با این اخلاق همسرم چه کنم که کدورتا بیشتر نشه

سلام دوستان

دختری هستم 28 ساله به تازگی عقد کردم شوهرم مرد بسیار مهربان و زحمتکشیه
اما یه اخلاق بد داره که تازه متوجه شدم البته شایدبه نظر من بد بیاد
چند روز پیش عروسی دختر عموم بود که زنگ زدن هممونو دعوت کردن چون ما اطراف تهرانیم دیگه نتونستن کارتو بیارن (عروسیشون یهویی شد) من به همسرم گفتم اگه کارت زیاد نیست بریم
اونم گفت به ما که کارت ندادن پس نمیریم گفتم دعوت کردن گفت نه خودمو کوچیک کنم
تو هم حق نداری بری
با مهربونی و زبون خوش باهاش صحبت کردم گفتم هر موقع رفتیم سر خونه زندگیمون بهمون کارت میدن الان که شماره تو رو ندارن ولی اصلا قبول نکرد روم نشد به خانوادم بگم برای همین هم با ناراحتی رفتم عروسی تا اینکه توسالن به بابام زنگ زد هکه چرا بدون اجازه من رفته بابام که مرد خوبیه با زبون نرم گفته پسرم الان که خونه منه بهش سخت نگیر و... بعداز مهمونی بهم گفت که اگه شوهرت از الان اینجوری باشه بعدم نمیزاره خونه خودمونم بیای این چه اخلاقیه

ما خودمون خانواده ساده ای هستیم اصلا اهل تعارف و کلاس گذاشتن نیستیم
الانم چند روزه قهر کرده نه زنگی نه چیزی بهش یه اس دادم ولی جواب نداد
چه کنم؟؟؟؟؟

سلام.به نظر من که کار اشتباهی کردید که رفتید.واینکه پدرتون همین الان در جریان کاراتون قرار گرفتن درست نبود.به نظر من اگه عروسی نمیرفتید هم مشکلی پیش نمیومد ولی بعدا میتونستید با حرف زدن شوهرتونو متقاعد کنید که کارش درست نبوده.ولی اینکه بدون اجازه پاشدید رفتید عروسی اصلا درست نبود.موفق باشید عزیزم

یه بار دیگم قبلا عروسی پسر داییم اینطوری شد ولی گذاشت من برم خودش نیومد
اولا که دامادشونم اینطوریه (احساس بزرگی و زورگویی)تقریبا 20 ساله خواهرشوهرم بدون اجازه شوهر ش حتی آبم نمیخوره انقدر از شوهرش میترسه بااینکه شوهرم از اخلاق دامادشون بدش میاد و میدونه خواهرشو ادیت میکنه ولی میترسم منم مثل خواهرشوهرم بشم
دوما شوهرم بد دل نیست فقط توقعیه منم دلم نمیخواد از الان بهش زیاد رو بدم که توقعش بیشتر شه خیلیم باهاش صحبت کردم ولی فایده ای نداشته
حالا چیکار کنم????

- - - Updated - - -

اشتباه بزرگتر رو همسر شما کرد که حرمت پدرتون رو نگه نداشت. برای چی به پدر شما زنگ زده و شکایت کرده. پدر شما اینهمه سال زحمتتون رو کشیده اونوقت یکی از راه برسه و بگه با اجازه کی بردیش عروسی. شما تا وقتی وارد خانه این آقا نشدید و خرجتون رو پدرتون میده جق بر گردن پدرتونه.
هر چند که بعد از اون هم احترام پدر شما برای همسرتون واجبه
شما هم از حالا یاد بگیر که با سیاست باشی. با زبان خوش هرکاری میشه کرد اما با قهر و دعوا هیچ کاری پیش نمیره
از حالاذهم سعی کن عزت نفست رو.جفظ کنی

بعضی از مردها ( که البته تعدادشون هم کم نیست.) روی این مسائل حساسیت دارند. یعنی اگر قراره به عروسی یا هر جشن و مراسمی دعوت بشوند باید یا کارت دعوتی براشون ارسال بشه یا اینکه مستقیما به خودشون گفته بشه. شاید اگر خود من هم فقط با یک حرف اون هم بصورت غیر مستقیم به جشنی دعوت بشم حاضر به حضور در اونجا نباشم
این که دعوت شدن با واسطه به ایشون گفته شده ( هرچند که این واسطه شما یعنی همسرش بودید ) تاثیر مناسبی روی ایشون نداشته و من فکر نمی کنم این مسائل ربطی به رو دادن و ... داشته باشه. شما هم سعی کنید از اول زندگی دنبال این جریانات رو دادن و ... نباشید. شاید رفتار همسر شما اشتباه بوده باشه اما رفتار شما که حرف ایشون رو هیچ حساب کردید هم اشتباه بوده اون هم با درجه ی بالاتر.


ان شاالله که خدا به شما و تمام زوج های جوان کمک کنه تا زندگی سرشار از عشق و محبت داشته باشند

منم قبول دارم که بعصیا اینطورین ولی به همسرم گفتم که بعداز عروسی اگه بهمون کارت ندادن ما نمیریم ولی الان ما که جدا از خانواده زندگی نمیکنیم عموم ناراحت میشد اخه ما چنین چیزی تو فامیل نداریم
الان پدرمم ناراحت شده که چرا شوهرم باهاش اینطوری حرف زده
از یه طرفم شوهرم الان3 روزه نه زنگ زده نه چیزی ازاینده میترسم
به نطرتون به پدرم بگم باهاش صحبت کنه

خوب بود اگر همسرت این اخلاق را نداشت
خوب بود اگر احترام پدرت را نگه می داشت و اگر هم ناراحت شده، حداقل به ایشون زنگ نمی زد
و خیلی حرفهای دیگه

ولی الان نمی شه به خاطر این موضوع زندگی را به خودت و همسرت تلخ کنی و پایه های بحث و درگیری همیشگی را بریزی.
راستش به نظر من هم نمی شده عروسی دختر عمو و پسر دایی نری. اگر می تونستی قبل از رفتن راضیش کنی خیلی بهتر بود.

ولی حالا که رفتی، باید با سیاست و ظرافت زنانه حلش کنی.
اول این که بهش نگو می ترسم مث شوهرخواهرت بشی، تو هم مثل اونی، از هر چی می ترسیدم به سرم اومد و .... از این حرفهای منفی.
اصلا حرفش را هم نزن که بدتر توی ذهنش تثبیت می شه.

زنگ بزن هم عذرخواهی کن که ناراحت شده و هم ناراحتیت را با ناز و دلخوری بیان کن.
بگو هم همسرم دلخور شده و هم بابام. من این وسط گیر کردم. دلم گرفته. دوست نداشتم هیچکدومتون ناراحت بشید ... از این حرفها دیگه.
عروسی اصلا خوش نگذشت چون تو نبودی.
دوست دارم تو عروسیهای بعدی با هم باشیم و ...

همونطور که خودت هم گفتی بد دل نیست
بیشتر می خواد اقتدار خودش را ثابت کنه
شما هم زبانی این اقتداری که زیر سوال رفته را بهش برگردون.

یه جوری هم متوجهش کن که نباید با پدرت بد صحبت می کرده.

سلام دوست عزیز.رفتار شماباعث شده ک همسرت فک کنه نظرش برات بی اهمیته بهتر بود با خودت صحبت میکرد تا زنگ بزنه پدرت!شما هم لازم نیس به پدرت چیزی بگی از الان سعی کن زندگیرو دو نفری مدیریت کنی.پیام به همسرت بده عزیزم خوو بی؟ببخشید که ناراحتیت کردم من برای احترام به عمو جانم باید مجلس میرفتم بدوخ شما اصلا بهم خوشنگذشت نگذشت دوس دارم همه جا کنار هم باشیم.دلم برات تنگ شده و نگرانتم. خودتو آشفته نشون نده اگر زنگ زد خیلی طبیعی برخورد کن و.موضوع کش نده.با آرزوی خوشبختی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهردخت

اشتباه بزرگتر رو همسر شما کرد که حرمت پدرتون رو نگه نداشت. برای چی به پدر شما زنگ زده و شکایت کرده. پدر شما اینهمه سال زحمتتون رو کشیده اونوقت یکی از راه برسه و بگه با اجازه کی بردیش عروسی. شما تا وقتی وارد خانه این آقا نشدید و خرجتون رو پدرتون میده جق بر گردن پدرتونه.
هر چند که بعد از اون هم احترام پدر شما برای همسرتون واجبه
شما هم از حالا یاد بگیر که با سیاست باشی. با زبان خوش هرکاری میشه کرد اما با قهر و دعوا هیچ کاری پیش نمیره
از حالاذهم سعی کن عزت نفست رو.جفظ کنی

---

اولا - اون شخصی یکی نبوده که از راه رسیده ، شوهر این خانوم بوده - فکر می کنم فهمیدنش ساده باشه
دوما - از لحاظ شرعی و قانونی با خواندن صیغه ی عقد حرف شوهر بر حرف دیگران حتی پدر و مادر زن مقدم هست . یعنی اگر شوهرت گفت که فلان جا نباید بری شما هم نباید بری نه اینکه بعد از اینکه رفتی طلبکار هم بشی.
سوما - توی تاپیکی که این خواهر زدند جمله ای با این مضمون که "با اجازه ی کی بردیش؟" وجود نداشت . از کجا آوردید نمی دونم - ایشون گفته چرا بدون اجازه ی من رفته نه اینکه شما با اجازه ی کی بردیش

سلام عزیزم

من هنوز وارد زندگی متاهلی نشدم.ولی یه بار از یه مشاور شنیدم که اگه خواستین جایی برین و شوهرتون مخالف بود با یه لحن غمگین بگین خیلی دوست داشتم برم.ولی

چون تو نمیخوای،باشه نمیرم.

مشاور میگفت اگه این کارو کنین خود شوهرتون دوباره زنگ میزنه و بهتون میگه اشکال نداره برو.

البته من مطمئن نیستم که این در مورد همه مردها جواب بده.

ولی من خودم به یه نتیجه ای رسیدم.ببین وقتی شوهرت بهت میگه باید کارت میاوردن سعی نکن با دلیل و منطق بهش بگی چون هنوز خونه خودمون نیستیم

نیاوردن.بهش بگو راست میگیا.بهتر این بود که برای ما هم کارت میاوردن.ولی منظوری نداشتن و از این حرفها.

بعدم بگو من خیلی دوست داشتم با هم بریم.یا مثلا برای من افتخاره که با تو تو همچین جمعهایی باشم.یا همچین چیزهایی.اونم با یه لحن ملایم و دوست داشتنی.

همچین صحبتهایی اگه رو در رو باشه بهتره تا تلفنی و اس ام اس.

الانم خودت رو ناراحت نکن.

سعی کن با شوهرت رو در رو حرف بزنی.ولی به نظرم باز با منطق باهاش حرف نزن.یه کم ناز و عشوه قاطیش کن.بهش این اطمینان رو بده که نفر اول زندگیته و عاشقشی.

تلویحا بگو که اشتباه خودت رو قبول داری و غیر مستقیم اینم بگو که دوست داری شوهرت همیشه همراه و حامیت باشه.

یه کم خودت رو مستاصل نشون بدی هم بد نیست.

در کل به نظر من یه مرد به صرف مرد بودنش این حق رو نداره برای لحظه به لحظه زندگی خانومش تصمیم بگیره.موضوع اصلی اینه که زن و شوهر بهتره در همه شرایط

نظر طرف مقابلشونو در نظر بگیرن و در عین حال عزت نفس خودشون رو هم حفظ کنن.

به نظر من سعی کن تو برخورد با شوهرت از ابرازهای زنانه استفاده کنی و دوم این که در کنار این رفتارها خودت رو یه دختر عاقل و مدبر نشون بدی که تصمیمات درست و منطقی

میگیره و در عین حال شوهرش همیشه نفر اول زندگیشه.