چرا وقتي صداي قرآن رو ميشنوم همه ي غم ها مياد سراغم؟

سلام دوستان
شرمنده ، من يه مشكل جدي دارم ، نميدونم چرا وقتي صداي قرآن پخش ميشه و يا حتي اذان ، دلم ميخواد يا تلويزيون رو خاموش كنم يا بزنم يه شبكه ي ديگه ؟ اصلا طاقت ندارم كه بشنوم ... يه جورايي انگار روي اعصابم راه ميره ...
نميدونم چرا با شنيدن قرآن اصلا احساس آرامش بهم دست نميده ، نه از خود آيات ، بلكه از لحن قاري قرآن بدم مياد .....
يه روز يه جايي خوندم كه توي يك تحقيقي توي يك اداره ، هرروز قرآن پخش ميكردند و نتيجه ي اين تحقيق اين بود كه كارمندان آرامش بيشتري داشتند و كارهاشون بهتر پيش ميرفت
اما من نميدونم چرا نميتونم با قرآن خو بگيرم ، با خود كتاب ميتونم(تاحدودي ) ولي وقتي يكي از قاري هاي قرآن ميخونه دلم ميخواد فرار كنم ، ( البته هميشه اينطور نيست ولي اكثرا همينطوريه )
نميدونم شايد يكي از دلايلش اينه كه از بس توي مراسم ختم و عذا داري قرآن شنيدم هر موقع كه ديگه قرآن ميشنوم ياد مرگ و ... ميوفتم
اصلا فكر مرگ آزارم ميده ، گاهي كه به مرگ فكر ميكنم نا خواسته اشك توي چشمام مياد ، نميتونم فكر از دست دادن مادر و پدرم رو بكنم ، غمش واسم زجر آوره ....
قبلا خيلي به مرگ فكر ميكردم و نتيجه اش چيزي جز ناراحتي روحي نبود ،‌واسه اين تصميم گرفتم كه ديگه به مرگ فكر نكنم ، ولي چند شب پيش كه رفته بودم توي رخت خوابم ، بابام زده بود شبكه سلام ( شبكه مذهبي ايه ) و داشت قرآن و اذان پخش ميكرد ، نميدونم چرا همش دلم ميخواست داد بزنم كه بابا تلويزيون رو خاموش كن!!!! بزن يه شبكه ديگه !!! داره آزارم ميده !!!
خودمم ناراحتم از اين بابت http://qsmile.com/qsimages/251.gif ، شما علتش رو ميدونين ؟ شده شما هم گاهي احساسي مثل من داشته باشين ؟

رویا جان علتش را خودت گفتی :

نقل قول:

---

نميدونم شايد يكي از دلايلش اينه كه از بس توي مراسم ختم و عذا داري قرآن شنيدم

---

اینقدر توی این مراسم و توی حجله مرده ها قرآن گذاشتند که تا جایی صدای قرآن میاد ( مخصوصا عبدالباسط )آدم یاد غم و سوگواری و ... میفته .
ولی شما سعی کن با شنیدن قرآن به یاد معانی آن بیفتی و به یاد خدا : با یاد دا دلها آرام میگیرند .

مرگ هم حق هست و همه میمیرند .کسی که میمیرد فقط از این دنیا به جایی دیگر میرود و هیچ اتفاق دیگری نمی افتد. پس بهتر است از عمر خود بهترین استفاده را کنیم .
موفق باشید .

مي توني بيشتر توي سبكهاي قرائت قرآن دقيق بشي به طوري كه وقتي قران از تلويزيون پخش مي شه ناخودآگاه بخواهي صداي قاري رو كارشناسي كني و ببيني كه به چه سبكي مي خونه و كجاهاش قشنگه و كجاهاش جالب نيست و...
بعد از مدتي گوشت به صداي قاري ها حساسيتشو از دست مي ده و بعدها خيلي عادي تر به قران گوش مي كني.

بخدا پيرو حق بودن ايقدر سخت نيست.براي به خدا رسيده نبايد حتما عربي بلد باشي وحرف حق رو به زبون عربي بخوني.معني نداره.چرابايد ما به زبون عربي با خدا رازو نياز كنيم(نماز خواندن).مثل طوطي.و هزاران چيز ديگه كه همه رو خسته مي كنه.براي رسيدن به خدا بايد قلبت پاك باشه!بابا به خدا من عرب نيستم ولي خدا رو دوست دارم . آيا اجازه دارم عرب نباشم و خدا رو دوست داشته باشم؟
رويا جان من هم از زبون عربي بدم مياد. مي دوني چرا؟ چون نسبت به اون شرطي شدم!من با خداي خودم فارسي حرف ميزنم.فارسي، فارسي . و مطمئنم اون حرفمو گوش ميده وقتي دارم فارسي باش حرف مي زنم با قلبم حرف مي زنم ولي وقتي عربي باش حرف مي زنم، با زبونم حرف مي زنم. حالا شما بگيد تاثير كدوم بيشتره؟

پيروز جان
رويا مشكلش با خود قرآن نيست
مشكلش با قاري هاي قران و قرائت و پخش اون از راديو و تلويزيونه

من كه صداي موذن زاده خيلي خيلي آرومم ميكنه.رويا جان از كي اينطوري شدي؟خودت قران ميخوني؟

من هم با قران مشكل ندارم.با پرداختن به حاشيه ها و فرامش كردن اصل مشكل دارم.قرآن كلام خداست و مقدس.و مهم نيست به چه زباني قرائت شود.من كه هر وقت بخواهم قران بخوان فقط معني فارسي آن را مي خوانم.و معني آن را درك مي كنم.و ايمانم به آن بيشتر مي شود. توصيه من به شما رويا جان اين است كه قران بخوان اما به زبان فارسي تا معاني عميق آن را درك كني و از اين حالت بيرون بيايي.

رويا جان منم دقيقا اين مشكلو دارم . صداي اذان و يا قرآن اصلا دگرگونم ميكنه . منم هميشه كانالو عوض ميكنم . البته من با بعضي موسيقي ها هم همچين مشكلي دارم . با اينكه من خودم قرآن ميخونم اونم با صوت ، ولي نميدونم چرا اين حالت بهم دست ميده .
خيلي دوست دارم بدونم علتش چيه؟

علتش اينه كه از صداي زيباي قرآن از ابتدا به درستي استفاده نشده و از آن فقط براي ماتمها استفاده شده و هيچ كجا در ميان شادي ها جايي نداشته و ناخودآگاه ذهن آدم نگران و دلواپس مي شود براي ترس از يك اتفاق ناگوار و يا يك غم بزرگ.

سلامي دوباره به همه ي شما دوستان digitalman،‌ pirooz ، taravat ، بالتكين و دانه ي عزيز
ممنون از راهنمايي هاتون
ولي مشكل اصلي من اين احساسمه ، يه احساس تنفر توام با ترس !!! يه جورايي انگار موذن يا قاري قرآن با تك تك جملات و لحن اداي اونها داره به من هشدار ميده و انگار يه جورايي ميخوان يه چيزي رو بهم بگن و من همش از زيرش در ميرم ... هر موقع يه آيه رو ميبينم فكر ميكنم كه شايد من مخاطبشم !!! يه جورايي انگار قاري ميخواد بهم بگه سرنوشت خوبي در انتظارت نيست ... لحنش واسه من غم و ترس و نا اميدي رو مياره !!!
يه بار از داداشم خجالت كشيدم ... 8 سالشه ... تلويزيون داشت قرآن پخش ميكرد ... بهش گفتم ميشه بري تلويزيون رو خاموش كني يا بزني يه شبكه ديگه ؟ گفت نه ، دلم ميخواد قرآن گوش بدم ... تو چرا دلت نميخواد قرآن گوش بدي ؟
يا يه بار ديگه ميخواست سي دي قرآن مدرسه شون رو بياره و با ضبط صوت توي اتاق من گوش بده ولي من با بدترين وجه ممكن باهاش برخورد كردم و گفتم من همچين اجازه اي بهت نميدم ... حوصله ندارم بخوام از اين ... واسم بذاري ( خيلي هم طولاني بود )
علاوه بر اينها غروبهاي جمعه هم دلم شديدا ميگيره ........
ولي خودم يه حدس ميزنم ، و اون اينكه ، من گناهكارم و شايد دلم نميخواد يه كسي من رو از خواب غفلت بيدار كنه ... من گناهكارم و از اينكه هشدار بشنوم و تهديد ميترسم ....يكي از دلايلشم ترس از مرگه ، ولي ميگم شايد يه دليلي پنهان و شايد مهم تر داره كه من نميدونم ... چون واقعا صداي قرآن به قول خانم بال تكين يه جورايي دگرگونم ميكنه كه من فكر نميكنم دليلش فقط همين دو تا دليل باشه !!!!!
نميدونم ... واقعا آيا با گوش دادن به آيات قران به هدف بررسي و كارشناسي صداي قاري يا تشخيص سبك ، ميتونم اين حس رو از خودم دور كنم يا نه ؟
بعضي ها ميگن قرآن قشنگه ولي نميدونم چرا من قشنگي اي توي ظاهر اون نميبينم به جوري كه لذت ببرم ... يكي ميگفت من عاشق سوره ي شمس هستم ، مخصوصا وقتي قاري ... ميخونه . ولي من اين عشق رو نميتونم درك كنم !!چون هيچ حس خوبي و هيچ لذتي بهم دست نميده
نخندينا ولي گاهي ميگم نكنه من شيطانم و خودم خبر ندارم http://qsmile.com/qsimages/286.gif
چرا خيلي ها زيبايي هاي قرآن رو متوجه ميشن ولي من زيبايي اي در اون نميبينم و همش ترس دارم .
به نظر تون آيا اين ترس و نفرت ميتونه يه زمينه ي روانشناسي داشته باشه ؟؟