فکر میکنم نامزدم از ظاهر من خوشش نیومده

سلام
همراهان عزیز من دختری ۳۰ ساله تا حدی مذهبی(پوشش چادر) با چهره معمولی و اندام لاغر و قد نسبتا بلند.حدود سه ماه هست با آقایی که برادر همسایه ما بود عقد کردم.
ازدواج از نوع سنتی و معرفی خواهر ایشون که همسایه نزدیک ما هستن.
شغل نامزدم طوریکه فعلا تا زمان عروسی هر ماه در ماموریت هست و مدت کمی می تونیم باهم باشیم. مشکلی که دارم و با خوندن مطالب این سایت چندین برابر شد اینکه احساس می کنم برای نامزدم جذابیت ظاهری لازم رو ندارم و این باعث شده ناخودآگاه احساس منفی پیدا کنم و ازش بد بیاد و نتونم از باهم بودن لذتی ببرم.
مدام این فکر که الان در نظر اون چطوری هستم و چه کسایی رو به من سر می دونه آزارم میده
و اما چیزایی که باعث شدن حس کنم ایشون ظاهر من رو چندان نپسندیده اینکه زمانی که برای سفارش لباس عقد بهشون مدل لباس نشون میدادم من لباسی رو نشون دادم که دامن پفی کوتاه داشت و ایشون با خنده بی ادبانه ای گفتن این مدل لباس به من نمیاد و شبیه به شترمرغ میشم.سر این موضوع من خیلی دلخور شدم و تا قهر و جواب ندادن به ایشون پیش رفتم که توضیح دادن که منظور بدی نداشتن و خواستن منو بخندونن.ولی در کل آدم رکی هستن و از نظرش اون مدل لباس برای خانم های کوچولو موچولو مناسبه.من هم گفتم هرچند این حرفتون مضحکه نمی خوام قضیه رو کش بدم ولی حرفش به دلم مونده
یک مورد دیگه اینکه وقتی برای انتخاب کفش رفته بودیم با حسرت به من گفتن که حیف شما کفش پاشنه بلند نمی تونی بپوشی و من هم گفتم منعی نیست و وقتی منزل ما بودن با صندل هشت سانتی کنارشون قد گرفتم و دیدیم در آینه قدی بازهم ایشون ۳ سانتی از من بلندترن.ولی به من گفتن که دوست ندارن اختلاف قدمون کم باشه و کفش بلند تو مراسم و حتی تا آخر عمر قدغن هست.
بعد از این دو جریان خیلی حساس شدم و احساس کردم قد بلند من که می تونه جز مزایای من باشه از دید ایشون امتیازی نداره و به همین دلیل نسبت بهش سرد شدم
مورد بعدی هم اینکه با تمسخر به من گفتن سینه های من از سینه های تو بزرگتره.
این چند مورد باعث شده احساس کنم که من رو نپسندیده و الکی افتاده تو جریان ازدواج با من. چون تا حالا هیچ وقت از ظاهر من تعریفی نکرده و همش میگه من چشمم دنبال ظواهر نیست.این حرفش میره رو اعصابم������
چطوری می تونم مطمئنم شم با ظاهرم اوکی هست؟این هم بگم هیچ جوری نمی تونم کنار بیام با این قضیه که شوهرم من رو خوش ظاهر ندونه

سلام عزیزم
بهت حق میدم که نگران باشی.. مخصوصا اگه سایت همدردی رو زیرو رو کرده باشی.. منم تا قبل از اینکه بیام همدردی هرگز فکر نمی کردم مرد ممکنه انتخاب کنه اما ته دلش راضی نباشه.. همیشه این رو شنیده بودم که یه مرد اگه واقعا دختری رو بخواد نامزدی و عقد میکنه اما خب توی این سایت با خوندن یه سری تایپک ها منم نگران شدم .. ولی خب شاید اینم اندر معایب و یا زیادی درگیر تایپک ها شدن باشه ها.. ناخوداگاه اثرات منفی میذاره.. و یه چیز دیگه مردها عموما سیستم ساده تری دارن البته استثنا هم وجود داره.. منظورم اینه احتمال قوی نامزد شما همین جوری یه چیزی گفته به قول خودش شوخی و اینا.. بعید میدونم اگه واقعا پسندیده نشده بودی نامزدی اتفاق می افتاد، ولی خب جواب پرسش شما که چه طوری مطمن بشی با ظاهرت اوکی هست رو کسی جز نامزدتون نمیتونه جواب بده.. یه راه اینه که مستقیم بپرسی اما توصیه نمیکنم چون یه جا خوندم از ان جایی که اقایون کلی نگرن اگه خانمی مثلا ازشون مستقیم بپرسه راجب به جزییات ظاهری بدتر حساس میشن و اگه تا قبلش اصلا به چشم هم نمیومده حالا با پرسش خانم زوم میکنه و بدتر.. شاید اقایون بهتر بتونند از دیدگاه یه مرد راهنمایی بدن

استانه جان يكم مردد بودم برات بنويسم يا نه. ولي من چون اين مشكل رو با همسر سابقم داشتم و خيلي هم اذيتم ميكرد دوست داشتم تجربه خودم رو در اختيارت بزارم.
قد بلند بودن جزو امتيازهاييه كه به زن زيبايي ميده. ولي بالاخره سليقه ها با هم فرق داره. مشكل قد رو خوب خيليا دارن و اين زياد مهم نيست.
ولي بقيه حرفاش....
شما هم به عنوان يك زن حق داري مطمئن بشي ايا به چشم همسرت واقعا زيبا و جذاب هستي يا نه. عزيزم اگر اين موضوع رو الان حلش نكني بعدها حساسيت شما بيشتر ميشه و روى اعتماد به نفست هم تاثير بدي خواهد داشت. يك زن هر چقدر به چشم ديگران زيبا و جذاب باشه، اگر اين حس اطمينان رو از همسرش دريافت نكنه شديدا اعتماد به نفسش كم ميشه .
خواستم پيشنهاد بدم ازش صراحتا بپرسي كه نظر الماي عزيز رو خوندم.

استانه جان تاكيد ميكنم نظر من نظر كارشناسي نيست. از روي تجربست.
ولي شايد اگر بيشتر از ويژه گيهاي ايشون برامون بگى بهتر بشه راهنماييت كرد.
تحصيلات شما؟ ايشون؟
شغل شما؟ ايشون؟
ايا كلا ادم شوخ طبعي هست.؟
از لحاظ عاطفي شما رو تأمين ميكنه؟
كلا خصوصيات خوب و بد ايشون چيا هستن؟

سلام
هرچند از مثال هايى كه زديد نميشه دقيقا گفت كه ايشون با ظاهر شما مشكل داره، اما حس هاى زنانه در اين مواقع بهتر به كار ميان و خودتون بهتر از هركسى ميتونيد به اين سوال جواب بديد.

چند تا نكته در مورد حرف هاى شما دارم.
اول اينكه زيبايى و جذابيت يه خانم صرفا قد و چهره نيست. نحوه رفتار، طنازى ها، جاذبه هاى خاص زنانه، ظرافت هاى زنانه و به خصوص در شرايط شما اينكه كارى كنيد ايشون هربار تو ماموريت از دلتنگى شما بي تاب بشه، ميتونه ايشون رو به سمت شما جذب كنه. هرچند قد شما امتياز منفى حساب نميشه ولى ته ذهنتون اين رو بگيريد كه امتياز منفيه. دنيا كه به آخر نميرسه! شما ميتونيد از ساير ويژكى ها براى جذب استفاده كنيد. مگر اينكه همسرتون كلا نسبت به شما دافعه داشته باشه كه اينطور به نظر نمياد.
مسئله بعدى اينه كه شما بايد خودتون رو به همين شكل بپذيريد و بدونيد كه واقعا هر لباسى مناسب شما نيست! كفش پاشنه بلند يا اون لباسى كه مثال زديد اصلا براى شما طراحى نشدن! خودتون رو به زور زشت جلوه نديد. هزاران مدل و حتى برش لباس وجود داره براى هزاران اندام مختلف. قرار نيست شما همه رو امتحان كنيد.
به مطالب اين چنينى بيشتر توجه كنيد؛
https://blog.farazarf.com/what-should-we-wear_farazarf/
http://www.bartarinha.ir/fa/news/281...�-بگیرند

از خودتون ضعف نشون نديد. انسان هايى كه خودشون رو باور ندارن و صرفا به دنبال كسب رضايت طرف مقابل هستن به شدت غيرقابل تحمل ميشن. وقتى همسرتون ميگه حيف نميتونى پاشنه بلند بپوشى، به زور نبايد نظرش رو تامين كنى! بگو من پاشنه سرخودم! نه اينكه خودشيفتگى زياد نشون بديد تا غير قابل تحمل بشيد ولى اعتماد به نفستون رو حفظ كنيد.

سلام
اینطور که مشخصه ایشون بسیار رک (نه بذله گو) و شما بسیار حساس هستین.یعنی دو قطب کاملا متفاوت.در واقع این دوران و این رفتارها و این بازتاب ها وبرخوردها میتونه به شما برای شناخت کمک کنه.پیشنهاد من به شما اینه برای سایر مراحل سریع جلو نرید.فعلا در این مرحله نگه دارید و تا ببینید ایا این رک گویی و این زبان تند بخشی از شخصیت ایشون هست و یا در انتخاب شما مردده.در هر دوصورت جواب هرکدام باشه نیاز به بررسی هست.
اما در مورد رفتارت....مگه شما بچه ای که قهر میکنی؟!؟!؟!؟ خیلی منطقی و قاطع بشه بگو از اینکه انقدر راحت از ظاهر من ایراد می گیری حس بدی بهم دست میده.بالاخره تو هم ایراداتی در ظاهرت داری.ایا از اینکه من خیلی رک اونها رو روت بیارم ناراحت نمیشی؟ صحبت کن.قهر نکن.
ضمن اینکه چرا ایشون میگن کفش پاشنه بلند تا اخر عمر قدغن هست !؟ اگر چیزی خلاف شان و عفت و اخلاق نباشه و مربوط به ظاهر شما باشه ،ایشون درسته که همسر شماست اما اجازه نداره حتی برای نوع پوشش (که خارج از عرف و ...نیست)شما انقدر قاطع تصمیم بگیره.کاری با حرفش در مورد کفش ندارم.اما نوع برخوردش و رفتار بیش از حد قاطعانه اش جالب نیست.بهتره حتما باهاش بیشتر صحبت کنی.کوتاه نیا اما لج و لجبازی و قهرم نکن.کسیکه در این مرحله یک موضوع ساده رو انقدر راحت تا اخر عمر ممنوع میکنه (ممکنه) بعده ازدواج بقیه مواردی رو که یکم ممکنه ازارش بده رو هم ممنوع کنه.

سلام
در رابطه با این تاپیک با نظر کاربر شایسته بسیار موافقم

اگر میخوای همسرت قبولت داشته باشه اول باید خودت خودت رو قبول داشته باشی

نیازی نیست سوال بپرسی
از خودت ضعف نشون نده

مزیت ظاهریت رو نذار عیب جلوه کنه
اگر همسرت ظاهربین هم نیست قطعا از باطن شما خوشش اومده
خودت هم تمرکزت رو از این موضوع بردار
در عین حال سعی کن به ظاهرت اهمیت بدی

هر چیزی که به ظاهرت میاد رو بپوش

به جای اینکه به شوهرت التماس کنی که کفش پاشنه بلند بپوشی کفشهای شیک بدون پاشنه بپوش و یه وقتایی هم بگو خدا رو شکر قدم جوری نیست که مجبور باشم کفش پاشنه بلند بپوشم و بعدا دیسک کمر و هزار تا مشکل دیگه برام پیش بیاد. دقیقا به همسرت القا بشه که این یک مزیت هست

دقیقا دقت کن ببین برای این اندام شما چه پوششی مناسبتر هست همون رو استفاده کن

چه آرایشی بهت میاد همون رو استفاده کن

و با اعتماد به نفست در مورد ظاهر به همسرت القا نکن که خودت هم با ظاهرت مشکل داری

مراقب بقیه جنبه های جذابیت از جمله جاذبه های اخلاقی باش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط المای

سلام عزیزم
بهت حق میدم که نگران باشی.. مخصوصا اگه سایت همدردی رو زیرو رو کرده باشی.. منم تا قبل از اینکه بیام همدردی هرگز فکر نمی کردم مرد ممکنه انتخاب کنه اما ته دلش راضی نباشه.. همیشه این رو شنیده بودم که یه مرد اگه واقعا دختری رو بخواد نامزدی و عقد میکنه اما خب توی این سایت با خوندن یه سری تایپک ها منم نگران شدم .. ولی خب شاید اینم اندر معایب و یا زیادی درگیر تایپک ها شدن باشه ها.. ناخوداگاه اثرات منفی میذاره.. و یه چیز دیگه مردها عموما سیستم ساده تری دارن البته استثنا هم وجود داره.. منظورم اینه احتمال قوی نامزد شما همین جوری یه چیزی گفته به قول خودش شوخی و اینا.. بعید میدونم اگه واقعا پسندیده نشده بودی نامزدی اتفاق می افتاد، ولی خب جواب پرسش شما که چه طوری مطمن بشی با ظاهرت اوکی هست رو کسی جز نامزدتون نمیتونه جواب بده.. یه راه اینه که مستقیم بپرسی اما توصیه نمیکنم چون یه جا خوندم از ان جایی که اقایون کلی نگرن اگه خانمی مثلا ازشون مستقیم بپرسه راجب به جزییات ظاهری بدتر حساس میشن و اگه تا قبلش اصلا به چشم هم نمیومده حالا با پرسش خانم زوم میکنه و بدتر.. شاید اقایون بهتر بتونند از دیدگاه یه مرد راهنمایی بدن

---

سلام آلمای عزیز دقیقا سایت رو زیر رو کردم و چند شب هست که با خوندن این تاپیک ها خواب به چشمم نیومده و هر روزم با سر درد و اضطراب می گذره من اعتماد به نفسم خوبه و اصلا رو ظاهرم اونقدرها حساس نبودم ولی اینکه شوهرم چشمش دنبال زن های دیگه باشه و اندام و چهره من رو با بقیه خانم ها مقایسه کنه و پشیمون باشه از انتخاب من به خاطر چیزایی که دست من نیست و خودش باید چشمش رو باز کنه موقع انتخابش...برام مثل مرگه نفسم تنگ میشه بهش فکر می کنم.منم فکر می کنم آقایون بهتر می تونن نظر بدن چون جنس خودشون رو بهتر می شناسن


تالین عزیز ممنون که نوشتی. نمی دونم با همسر سابقت چه مشکلی داشتی؟اون رو ظاهرت حساس بود یا شما رو ظاهر ایشون؟
کاش بیشتر توضیح میدادی. والا تا قبل این موضوع اعتماد به نفش خوبی داشتم باورم نمیشد مردی تا این مرحله پیش بیاد و هنوز نتونسته باشه با ظاهر طرف مقابلش کنار بیاد.ولی متاسفانه گویا این مساله دامن گیر خیلی از آقایون میشه. منم دوست ندارم صراحتا بپرسم که احساس کنه اعتماد به نفسم از بین رفته ولی واقعا اعتماد به نفس زمان دختریم رو ندارم.

من لیسانس هستم ایشون فوق لیسانس
من تدریس می کنم هم تدریس خصوصی هم مدرسه
ایشون مهندس نفت هستش
آدم به ظاهر جدی هستش که انتظار شوخی ازش نمیره ولی در کل میشه گفت شوخ طبع هست
از لحاظ عاطفی خیر من نیاز خیلی بیشتری به توجه و محبت ایشون دارم ولی بی تفاوت نیست نسبت بهم و اصولا زیاد احساسش رو بروز نمیده

کلا آدم منظم منضبط در ظاهر جدی و شاید کمی خشک به نظر بیاد.دقیق و سنجیده رفتار می کنه در جمع
در کل شبیه مهندساس :)
ظاهر خوبی داره از نظر من اما طوری نیست که خیلی جلب توجه کنه
خیلی رک هست و رک گوییش باعث میشه دیگران احساس کن پر مدعا و مغرور هست
احساس طرف مقابل رو زیاد در نظر نمی گیره و منطقی هست مثلا روز عقد ما مادر و خواهرشون گریه کردند و ایشون خیلی براش عجیب بود و سعی می کرد منطقی بهشون اثبات کنه که برای چی گریه می کنند و از گریه اونها احساساتی نشد.در حالیکه من بهش گفتم شما باید اونها رو بغل می کردی و درکشون می کردی نه اینکه براشون استدلال بیاری و مرتبا بگی نمی فهم واقعا نمی فهم چرا گریه می کنید!!

شایسته جان دقیقا همون حس زنانه من میگه ایشون با یه چیزی مشکل دارن چون وقتی از ماموریت میاد همون روز به دیدن من نمیاد در واقع من اون رغبت که باید در ایشون نمی بینم البته وقتی میاد خیلی خوبه
در مورد لباس من نخواستم برای خوردم بخرم یا بدوزم فقط چون اون مدل رو خیلی دوست داشتم نشونش دادم و واکنش ایشون واقعا ناراحت کننده بود. والا من اصلا به دنبال کسب رضایت ایشون نیستم و حتی ایشون از این بابت ازم شاکی هم شده سرهمین ولی حق بده تو این شرایط باید نظرایشون رو نسبت به خودم مثبت کنم .ممنون از لینک هایی که گذاشتید اگر درمورد جذب کردن پیشنهاد ملموسی داری لطفا بنویس جذب رفتارو این چیزها

مریم وفکور عزیز باز می نویسم در جواب شما

دوباره سلام
آستانه عزیز در نظر داشته باش آقایونی که اینجا از عدم رضایت درباره ظاهر همسرشون حرف زدند کسانی هستند که روز خواستگاری همسرشونو پسندیدن
ولی مثلا خانم کفش پاشنه بلند داشته این شخص فکر کرده قد خود خانم متناسب هست بعدا که بدون کفش دیده دلزده شده
یا به دلیل پوشش خانم فکر می کرده که هیکل مناسبی داره بعدا که خانم پوشش نداشته دیده این خانم اضافه وزن داره و هیکلش اون چیزی که آقا فکر میکرده نیست

یعنی پسندیده اون خانم رو ولی حالا دیده که اون چیزی نیست که به نظرش اومده

در رابطه با اینکه میگی وقتی میاد از ماموریت به دیدن شما نمیاد
اولا سعی کن زمانهایی که دور هست در لحظاتش حضور داشته باشی الان که الحمدلله اس ام اس و بالاتر از اون تلگرام و این چیزها کارو راحت کردن
پیام هایی در رابطه با دلتنگی بنویس و براش بفرست البته انقدری زیاده روی نکن که دیگه مسخره به نظر بیاد
پیام هایی در رابطه با ابراز علاقه براش بفرست

شما اول کار هستی و زمان می بره تا اون فرد کامل به سمت شما جذب بشه و اولین اولویت زندگیش بشی
پس سعی کن اگر روز دومی که میرسه هم میاد دیدنت کامل تحویلش بگیری و با عصبانیت از اینکه چرا دیروز نیومده باهاش برخورد نکنی ولی آخرش و در یک زمان مناسب بهش بگو چقدر دلم میخواست دیروز می دیدمت (یعنی از نیاز خودت بگو و انتقادی از اون نکن)
فقط همین
اصلا اصلا بهش نگو مثلا پیش خانوادت موندی و منو نخواستی ببینی یا حرفهایی از این قبیل

فعلا یک طرفه محبت کن بدون توقع جبران متقابل
شما ازدواج سنتی داشتی و همسرت قبل عقد که به شما علاقه نداشته از طرفی میگی آدم احساساتی نیست پس این وظیفه شماست که اونو بیاری توی باغ و نسبت به خودت جذبش کنی

من از زمان عقد خودم که یادم میاد با اینکه ازدواج من کاملا سنتی هم نبود یعنی من در شرکت همسرم کارآموز بودم و اصلا خود همسرم روز آخری که من داشتم فرم هام رو می گرفتم که برم اومد به من پیشنهاد ازدواج داد ، یعنی روی این گزینه قطعا مدتها فکر کرده بود و سالها بعد اعتراف کرد که از نظر احساسی هم درگیر شده بوده به نحوی که توی اون دوران قبل عقد ما خانوادش چند گزینه مناسب بهش پیشنهاد دادن و می گفت قدرت فکر کردن به هیچکدوم رو دیگه نداشتم و فقط برای احترام به خانواده خودمو در حال فکر کردن نشون می دادم، با همه این احوال حداقل تا 6 ماه بعد از عقدمون من محبت یک طرفه داشتم خیلی طول کشید تا یخ همسرم باز بشه و وابسته حضور من بشه

شهر محل زندگی خانواده من و همسرم جداست. الان اگر من در شهر خودم باشم مثلا چند روز بدون همسرم بمونم شهرمون و بعد همسرم بخواد بیاد دنبال ما، با اینکه شهر خانوادش توی راه شهر من هست یعنی اول میرسه اونجا ولی نمیره یه روز بمونه و بعد بیاد دنبال ما، یکسره میاد شهر من و بعد با هم برمیگردیم به خانوادش سر میزنیم

در رابطه با نظر خواهی در رابطه با ظاهر هم
اگر موردی هست که قابل تغییره نظرخواهی کن
مثلا در مورد رنگ لباس مدل مانتو مدل روسری یا مثلا مدل مو کوتاهی بلندی مو
ولی در رابطه با چیزی که قابل تغییر نیست نظرخواهی نکن و فرض رو بر این بذار که همسرت مشکلی نداره

من توی همون دوران عقد چون تازه کنکور ارشد داده بودم و موقع درس خوندن برای ارشد دو کیلو وزن اضافه کرده بودم همش روی این وزن اضافه شده کلیک کرده بودم و در موردش با همسرم صحبت میکردم
تا قبل از این اضافه کردن وزن هیکلم خیلی متناسب بود و همه اگر میخواستن در مورد کسی که هیکل مناسب داره صحبت کنن معیارشون من بودم می گفتن یعنی به اندازه فلانی هیکلش خوبه
ولی این دو کیلو وزن خیلی فکرمو درگیر کرده بود همسرم اوایل می گفت هیکلت هیچ نقصی نداره بعد که دید من خیلی اصرار می کنم که تپل شدم انگار این موضوع بهش القا شد که من چاقم در حالی که من هنوزم هیکلم متناسب بود و هیچ مشکلی نداشت . بعدا یه روز قاطی صحبتهاش من رو با یکی از فامیلهاشون توی یه طبقه قرار داده بود می گفت تو و فلانی که تپل هستید در حالی که اون شخص حداقل 20 کیلو اضافه وزن داشت و کامل خودشو ول کرده بود این در حالی بود که من حتی با همون دو کیلو هم باز وزنم مناسب بود و هنوز به اضافه وزن نرسیده بودم حتی 5 کیلو دیگه هم اضافه میکردم هنوز توی رنج نرمال بودم. یادمه که اون روز فهمیدم که چه اشتباهی کردم انقدر جلوی همسرم گفتم میخوام وزن کم کنم و من تپل شدم پشت کنکور و ...
نباید اونجوری صحبت میکردم شاید لازم بود بگم اندامم درسته که الانم خوبه و چاق نیست ولی دلم میخواد این دو کیلو رو کم کنم تا به شکل قبل برگردم
فقط همین
نباید بهش تلقین می کردم که من تپل هستم
و از اون روز در این زمینه خیلی حواسمو جمع کردم

حالا مطابق تجربه به شما میگم هیچ چیزی رو به شوهرت القا نکن درباره چیزهایی که قابل تغییر نیستن یا تغییرشون خیلی سخته هم اصلا حرف نزن
فقط سعی کن وقتی میاد پیشت اوقات شادی رو رقم بزنی یا در مورد چیزهایی که علاقه داره صحبت کنی و ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

سلام
در رابطه با این تاپیک با نظر کاربر شایسته بسیار موافقم

اگر میخوای همسرت قبولت داشته باشه اول باید خودت خودت رو قبول داشته باشی

نیازی نیست سوال بپرسی
از خودت ضعف نشون نده

مزیت ظاهریت رو نذار عیب جلوه کنه
اگر همسرت ظاهربین هم نیست قطعا از باطن شما خوشش اومده
خودت هم تمرکزت رو از این موضوع بردار
در عین حال سعی کن به ظاهرت اهمیت بدی

هر چیزی که به ظاهرت میاد رو بپوش

به جای اینکه به شوهرت التماس کنی که کفش پاشنه بلند بپوشی کفشهای شیک بدون پاشنه بپوش و یه وقتایی هم بگو خدا رو شکر قدم جوری نیست که مجبور باشم کفش پاشنه بلند بپوشم و بعدا دیسک کمر و هزار تا مشکل دیگه برام پیش بیاد. دقیقا به همسرت القا بشه که این یک مزیت هست

دقیقا دقت کن ببین برای این اندام شما چه پوششی مناسبتر هست همون رو استفاده کن

چه آرایشی بهت میاد همون رو استفاده کن

و با اعتماد به نفست در مورد ظاهر به همسرت القا نکن که خودت هم با ظاهرت مشکل داری

مراقب بقیه جنبه های جذابیت از جمله جاذبه های اخلاقی باش

---

سلام فکور عزیزم
من اصلا به ایشون القا نکرم نقصی دارم بلکه ایشون با رفتارشون اعتماد به نفس من رو گرفتن
در مورد پوشیدن کفش پاشنه بلند هم هیچ اصراری ندارم خودم هم خیلی خیلی به ندرت استفاده می کنم ولی خودش به تماما کفش های پاشنه بلند رو نشون می داد و می گفت این ها خیلی قشنگن و من متوجه شدم که به کفش پاشنه بلند خیلی علاقه دارن و خودشون پشت سرش می گفتن حیف که تو نمی تونی بپوشی! به خاطر همین اعصابم داغونه. البته همه همتم رو گذاشتم که واکنش نشون ندم و بیام خونه و بپوشم و ببینه که ازش بلندتر نمی شم.
متاسفانه رئیسم اومد نشد حرفم رو بنویسم دوباره میام

در جواب سوال شما، من نميتونم براتون يه مسير خاص و مشخص بنويسم. اين مسائل خيلى وابسته به اخلاقيات و طرز فكر دو نفر شماست. فقط يه جمله براتون دارم: از محبت كردن هراس نداشته باشيد.
تفاوت ظريفى بين محبت كردن با وابستگى و آويزون بودن وجود داره و شايد خيلى خانم ها در اوايل ارتباطشون تصور كنن براى حفظ حرمت خودشون بايد عقب بشينن و بيشتر دريافت كننده باشن تا دهنده. ولى يادتون باشه كه مهر و محبت با ذات زن گره خورده. مهربانى بايد بخشى از خود شما باشه نه اينكه منتظر يك رابطه بده بستونى باشيد. مثل نورى كه از خورشيد ميتابه و كسى كه بهش نزديك بشه از موهبتش بهره مند ميشه و دلش ميخواد بيشتر اون رو تجربه كنه.