اختلاف با همسر برسر حجاب

سلام
من و همسرم هردو تحصیل کرده ایم-تازه عقد کردیم و همو دوست داریم. قبل از عقد من بشون گفتم که روی حجابشون حساسیت دارم البته نخواستم چادر بپوشن اما لباس تنگ و پیدا بودن موهاشو دوست ندارم(حداقل حجابه دیگه).قبول کرد که اینطوری باشه و منم تشکر و تعریف کردم ازشون اما باز شده مثل اول و منطقی که حرف میزنم و از قران و حدیث میگم قبول نمیکنه.البته دختر پاک و مومنیه.چکار کنم؟خوشم از بحث نمیاد و گیرم نمیدم فقط به ارومی و با محبت نظرمو میگم همین.راهنماییم کنین لطفا

خب ایشون باید پای حرف های روز اولشون بمونن

سلام من فکر میکنم اگه دوستون داشته باشن باید به این خواسته منطقیتون جواب بدن . چه قدر این خواسته رو مهم جلوه دادین و ایا گفتین که ارزشش واستون با نگه داشتن این حد حجاب چه قدر بیشتر میشه؟ باهاش در مورد خواستتون بیشتر صحبت کنین و از اهمیتش بگین . این بحث کردن و گیر دادن نیست فقط یه صحبت منطقی و لازم!

ایشان باوری جدای از شما دارند و آوردن حدیث و . . . فایده ای ندارد،به نظر بنده نامزد شما پیش از عقد یک پاسخ الکی به شما داده است و سپس پیش خود گفته است:
این پسر خیلی سخت گیر نیست و بالاخره راضی می شود و زیاد برایش مهم نبوده است و اکنون هم دارد کار خودش را می کند.به هر حال باید یک بار دیگر بنشینید و اگر این مورد برای شما اهمیت حیاتی دارد با هم حرف بزنید و اگر به توافق نرسیدید یا یکی کوتاه نیامد،باید جدی تر به ازدواج خود بیندیشید.
به هر حال شما هم خیلی سخت نگیرید،الان ملت این فدر کار و گرفتاری دارند که به موی همسرتان توجهی ندارند.از سوی دیگر بنده با درصد بالایی این احتمال را می دهم که شما پیش از ازدواج با هم رابطه خانوادگی و آشنایی جهت شناخت بهتر اخلاق و عقاید یکدیگر را نداشته اید و سنتی ازدواج کرده اید یا فوقش با چند جلسه حرف زدن که خوب چون فرآیند ناکارآمد و ناقصی است این آسیبها را نیز در پی دارد.
نگاهی دوباره به گزینش و زندگی مشترکتان داشته باشید و هیچگاه همسرتان را مجبور به کاری نکیند که او با روشی ویژه و متفاوت از شما و با فرهنگی دیگر بزرگ شده است و نمی تواند کاری را که طبیعی و عادی و حق خودش می داند انجام ندهد و از طرفی همه این حرفها درباره شما نیز صادق است و این شاید برگردد به اختلاف فرهنگی شما دو تا؛البته زیاد هم سخت نگیرید و زودی به فکر جدایی در صورت مخالف او با درخواست خود در آینده نیفتید،ولی با روانکاوی و مشاوره گرفتن پ=یش از رفتن به خانه خودتان یک تصمیم درست و منطقی بگیرید.
تفاوت دیدگاه درابهرحجاب به نظر این جانب نشانه اختلاف بزرگتری در باورهای ریشه ای است که حتی می تواند به نوع نگاه به رفتار اجتماعی در اجتماع برگردد،مانند اینکه:
شما ناراحتی و سپس جلوگیری از صحبت زنتان با مردان دیگر را یا الزام او به رعایت حجاب چنانکه خود دوست می دارید غیرت دانسته و حق خود می دانید که جلوی این کارهای او را بگیرید ولی یک دختر اصلاً این را بد نمی داند و نشانه یک رفتار عادی می داند.شما مذهبی هستید و سنتی و او یا دیگران خیر.
یک راه هم این است که دیدگاه خودتان را ارتقاء داده و از گیر دادن و دیگران را همرنگ خود کردن دست بردارید و بپذیرید که دیگران می توانند جور دیگری اندیشیده و رفتار نمایند و مثلاً لباس تنگ پوشیدن یا بیرون بودن مو نشانه بی غیرتی یا خیانت همسرتان نیست.خیلی ها در همین جامعه این طوریند و اتفاقاً خیلی هم پاک و متخلق به اخلاق و موفق هستند.

چقدر زیبا نوشتید آقای گرد افرید. کاملا صحیح فرمودید:72:

آبی آرام عزیز:

آیا تا به حال به چیزی غیر از پوشش مو و یا طریقه لباس پوشیدن همسرتون فکر کردید....آیا شده وقتی با هم به مهمونی میرید پوشش اون رو زیر ذره بین قرار ندید؟؟؟
من نمیدونم همسر شما تا چه حد نسبت به قول خودش وفادار بوده اما آیا اون دققیقا مثل دوران قبل از ازدواج هست؟؟ از نظر ظاهری هیچ تفاوتی نکرده؟؟ از لحاظ پوشش چه طور؟؟ شاید اون توی مرحله ای هست و خودش رو داره کم کم جلو میبره... شاید تغییر رویه برای اون یکباره خیلی سخته...
من هیچ آگاهی نسبت به طرز برحورذ شما با اون ندارم اما آیا هیچوقت با نگاههای خودتون اون رو آزار ندادین؟؟
ببخشید اما الان وقت ندارم و باید برم....در مورد مساله شما موضوع مشابهی داشتم که بدا مطرح میکنم.
موفق باشید

دوست عزيز . من با نظر گردآفريد موافقم. ايشون يه قول الكلي به شما داده اند و ديده اند كه شما زياد سخت نمي گيريد قولشان رو زير پا گذاشته اند. بهتر است يه كمي با سياست بيشتر به ايشان بفهمانيد كه حجاب رو خيلي مي پسنديد تا يادشان بيفتد كه چه قولي به شما داده اند.

آبی آرام عزیز، شما وقتی که از همسرتون خوشتون اومد از وضعیت پوشش ایشون هم مطلع بودین، پس چرا از کسی خواستگاری کردین که پوشش اون به نظرتون صحیح نبوده؟
نحوه پوشش افراد ارتباط مستقیمی با اعتقادات اونها داره، نباید انتظار داشته باشین که همسرتون به راحتی بتونه اعتقاداتش رو عوض کنه، البته ایشون اشتباه کردن که قول به انجام کاری دادن که براشون ممکن نبوده، و شما هم اشتباه کردین که از اول همچین چیزی رو مورد توجه قرار ندادین.
:72:

با سلام و تشکر فراوان از همه شما عزیزان
من و همسرم قبل از عقد تقریبا یکسال نامزد بودیم و ساعتها صحبت کردیم.ایشون کاملا معتقدا و و اهل دعا و عبادت هستند.حجابشونم اصلا زننده نیست.اینکه من اینجور میگم بخاطر اینه که شان انسانی ما آدمارو برتر از این میدونم که فرمان و خواست خدارو زیر پا بذاریم.من اصلا اونو زیر ذره بین نمیذارم و سعی میکنم هیچوقت حکم نکنم میخوام خودشون به نتیجه درست برسن و هر تصمیمی که بگیرن واسم محترمه اما روابطمو و صمیمیتمو براساس تصمیماتش شکل میدم.مشکلم اینه که میگه قبول دارم درست میگی ولی تغییر نمیکنه!انگار با خودش میجنگه و این کارش منو اذیت میکنه و فکر میکنم بی منطقه.میگه یواش یواش عوض میشم.اما من حس نمیکنم.نمیدونم باش چطوری صحبت کنم!به نظرم خانوما زبون همو بهتر بلدن.راهنماییم کنین لطفا

شما دیدگاه خاصی درباره چگونگی رفتار انسانها دارید که از ایدئولوژی شما بر می خیزد و البته این حق شماست،اما اگر به راهنمایی بنده دقت کافی را مبذول می کردید،نباید باز این را بگویید که ایشان بی منطق هستند.تامزد شما چون به شما وابسته شده است در کشاکشی در درون خود قرار دارد که از یک طرف نمی خواهد نوع لباس پوشیدنش را عوض کند و از سوی دیگر نمی خواهد خراب شدن رابطه اش را با شما ببیند.
شما هم باید کوتاه بیایید و این اندازه مته به خشخاش نگذارید.اینکه اندکی از موهایش بیرون باشد یا مانتو خاصی را بپوشد،آن قدرها مهم نیستند که سبب ناراحتی شما یا تخریب روابط یا خدای ناکرده جدایی شما شوند.شما هم باید از طرف خود گذشت نمایید و چیزهایی را بپذیرید.