کمال گرایی بیش ازحدم داره داغونم میکنه:(

کمال گرایی داره داغونم میکنه چه خاکی بریزم سرم مشکلم حتی سامام نیس وقتی سامان بود کمال گرایی یادم رفته بود ینی بهش فکرنمیکردم وقتی رفت مشکلام زیادشد فشار روحی شدید روم هس جایی که کارمیکنم همه دکترا دارن یادانشجوی دکتران یه همکلاسیم که قبلاگفته بوذم شاگرد اول شد هشتامقاله isiدداره اخه کی اینارو کارکرد ؟ باخبرشدم داره بدون کنکور میره دکترا ینی ب مصاحبه دعوت شده همش خودمو بادیگران با اوناییکه ازم ازنظرعلمی سرترن مقایسه میکنم دارم نابود میشم ازهیچی لذت نمیبرم یادمه همین کارچقد ارزوم بود ولی وقتی مشنوم اون داره میره دکترا غبطه میخورم اصن شایدم حسودیم میشه میگم کاش قبول نشه ازخودم بدم میاد بچها این حالتام طبیعی نیس یجوری میشم انگار دنیارو سرم خراب میشه مثلا اگه پروشه میخرید عین خیالم نبودا ولی نسبت ب علم اینجورم
کاش بیتفاوت بوذم اخه چرا اینجوریم وقتی دیگرانومیبینم راحت از کارشون از زندگیشون لذت میبرن غبطه میخورم حالم بده دفترچه دکترا اومده انگیزه ثبتنام ندارم همش میگم فردا میکنم اه
گاهی وقتی حالم بدمیشه به آی تک فکرمیکنم میگم اون دکتراشو ول کرده پس دکترا مهم نیس خخخ کاش منم مث توبودم کمال گرایی تومن بشدت زیاده دلم میخواد خوب شم اصن مشکل من سامان بود یا کمال گراییه؟
انقد حالم بدمیشه وقتی خبرموفقیت دزسی یکیومیشنوم که وقتی سامان رفت اینطوری حالم بدنشد
به هرچی میرسم بیشترشومیخوام
حس میکنم روانم سرطان گرفته خخخخ

ساناز عزیزم چیزهایی که در مورد خودت در چندین پست متفاوت گفتی و من یادمه نشون دهنده کمال طلبی و رگه هایی از حسادته ...نه کمال گرایی ....

اینکه هدفی (ایده آلی) رو با مقایسه بیرونی برای خودت بهترین میدونی اما در عمل تلاش خاصی نمیکنی ،خارج از تواناییت میبینی-هدف رو واقعا باور نداری و... اینها چیزی جز اضطراب و استرس نداره ...



فکر میکنم مشکل اصلی تو که در زمینه همه افکارت جریان داره ( چه کار-چه تحصیل-چه ازدواج یا بطور مشخص تر سامان گرانقدر عالی مقام !! که همرو اینجا به خونش تشنه کرده :311:) همین استرس و اضطرابه ... و فارغ از همه حرفا فکر میکنم بدنبال راه چاره این باشی نه موضوعات چندگانه متفاوت از هم ...خود باوری هم هست البته چرا که بدنبال عدم پذیرش کسی به سمت خودت نشانه میری !!

ساناز ببین من احساس میکنم ما از یه جهاتی مخصوصا تحصیلات شبیه همیم با این تفاوت که تو خیلی با پشتکارتر از منی.اینو بدون تعارف میگم چون من واقعا یه رگه هایی از تنبلی تو وجودم هست ولی تو مثلا علاقه زیادی به نوشتن مقاله و کارای پژوهشی داری درست برعکس من که همیشه ازش فراری ام:18:.



منم مثل تو تو تحصیلم موفق بودم مثلا تمام دوران تحصیلم حتی تا ارشد معدلم تو محدوده 18.5-19 بوده و واقعا هم استادای سخت گیر و دانشگاه خیلی سخت گیری داشتیم.پایان ناممو با نمره عالی دفاع کردم،چند تا مقاله دارم و...

ولی از نظر پشتکار و هدفمند بودن تو خیلی از من جلوتری.مثلا من احساس میکنم تو خیلی آینده نگری و دنبال اهداف متعالی هستی ولی من بیشتر زمان حال واسم مهمه.



منم به گفته بقیه کمالگرا هستم ولی الآن که خودمو با تو مقایسه میکنم می بینم کمالگرایی من کمتره مثلا من اصلا و ابدا از انصراف دادنم از دکترا یه اپسیلون هم پشیمون نیستم حتی وقتی دوستای خنگمو می بینم که دارن واسه دکترا میخونن اصلا ککم نمی گزه:227:.





به نظرم چیزی که تونسته از کمالگرایی من نسبت به سالهای قبل کم کنه همین وجود تنبلی تو شخصیتمه.جدی میگم.مثلا من درسته که از بچه های تاپ دانشگاه و مدرسه بودم ولی همیشه سعی میکردم راحت ترین و میانبر ترین راهو واسه انجام پروژه ها و کارام پیدا کنم یا مثلا همیشه تو مدرسه مشقامو چند خط در میون عمدا جا مینداختم چون از نوشتن به شدت بیزارم یا مثلا هیچ وقت جزوه هامو پاکنویس نمیکردم فقط خودم میتونستم ازش سردربیارم:311:.



شاید چیزایی که من تو این پاراگراف میخوام بگم خیلی حرفای پیش پا افتاده و دم دستی ای باشه ولی میگم شاید به دردت خورد.من خیلی از شخصت تو شناخت ندارم ولی من اگه جای تو بودم کلا دکترا رو بیخیال میشدم که واقعا هم تو زندگیم این کارو کردم و انصراف دادم.چند تا دلیل واسه این کار داشتم که شاید بعضیاش به نظر بقیه خنده دار باشه مثلا:

1-من واقعا از درس زده شده بودم یعنی 18 سال مداوم و بی وقفه درس خونده بودم مخصوصا با مقاله و پایان نامه سختی که تو دوره ارشد داشتم دیگه الآن حالم از هر چی مقاله و تز هست به هم میخوره .حساب کن دیگه دکترا دیگه تماما تز و مقاله هستش فکر کردم دیدم من نمی تونم و دکترامو ولش کردم.




2-وقتی به این فکر میکردم که وای کیه بره این همه راهو.من حالا خیلی زرنگ باشم و خودمو بکشم بتونم چهار ساله دکترامو تموم کنم(اونم اگه این وسط اتفاقی مثل ازدواج رخ نده چون من یکم سر به هوام و فقط دنبال بهانه ام که از زیر یه کاری در برم یعنی مطمئنم اگه دانشجوی دکترا میشدم و همزمان ازدواج هم میکردم دیگه واقعا دکترارو ول میکردم) اون موقع دیگه پیر شدم حالا بیشتر پیری از نظر روحی منظورمه چون خودتم میدونی درس خوندن واقعا کار سخت و حوصله بریه.خداییش کی با علاقه درس میخونه، اکثر ما از جمله خودم فقط برای رسیدن به موقعیت شغلی و اجتماعی خوب سختی های درس خوندن رو تحمل میکردم.




3-من نمیگم من و تو دیگه شق القمر کردیم که مثلا فوق لیسانس داریم یا شغل خوبی داریم ولی واقعا از خیلی از دخترا یا حتی پسرای همسن خودمون تو زندگی جلوتریم.البته خیلیا مثل تو شاید مدام به پیشرفت تو زندگی فکر کنن ولی من به همین حد راضی هستم(میدونم شاید بد باشه ولی من راضی ام دیگه چیکار میشه کرد).درسته میگن الآن همه نمیدونم فوق لیسانس دارن و...ولی آدم وقتی اطرافشو منصفانه نگاه میکنه می بینه این طوریام نیست شاید داشته باشن ولی اکثرا تو رشته هاییه که بازار کارش اشباع شده.مثلا من خودم تو اطرافم یا حتی تو شهرمون کمتر دختری رو دیدم که با سن من تحصیلات و موقعیت شغلی منو داشته باشه.اصلا هدفم به رخ کشیدن این چیزا نیستا هدفم اینه بگم که همش نباید فکر کنی از همکارات که دکترا دارن عقبی بلکه تو از خیلی از همسنای خودتم جلوتری.




4-یه دلیل خنده دار دیگه هم اینه که من در مورد ازدواجم، تحصیلات طرف مقابل واسم مهمه.مثلا همیشه حس بهتری نسبت به خواستگار دکترا داشتم تا فوق لیسانس یا حس بهتر نسبت به خواستگار فوق لیسانس تا لیسانس.نمیگم مدرک بالاتر لزوما به معنی شعور و درک بالاتر طرف مقابله ولی از اونجایی که من بیشتر جذب پسری میشم که از نظر سنی و تحصیلات و قد و موقعیت شغلی ازم بالاتر باشه اینو گفتم.یعنی من با خودم فکر کردم اگه من دکترا بخونم احتمال اینکه یه دکترا بیاد خواستگاریم کمه چون شاید اصلا سنش به من نخوره شاید متاهل باشه و...پس ترجیح دادم که فوق لیسانس بمونم تا حداقل با همسطح خودم از نظر تحصیلاتی ازدواج کنم حالا اگه دکترا هم داشت فبها.




در مورد غبطه خوردن هم نمیدونم این حسه تو وجود من تو بعضی زمینه ها خیلی کمرنگه و گاهی اصلا وجود نداره.مثلا در مورد همین تحصیلات،من تو دوره ارشد یه همکلاسی داشتم که 5 سال از بزرگتر بود و متاهل و وسطای ارشد باردارهم شد ولی به هر سختی ای بود پایان نامشو دفاع کرد و الآنم داره واسه دکترا میخونه یا یه همکلاسی داشتم 37 سالش بود و دو تا بچه داشت از یه شهر دور شوهر و بچه هاشو ول میکرد میومد دانشگاه، من همیشه به این دو نفر میگفتم شما اراده تون فولادینه من جای شما بودم کلا درسو بیخیال میشدم.الآن اینارو می بینم که دارن واسه دکترا میخونن اصلا عین خیالم نیست.




یا مثلا استاد راهنمای پایان نامم هر از گاهی منو می بینه میگه واسه دکترا بخون منم میخندم میگم میخوام دکترای زندگی بگیرم(یعنی همون همسرجان:43:) اونم میگه کوفت ای بمیری آی تک.ولی واقعا هم همین طوره.من الآن از شرایط زندگیم تقریبا راضی ام و تنها کاری که مونده ازدواج کردنمه.نمیگم زندگیم عالیه نه اتفاقا جای پیشرفت داره ولی من به همین راضی ام.یعنی منه آی تک که چند ما دیگه وارد 27 سالگی میشم از اینکه مثلا تحصیلاتمو تو مقطع ارشد به یه جایی رسوندم و یه شغل خوب و در آمد خوب دارم راضی ام و اگه ازدواج هم بکنم دیگه همه چی حله:tongue:.



به نظر من تو هم میتونی فعلا دکتراتو منصرف بشی و چند سالی کار بکنی هم از نظر مالی واست خوبه میتونی واسه خودت جهاز خوب بخری:311: هم اینکه تو محیط کار احتمال آشنایی با کیس های خوب برای ازدواج زیاده.هم اینکه تو سنی نداری مثلا تو ارشد، من کم سن ترین فرد کلاس بودم یعنی وقتی ترم اول ارشد بودیم من 22 ساله بودم و بقیه 27،35،37 و...حالا ببین تو دکترا چه خبره دیگه اکثرا سناشون بالاست.پس همچنان فرصت داری برای دکترا خوندن.


یه چیزی هم بگم به نظر من تو جامعه ما فوق لیسانس بودن برای یه دختر خیلی هم خوبه و نیازی به دکترا نیست مثلا من با لیسانس هم میتونستم موقعیت شغلی خوب داشته باشم ولی میخواستم بچم تو مدرسه که تحصیلات مامانشو میپرسن بگه مامانم فوق لیسانسه:227:البته اینو مزاح فرمودیمممممم:58:


چقد من وراجی کردم.:311:



موفق باشی ساناز عزیز:72:

سلام آی تک جان خوشالم میکنی واسم پست میذاری
دوستت دارم خخخخ :)
میدونم چی میگی همون دوستموکه گفتم شاگرد اپل شده دوسال ازمن بزرگتره درسته هشتامقاله ذاره ولی بامن یجاکارمیکنه
میرسم خونه ازخستگی نمیتونم درس بخونم فقط روزای تعطیل
دلم میخواد بر هدفام تلاش کنما اما نمیشه خستم توان ندارم این منو میریزه بهم
از تجربیاتت که گفتی دوستای خنگت دارن دکترا میخونن عین خیالت نیس خخخخخ واااای من اگه بودم خودمو میکشتم نمیدونم چرا انقد حسودم شایدم حسادت نیس نمیدونم
مثلا اگه همین دوستم قبول نشه خوشال میشم ولی بر قبول نشدنش کاری نمیکنم مثلادعانمیکنم که ای کاش قبول نشه فقط ازتو خودمومیخورم میشینم فکرمیکنم بابا اون باباش دکتره برادرش هیت علمیه خواهرش خارجه شرایطش فرق داره همینکه تونستم با اون همکارشم خیلیه تازه دوسال ازم بزرگتره ولیییییییییی با همه اینهااااا حس غبطه شدید دارم هی خوذمو سرزنش میکنم میگم چرا من نتونستم اخه چرا نشد بعد میگم خدا دوسم نداره نذاش بعد چیزدیگه میاد تو ذهنم مثلا داشتم تومترو برمیگشتم ناراحت بودم گفتم کاش سامان بود ینی اون کمال گراییه مشکلات دیگمم رو میکنه
امروز نزدیک بودبهش از ناراحتی بهش زنگ بزنم بعدگفتم ولش کن من اصن اونونمیخوام من چیزدیگه میخوام من میخوام ازهمه بالاتر باشم اعصابم خراب بود اه چقد این زندگی کردن من عذابه لخظه ب لحظش عذابه ازهمچی اذیت میشم
نمیدونم چکنم
آی تک من برعکس توبودم من تو مدرسه متوسط بودم زرنگ نبودم معدل ترم یک لیسانسم13.60شدخخخخ یواش یواش حس کمال گرایی و رقابت شدید شروشد اخر ترم رسوندم 16خخخ معدل ارشدمم 18.47شد الان اوج کمال گراییه داره مخم میسوزه دارم ازون ور میسوزم

سلام


باید از خودت سئوال کنی


دکتر بشم که چی ؟

برای خدمت به جامعه !

برای پز دادن !

به قول دوستم ، برای همین طوری !



نظر شما ؟

سلام باغبان دکتر بشم بر خدمت ب جامعه؟خخخ نه اصلا
براینکه من اعتمادبنفس ندارم فکرمیکنم ازین راه میتونم خودمو اثبات کنم اعتماد بنفسم بره بالا
براینکه عقب نیفتم براینکه کم کم ارشد داره ارزشش کم میشه
بر پیشرفت تو کارم
برارامش
براینکه پسفردا سنم بره بالاتر سخت میشه خوند
یا اگه ازدواج کنم نمیشه دیگه لااقل من تواناییشوندارم
این موارد قانع کننده بود؟خب من بهمه اینافکرمیکنم
چرا به هرچی که میرسم فقط یه هفته برام جذابیت داره؟ زود خسته میشم اشباع میشم
مثلا گاهی فکرمیکنم ب اینکه فکرکن با سامان ازدواج میکردم زود خسته میشدم بعد یه هفته
بچها ایا کمال گرایی ذاتیه؟یا اکتسابی؟ شاید از بچگی اینجوریم
گاهی تودلم میگم ب دوستم میمردی از خودت نمیگفتی؟خخخ
از خودش گف حالم بدشد اه

سلام



ارزش خودت را در پیشرفتت ندون !

بعضی موقع ها ، فقط باید زندگی کنیم !

..............................

برای خودت ، هدف معنوی انتخاب کردی ؟



ممنون .

باغبان پس ارزش من درچیمه؟ بچهای اینجاکه میگن زیبایی نیس توم میگی ب پیشرفت ندونم بعضیام میگن فکرنکن نماز میخونی و پاکی با ارزشی اونا فرق داره خب ارزش من ب چیمه؟
وقتی من با تحصیلات و کارم تو جامعه ارزش گذاری میشم خب معلومه اینارو باید ارتقابدم تا بتونم جایی توجامعه داشته باشم مگه نه؟ وقتی مدیران سازمان های دولتی ب تحصیلات و سابقه کاری نگا میکنن منم باید اینارو ارتقابدم
بیام بیخیال عشق و کارو درس باشم؟؟
میشه زندگی کردنویادم بدید ؟
خسته شدم از بس به دیگران نگا کردم
به هر رده ای میرسم میگم کمه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zzzz

باغبان پس ارزش من درچیمه؟ بچهای اینجاکه میگن زیبایی نیس توم میگی ب پیشرفت ندونم بعضیام میگن فکرنکن نماز میخونی و پاکی با ارزشی اونا فرق داره خب ارزش من ب چیمه؟
وقتی من با تحصیلات و کارم تو جامعه ارزش گذاری میشم خب معلومه اینارو باید ارتقابدم تا بتونم جایی توجامعه داشته باشم مگه نه؟ وقتی مدیران سازمان های دولتی ب تحصیلات و سابقه کاری نگا میکنن منم باید اینارو ارتقابدم
بیام بیخیال عشق و کارو درس باشم؟؟
میشه زندگی کردنویادم بدید ؟
خسته شدم از بس به دیگران نگا کردم
به هر رده ای میرسم میگم کمه

---

سلام:72:

نظر ديگران خيلي براي شما مهمه در ارزش گذاري بر خودتون ؟

واقعا ارزش شما به چيه؟

پاكي شما براي حفظ ارزشت براي خودت هست يا براي ديگران؟

نماز را براي نزديكي به خدا و بهره مندي از آثار معنوي مي خواني يا براي ارزش گذاري بر خودت؟

چرا معيارهاي شما تا اين حد وابسته به نگاه و توجه ديگران است ؟

پس ساناز چي ؟ نظرت در مورد خودت چيه؟

بي توجه به نظر و نگاه جامعه و بدون مقايسه خود با ديگران از ارزشهاي مورد توجه و رضايت خودت مي توني بگي؟

استرس داري چون مي ترسي همه از شما در شغل تحصيل جلو بزنند؟

از خودت رضايت نداري چون به دنبال بهترين جايگاه در جامعه هستي.

خودت را به كلي ناديده مي گيري . خصوصيات منحصر به فرد خودت را اصلا نمي بيني.

نظر ما مهم نيست نظر خودت در مورد خودت بايد مهم باشه كه نيست.

هميشه هستند كساني كه يك قدم از ديگران از جمله شما جلو باشند ولي اين به معني عقب ماندن شما و كم بودن ارزشهايت نيست. جايگاه هر شخص هم در جامعه مشخص است و كسي جاي ديگري را نخواهد گرفت.

به قدر توان و رضايت خودت تلاش كن . اگر تعداد مقاله هاي شما از مقاله هاي همكارت كمتر باشه دليلي بر كم ارزشي شما نيست .

آنچه شما ميخواهي مهم است نه آنچه ديگران مي خواهند .... آنچه شما داري مهم است نه آنچه با ديگران است.

شما در صورت ادامه تحصيل يا اشتغال به هر حال بايد به اندازه ي خودت و حس رضايت خودت تلاش كني و ببيني رضايت شما در گرو چي هست ..... شايد مجبور باشي بين ادامه تحصيل و اشتغال يكي را انتخاب كني هر كدام را كه با مشورت و تحقيق و حس علاقه مندي خودت انتخاب كني برايت كافي است.

واقعيت را بايد بپذيري كه شما مثل هر شخص ديگري مجموعه اي از خصوصيات مثبت و منفي هستي.

بايد خوشحال باشي كه با كساني كه از شما تحصيلات يا مقالات بالاتري دارند همكار هستي چون با همين مدركي كه داري هم در جايگاه خوبي هستي و اگر دو سال تلاش خودت و استفاده از تواناييهايت نبود نمي توانستي به چنين شغلي دست پيدا كني.

فكر مي كني مديران رده پايين تر نسبت به مديران عالي در سازمانها از ارزش كمتري در زندگي برخوردارند ؟هر كس در جايگاه و تخصص خودش مي تواند از شرايط خود راضي و خوشنود باشد .

چرا در سازمانها افراد در رده هاي بالاتر و پايين تر قرار دارند ؟ مگر غير از اين است كه با يكديگر متفاوتند؟ خواسته ها و استعدادات و تواناييها و .... در اين افراد مختلف است.

در ضمن شما مدت زيادي نيست مشغول به كار شده اي همين اوايل كار مي خواهي بر صندلي مدير كل قرار بگيري ؟

به راهي كه جلوي پايت قرار دارد نگاه كن نگران راهي كه ديگران مي روند نباش ......... شما به مقصود خودت خواهي رسيد ............. تلاش لازم است كه دختر پر تلاشي هست شما تلاش كن و نگران جايگاه اين و آن نباش .

در ضمن همه كه يك شبه به مقاطع بالاتر نمي رسند شما هم به دنبال ارتقاي خود هستي و خيلي هم عالي است كه براي رفاه و رضايت خودت تلاش مي كني ......... هميشه بر اساس خواسته و توانايي خودت تلاش كن و توكلت هم به خدا باشد و نتيجه را به او بسپار .


مهم اين هست كه در جايگاه خودت بهترين باشي كه هستي و بهتر هم خواهي شد البته اگر نظر مرا بخواهي .

ازدواج و كار و دكترا همه يكجا به دست نمي آيند ........... واقعا عجله اي هم نيست ......... شما شرايط خود را براي دستيابي به خواسته هايت مهيا كن و نتيچه را به خدا بسپار .

راستي بردن اسم آن شخص كه مدام توسط شما تكرار مي شود يعني س/ا/م/ا/ن از اين در اينجا و حتي در ذهنتان ممنوع مي باشد :327::327::327::327:لذا لطفا به هيچ وجه تكرار نشود وگرنه از سوي اعضاي تشنه به خون آن شخص شديدا با شما برخورد خواهد شد.


موفق باشي ساناز نازنين .......... آروم برو نخوري زمين!:311:

سلام


عیدتان مبارک

ان شالله به حق امام رضا (ع) هممون عاقبت بخیر بشیم .





حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه مي­‌فرمايند: «قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انساني به اندازه چيزي است که دوست مي‌دارد».


میزان ارزش واقعی انسان ، به چیزی که علاقه دارد و عشق می ورزد بستگی داره !


مثلا فردی عشقش یک خونه ی 1000 متری
اون فرد ارزشش همان خونه 1000 متری ست - هی میگه من باید یه خونه 1000 متری داشته باشم
کسی که عشقش ماشینش هست ، ارزشش همان ماشین هست


اما فردی که عشقش خداست ، ارزشش به اندازه ی خداست !


اگر ارزش های خودمان را ، بر حسب دنیا برنامه ریزی کنیم ، چیز با ارزشی بدست نمی آوریم

هر چی بدست آوریم می گوییم کم هست

الان برو تحقیق کن بیل گیتس چه حالی داره !

در دنیای نرم افزار موفق شدند ) pc ) – ولی در سیستم های همراه شکست خوردند ( شرکت ماکرسافت )

همش رقابت سر دنیا !

هیچ آرامشی هم ندارنند !



اگر عشق من ، دختر مورد علاقم باشه - ارزشم میشه اون دختر

ولی اگر بگم ازدواج می کنم برای اینکه به خدا نزدیک تر شم ، اون موقع ارزششم زیاد میشه . ارزشم خدایی میشه !

اون موقع تو انتخاب هایم دقت می کنم – فقط زیبایی را ملاک قرار نمی دم .


..................................................


ارزششت را در پیشرفتت قرار نده یعنی :

ارزش های خودت را بر حسب معنویت انتخاب کن

من حرص نخورم بشم رئیس اداره - حرص نخورم مسئولیت بگیریم

آدمی که به خاطر پست و مقامم به آدم احترم می زاره – بهتره نزاره

پسری که به خاطر پول دختر – شغل دختر ، می خواد با اون ازدواج کنه – بهتره نکنه

و........


نظرت چیه ؟