+پسره میگه این دختره چقدر هوله!!!

با سلام به تمامی دوستان عزیز:72:
راستش من سوالی دارم که مدتی هست ذهنم رو مشغول کرده و اون هم در مورد دوستی با جنس مخالفه
ببینین تو این سایت گفته میشه که دوستی قبل زدواج چیز خوبی نیست و تاکید میشه که به این دوستی ها روی نیاورید که عاقبتش ازدواج نیست
اما در عین حال به پسری که به دختری از روی ظاهرش یا یک رفتا ر خاصش علاقه مند شده گفته میشود که تو مگه اینو میشناسی یه مدت باهاش باش تا ببینی که چقدر میشناسیش و تازه گفته میشه که حرف ازدواج رو باهش نزن و فعلا یه مدت اونو زیر نظر بگیر تا ببینی به درد ازدواج میخوره یا نه؟(خوب این مگه چیزی غیر از دوستی نیست)
اما تو این سایت همینطور به دخترا گفته میشه که اگه پسری خواست باهاتون اشنا بشه اولش بپرسین از طرف که قصدت از این اشنایی چیه؟
اما دوستان ایا به نظرتون این راه عملی ایا اون پسر پیش خودش نمیگه که این دختر چقدر هوله ؟؟؟
اما دوستان موضوعی که باعث شد این سوالو از شما عزیزان بپرسم این تجربه ای است که واسم پیش اومد
در اوایل دوران دانشجویی خویش پسری از همکلاسهایمان بود که مرا دوست داشت و به من خیلی نخ داد ولی من کاملا بهش بی توجه بودم و پیش خود میگفتم اگه منو واسه ازدواج میخواد باید بیاد جلو و مستقیم اینو مطرح کنه و اگه غیره اینه که هیچی خلاصه او که از من ناامید شد بعدا رفت با یه دختری دوست شد یه مدت نزدیک یک سال و نیم با هم دوست بودن و الان چند ماهه که شنیدم عقد کردن .حالا این موضوع منو به فکر فرو برد که من باید در مورد چنین پیشنهاهای دوستی چه کنم؟؟؟اخه شنیدم که پسرا زیاد خوششان نمیاد که همون اول اسم ازدواج اورده بشه چون این مسئولیت اونا رو زیاد میکنه و اونا میخان یه مدت بدون این بار مسئولت دخترو زیر نظر بگیرن
من کاملا گیج شدم.............
خوب حالا تکلیف چیست و با چنین موواردی چگونه باید برخورد کرد؟؟؟ایا بایذ بازم همون اول پرسید که قصدتون ازدواجه یا نه؟ایا این باعث فراری شدن طرف نمیشه

سلام
کاترین گرامی طرز فکر انسانها با هم خیلی تفاوت دارد . هر پسری برای خود نظری دارد . بعضی ها میخواهند اول دوست بشوند و بعد طرف را بشناسند و بعضی ها هم قصد شناخت طرف را دارند اما نه در دوستی بلکه در رابطه ای زیر نظر خانواده ها و برخی هم هنوز به خواستگاری سنتی معتقدند .
من خودم هرگز بدون آشنایی با شخصی با او ازدواج نخواهم کرد . اما این آشنایی بهتر است زیر نظر خانواده دوطرف باشد .

مرد دیجیتالی عزیز
اما به هر حال این مسئله ای هست که وجود دارد
بعضی پسرها تا به اندازه ای از دختر خیالشان راحت نشود مایل به اشنایی با خانواده نیستند مثه همون موردی که واسم پیش اومد
یعنی اکه بازم واسم همچین موردی ییش اومد چیکار کنم بازم بیخیالش بشم.

شما هم خودتان باید بر اساس عقاید و نظریاتتان روشی را انتخاب کنید . و تمام ملاکهای خودتان را هم در نظر بگیرید .
ممکن است با خود بگویید که من اجازه نمیدهم رابطه دوستی به انحراف کشیده بشود و قصد من فقط شناخت است . اما این را بدانید که خیلی ها قصدشان از دوستی سوء استفاده و یا تفریح روزمره و ... است و تشخیص اینها هم راحت نیست و حتی اگر شما متوجه باشید زمان میبرد و شما ممکن است با شکست عاطفی مواجه بشوید . البته در حال حاضر خیلی ها به خواستگاری هم میروند و چند مدت نامزد هم میکنند و وقتی دلشان را زد ول میکنند و میروند ( این هم جدید باب شده )
به هر حال شما باید مسائل زیادی را در نظر بگیرید و روشی را برای انتخاب همسر و محک خواستگاران داشته باشید .

digital man حرف شما درست اما فرض کنیم دختر یبا ابن شرایط که اول آشنا بشیم زار نظر خانواده ها بعد اگر برای هم مثبت بودیم ازدواج کنیم
3 ماه هم با هم رابطه دارن زیر نظر خامواده ها و بعدش از نظر اون آقا به درد هم نمیخورن!!
این اولین خواستگار....
دومین
سومین
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به نظرتون خانواده قبول مبکنن؟؟؟دخترشون آشنا بشه و بعدش هم اروپایی بازی""ما به درد هم نمیخوریم!!""

قرار نیست هر کس پیشنهاد داد سریع قبول کنید که چند ماه با هم باشید . بسیاری از مسائل در یکی دو جلسه اول مشخص میشود . برای آغاز آشنایی لازم است که دو خانواده هم یکدیگر را ملاقات کنند تا آنها هم شرایط خانواده مقابل را بررسی کنند ضمنا از مشاور هم میتوان کمک گرفت .
این چند ماه آشنایی هم برای شناخت بیشتر و تکمیلی است .

مرد دیجیتالی من کاملا متوجه منظور شما هستم
اما با این وجود ممکن است که شانسهایی را انسان ار دست بدهد به خاطر اینکه امکان سوئ استفاده است
با این حساب و به نظر دوستان چنان که پسری امد جلو فقط باید در صورتی که او از ازدواج حرف زد به او توجه کنیم در غیر این صورت نباید هیچ رابطه ای شروع شود؟؟؟
اما ایا اینگونه درست است و ادم بعدا پشیمون نمیشه؟؟؟
در غیر این صورت باید با فردی که مایل به اشنایی است چگونه رفتار کرد ؟او را از خود راند؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کاترین

اما با این وجود ممکن است که شانسهایی را انسان ار دست بدهد به خاطر اینکه امکان سوئ استفاده است
با این حساب و به نظر دوستان چنان که پسری امد جلو فقط باید در صورتی که او از ازدواج حرف زد به او توجه کنیم

---

بله,البته اگر شرایط ازدواج فراهم باشد.مثل سن!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ester

digital man حرف شما درست اما فرض کنیم دختر یبا ابن شرایط که اول آشنا بشیم زار نظر خانواده ها بعد اگر برای هم مثبت بودیم ازدواج کنیم
3 ماه هم با هم رابطه دارن زیر نظر خامواده ها و بعدش از نظر اون آقا به درد هم نمیخورن!!
این اولین خواستگار....
دومین
سومین
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به نظرتون خانواده قبول مبکنن؟؟؟دخترشون آشنا بشه و بعدش هم اروپایی بازی""ما به درد هم نمیخوریم!!""

---

نه؛! حتما" خانواده ها قبول میکنند که دخترشون هر چند ماه با یه نفر باشه جهت شناخت!؟ (سوءتفهام پیش نیاد)رابطه پنهانی که از این روش خیلی بدتره اونچه که شما نوشتین در رابطه های امروزی داد میزنه!.غیر از اینه که با یه نفر آشنا میشه به نیت شناخت و بعد اگر وشاید ازدواج!بعد از چند مدت که از چشم هم افتادن میگن که ما بدرد هم نمیخوریم ,حالا نفر بعدی جهت شناخت و...........؟؟!

این سوال برای هر من هم پیش اومده و مزیت اون اینکه که کسی نمی تونه از مون سوء استفاده کنه ولی بعضی از دخترا چون براشون عادی شده وارد رابطه میشن یا به ازدواج می انجامه یا دوستی البته فکر کنم زیاد پایانش براشون مهم نیست در صورت قطع رابطه ضربه ای نمی خورن البته فکر کنم مخ زدن هم بلدن

سلام
من هم با کاترین موافقم
گاهی اوقات دیگه نمی تونم تشخیص بدم چه کاری درسته و چه کاری غلط ... به هر حال هر کسی برا ی خودش باید نباید هایی داره که ممکنه از نوع تربیت ، محیط که بزرگ شده و یا دید خودش به جامعه و اطرافش نشات بگیره
من هم یه اخلاقی دارم که احساس میکنم کسی نمیتونه بیا د با من راحت صحبت کنه به قول یکی از دوستهام( که خودش برو بیایی داره که نگو و نپرس)
که بهم میگه : انگارشمشیری دستته و کسی نمیتونه بیاد راحت با تو حرف بزنه ... خوب چکار کنم من نمیتونم قبول کنم که یه پسر برای خوش گذرونی بیاد با من دوست بشه و من وسیله تفریح ان باشم ، من دنبال یه رابطه واقعی با یه فرد مناسب هستم ... ولی نمیتونم تشخیص بدم یه پسر چه وقت چه هدفی داره!!!!!!!!!!!!!!