نوشته اصلی توسط
من تنها
من قصد ندارم رابطه اونطوری داشته باشم. محدود در حدی که مشکلی پیش نیاد و دردسر برام درست نشه. اونم دلش میخواد یک رفیق و همدم نزدیک داشته باشه. با شناختی که ازش دارم وابسته نمیشه. بیشتر از این لحاظ نگران خودم هستم چون چند باری ارتباطمو باهاش صفرکردم هییییچ عکس العملی نداشته.اون فوق العاده شوخ و شنگه،خانواده و فامیل گرمی داره. مشغول کار و تحصیله و خیلی موفقه.از بودن با دوستای هم جنسش لذت میبره.بسیار اجتماعیه و دوستای خیلی زیادی داره. خیلی وقتام سرش شلوغه. مطمئنا بعد از مدتی میره و دوباره تنها میشم ولی بهتر از اینه که تا آخر عمرم احسرت به دل بمونم.