم مي‏شکند و بنيان نظام خانواده و اجتماع دگرگون مي‏شود .

خواسته يا ناخواسته و در اثر تعامل فرهنگ‏ها و ارتباط جوامع ـ بويژه در عصر کنوني ـ جوامع شرقي و بويژه اسلامي نيز از گزند اين موج در امان نمانده و آسيب‏ها و تهديدهاي آن، دامنگير اين جوامع هم گرديده است که در اثر آن سؤالات و شبهاتي در اين زمينه، در جوامع اسلامي هم، مطرح و ارائه مي‏شود که ايجاب مي‏نمايد برخي از آنها، مورد تحقيق و تأمل واقع شوند .

يکي از شبهات مطرح در مورد وضعيت زن در خانواده، راجع به مهريه است که با توجه به اينکه زن يکي از طرف‏هاي اصلي عقد نکاح است و همانند مرد از منافع آن بهره‏مند مي‏شود، و با در نظر داشتن استقلال مالي زن و توانايي او در تحصيل عوايد و کسب و امرار معاش خويش، اين سؤال مطرح مي‏شود که مهريه چه جايگاهي دارد؟ و الزام مرد به پرداخت آن چه توجيهي خواهد داشت؟ به عبارت ديگر وقتي پيوند نکاح معلول توافق زن و مرد است و اراده و رضايت زن همانند اراده و رضايت مرد، در صحت عقد ازدواج تأثير مي‏گذارد و اهليت زن، همانند اهليت مرد از عناصر اساسي صحت آن به شمار مي‏رود و از سوي ديگر، وقتي زن همانند مرد از منافع و لذايذ نکاح بهره مي‏برد، چه دليلي براي لزوم پرداخت مهريه و يا تعيين آن به عنوان يک شرط لازم در عقد نکاح وجود دارد؟

نوشتار حاضر در پي آن است که با توجه به بررسي و ارزيابي مختصري که صورت داده است، اين مسئله را با رويکرد عمدتاً عقلاني مورد تحليل و ارزيابي قرار دهد؛ لذا مهمترين سؤالي که مطرح مي‏گردد، اين است که اصلاً مهريه چيست؟ و چرا بايد به عنوان يک شرط اساسي در نکاح مد نظر قرار گيرد؟ براي اينکه بتوانيم پاسخ‏هاي اين پرسش‏ها را به طور مشخص به دست آوريم، مطالب اين نوشتار را طي دو بخش تنظيم و ارائه نماييم:

1 ـ چيستي مهريه‏

با قطع نظر از واژه‏شناسي مهريه و بررسي مفاهيم مترادف آن، نکته مهم و قابل بحث اين است که قرآن کريم از مهريه زنان با عنوان «صدُقه» ياد نموده و حکم به وجوب آن مي‏نمايد. از اين حکم قرآني چنين فهميده مي‏شود که وجوب مهر در عقد نکاح، نه يک حکم تأسيسي و اختصاصي شريعت اسلام، بلکه يک حکم امضايي است که قرآن مجيد با مهر تأييد زدن بر يک سنت پسنديده اجتماعي، آن را تحکيم بخشيده و تقويت نموده است؛ زيرا اولاً ترکيب کلمات و ساختار آيه شريفه «وآتوالنساء صدقاتهن نحله » به گونه‏اي است که وجود مهريه در آن مفروض و مفروغ عنه تلقي شده است .



به بيان بهتر اضافه‏ي «صدقات» به ضمير «هنّ» و مقدم داشتن کلمه «النساء» بيان اين معنا است که زنان مهريه داشته‏اند و پرداخت مهريه در بين مردم و در سنن ازدواج‏شان متداول بوده است؛[1] محمد حسين طباطبايي؛ الميزان؛ ترجمه سيد باقر موسوي؛ ج 4، قم: انتشارات اسلامي، بي‏تا، ص 269. بنابراين، معناي آيه اين نيست که «به زنان مهريه بدهيد» بلکه معناي دقيق آن اين است که «مهريه زنان را به خودشان بدهيد.» و روشن است که اين معنا، به صراحت از وجود مهريه حکايت دارد؛ از اين جهت است که مي‏گوييم وجوب مهريه يک حکم امضايي نه تأسيسي.

ثانياً؛ اگر از منظر تاريخي هم به مسئله نظر افکنده شود معلوم مي‏گردد که پرداخت مهر، علي رغم تحولات و تغييرات چشمگير، يک سنت پايدار اجتماعي است که از گذشته‏هاي دور تا امروز در جوامع بشري رايج است .

در مصر باستان، زوج مبلغي را به عنوان جبران خسارت از اين جهت که با ازدواج، يکي از اعضاي خانواده‏ي فردي را از او مي‏گرفت، به پدر دختر مي‏داد؛ يعني در واقع پرداخت «مهر» بابت تسکين و کاهش دادن درد و رنج ناشي از جدايي دختر از پدرش صورت مي‏گرفت.[2]



غالب غانم؛ القوانين و النظم عبرالتاريخ؛ لبنان: دار المنشورات الحقوقيه ، 1997، ص 47.



در بابل، مهر به عنوان وجه المعامله و در واقع بهاي زن بود که به پدر او داده مي‏شد؛ هرچند به مرور زمان، خريد آن به منظور ازدواج، با جايگزيني هديه‏اي براي پدر زن، حالت نمادين يافته بود[3] همان؛ ص 60.. جوامع قبيله‏اي و باديه نشين حجاز نيز از همين سنت پيروي مي‏کردند و مبلغ پرداختي از سوي مرد، به هر عنواني که داده مي‏شد به پدر دختر اختصاص داشت؛ اما پس از تابش اشعه حيات بخش اسلام بر حجاز و طلوع خورشيد عدالت در آن سرزمين، تنها تغيير بنياديني که در اين سنت اجتماعي پديد آمد، اختصاص يافتن مهريه به خود زن بود .

مهريه در قرآن‏

قرآن کريم در اين زمينه مي‏فرمايد: «وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَه ً...»[4] نساء: 4.. اين بيان، حق صريح و شخصي را براي زن در مهريه‏اش ايجاد کرد و با اعلام اينکه آنچه در جامعه جاهلي نسبت به آن رواج داشت، باطل است، ازدواج را اجتماع دوتن از روي ميل و اختيار خواند و «مهريه» را حق خود زن دانست که فقط خودش بايد آن را بگيرد نه ولي او.[5] سيد قطب؛ في ظلال القرآن؛ ج 1، لبنان: دار الشروق، 1995، ص 585 (ذيل آيه فوق) .


نکته مهم و قابل مطالعه در اين آيه شريفه آن است که قرآن کريم علاوه بر تخصيص مهريه به خود زن، جهت پرداخت آن را هم بيان مي‏کند و در واقع همين نکته است که ماهيت و چيستي مهريه را تبيين مي‏نمايد؛ چه اينکه دقت در آن نشان مي‏دهد که مهريه چيست و به چه منظوري پرداخت مي‏شود؛ اما پيش از پرداختن به آن، يادآوري دو مسئله به عنوان مقدمه ضروري به نظر مي‏آيد :

1 ـ از نگاه انسان شناختي و ارزشي، زن و مرد هيچ‏گونه تفاوتي ندارند و اصولاً از نظر اسلام، انسانيت انسان به روح او وابسته است که واحد و تقسيم‏ناپذير است؛ به بيان ديگر زن و مرد در آفرينش کاملاً يکسان و مساوي‏اند و از اين رو راه رسيدن به کمال انساني و دستيابي به مقام قرب الهي براي هريک از زن و مرد باز است و از اين نظر مانعي فراروي هيچ کدام از آنها وجود ندارد؛ بنابراين علي رغم وجود برخي ويژگي‏ها و تفاوت‏هاي فيزيکي و عاطفي که دست قدرتمند آفرينش، در خلقت انسان زن و مرد به وجود آورده (و همين تمايزها موجب شده است تا زن و مرد از همين نظر مکمل وجودي همديگر باشند) با وجوداين از نظر ارزش‏انساني و کمال معنوي ميان زن و مرد به عنوان يک انسان هيچ‏گونه تفاوت و تمايزي وجود ندارد[6] ر.ک‏به: قدرت اللَّه خسرو شاهي و مصطفي دانش پژوه؛ فلسفه حقوق؛ قم: مؤسسه امام خميني، 1379، ص 140 ـ 150..

2 ـ قرآن کريم در يک بياني زيبا که نشانگر شاهکار خلقت است مي‏فرمايد: «هُوَ الَّذِي خَلَقَکُم مِن نَفْسٍ وَاحِدَه ٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْکُنَ إِلَيْهَا...»[7] اعراف: 189. يا «وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَکُم مَوَدَّه ً وَرَحْمَه ً...»[8] روم: 21. همچنانکه ملاحظه مي‏شود، قرآن مجيد آفرينش زوج يا همسر را براي انسان‏ها، مايه سکون و عامل آرامش معرفي نموده و هدف از آن را دستيابي به آرامش روحي و رواني که زاييده‏ي محبت و مودت است مي‏داند؛ در واقع قرآن مجيد بر اين نکته نظر دارد که اولاً آرامش و سکون در سايه‏ي محبت و مهرباني امکان‏پذير است و ثانياً نقطه‏ي اوج آن در خلق همسران نهفته و در پرتو زوجيت قابل دسترسي است؛ زيرا قانون خلقت، در يک تدبير ماهرانه، جمال و زيبايي و غرور و بي‏نيازي را در جانب زن و نيازمندي و طلب و عشق و تغزل را در جانب مرد قرار داده است و در واقع، در متن خلقت، نقش هريک از زن و مرد، در مسئله‏ي عشق مغاير نقش ديگري است[9] مرتضي مطهري؛ نظام حقوق زن در اسلام؛ ج 5، تهران: صدرا، 1365، ص 231 ـ 232..

به طور طبيعي تعدد و تفاوت نقش ايجاب مي‏کند تا هر کدام، با حفظ جايگاه و ويژگي‏هاي خويش به ايفاي نقش بپردازد و همين ايفاي نقش اختصاصي، اقتضاء مي‏کند که آن کس که طالب و جوينده است، دنبال مطلوب و گمشده‏ي خويش به راه افتد و براي دسترسي و يافتن آن از هيچ تلاش و ايثاري فروگذاري نکند .



ادامه دارد ....
[/align]

حضرت مستر علیرضا خان اسلامِ ناب باور!!چرا ذهنیات نادرستی را که در خیالتان در مورد من می پرورانید در شکل تهمت به من بر زبان جاری می کنید؟؟؟
بنده کی *عملکردی را که ما در جامعه داریم به حساب اسلام گذاشته ام*!!!!!!!
آقا جان من!ناتوانی و کم سویی چشم بیماریی است که با رفتن پیش یک اپتومتریست،درمان می شود.خواهش می کنم که نوشتار نخست مرا در این گفتار دوباره بخوانید،با عینک یا با کمک از کسی که چشمانش سالم باشند!!
تنها راه جلوگیری از جداییها و کساد کردن کار مشاورها و دادگاه ها و وکلا همان راهی است که من گفتم،در غیر این صورت گزینش زوجی جهت ازدواج چونان یافتن سوزنی در کاهدان و البته اشتباه است و احتمال موفقیت آن زندگی مبهم.

بیایید همانطور که برای رفتن به سفر دیگر از قاطر و الاغ بهره نمی بریم از عقاید متحجری که مربوط به هزاران سال پیش است،دست برداریم.
لزوم دادن مهریه مربوط به دوران گذشته و مردمانی بود که قبیله ای زندگی می کردند و قدرت بدنی در آنها حرف نخست را می زد و زن هم وسیله تمتع و لذت جنسی و لاجرم چون دیگر چیزها برای بدست آوردنش باید پول می دادند.
اما حالا به پیر به پیغمبر زمانه زمانه دیگری است و اندشه ها و نحوه زندگانی 90% مردم دگرگون شده است که البته گوش *برخی* همچنان برای شنیدن این حقایق کر است،به دلیل بیماری عقلی و اعتیادی که در شمایل اعتقاد وجودشان و خِرَدِشان را پوک کرده است.

مهدیه هدیه مرد است به زن که متسفانه امروزه هدیه مرد به زن است برای گرفتاری

مهریه هدیه مرد است به زن که متسفانه امروزه هدیه مرد به زن است برای گرفتاری