چطور همکار کم کار خود را تحمل کنم

با سلام
من در محل کار همکاری دارم که به شدت کم کار و اهل تزویر هستن در زمانبندی کار مشغول بازی هست و کاری که انجام می ده رو اصلا تست نمی کنه و تا الان یک بار نشده کاری رو بهش بدن به موقع و یا درست تحویل بده . تا الان یه جوری کار هاش رفع و رجوع شده اغلب مشکلاتی که به خاطر کار ایشون پیدا می شه رو یا به من یا به همکارای دیگه می دن انجام بده . واقعا خسته شدم درآمدشون هم از من بالاتره در صورتی که من یکسال زودتر از ایشون در این شرکت استخدام شدم و کارشناس ارشد شرکت هستم. اهل این نیستم که با مدیرمون صحبت کنم و از همکارم بد بگم اما ایشون تا باهاشون برخورد جدی می شه از من و همکار دیگم پیش مدیرمون بد می گن و نا خود آگاه ذهن ها رو خراب می کنن. خیلی عصبی شدم به تازگی هم درخواست اضافه حقوق کردن و باهاش موافقت شده. کاراشونو کس دیگه ای انجام می ده بازیشونو می کنن و درآمد خوب می گیرن دیگه چی می خوان . همیشه صبحها ساعت 9:30 به بعد میان سر کار در صورتی که ساعت کاری 8 صبح هست. با این وجود نمی دونم چرا مدیریت ایشون رو لایق موندن و افزایش حقوق میدونن. مورد دیگه اینکه سر کار همیشه به کارای شخصیشون می رسن شغل دومی دارند که با تلفن شرکت اونو پشتیبانی می کنن که علاوه بر مزاحمت برای سایرین و کم کاری خودشون سو استفاده از امکاناتی هست که در اختیارشون قرار داده شده . دوست دارم یه جوری خودمو آروم کنم اما نمی دونم چجوری. نمی خوام غیر حرفه ای یا احساسی به نظر بیام اما کاملا عصبانی و بی انگیزه شدم. و احساس می کنم این آدم از همه داره سو استفاده می کنه و اسمشو می ذاره زرنگی . بهم راهکار بدین ممنون

سلام عزیزم.

متاسفانه این آدما اگر باهاشون با جدیت رفتار بشه اینطور لاقید و بی مسئولیت نمیشن.
من فکر میکنم شما بهتر سعی کنی قاطعیت رو در خودت تقویت کنی تا بتونی در مقابل زرنگی اون فرد، ازش بخوای خودش کارشو بکنه. هر چند به نظرم اینا به مدیریت درست یه مدیر هم مربوطه، پس اگر بتونی به طور غیر مستقیم از شرایطت با مدیر صحبت کنید شاید اون خودش یه تدبیری داشته باشه.
به شما پیشنهاد میکنم اینلینکرو بخونید. فکر میکنم مفید باشه.

سلام
عزیز شما تازه اومدین تو این کشور؟؟؟ واقعا تو چه فازی هستین؟
من نمی دونم شما چند سالتونه اما با توجه به اینکه گفتید کارشناس ارشد هستید حداقل 24-25 سالتون باشه. شما بعد این همه سال زندگی هنوز نفهمیدید رمز موفقیت در کشور ما تظاهر و زبون بازی و رابطه است؟
من الان ماه آخر سربازیم هستیم، بهترین تجربه رو در این دوران یک سال و نیمه ام کسب کردم. اوایل مثل شما بودم فکر می کردم هر کسی بهتر کار انجام بده اون بالاتر میره ما کارمون تعمیرات کامپیوتر و پرینترهای پادگان هست. اما دیدم کسایی که واقعا کاری انجام نمیدن و در عوض فقط رابطه خوبی با مافوق ها دارند و سر زبون خوبی دارند و موقعی که رئیس میاد تظاهر به کار می کنند ارتقا درجه می گیرند، مرخصی بیشتر می گیرند و ...
اگه قرار بود تو جامعه ما بر اساس کار و صلاحیت کاری ارتقا بدن که ما هم میشدیم آمریکا و آلمان و ژاپن.
من پیشنهاد می کنم طرز فکرتون رو تغییر بدید و مثل اکثر جامعه بشید. منم مثل شما دقیقا اوایل سربازیم سعی می کردم کارها رو خوب و سریع انجام بدم، کار مردم رو راه بندازم و ... . دقیقا هم همکاری مثل شما داشتم
مثلا پرینتر برای تعمیر میومد برای من ، من واقعا سریع و با دقت کار می کردم و هموون روز تحویل می دادم. اما همکارم روز اول چایی می خورد، روز دوم با تلفن صحبت می کرد روز 5 ام تحویل می داد و به ارباب رجوع می گفت شانس اوردید من براتون تعمیر کردم چون اصلا تعمیر نمیشد و باید یه جدید می خرید. آخر کار من میشدم کسی که کار معمولی انجام داده، اما همکارم میشد آدم نابغه که مشکل گشا هست و کار راه می ندازه.

واقعا تو مملکت ما فقط سر زبون مهمه. الکی ازخودتون تعریف بکنید، رابطه ایجاد بکنید و تظاهر به کار بلدی بکنید. این طوری پیشرفت می کنید و ارتقا پیدا می کنید
پیشنهادم اینه که طرز فکرتون رو تغییر بدید و مثل اکثر جامعه بشید. اما اگر می خواید تا آخر عمر پادوی دیگران باشید، شما کار کنید بقیه بخورند، شما جون بکنید بقیه اضافه حقوق بگیرند همین جور که الان هستید کار کنید
حقیقت همینه در جامعه ما امثال همکار شما ارتقا پیدا می کنند. اما اگر هم می خواید که با کار اخلاقی به ارتقا مادی هم برسید بهتره که کشورتون رو عوض کنید.

ممنونم از جوابتون من 26 سالمه و تجربه و سابقه کافی دارم که این مسائل رو دیده باشم و من تو فاز دیگه ای نیستم کشورمم خوب می شناسم ولی وجدان دارم نمیخوام این کار ها رو یاد بگیرم چون درست نیست وقتی یکی اشتباه رفتار می کنه که منم نباید مثل اون شم . می خوام پول حلال در بیارم یه چیزی یاد بگیرم که فردا یه واسه خودم کسی بشم . سختی داره سختیه کار رو می تونم تحمل کنم اما آدمای اینجوری بی وجدان و بی غیرت رو نمی تونم تحمل کنم من که یه خانم هستم تو کار غیرت و وجدانم از ایشون بیشتره تو شرکتمون مث من هم هست 3 4 نفریم که کل قسمت رو سر پا نگه داشتیم بقیه دارن بازی و چت می کنم . با دوستمون zolal موافقم این ضعف مدیریت رو می رسونه و این آقا فوق العاده زبون باز هستن و برای اینکه کارشون پیش بره از همه استفاده می کنن . اگه همه مث اکثریت بشن هیچ وقت پیشرفت نمی کنیم هیچ، استعداد های اون فرد هم از بین می ره . فرار از کشور هم یه راه حله ولی اون هم شرایط داره اونجا هم همینه من خارج از کشور برای تحصیل رفتم تبعیض برای ما جهان سومی ها زیاده و بیشتر از اینجا باید خودتو ثابت کنی و اونجا هم هستن آدمایی که ازت سو استفاده کنن . من یه راه حل حرفه ای برای برخورد با این موضوع می خوام تحمل و سکوت هم حدی داره نمی شه ازش فرار کرد می خوام بدونم چطور باهاش مقابله کنم.

برخورد جدی داشته باشم مدیر ما با من برخورد می کنه می گه شما نباید به بقیه امر و نهی کنی این کار منه . مدیریت باید دو سه واحد در مورد اداره کردن امور بخونه و پاس کنه که متاسفانه تو ایران اینجوری نیست. البته به فکر تشویق و پاداش هستن اما هم به من پاداش می ده هم به همکارم نمی دونم چه تفاوتی داره دیگه این پاداش.

چند بار به خاطر خراب شدن کارهای حساس سرپرستمون باهاش خیلی جدی برخورد کرد اما نتیجه این برخورد این بود که این آقا با یه نامه استعفا بره تو اتاق مدیریت و با حقوق بالا تر و التماس بمونه من واقعا دلم می خواد بدونم چی میگه که اینطور فکر می کنن ایشون نابغه هستن و اینکه نتیجه اون بحث و مشاجره این شد که دو روز مرخصی تشویقی گرفت و کارش رو محول کردن به من تا انجام بدم تا دیگه خرابکاری نشه .

ایشون هیچ وقت مستقیما کارشونو به من نمی دن که من بگم کارتو خودت انجام بده (چون واقعا اینو می گم و ترسی ندارم) مدیرمون از ایشون کار رو می گیره (چون کار رو خراب کرده) و می ده به من چون به من اطمینان داره. مدیرمون دل رحمه و نمی تونه عذر ایشون رو بخواد و این ناراحت کنندست یا شاید ایشون جوری خرف می زنن که همیشه پیروز میدون هستن. نمی دونم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam.mim

ایشون هیچ وقت مستقیما کارشونو به من نمی دن که من بگم کارتو خودت انجام بده (چون واقعا اینو می گم و ترسی ندارم) مدیرمون از ایشون کار رو می گیره (چون کار رو خراب کرده) و می ده به من چون به من اطمینان داره. مدیرمون دل رحمه و نمی تونه عذر ایشون رو بخواد و این ناراحت کنندست یا شاید ایشون جوری خرف می زنن که همیشه پیروز میدون هستن. نمی دونم .

---

سلام.در این موارد که وظایف تعریف شده هست .با قاطعیت بیشتری صحبت کن .از تکنیک کاغذ خط خورده استفاده کن یعنی وقتی به مدیرت گفتی که من فقط ملزم هستم که وظایف خودم رو انجام بدم.وقتی بارها بارها ازتون خواستند تجدید نظر کنید بهش بگو با تمام احترامی که برای شما قائلم ولی خارج از وظایف خودم رو نمیتونم انجام بدم.


اگر هم به نتیجه نمیرسید وبا پارتیشن بندی یا دفتر جداگانه مشکل حل میشه پیشنهاد بده دفتر کارت تغییر کنه یا اینکه پارتیشن بندی بشه.

سلام مریم جان. کاملا درکت میکنم چون دقیقا یه مورد مثل مورد شما در محل کار من هم هست اما از نوع خانومش. دقیقا مثل مدیر شما، مدیر ما هم انگار میترسه با این آدم برخورد جدی داشته باشه.
این آدم هم فقط با گوشیش بازی میکنه یا با تلفن صحبت میکنه. یعنی کاملا فارغ از دو عالم. وقتی هم کار و مسوولیتی پیش میاد از قبل میگه من کلی کار دارم و خودشو با کارهای عقب مونده مشغول میکنه تا در امان بمونه و کسی نتونه کاری رو بهش محول کنه.

فرق من با شما اینه که من کارشناس ارشد نیستم و تجربه زیادی ندارم، اما مثل شما به وجدان کاری معتقدم وگرنه چه فرقی،هست بین من و اون آدم. به همین خاطر با منم مثل شما رفتار میشه.اما واقعا مسئول اینجور آدمهایی، مدیریت غلط مدیر مافوقه. اگر یه مدیر درست مدیریت کنه و وظایف هر کسی رو مشخص کنه و از اون فرد توضیح بخواد اینطور نمیشه.
با تمام وجود امیدوارم خدا هر چی آدم بی مسئولیت و اینجوری رو به راه راست هدایت کنه یا به ماها یه توانی عنایت کنه که نذاریم حقمون رو پایمال کنن.

امیدوارم دوستان با تجربه بیان و راه حل بدن من هم استفاده میکنم.

ممنون از راهنماییتون پارتیشن بندی هست و همونطور که گفتم ایشون خیلی با سیاست هستن و اصلا مستقیما خودشون چیزی نمی گن یا کاری نمی کنن که به ضررشون باشه بلکه با خراب کردن کارهای حساس کاری می کنن که دیگه کار کمتری بهشون محول شه و این از مدیریت نا درسته به نظر من اگه کسی نمی تونه کارشو با دقت انجام بده لزومی نداره تو اون پست بمونه جالبش اینه که درخواست اضافه حقوق کرده و مورد قبول واقع شده این دردناک نیست که حقوق بیشتری بگیره این دردناکه که مدیری که موافقت می کنه نمی فهمه از پس هیچ کاری درست بر نمی آد. اصلا عدالتی وجود داره ؟ کار ما حساسیت بالایی داره وقتی به مشکل می خوره کسی نمی تونه بگه به من چه من انجام نمی دم غیر از این آقا که اونم مستقیما هم نمی گه با به ندونستن زدن خودشون ، خودشون رو کشیدن کنار. اگه مشکلی پیش بیاد فقط من نیستم بخشی از کارشون رو من انجام می دم بخشی از اون رو چند نفر دیگه . ما وظایف خودمونم در کنار رفع مشکلات انجام می دیم به هر صورت اینجوری بگم که ما یه تیم هستیم و همه کمک می کنیم اما ایشون از این مساله سو استفاده می کنن. بارها به یکی از همکارام گفتم کار رو از اول بدن به خودم بهتره تا اینکه اول بگردم مشکل کار ایشون رو پیدا کنم بعد پاکش کنم و بعد حلش کنم. در کل خیلی اذیت می شم از وجود این فرد تو گروه.

درود بانو

این فقط یک نظر هستش چون تیو اینجور محیط ها نبودم ببخشید اگر ناپخته هست:72:

از روش نمیدونم و نمیتونم استفاده کن قرار نیست شما فتوکپی اون فرد باشی دقیقا ولی بعضی وقتها که کار اون فرد رو محول میکنن به شما برو پیش معاون یا رئیس اون بخش ازش کمک بخواه بگو سردرگم میش یو میترسی اشتباه کنی خودت را بزن به کم دانشی تا یک حدودی بیشتر نشه اخراجت کنن:311::58: دوبار یا سه بار اینکارو انجام بدی وقتی اون فرد کار نیمه تمام رو بهت محول میکنه عاصی میشه و مقام بالاتر خودش یک کار یمیکنه اگه با یکی از همکارات هم دوست صمیمی هستی دوتایی این روش رو پیاده بکنید.:72:

امثال این کارمند همکارتون تو ایران زیاد هست مخصوصا تو شرکت های دولتی و نیمه دولتی ... اگر هم می بینید مدیر ها کاری به کار شان ندارد دلیلش هم سیستم کلی هست که در این جور شرکت ها و کارخانه بر قرار هست چیزی به نام شایسته سالاری کلا در این سیستم ها مثل جوک می ماند و این ساختار اشتباه هست که ان مدیر را هم انتخاب کرده تو این ساختار ها پارتی و معرف خیلی مهم است و اگر می بینید کسی با ایشان برخورد نمی کند چون پشت ایشان کسی هست که حمایتش می کند بگذریم از اینکه بیشتر مدیران در ایران هیچ چیزی از مدیریت نمی دانند و ساختار های شرکت ها جوری هست که کم کاری افراد و یا پر کاری افراد دیده نمی شود. و هیچ راهی وجود ندارد که شایسته سالاری بوجود اید و حتی پاداش ها و پرداخت ها را مدیران و سرپرستان جوری پرداخت می کنند که یا بیشتر گیر افراد کم کار می اید و یا اینکه به صورت مساوی تقسیم می کنند که همان افراد کم کار صدایشان در نیاید..
اگر با این مدیران صحبت کنید می فهمید که این افراد کار کم کار بسیار خوب بلد هستن حرف بزنند و چاپلوسی می کنند و بسیار هم شاکی هستند خب این منطقی است که مدیر که می بیند کار دارد خوب پیش می رود و مشکلی پیش نمی اید برای جلوگیری از اینکه کار از حرکت نه ایستد سعی می کند مشکلات کار را حل کند و مشکل کار هم از نظر ان اعتراض نیرو کار هست که چون امثال ایشان اعتراض کردن و دیگران ساکت هستند تنها مشکل این است که این فرد را راضی کند و حقوقش را افزایش می دهد و چون به صورت یک طرفه از دیدگاه ایشان، مدیر کار و محیط کاری را می بینید حتی ممکن است نیرو کاری را هم مجازات کند که همه این ها بخاطر ضعف مدیر و ساختار هست این مواردی که گفتم در بیشتر کار خانه ها و شرکت های ایرانی هست حتی در سطح بالاتر از این هم این جریان وجود دارد .....
اما راهش تغییر مدیر و ساختار مدیریت است که از دست شما خارج هست اما می توانید با مدیرتان منطقی حرف بزنید وسعی کنید دیدگاهش را نسبت به خودتان و همکار تان منطقی تر کنید و شرایط کاری تان را بگوید و اگر می توانید با توجه به شرایط کاری تان پیشنهاد یک سیستم سنجش را بدهید که بشود حداقل امار و ارقام را نشان بدهد در غیر این صورت شما هم به مرور زمان تبدیل به یک کارمند مثل همین کارمند خواهید شد چون جز این چیزی که گفتم راهی وجود ندارد ....
البته این ها که به شما گفتم حرف کلی بود چون دقیقا نمی دانم کار شما چه چیزی است ؟؟کلا خروجی کار شرکت چه چیزی هست ؟ تولیدی یا ستادی هستید ؟اگر تولیدی هستید ساختار خط تولید تان چگونه است و شما در کجای این ساختار قرار دارید و یا کلا ساختار و چارت سازمانی شما چطوری تعریف شده چون تمام این مسائل در روند کلی مدیریت تاثیر دارد که باعث می شود کم کاری و وظیفه شناسی کارمند دیده شود یا دیده نشود.

- - - Updated - - -

امثال این کارمند همکارتون تو ایران زیاد هست مخصوصا تو شرکت های دولتی و نیمه دولتی ... اگر هم می بینید مدیر ها کاری به کار شان ندارد دلیلش هم سیستم کلی هست که در این جور شرکت ها و کارخانه بر قرار هست چیزی به نام شایسته سالاری کلا در این سیستم ها مثل جوک می ماند و این ساختار اشتباه هست که ان مدیر را هم انتخاب کرده تو این ساختار ها پارتی و معرف خیلی مهم است و اگر می بینید کسی با ایشان برخورد نمی کند چون پشت ایشان کسی هست که حمایتش می کند بگذریم از اینکه بیشتر مدیران در ایران هیچ چیزی از مدیریت نمی دانند و ساختار های شرکت ها جوری هست که کم کاری افراد و یا پر کاری افراد دیده نمی شود. و هیچ راهی وجود ندارد که شایسته سالاری بوجود اید و حتی پاداش ها و پرداخت ها را مدیران و سرپرستان جوری پرداخت می کنند که یا بیشتر گیر افراد کم کار می اید و یا اینکه به صورت مساوی تقسیم می کنند که همان افراد کم کار صدایشان در نیاید..
اگر با این مدیران صحبت کنید می فهمید که این افراد کار کم کار بسیار خوب بلد هستن حرف بزنند و چاپلوسی می کنند و بسیار هم شاکی هستند خب این منطقی است که مدیر که می بیند کار دارد خوب پیش می رود و مشکلی پیش نمی اید برای جلوگیری از اینکه کار از حرکت نه ایستد سعی می کند مشکلات کار را حل کند و مشکل کار هم از نظر ان اعتراض نیرو کار هست که چون امثال ایشان اعتراض کردن و دیگران ساکت هستند تنها مشکل این است که این فرد را راضی کند و حقوقش را افزایش می دهد و چون به صورت یک طرفه از دیدگاه ایشان، مدیر کار و محیط کاری را می بینید حتی ممکن است نیرو کاری را هم مجازات کند که همه این ها بخاطر ضعف مدیر و ساختار هست این مواردی که گفتم در بیشتر کار خانه ها و شرکت های ایرانی هست حتی در سطح بالاتر از این هم این جریان وجود دارد .....
اما راهش تغییر مدیر و ساختار مدیریت است که از دست شما خارج هست اما می توانید با مدیرتان منطقی حرف بزنید وسعی کنید دیدگاهش را نسبت به خودتان و همکار تان منطقی تر کنید و شرایط کاری تان را بگوید و اگر می توانید با توجه به شرایط کاری تان پیشنهاد یک سیستم سنجش را بدهید که بشود حداقل امار و ارقام را نشان بدهد در غیر این صورت شما هم به مرور زمان تبدیل به یک کارمند مثل همین کارمند خواهید شد چون جز این چیزی که گفتم راهی وجود ندارد ....
البته این ها که به شما گفتم حرف کلی بود چون دقیقا نمی دانم کار شما چه چیزی است ؟؟کلا خروجی کار شرکت چه چیزی هست ؟ تولیدی یا ستادی هستید ؟اگر تولیدی هستید ساختار خط تولید تان چگونه است و شما در کجای این ساختار قرار دارید و یا کلا ساختار و چارت سازمانی شما چطوری تعریف شده چون تمام این مسائل در روند کلی مدیریت تاثیر دارد که باعث می شود کم کاری و وظیفه شناسی کارمند دیده شود یا دیده نشود.

سلام
ببین من خودم مسئول یه اداره کوچیکم که تا حالا چندین کارمند اومده و رفته به پست بالاتر .
رییس کلم بهم میگه یه دستی هم رو سر من بکش شاید منم یه چیزی شدم

(ولی من یاد اون معلمه می افتم که هی خودشو میزده و میگفته همه رو زدم دکتر و وکیل شدن و پولدار .چند تا هم خودمو بزنم شاید یه چیزی شد)

بگذریم جالبه بدونی که 2 تا شون که آقا بودن و اصلا کار نمی کردن (رشته درسی جفتشون خیلی بی ربط به کار بود ولی احترام منو خیلی حفظ می کردن و عشق مسئولیت نداشتن )

یکیشون خانمی کاری و بی ادعا بود (اونم رفت یه منطقه بالاتر ، خدا ازش راضی باشه)

یکیشون خانی است که همش دنبال کارهای فرهنگی و...هست و خیلی جیم می زنه هاااااا(شیفت های کاری ما تک نفره است)

یکیشون هم خانمی که !!!!!!!!!!!! دنبال مقامات بالا و شناخت روسا و طرح دوستی و...بود که اتفاقا با ارائه کارهای بنده تو این چند سال به اسم خودش شد معاون اداره کل که همه دهانشون یه متر باز موند و جالب اینه که با من لج بود و کارهایی رو که جز وظایف مسئول بود می رفت دنبالش

مثلا اینقد رفته بود این اداره و اون اداره و هی میگفت شهردار فامیلمونه ...بخشدار پسرعمه بابای جاری خواهرشوهر خواهر زن داییمه و.... اینقدر بد منو به روسا گفته هر کی منو میبینه سرشو تکون میده می تونم به نظرت ثابت کنم که دروغ میگه
منم مثل شما خیلی بی انگیزه ام
منی که به خاطر کارم شهر و دیار خودمو ول کردم
منی که اینجا رو از یه بیقوله تبدیل به گلستان کردم (جالبه همین خانم آخری اینها رو به اسم خودش زده فرستاده اداره در حالی که پایین عکس ها تاریخ خورده که ایشون اصلا اینجا نبوده ، اونا هم خودشون رو زدن به اون راه،تازه پاداش بوق میلیونی هم به خاطرش گرفته )

به نظرم ببخشیدا باید سوخت و ساخت
زمان همه چیز رو درس می کنه - من حاضرم با صد تا تنبل بسازم با زیرکار درو ولی با آدم پست دروغگو زیرآب زن نه