از این آقا خواستگاری کنم؟!
سلام.
راستش من خیلی وقته که میام همدردی اما هیچوقت نتونستم از مشکلاتم چیزی بگم. دوستان عزیز همدردی، خاله قزی، مینوش، شیدا، و... خواهش می کنم با من همفکری کنید.
بیست و هشت سالمه. فوق لیسانس دارم و شاغلم. با اینکه خواستگار داشتم بنا به دلایل بسیاری تا این سن ازدواج نکردم. برای من ظاهر و وضعیت مالی زیاد مهم نیست اکثر مردایی که خواستگاریم اومدن تفکرشون با من خیلی متفاوت بوده و فکر کردم ازدواج باهاشون از چاله به چاه افتادنه.
تقریبا یه ساله که وارد یه محیط کاری جدید شدم و بین همکارانم آقایی توجه منو به خودش جلب کرده. البته هیچ دوستی و ارتباط خارج از عرفی در کار نیست و برخوردهای من با ایشون حتی از بقیه همکارا هم کمتره و شناختم فقط دورادور بوده اما متوجه شدم تقریبا هفتاد درصد چیزی که میخوام در ایشون هست. علایق مشترک خیلی زیادی داریم و تقریبا همه چیزایی که بهشون پایبندم یا ردشون می کنم از نظر ایشون هم همینطوره.
با اینکه خیلی درونگرام و با مردا راحت نیستم برای اولین بار یه نفر رو پیدا کردم که از صحبت کردن باهاش لذت می برم.البته کل گفتگوی ما تو این یه سال پنج ساعت هم نیوده و اونم در حضور جمع.
یه بار فکر می کردم اگر ایشون دختر بود:wink-new: دوست فوق العاده ای برای من میشد. البته رفتارش خیلی سنگین و مردونس.
حسم بهم میگه ایشون هم از من بدش نمیاد. اما نه محیط کاریمون طوریه که بتونم بهشون نزدیک بشم و نه اهلشم. نمی دونم چیکار کنم تا به من جذب بشه؟ چجوری بهش نزدیک بشم تا منو بشناسه؟ واقعا افسوس می خورم (افسرده نمیشم) اگه ایشون رو از دست بدم.
