ازدواج با دختری که قبلا رابطه ی جنسی داشته

سلام
من تقریبا 22 سالمه و دانشجوی سال آخر کارشناسی هستم. سال اول دانشگاه از یه دختر خوشم اومد ولی هیچ وقت جلو نرفتم تا اینکه کم کم فراموشش کردم. توی اون مدت خیلی تجربه کسب کردم و خیلی بیشتر از هدف زندگی و عشق فهمیدم. بعد از اون دیگه به هیچ دختری نظری نداشتم و دوست داشتم که فعلا آزادانه زندگی کنم. تا اینکه ...

حدودا دو سه هفته اس که یه دختر (که فامیلمون هم هست) بهم گفته " 3 ساله که تو رو دوست دارم و الان این جرئت رو پیدا کردم که به تو بگم که عاشقتم".
بعد ازین من خیلی تلاش کردم که بفهمم چقدر راست میگه. تا اینکه یه هفته پیش اینقدر ازش سوال پرسیدم که خودش گفت که قبلا دوست پسر داشته. منم ازش پرسیدم که توی این رابطه تا کجا جلو رفته و مشخص شد که این خانوم رابطه ی جنسی داشته. حدودا 5 سال پیش آخرین بارش بود. ایشون اون موقع حدودا 14-15 سالش بوده.
من خیلی بهم فشار اومد، چون نمیدونستم که چکار باید بکنم. کسی که این شرایط رو داشته و میگه که دوستت دارم رو رد کنم یا قبول کنم. خیلی فکر کردم ولی نمدونم چه تصمیمی باید بگیرم:
- سنش اون موقع کم بوده و آیا میشه رابطه ی جنسیش رو به حساب بچگیش گذاشت؟
- از طرف دیگه نمیدونم چطور میشه فهمید که اگه ازدواج کنیم و من نتونم ارضاش کنم، دوباره با کس دیگه ای ارتباط برقرار نکنه؟
- چطور این طور دختری میتونه زن وفا دار و مادر خوبی باشه؟
- اگه من رد کنم و اون واقعا عوض شده باشه چطور میتونم خودم رو ببخشم که دلش رو شکوندم؟
- ...

هنوز مشکل خودم رو با این فکرا حل نکرده بودم که چند شب پیش فهمیدم که این خانوم خودارضایی میکرده، فیلم پورنو میدیده و ...(خودش میگه آخرین بار 2 سال پیش بوده ولی نمدونم راس میگه یا نه!)،
حالا توی این موندم که واقعا چکار باید بکنم،
- به فرض که ایشون واقعا عاشق منه ولی از کجا معلوم اگه این عشق سرد بشه، وفا دار بمونه؟
- یه دختر با این شرایط بعد از ازدواج چطور رفتاری رو خواهد داشت؟

اینو هم بگم که من هم خودارضایی کردم و قبلا توی دبیرستان فیلم پورنو دیدم و این بیشتر آزارم میده که ازدواج دو نفر که این تجربه های جنسی رو داشتن موفق میشه یا نه

میدونم که این واقعا ظلمه که باکرگی رو تنها ملاک پاک بودن دخترها حساب کنیم ولی شرایط روحی و جسمی دخترا و پسرا با هم فرق میکنه. آیا اگه دختری این طوری بوده میتونه در آینده دختر خوبی باشه؟

خواهشا کمکم کنید

سلام
به همدردی خوش آمدی
نظر شخصی من
رابطه خودتو با این خانم قطع کن
از همین حالا کلی سوال جلو روته بعد ها که یه مشکل پیش بیاد شاید نتونی خودتو کنترل کنی
یا مثلا بهش زنگ می زنی می ببینی جواب نمی ده کلی سوال برات ایجاد می شه و ازین جور مسائل
بهتر خودتو از این بازی بکشی بیرون :72:

ممنون از نظرت
گفته ات کاملا دسته

من دو تا فرض رو دارم:
1) طرف راس بگه و واقعا عاشم باشه و در آینده وفادار باشه
2) داره منو گول میزنه و دروغ میگه

برای فرض اول، چطور میتونم این فرصت رو از دست بدم در صورتی که فقط با بدبینی الان با از دست دادن این فرصت زندگی آینده ی خودم و اون رو خراب کنم. و از طرف دیگه دل اونو بشکونم

فرض دوم هم که تکلیفش معلومه

این مسئله چالشی بزرگ ومهمی است رابطهه رو قطع کن دوست من

آقای محترم هر کسی مسئول زندگی خودشه

شما مسئول احساس ایشون نیستید که در صورت نخواستنش مرتکب گناه شده باشید

شما اصلا از سایر نظرات به ایشون فکر کردید؟یعنی همه چیز 100 درصد قبول بوده؟

یک قانون خیلی مهم رو در ازدواج در نظر داشته باش هیچوقت با کسی به خاطر ترحم و دلسوزی ازدواج نکن دلسوزی همه جا خوبه به جز زمان ازدواج

تا حالا ازش هر چی خواستم قبول کرده
بهش گفتم که من تا 10 سال دیگه نمیخوام ازدواج کنم و تا اون موقع یه دختر نمیتونه صبر کنه (به اصلاح میترشه) ولی اون قبول کرد و گفت که صبر میکنم
گفتم که من هنوز شغلی ندارم و درآینده هم با کمترین ها میسازم ولی تو به عنوان یه زن که با بقیه چشم و همچشمی داری نمیتونی ولی بازم قبول کرد
و ووو
من توی این شک ندارم که منو دوست داره(99 درصد مطمئنم، از قبل هم یه جورایی میدونستم)، توی این شک دارم که خانومی با این شرایط درآینده میتونه وفادار بمونه و همسری خوب باشه.
در رابطه با سوالایی که توی پست اول مطرح کردم خودم به جواب هایی رسیدم. خودم فکر میکنم که رابطه ی با دوست پسرش از روی بچگیش بوده، مثل هزاران دختر دیگه (ماشالا که دبیرستان های دخترانه ی ما هم که کم نداره ازین موارد)
الان هم توی دانشگاه اکثر دخترا دوست پسر دارن.
از طرف دیگه آدمی عقده ای نیستم که حسرت برداشتن باکرگی یه دختر به دلم بمونه.
حتی خود ارضایی رو هم نمیتونم یه امتیاز منفی حساب کنم.

حس من به ایشون فقط دلسوزی و ترحم نیست. در صورت واقعی بودن مساله خودم هم نمیخوام که این فرصت رو از دست بدم. من اگه 5 سال دیگه برم خواستگاری از کجا معلوم که دختره قبول کنه؟ از کجا معلوم که اون هم پاک بوده یا اینکه مشکل جسمیش رو ترمیم کرده باشه؟ از کجا معلوم که با خانواده اش مشکلی پیدا نکنم(آخه این خانوم فامیل منه و خانواده اش رو میشناسم)

تنها نگرانی من در رابطه با اینه که با ازدواج عشق این خانوم سرد نشه و بتونیم زندگی خوبی رو داشته باشیم

مثل اینکه قبلا هم خواستگار داشته که ردش کرده (خودش میگه که به خاطر من ردش کرده)
یه توضیح هم اضافه کنم که این خانوم دختر خاله ی منه

آقای عزیز من هم با آقای فکور موافقم.
شما همش از علاقه و عشق اون نوشتید،اشاره ای به علاقه خودتون نکردید آدم که از روی ترحم زندگی رو با کسی شروع نمی کنه.
تصمیم عاقلانه شما بهترین کمک به هر دوی شماست و ترحم بیجا بدترین تصمیم!

سری که درد نمی کنه رو دستمال نمی بندن
دوست من هر کسی مسئول کار های خودشه
ایشون در گذشته خطایی رو مرتکب شده و حالا باید مجازاتش رو بچشه
در رابطه ایی که با اون پسر داشته صدمه ایی هم خورده؟ اگر بله شاید دلیل رد کردن خواستگارش ترس بوده باشه نه شما!
واقعا دوستش داری؟ (قبل از اینکه خودش بگه دوست دارم)

بله، الان ایشون باکره نیست.
ولی اگه ترس از رد کردن وجود این مشکل بوده پس چطور جرئت کرده که به من اینو بگه(شاید اینقدر مطمئن بوده از احساسش به من که نتونسته ازم پنهون کنه)
لازم میدونم که توضیحات بیشتری رو بدم دوست عزیز. من با دخترخالم تا قبل ازین ماجرا توی تمام عمرم فقط 4 بار سلام علیک داشتم و اصلا با هم حرف نمیزدیم و فقط در حد یه سلام خیلی کوتاه. نمیدونم چطور شد که دیدم کم کم دوست داره با من حرف بزنه (خیلی قبل تر هم اطرافیان میگفتن که یکی هست که دوستت داره ولی من تفره میرفتم). یه شب اونقدر توی فیسبوک با هم چت کردیم که گفت دیگه نمیتونه با گذشت 3 سال حرفشو توی دلش نگه داره.

من تا قبل از این به عنوان یه فامیل و دخترخالم دوستش داشتم نه بیشتر. ولی بعد ازین دیدم که میتونم دوستش داشته باشم. خب دل به دل راه داره. (من قبلا دوبار عاشق شدم و فکر میکنم چیزایی زیادی رو یاد گرفتم) من دوست دارم که باهاش ازدواج کنم و همه چیز رو نادیده بگیرم چون به نظرم گذشته رو میشه تاحدودی نادیده گرفت. ولی اینی هم که میگم نگران آینده ام، خدا خودش میدونه که بیشتر به خاظر اون میگم. دخترا بعد از ازدواج ناموفق دیگه به راحتی نمیتونن ازدواج کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط iamok

بله، الان ایشون باکره نیست.
ولی اگه ترس از رد کردن وجود این مشکل بوده پس چطور جرئت کرده که به من اینو بگه(شاید اینقدر مطمئن بوده از احساسش به من که نتونسته ازم پنهون کنه)
لازم میدونم که توضیحات بیشتری رو بدم دوست عزیز. من با دخترخالم تا قبل ازین ماجرا توی تمام عمرم فقط 4 بار سلام علیک داشتم و اصلا با هم حرف نمیزدیم و فقط در حد یه سلام خیلی کوتاه. نمیدونم چطور شد که دیدم کم کم دوست داره با من حرف بزنه (خیلی قبل تر هم اطرافیان میگفتن که یکی هست که دوستت داره ولی من تفره میرفتم). یه شب اونقدر توی فیسبوک با هم چت کردیم که گفت دیگه نمیتونه با گذشت 3 سال حرفشو توی دلش نگه داره.

من تا قبل از این به عنوان یه فامیل و دخترخالم دوستش داشتم نه بیشتر. ولی بعد ازین دیدم که میتونم دوستش داشته باشم. خب دل به دل راه داره. (من قبلا دوبار عاشق شدم و فکر میکنم چیزایی زیادی رو یاد گرفتم) من دوست دارم که باهاش ازدواج کنم و همه چیز رو نادیده بگیرم چون به نظرم گذشته رو میشه تاحدودی نادیده گرفت. ولی اینی هم که میگم نگران آینده ام، خدا خودش میدونه که بیشتر به خاظر اون میگم. دخترا بعد از ازدواج ناموفق دیگه به راحتی نمیتونن ازدواج کنن.

---

iamok جان یکی از دوستان حرف قشنگی زد این گذشته هست که آینده رو می سازه آینجوری هم می شه گفت آینده، ادامه گذشته هست.
ببین این مثال رو زیاد شنیدی الان گندم می کاریم بعدن درو می کنیم یا با کاشت بذر خوبی، خوبی درو می کنیم نه بدی
حالا آیا می شه فردی که گذشته خوبی نداره آینده خوبی داشته باشه؟
بله می شه اما شما چقدر اطمینان داری؟
اصلا اینا هیچی بزار کنار
اگر روزی روزگاری خیلی از دستش ناراحت بودی آیا گذشتشو امکان داره یادش بیاری؟
امکان داره بخاطر گذشتش یه کلمه ناسزا تو دعوا بهش بگی؟
خودت کلاتو قاضی کن