نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام خدمت دوستانم.دختری 28 ساله هستم جدیدن با کسی اشنا شدم که همسن خودم هستن.چیزی که ازارم میده اینه که فهمیدم قبل از من برای رفع نیازش پیش کسی میرفته چون شرایظ ازدواج رو نداشته.ولی از وقت اشناییش با من دیگه نرفته.من گفتم چه تضمینی هست که دیگه نری.و در جوابم گفت برای رفع نیازم بوده که میرفتم وگرنه چرا باید میرفتم. واینکه حقیقتش هم بهم گفته.گف که میتونستم نگم ولی گفتم چون نمیخاستم مخفی کاری کنم و از من خاست اطمینان کنم بهش..شما بگین چکار کنم من..میتونم اطمینان کنم
سلام دوست عزیز
شما فکر میکنین کسی که برای رفع نیازش بجای اینکه از راه درستش وارد شه میره سراغ یکی دیگه و علاوه بر خودش اون شخص رو هم به گناه وا میداره آدم قابل اعتمادیه؟
من دقیق منظورتونو نفهمیدم یعنی حالا که شما رو پیدا کرده دیگه نیازی نمیبینه بره سراغ شخص دیگه و میخواد از طریق شما نیازشو برطرف کنه.اگه اینطور که شما گفتین فکر نکنم این شخص زیاد قابل اعتماد باشن.
این سوالی بود که ذهنم منم مدت هاست مشغول کرده،که اگر به همچین موردی برخورد کنم چه تصمیمی بگیرم.من این موضوع رو با توجه به مسائلی که برام اهمیت داره تو ذهن خودم اینطور حل کردم:
دو حالت داره.اینکه این آقا با این شخص صیغه محرمیت خونده یا به طریق غیر شرعی این نیازو برطرف کرده.اگه حالت دوم باشه به هیچ عنوان بهش اعتماد نمیکنم.
اگر حالت اول باشه و این آقا به اون شخص محرم شده باشه باز هم دو حالت داره:1- اینکه اون خانوم یه زن مطلقه یا بیوه بوده و این آقا به جز روابط جنسی هیچ رابطه عاطفی نسبت به اون خانوم نداشته
2-آقا با اون خانوم رابطه احساسی عمیق داشته
که اگر مورد دوم باشه جواب رد میدم.حالا مورد اول رو بررسی میکنم با توجه به شرایطی که اون آقا در زندگی داشته.اگر اون آقا واقعا شرایطی داشته که نمیتونسته به ازدواج کردن فکر کنه و تنها راه به گناه نیفتادنش این بوده که با کسی صیغه کنه تا حدودی میتونم با این قضیه کنار بیام.به شرطی که مطمئن بشم اون آقا شرایط خاصی داشته و از نظر اراده و کنترل نفس ، فرد ضعیفی نبوده باشه.
یعنی ایشون الان به قصد ازدواج با شما در ارتباطه ؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط کاربر1535
می تونه قابل اعتماد باشه .همین مسئله برای اثبات اعتماد یا غیر قابل اعتماد بودن اون فرد کافی نیست.شخصی که دیگری و به گناه وا داشته اون پسر نیست.اون پسر فردشو به گناه وا نداشته بلکه این دخترای جامعه ی ما هستن که با پوشش و رفتارشون باعث شدن اون پسر احساس فروران تشنگی کنه و بره سمت این مسائل.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahra123
این حرف شما کاملا قابل تامل و منطقیه.موافقم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahra123
از شما ممنونم دوستان خوبم...اررره قصد ازدواج داره...نه منظورشون این نبود که از ظریق من میخان نیازشون رو برظرف کنن ...اینظور که خودشون میگفتن یه دختری رو میخاستن ولی این دختر یکی بهتر رو که پیدا میکنن ایشون رو ول میکنن و با کسی دی/ه ازدواج میکنن اون مدت خیلی تنها بودن و احساس تنهایی میکردن تا اینکه یکی از دوستاشون ایشون رو به این سمت میبره و میگن دیگه بی هیچ امیدی اینکارو میکردم وفکر نمیکردم بتونم کسی رو پیدا کنم که وفادار باشه...دیگه برام هیچی مهم نبود...چیزی که الان دیدم ولی این نیست فقظ نیاز نیست که مهمه بلکه چیزی بالاتر ازون هست..البته بیشتر ازینا توضیح دادن و درد دل کردن....کلیم از کارشون پشیمون بودن و بمن گفتن که اعتماد کنم بهشون
نگاه خوش بینانه: این آقا یه اشتباهی کرده و پشیمونه و انقدر نسبت بهت احساس تعهد میکنه و قصدش برای ازدواج جدیه که تصمیم گرفته که هر چیزی که در گذشتش بوده رو اعتراف کنه
نگاه بدبینانه: خواسته بهت بفهمونه که نیاز جنسیش رو قبلا به نحوی برطرف میکرده و چون به خاطر شما دیگه اینکارو نمیکنه پس شما به نوعی مسئولی! بعد از یه مدت زمزمه ها شروع میشه و احتمالا این دوراهی که یا خودت این نیازو برطرف کن یا مجبورم برم سمت دخترای دیگه!
این که کدوم درسته رو خیلی زود متوجه میشی. اگه مورد اول باشه خیلی زود یه اقدام جدی ازش میبینی و اگه مورد دوم باشه هم که...
اعتماد قراردادی نیست.اعتماد رو باید جلب کرد.
اینکه چنین ماجراییو به شما توضیح دادن باعث نمیشه که نشون بده آدم قابل اعتمادیه ایشون.
خودش میگه به تعهدی که میدم پایبندم و اهل سو استفاده هم نیستم...میگه اعتمادتو جلب میکنم..میگه ادم خیانت نیستم...میگه گفتم بهت چون میخام هیچی بینمن نباشه...چون نمیخام باعث ناراحتیت بشم بعدها...چون قصدم جدیه.تا الانم من شک داشتم.حتی گفتم بهش نمیخای بری اونجا..گفت نه اونقدرها هم مهم نیستبرامن چیزای مهمتری هست..میدونم گفتن تنها مهم نیست...فاصله حرف تا عمل زیاده..حتی گفتم ممکنه بعدها بری..هزار اتفاق ممکنه بیوفته چجور میتونم اعتماد کنم...ولی بازم گفت اعتماد کن..مظمین باش نمیرم ...من وفادارم و هرگز همچین کاری نمیکنم..تا حالا هم هرچی گفته راست بوده...نمیدونم..
بهترین جواب را ایشون به این مورد دادند.یه چند مورد هم میمونه که با اجازه برای شما مینویسم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط tanin-91
1.سن ایشون چقدره؟ من خودم مرد هستم ایشونم احتمالا باید بالای 30 سال باشه.توی یکی از تایپیک ها نوشته جالبی بودش از جناب مدیر در همین مورد خوب بنظر شما یه مرد 30 سال به بالا تا حالا با غریضه قوی جنسی که داشته چیکار میکرده این آقا خودش داره میاد صاف و صادقانه به شما میگه که قبلا با خانومی رابطه داشته البته ننوشتید که با ایشون محرم بودن(ازدواج موقت) یا خیر
2.مسئله دوم امروز یه مقاله میخوندم جالب بود برام در مورد خیانت و تفاوت بین زن و مرد و دیدگاهی که به این موضوع دارن.
مردا خیانت جنسی براشون غیرقابل تحمله و بانوان خیانت عاطفی و احساسی.
ایشون بقیه معیارهای مدنظر شما را برای ازدواج دارند؟
اینم مد نظر قرار بدید اگه ازدواج کردید هرچی بوده بین ایشون و اون خانوم باید همانجا چال بشه بعدا نبش قبر نکنید که به زندگیتان صدمه میزنه(مخصوصا در روابط جنسی و مقایسه کردن کیفیت رابطه):81:
نظر بنده اینه که تا وابستگی های عاطفی و احساسی بین شما زیاد نشده، ایشون با خانواده اقدام کنند.
اما لاقل در قدم اول به ایشون بگین که با خانواده اقدام کنند.
اگه اقدام کردند شما متوجه میشین تصمیمشون جدیه.اگه نه هم شما متوجه میشین هدف دیگه ای داره یا می خواد منتظرتون بذاره.
اما درستش اینه که ایشون واسه ادعای صداقت نمیومد سیر تا پیاز رابطه ی قبلیشو بگه.همین صداقت بازیا زندگی مشترک ذوج هارو نابود می کنه و هزاران پرونده ای که تو این مطب های مشاوره هست ریشه اش همین صداقت های نابود کننده و بی جهت و مضرره.
پسر می خواد ازدواج کنه مرد و مردونه خاطرات گذشتشو چال کنه بره ازدواج کنه.چرا باید جزئیات روابط گذشتشو در اختیار خانم آیندش بگذاره و تصویر اونو یک عمر خراب کنه و موجب ترس و نگرانی اون بشه ؟
آیا در آینده می تونین با این نگرانی ها کنار بیاین ؟ثبات طرفتون رو مورد ارزیابی قرار دادین ؟ عامل نزدیک شدن ایشون با شما چی بوده ؟ از چی شما خوشش اومده ؟
زیبایی ؟