نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام ازتون ميخوام راهنماييم كنيد چون واقعا عاجز شدم و اينكه نميخوام زندگيمو از دست بدم،شوهرم بهم گفت خسته شدم ازت و ميخوام طلاقت بدم از زندگيم برو بيرون،الانم با بچم اومدم خونه بابام يك هفتس اينجا هستم،دو روز پيش بهم ز زد گفتميتوني برا بار اخر بياي خونه ولي فرصت
اخرته و شرط هم داره اينكه كل مهريتو ببخشي، من چيكار كنم؟نميخوام زندگيم از دست بره شوهرمو دوست دارم
فکرنمیکنم بخشیدن مهریه کار درستی باشه احتمال زیاد ایشون میخواد شما رو طلاق بده فقط گیر مهریه است که اگه ببخشی مشکل اونشم حل میشه.
مشکل شما شبیهheaven65 است به تاپیک ایشون مراجعه کنید راهکار جناب مدیر و دوستان هست از اونا استفاده کنید.ببخشید که بلد نیستم لینکش رو بذارم.
بعد از بحث مهریه بنظر نمیرسه اینقدر که شمااز همسرتون راضی هستین و دوستش دارین اونم شما رو دوست داشته باشه!علت دعواتون چی بوده و بیشتر بر سر چه موضوعاتی اختلاف دارین؟چند ساله ازدواج کردین؟
من ٢٦ سالمه و ٩ ساله ازدواج كردم، هميشه ازم ناراضيه و ميگه كنار تو ارامش ندارم تو اين ٩ سال هم دعوا زياد داشتيم و هميشه ام ميگفت نميخوام ديكه هميشه قهر ميكرد و تا من منت نميكشيدم اشتي نميكرد مجبور بودم بهش قول بدم كه تكرار نميشه تا بگذرهو الانم ميكه ١٠ ساله داري قول ميدي من ديگه نميخوام هميشه من كوتاه ميام و التماسش ميكنم تو ناراحتيا،ناگفته نماند تو دوران خوشي همسرم خيلي محبت ميكنه و همه حيزشمن و بچش هستيم خيلي بهمون ميرسه و از هيج نظر كم نميذارهنقل قول:
نوشته اصلی توسط margearezooha
سلام به نظرم به هیچ عنوان مهریه نبخش چون با بخشیدن مهریه حتما سری بعد که دعواتون بشه راحت طلاقت میدهنقل قول:
نوشته اصلی توسط barsam
میشه بگید از چی شما ناراضیه همیشه ؟
سر چه مسائلی دعوا می کنید؟
چی شما قول دادی که انجام ندادی؟
ميگه كنارت ارامش ندارم،هروقت خسته از سركار ميام غرغراي تورو ميشنوم ،همش بهم گير ميدي،هرجا ميرم ز ميزني از دماغم در مياري،پرتوقعي،به هيچ چيز راضي نيستي،همش بد خانوادمو ميگي،ايندفعه اين موضوعه دفعه هاي قبل هر كدوم يه داستان ديگه بود مثلا ميگفت خونرو تميز نميكني صبح بهم صبحانه نميدي فكر كنيد يكبار سر اين موضوع صبحانه ز زد بابام اومد انقدر باهام بد برخورد كرد ميخواست از خونه بندازتم بيرون من نرفتم و كلي گريه كردم ،ناگفته نماند همسرم فوقالعاده دهن بينه شغلش هم مشترك با پدر مادرش و دائم با اونا در ارتباطه و پدرش هميشه با حرفاي بي ارزش رو ذهنش تاثير ميذاره چون واقعا پدرشوهرم خاله زنكه و از ياوه گويي لذت ميبره شديدا هم هميرم تحت تاثيرشهبدون اينكه خودش متوجه باشه،من با جاريم صميمي بودم يه سري حرفت بين ما ردو بدل شد و جاري نامردم ١٠ تا گذاشت روش به خانواده شوهرم گفت و اونها هم به همسرم كنتقل كردنچون از من دل خوشي ندارن و مينتو سرد برخورد ميكني ماهم عروس اينچنيني نميخوايم با ما رفت امدشون رو كم كردن و شروع كردن به پر كردن همسرم اين درحاليه كه شوهرمم عاشق غذر كادرشه من فكر ميكنم اين طغيانش بي تاثير ازين قضيه جاريم نباشه البته خب به گفته خودش از خودم هم ناراحته و رضايت نداره ار زندكيشنقل قول:
نوشته اصلی توسط مبیننا
سلام دوست عزیز.
موضوع زندگی شمام خیلی شباهت ب زندگی من داره.میتونم بپرسم مهریتون چقدره؟
ودرموردنارضایتی های همسرتون نظرخودتون چیه؟ب نظرخودتون کوتاهی میکنین و حق داره ناراضی باشه؟
یا بیشترش بهونه گیری سرخونوادش وهمون حرفای جاریتونه؟
ک اابته گفتین ازاول تودعواهامثل شوهرمن میگفته دیگه نمیخوام وشماالتماس میکردین واین یکی ازین عواملیه ک باعث شده شوهرتون قدرتونو ندونه واحساس کنه شمابه هیچ وجه نمیتونین ازش دل بکنین پس ازتون فاصله میگیره.مثل زندگی من....
بهرحال مسلما چندعامل کنارهم باعث این رفتارهمسرتون شده.
اگه ممکنه ببشترازخودتون و ویژگی هاتون وتحصیلاتتون بگین.
من ليسانس دارم ايشون ديپلم ردي،ما باهم كل كل زياد ميكرديم و اصلا مراعات نميكرديم مثلا من ميگفتم مهريمو ميگيرم ازت تا قرون اخر٨٠٠ تاسكه و با بچم زندگي ميكنم،بچمم ياد ميدم كه بهت نگاه نكنه توام برو پيش خانواده پر حاشيت فقط حرف ياوه بزنيد البته تو جو كل كل و شوخي،ايشونم ميگفت منم ميرم يه زن خانوم ميگيرم از دست تو راحت ميشم ازين قبيل حرفا ميزديم كه متاسفانه همرو جدي گرفته و به من انگ ذات خراب بودن ميده و ميگه تو ذاتت عوض نميشه افريته اي،دهن بيني شوهرم خيلي تاثيرات بدي تو زندگيم داشته ،نميدونم چيكار بايد بكنم الان،١هفتس خونه پدرمم علارغم همه نرمشايي كه باهاش داشتمو قولاي مساعدي كه بهش دادم و گفتم بخاطر بچه زندگيتو بهم نزن ارامشو بهت ميدم سعيمو ميكنم ولي اصلااااااااا توجه نميكنه وحرفش يك كلامه،ميگه يا مهرتو ببخش بيا سر زندگيت،يا توافقي جدا شيم يا بهمين وضع خونه بابات بمون،گفتم من نميخوام جدا بشم تو اگه ميخواي دادخواست بده،ولي نميده ميگه زشته بيا توافقي تموم كنيم،خيلي خسته شدم يكماهه باهم مشكل داريم يه قطره شير هم ندارم به بچم بدم ٩ ماهشه،افسرده شدم و دوست دارم خودكشي كنم ،هيچ ازج و قربي ندارم ديكگه از ارزش افتادم،شوهرم در جواب نرمشاي من گفت تنها كاري كه برات ميتونم بكنم ارزوي خوشبختي بعد از منه حرفاش مثل خنجري تو قلبم فرو رفته اوضاع روحيم خيلي بده نميدونم چيكار كنم،يكبار هم پدرم شخصا منو برد خونم كه اشتي كنم ولي شوهرم ماشين بابامو كه دم در ديده بود بالا نيومد بابام مجبور شد بهش ز بزنه و وقتي اومد گفت من ديگه نميخوام قول زياد داده و ٩ ساله تحمل كردم ديكه نميخوام،تا يكماه قبل زندكيمون خيلي گرم و با عشق بود نميدونم چيشد يك دفعه زخمش انگار سرباز كرد،خيلي داغونم،خواهشا بگيد چه كنم من دوستش دارم زندگيمو دوست دارم...نقل قول:
نوشته اصلی توسط *Asal*
انگار اونی که باید کاری کنه همسرتونه.ایشون باید با خودشون کنار بیان که میتونه باشما زندگی کنه هرچی هم جلو بری و التماس کنی اوضاع بدتر میشه.احتمالا الان تو ذهنش فقط یه جواب برای اثبات علاقه شمابه خودش داره اونم بخشش مهریه شماست وبعد از اون میشینه سبک سنگین میکنه که این زنگی ارزشی داره یانه.شماهم اشتباهات زیادی داشتی که دلسردش کردی وقولهای زیادی دادی که عمل نکردی باید روی اشتباهاتت کارکنی،تغییرکنی اونقدری که اعتماد از دست رفته همسرت برگرده.اگه گشتی توی همین تالار بزنی راه حلهای زیادی برای مشکلاتت میبینی.
یه توصیه دیگه دارم:اگه فکر بازگشت به زندگیتونو دارین حرفها واختلافاتتونو پخش نکنید حتی به خونوادتون.که اگه انشالله خوب شدین شما یادتون میره ولی بقیه همیشه بدبختیاتونو یادشون میمونه وحتی ممکنه کسی ازش سواستفاده کنه وبه گوش شوهرت برسونه این حرفو پشت سرش زدی که این خودش میشه یه دعوای بزرگتر.
مرگ آرزوها جون اگه تاپيك درين مورد داريد بهم معرفي ميكنيد لطفا؟ يعني نظر شما اينه كه من مهريمو ببخشم ؟ من واقعا اماده تغيير هستم انقدر كه اين روزا بهم سخت گذشته حتي مشاور حضوري هم رفتم يك جلسه گفت مهارت ارنباطي نداري ،البته زياد از مشاورش راضي نبودم اگه مشاوره حضوري خوب و مجرب سراغ داريد ممكنه شمارشو بذاريد برام؟،همسرم حنتي براي ديدن بچه هم نمياد با اينكه خيلي دوسش دارهگاهي از طريق تلگرام با برادرم در ارتباط بود و سراغ مارو ميگرفت اينكه كجاييم و در چه حاليم ولي الان ٢-٣ روزيه خبري ازش نيس،هيچ قدمي بر نميداره مطمئنم تا دوماه ديگه هم اگه من تصميمي نگيرم پا پيش نميذاره هميشه من رفتم سمتش،من خيلي دوست دارم رابطمو دوست كنم ولي ايشون ظاهرا فقط لج ميكنه ،همراه با پيشنهاد بخشش مهريه حضانت بچه هم بود گفت بايد محضري بچرو به من بدي،وقتي من حساسيت نشون ندادم و گفتم بچرو بدون تو نميخوام ،دفعه بعد گفت بچه مال تو ،دوست دارم بهش بگم بياد مشاوره ولي مطمئنم قبول نميكنه،ناگفته نماند همسرم اصلا كسي نيس كه بخواد حقي ضايع كنه و نامردي كنه هميشه همه تلاشش رو براي زندكيش كرده و همه جوره ميرسه به ما، نميدونم چرا همش ميخواد منو حساس كنهوقتي خونه خودم بودم ايشون يه راه جلوم گذاشت و اون اينكه ميتوني بالاسر بجت باشي بدون وابطه صميمي بامن خرج تو و بجرم ميدم دوهفته بهمين شكل بوديم من ٣-٤ بار سمتش رفتم ولي هربار ميروند منو و سعي داشت منو ناراحتتر بكنه مثلا يكبار داشت تلفني صحبت ميكرد مثلا با يه دختر جوري حرف زد كه من مشكوك بشم از قصد منم همينجور بهش زل زدم يه هو زد زير خنده، دست روي نقطه ضعفاي من ميذارهواقعا تصميم گيري برام سخت شدهنقل قول:
نوشته اصلی توسط margearezooha
پیشنهاد بخشش مهریه:بنظرم زندگیتون باید به ثباتی برسه واگه خواستی این کارو بامیل ورغبت انجام بدی نه مثل الان که تحت فشاری.
مشاوری که رفتی حرف بدی نزده اتفاقا کاملا درست گفته باید مهارت ارتباطیتو افزایش بدی(تو همین تالار مقاله دربارش هست)قبلا هم گفتم بلد نیستم لینک بذارم اگه کسی از دوستان میتونه لطفا بذاره.
این تاپیکها رو پیدا کن بخون تو انجمن اختلاف زن وشوهره
شوهرم ده روز است که مرا ترک کرده است
همسرم ازم خواسته مهرم رو ببخشم چطور بااین موضوع برخورد کنم
حدود دوماهی میشه که باهم قهر هستیم وهردو دربی تفاوتی به سر میبریم
چگونه با همسرمان برخورد کنیم(این تاپیک تو انجمن مشاور خانواده است)