وابستگی دوستم به من (احساس گناه من)

سلام
امسال کنکور دارم، دوستی همجنس همسن خودم دارم، احساس میکنم دوستم به من وابسته شده، هر روز با من تماس میگیره، گاهی دوبار در روز، قبلا فکر میکردم، چیز عادی باشه ولی یواش یواش سعی کرد منو بغل کنه و گاهی ببوسه، میگه بخاطر اینکه منو دوست داره این کارو میکنه و نمیدونه چه جوری محبتشو ابراز کنه. اولش زیاد برام مهم نبود ولی یواش یواش احساس گناه بهم دست که نکنه به من وابسته بشه و از اینکه من زیاد نمیتونم جوابشو بدم یا دوست ندارم منو بغل کنه، ناراحت بشه. چون خودم یه بار کسی وابسته شده بودم و خیلی رنج و عذاب تحمل کردم تا خودمو از شر وابستگی خلاص کنم، میترسم اونم مثه من این رنج و عذاب رو تحمل کنه، یک بار بهش گفتم تو داری به من وابسته میشی و این اصلا خوب نیست. گفتش این وابستگی نیست. خلاصه سعی کردم آروم آروم ازش فاصله بگیرم و دوستیمون رو سعی کنم متعادل کنم ولی هر بار با ناراحتی میگه تو داری دلم رو میشکونی و خیلی ناراحت میشه. من نمیخوام بهم وابسته بشه، هر روز مدرسه میبینمش. باهم زیاد مشکل پیدا میکنیم ولی باز آشتی میکنیم. خسته شدم. امسال کنکور دارم. میترسم بهش لطمه وارد بشه، میترسم افسرده بشه ...خیلی موقعیت سختی شده برام، از طرفی دیگه نذاشتم بغلم کنه یا ببوستم خیلی از دستم ناراحته و انگار داره عذاب میکشه. منم هر روز احساس گناه بیشتری میکنم از اینکه نباید از اول میذاشتم اینقدر بهم نزدیک باشه و انگار دارم عذابش میدم... خواهش میکنم راهنماییم کنید من چی کار کنم؟ نمیخوام بهم وابسته باشه. میخوام دوستیمون متعادل باشه. چون خودم یه بار تجربه وابستگی به کسی رو داشتم ، براش خیلی نگرانم... کمکم کنید

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خیلی کلافه شدم، هر راهی رو امتحان کردم ولی انگار نتیجه عکس میده خیلی میترسم و نگرانم...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خودم از درس خوندن افتادم، همش میخام کاری کنم که از وابستگی دربیاد، میخوام براش عادی باشه، احساس گناه دارم، همش به فکر این دوستیم.

خواهش میکنم کسی نیست کمکم کنه؟

سلام علی اقا

چون مشکل شما جز مشکلات تقریبا نادره به خاطر همینه بچه ها خیلی چیزی به ذهنشون نمیرسه.


شما قبلا به کی وابسته شده بودی؟دختر بود یا پسر؟

این وابستگی ایشون به شما چی داره که ناراحتت میکنه؟

یادت باشه خیلی وقتها لازم نیست دقیقا رفتاری رو کنیم که مورد پسند دیگران باشه.

قبل این ماجرا ها من قبلا یه بار به یکی از دخترای فامیل بود، ولی از من بزرگتر بود، من سعی نکردم بهش بگم دوست دارم یا چیز دیگه چون میدونستم اصن بهم نمیخوریم و اون موقع من سن زیادی نداشتم برای همین توو خودم نگه داشتم. عی کردم فراموشش کنم، و خیلی برام دردناک بود و افسرده شدم...

یکبار هم به همین دوستم که حالا به من وابستس، وابسته شده بودم، ولی اون با من قهر کرد، و من دوباره با رنج و عذاب زندگی کردم، چون برام تلخ بود. بعد که بعد 3 ماه که با هم آشتی کردیم، حالا اون به من وابستس.

احساس میکنم اعتماد بنفسشو از دست داده، همش میگه تنهام نذار، اگر بهش اس ندم ناراحت میشه، هر روز باید باهاش صحبت کنم، هر حرفی یا رفتاری میکنم بهش برمیخوره یه جورایی ناراحت میشه، یه جورایی همش دوست داره با من باشه... والا نمیدونم چی کار کنم، احساس گناه دارم که تقصیر من هست که به من وابسته شده،

قبل از همه این مشکلات و تازه باهم آشنا شده بودیم.یه بار باهم قهر کردیم. اون موقع که قهر کردیم من بهش وابسته بودم ولی دوست نداشتم ببوسمش یا بغلش کنم، فقط دوست داشتم باهاش حرف بزنم چون معمولا آدمی هستم که تنهایی رو خیلی دوست دارم و دوستای محدودی دارم. بعد که با هم قهر کردیم به من ضربه ی روحی شدید وارد شد و من غذا نمیخوردم و وزن کم کردم، بعد 3 ماه با خودم کلنجار رفتم و آشتی کردیم، از آشتیمون به بعد اون یواش یواش به من ابراز علاقه میکنه، و حرفای عاشقانه میزنه، و اتفاقاتی که توو پاراگراف دوم نوشتم افتاده...

احساس گناه میکنم، میترسم اگر تنهاش بذارم مثه خودم عذاب بکشه، دوست دارم دوستیمون متعادل باشه ولی نمیدونم باید چی کار کنم... خیلی وسواس فکری به این موضوع دارم... و نگرانشم خیلی میترسم مثه خودم عذاب بکشه...

سلام. امیدوارم کارشناسان تالار بیان و شما رو راهنمای کنن .
این طور که شما گفتید شما و دوستتون هر دو مشکل وابستگی متقابل رو دارید که دوست شما شاید شدید تر باشه مشکلشون. قبل از اینکه به این فکر باشید که چطوری این وابستگی ها رو از بین ببرید هم شما و هم دوستتون نیاز دارید که ریشه ی این وابستگی ها رو پیدا کنید که اصلا دلیل به وجود امدن این وابستگی ها چه چیزی هستش با مراجعه به متخصص چون تا ریشه ی این مشکل پیدا نشه شما و همین طور دوستتون نمیتونید برای حلش اقدامی بکنید. که ممکن هست ریشه ی این مشکل مربوط به دوران کودکیتون باشه
از شما یه سری سوال میشه مثلا اینکه دوران کودکی اون احساس امنیت و محبت رو دریافت میکردید؟زمانی که نیاز به دریافت محبت از جانب پدر و مادرتون داشتید دربافت میکردید؟ تا نهایتا ریشه ی این وابستگی ها پیدا بشه
اما شما باید سعی کنید که ارتباطت رو با کسایی که مشکل مشابه با شما رو دارن قطع کنید چون ممکن هست شما فکر کنی که این احساسات و رفتارها طبیعی هستش:72:

سلام علی جان
همچین ارتباطی باید قطع بشه
مطمان باش به نفعته واصلا طبیعی نیست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

سلام علی جان
همچین ارتباطی باید قطع بشه
مطمان باش به نفعته واصلا طبیعی نیست

---

یعنی شما میگید طرف مقابل من ضربه نمیخوره؟ آخه امسال کنکور هم داریم، برای همین خیلی نگرانم...

سلام ali99 عزیز
دوران نوجوانی با بلوغ جسمی همراه هست و به دنبال اون طوفانی از نیاز ها و احساسات ناپایدار از جمله نیاز و میل شدید به مورد توجه واقع شدن هست!
به طور حتم برای ضربه ندیدن هر دوی شما از این طوفان احساسات که ممکنه ناخواسته به انحراف کشیده بشه (بغل کردن و بوسیدن) بهترین کار حفظ حریم و فاصله مناسب هست
دوری شما از این فضا نه تنها به دوست شما ضربه نمیزنه بلکه خودتون هم ایمن می شوید
به دوستتون بگید برای آماده شدن در کنکور نیاز به تمرکز حواس و درس خوندن در تنهایی دارید به مرور این وابستگی رو با حفظ فاصله از ایشان کم کنید اینطوری در تعدیل احساسات زیاد هم شما و دوست تون کمک زیادی کردی
در ضمن قدرت (( نه )) گفتن رو در مقابل خواهش ها و درخواست های که مضر سلامت روحی و جسمی شماست را داشته باشید و تمرین کنید
در داشتن شخصیت محکم و قوی از همین دوران نوجوانی تمرین کنید دوست عزیز.

نقل قول:

---

یعنی شما میگید طرف مقابل من ضربه نمیخوره؟ آخه امسال کنکور هم داریم، برای همین خیلی نگرانم...

---

شما مسئول رفتار خودت هستی و باید بپذیری که دیگران هم مسئول رفتار خودشون هستند
شما نباید به خاطر حس دلسوزی و ترحمی که نسبت به دوستت داری باعث بشی این رفتار اشتباهش ادامه پیدا کنه
این احساس گناه شما هم بی مورد هست

اگر شما هم نباشی در اینده دوستت به افراد دیگه وابسته میشه و ممکنه از جای های دیگه ضربه بخوره . پس این رفتار شما به دوستت نه تنها کمکی نمی کنه بلکه باعث میشه به خاطر رفتار شما فکر کنه که رفتارش طبیعی هستش و به کارش ادامه بده و در اینده دوباره دچار مشکل بشه. به نظر اگر واقعا دوست داری بهش کمک کنی راهنماییش کن که به یک روانشناس مراجعه کنه که مشکلش رو حل کنه تا در اینده هم دچار مشکل نشه
میتونی بهش کتاب هایی که در رابطه با وابستگی هست هدیه بدی با معرفی کنی که به مشکلش پی ببره:72:

وابستگی متقابل
ملودی بیتی

من باهاش یک بار درمورد وابستگی صحبت کردم، خیلی عصبانی شد. بهش گفتم باید دوستیمون متعادل باشه. گفتش مگه تو مریضی که منو به خودت وابسته میکنی بعد میگی آدم نباید وابسته باشه، خیلی بهم ریخت.
نمیدونم دیگه چی کار کنم... براش ایمیل های پرمحتوا میفرستم که اعتماد بنفسش بالا بره، ولی انگار تاثیر نداره.
خودمم دارم به خاطر این رفتارم افسرده میشم... فکر میکنم همش تقصیر خودمه... خیلی خستم... دوست دارم زودتر حل بشه...