یک مشکل وافعا خاص

سلام.واقعا وقتی با این انجمن آشنا شدم خیلی خوشحال شدم که ادمایی مثه شما ها هم هس که به این مسایل بپردازه.من یک پسرم که 24 سالمه.توی دانشگاه با یه دختری اشنا شدم .اوایل علاقه ای بهش نداشتم اما با گذار زمان بهش علاقه مند شدم.یک ماه از رابطه ما نگذشته بود که بهم گفت من یک مشکلی دارم که خودم تقصیر ندارم.بعد شناسنامش رو اورد و بهم نشون داد و دیدم که متولد افغانستان هست و در واقع خانوادتن افغانی هستن.وقتی 2 سالش بوده اومدن ایران.واقعا تکون خوردم.تو دلم گفتم همه چیز تمومه و اروم اروم رابطه رو قطع میکنم.اما موضوعی که پیش اومد این بود که با گذشت زمان من بیشتر شناختمش و کلا این موضوع از ذهنم رفت که اصالتا افغانه.چهره معمولی و دلنشینی داره.اینکه گفتم افعان هستن نباید باعث بشه که فکر کنید مثه عامه افغان های ایرانن.خانواده ثروتمند و با کلاسی هستن.اما موضوع اینه که از حرف مردم میترسم.خانوادم دیدن خود دختر و خانوادش رو.پدر و مادرش کاملا لهجه افغان دارن و این یعنی اینکه اگه فامیل من ببینن میفهمن که افغان هستن.واقعا هضمش واسه فامیلم سخته.خانوادم هم الان مردد هستن هرچند که خود دختر رو بی نهایت علاقه مند شدن بهش.لطفا کمکم کنید.نمیدونم درست چیه و اشتباه چیه!در ضمن من ساکن اصفهانم و دارم تهران درس میخونم.این دختر و خانوادشم ساکن تهران هستن.

اگر فقط و فقط مشکلت با حرف مردمه که میگم اصلا مهم نیست چون تو قراره باهاش زندگی کنی یه عمر
ولی اگر مشکل سر دهن بین بودن شماست که بحث جداست
ببین مشکل از کجاست.. واقعا با همین شرایط قبولش داری؟ خانوادش رو میخوای؟ اگر فردا همه عالم بهت بگن اشتباه کردی بازم حاضری وایستی پای این دختر؟
اگه یه دختر ایرانی و خوش صورت بیاد سر راهت احتمال میدی این رو رها کنی؟
به همه اینا فکر کن و ببین علاقت فقط یه وابستگی شدید نباشه که بعدا دختره رو بدبختش کنی.
اون دختر با هزار ارزو با تو ازدواج میکنه پس مراقب باش و اگر واقعا جوابت منفیه محکم بگو و نترس چون الان بگی نه بهتر ازاینه که یک سال دیگه یادت بیاد باید میگفتی نه

محمد عزیز موضوع اینه که نمیدونم الان شرایطم وابستگیه یا یه علاقه واقعی. من از یه طرف از یک سری خصوصیات اخلاقیش واقعا خوشم میاد. بسخت کوشی و پشت کارش. از یه طرف ترس از تنهایی رو وقتی با خودم روراستم توی خودم می بینم. یک موضوعی که باید بگم اینه که این دختر قبل از من روابط اجتماعی واقعا زیادی داشته.یعنی توی دانشکده با همه گرم می گرفت و ... بعدا که باهاش ارتباط پیدا کردم بهش گفتم که از این روابط اصلا خوشم نمیاد که مثلا اینهمه با پسر ها صمیمی میشی و به اسم کوچیک همو صدا میکنید.پذیرفت و تغییر کرد اما گاهی میترسم که بعد از عادی شدن زندگیمون برگرده به روابط قبلیش.

به نظرم واقعاتکلیفت روباخودت مشخص کن اگرخودت مشکلی نداری پس حرف مردم مهم نباشه تازه باافتخاربگواهل افغانستانه بعدشم کاملن توایران بزرگ شده دیگه چه مشکلیه؟
فقط باخودت صادق باش اگه به دلت نیست ولش کن مبادااین بعدهامشکل ایجادکنه وباعث آزاراون دختروتوبشه الان تصمیم قطعی رو بگیر

ازدواج نکنید :305:
من که به شخصه حاضر نیستم برادرم یا فامیلم با کسی از افغانستان ازدواج کنه و اگه بفهمم منعش میکنم.
شمارو هم نمیشناسم اما اگه از ته دلم یکی بگه میخوام با افغانی ازدواج کنم و بخوام بهش مشورت بدم میگم نکن
اگه واقعا دوسش داری دو دل نمیشی. تصمیمتو میگیری و حرف من و مردم هم برات مهم نمیشه
اما اگه از تزس تنهاییه اشتباه نکن. تو همش 24 سالته. فردا روز یه زن ایرانی خوب و زیبا سر راهت قرار میگیره اونوقت میگی ببین چقدر بچه بودم که فکر میکردم تنها میمونم
در ضمن شنیدم ازدواج از نظر قانونی با مردم افغانستان یه شرایطی داره...
به هر حال ما که اون دخترو ندیدیم و نمیشناسیم شاید از ایرانی هم بهتر باشه. اما حرف مردمه دیگه. میگن زنش افغانیه. ببین اینقدر دوسش داری که کنار بیای؟

دوستان عزیز دقیقا مشکل همینجاس.چه طوری بفهمم حسم بهش یه وابستگیه یا یه علاقه واقعی؟

اگر علاقه واقعی باشه حرف مردم اذیتت نمیکنی. دست زنتو میگیری با افتخار میگی افغانیه
بعد یکی مثل من میاد تو خلوت بهت میگه: وااا... مگه زن قحط بود که رفتی از افغانستان دختر گرفتی؟
هزار تا دلیل و مدرک واسش رو میکنی که از این بهتر نصیبم نمیشه و این خصوصیت خوب رو داره و فلان شخصیتشو دوست دارم و غیره...نه این که بگی ترسیدم تنها بمونم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sara.s

ازدواج نکنید :305:
من که به شخصه حاضر نیستم برادرم یا فامیلم با کسی از افغانستان ازدواج کنه و اگه بفهمم منعش میکنم.
شمارو هم نمیشناسم اما اگه از ته دلم یکی بگه میخوام با افغانی ازدواج کنم و بخوام بهش مشورت بدم میگم نکن
اگه واقعا دوسش داری دو دل نمیشی. تصمیمتو میگیری و حرف من و مردم هم برات مهم نمیشه
اما اگه از تزس تنهاییه اشتباه نکن. تو همش 24 سالته. فردا روز یه زن ایرانی خوب و زیبا سر راهت قرار میگیره اونوقت میگی ببین چقدر بچه بودم که فکر میکردم تنها میمونم
در ضمن شنیدم ازدواج از نظر قانونی با مردم افغانستان یه شرایطی داره...
به هر حال ما که اون دخترو ندیدیم و نمیشناسیم شاید از ایرانی هم بهتر باشه. اما حرف مردمه دیگه. میگن زنش افغانیه. ببین اینقدر دوسش داری که کنار بیای؟

---

سارای عزیز این دختر شناسنامه ایرانی داره.یعنی ملیتش تو شناسنامش ایرانه. نمیدونم بخدا.دارم دیونه میشم.خیلی شرایط بدیه.

دکتر خلیل رفاهی در کتاب گردش ایام میگوید: روزگاری که درقم طلبه بودم بعلت جوانی وخامی وبی ارتباطی با جامعه معتقد بودم که فقط کسی که درقم باشد وروحانی باشد انسان ارزشمندی است

اما وقتی دردوره ای که دانشگاه تهران بودم با شخصیت های با فضیلت روبروشدم فهمیدم که در خارج از قم ودراشخاص غیرروحانی هم اشخاص ارزشمند وجود دارند اما باز شیعه بودن را شرط اصلی میدانستم

بعد با سفر به کشورهای عربی متوجه شدم که بین سایر فرق اسلامی هم انسان ارزشمند یافت میشود

پس از سفر به اروپا به این نکته واقف شدم که در بین سایر مردم موحد نیز انسان ارزشمند وجود دارد

پس از آن در سفر ژاپن حادثه ای برایم رخ داد که برایم معلوم شد به معنی حقیقی فضیلت و انسانیت زبان و مکان و نژاد ومذهب و رنگ نمیشناسد. زیرا در پایان سفرآمریکا و هنگ کنگ وارد ژاپن شدم, موقع بازیهای المپیک بود که در ژاپن برگزار میشد و برایشان من که با لباس روحانی بودم جالب بود و از من عکس و فیلم می گرفتند

برای غذا به رستوران بسیار بزرگ و شلوغی رفتم و بعد چندین ساعت به جاهای دیگری رفتم ناگهان یادم امد که ساکم را که تمام زندگیم داخل آن بود را در آن رستوران جا گذاشته ام سراسیمه رفتم و با کمال ناباوری دیدم ساکم همانجا است و پیرمردی کنار آن نشسته است, اوگفت وقتی دیدم ساکت را فراموش کردی با این که وقت دندان پزشکی داشتم ماندم تا بر گردی و وقتی از او تشکر کردم و گفتم خدا به شما اجرخواهد داد و او در جواب گفت: من به خدا اعتقاد ندارم من به انسانیت معتقدم



http://dl5.glitter-graphics.net/pub/...rhvl9ir0un.gif

اگر با دید بازتری به دنیا نگاه کنید و اگر یک کم بالاتر بایستید و از بالا به کره زمین نگاه کنید، اونوقت دنیا اینقدر کوچیک می شه
که ایرانی و افغانی و ... را فقط بر اساس انسانیت بسنجید و نه ملیت و تابعیت و مرزهای قراردادی جغرافیایی.

صحت و اعتبار مطلبی که در بالا نقل کردم را نمی دونم. ولی بدون توجه به اسم فرد و مکان و ... کلیت ماجرا دور از ذهن نیست و می تونه حقیقی باشه.

شیدای عزیز من همه این حرف ها قبول دارم.شاید زیادی بزدل و پست هستم چون همه ترسم از حرف مردم هست.
واقعا عشق به اون دختر یه طرف ترس از مردم هم یه طرف.البته انصافا عضق سنگینی میکنه.هرچند با تفاوقتی نه چندان زیاد.