از وقتی حرف زن دیگه تو زندگیم کشیده شد، امنیت و آرامشم بهم خورده!

بعد از ازدواج همسرم گفت که تو دوران مجردی از خانمی تقاضا کرده بود که همسر صیغه ایش بشه و اون خانم نپذیرفته و به دنبال ازدواج دائم بوده!
این حرف رو که شنیدم از جهات مختلف خیلی بهم ریختم، یک جنبه اش این بود که دیدم همسرم به راحتی می تونه چنین تقاضایی رو با یه خانم در میون بگذاره!

چند وقت پیش سر پاره ای مسائل که با هم داشتیم، بهم مستقیم گفت که اون جریان گذشته ممکنه دوباره تکرار بشه!

حسابی آب پاکی رو ریخت رو دستم.

از اون روز دیگه زندگیم رو حریم شخصیم نمی دونم. دست و دلم به هیچ تلاشی برای ارتقا زندگیمون نمی ره. برای اینکه این زندگی رو متعلق به خودم و همسرم و بچه ام دیگه نمی دونم. بقول خود همسرم زندگی دقیقا مثل یه مغازه ست که دوتا شریک دارن باهم اداره ش می کنند.
مادامی یه شریک می تونه از منافع شخصی اش بگذره و برای پیشرفت مغازه ازخودگذشتگی کنه، که مطمئن باشه نتیجه زحماتش در آینده متوجه خودش میشه و یه نفر یهو از راه نمی رسه تا از نتیجه زحمات تو بهره ببره. حتی اگه این زحمت منحصر بشه به قناعت کردن.
از اون موقع مدام بخودم میگن بزار بیشتر بیشتر برای شوهرم خرج تراشی کنم. مشکلات زندگی رو بهش منتقل کنم و ... خلاصه به قول قدیمیها بگه یکیش اینهمه دغدذغه داره، ببین دوتا بخوان بشن چی می شه!


این یه بعدش بود. بعد دیگه عدم امنیت من، مربوط میشه به مسائل جنسی. دلم می خواد شوهرم و همه جسمش متعلق بخودم باشه. دوست ندارم دست خورده دیگری باشه. از وقتی شوهرم این حرف رو بهم زده دیگه از کنارش بودن لذت نمی برم. مدام فکر می کنم که ممکنه هر عضو بدن شوهرم دست خورده یکی دیگه بوده باشه و با ان فکر باشه، ناخواسته ازش منزجر میشم. (دقیقا حال کسی رو دارم که می خواد با مسواک دیگری، مسواک بزنه)!
همین حسم باعث میشه که نتونم نیاز شوهرم رو هم برآورده کنم!

خلاصه اینکه هر روز مصمم تر میشم که این زندگی رو زودتر تموم کنم و از اینهمه آشفتگی روحی و ترس و ناامنی خودم و ذهنم و روحم رو آزاد کنم!

سلام.ایا وقتی همسرتون این حرفو زدن وسط مشاجره بود یابحث جدی بود؟بالاخره وسط دعوا شیرینی که پخش نمیکنن.نباید چیزی باعث متزلزل شدن جایگاه شما تو زندگی بشه.شما با قدرت زنانگیتون میتونید شرایط رو کنترل کنین با فاصله گرفتن وبا براورده نکردن یک سری نیازهای همسرتون ایشون رو دو دستی تقدیم دیگران نکنین.:72::72:

بلو اسکای عزیزم سلام.

راستش وقتی دیدم تو تاپیک اقای ایمانی چقد ناراحت بودی حدس زدم پاییه موضوع شخصی هم وسطه.

بلو اسکای عزیزم من نظرشخصیمو میگم اونم در جایگاه یه ادم مجرد که خوب بلاخره حس زنانه داره.

کاملا بهت حق میدم که ناراحت باشی اما باید ناراحتیت رو کنترل کنی.

نقل قول:

---

بعد از ازدواج همسرم گفت که تو دوران مجردی از خانمی تقاضا کرده بود که همسر صیغه ایش بشه و اون خانم نپذیرفته و به دنبال ازدواج دائم بوده!

---

همسرت قبل ازدواج،قبل ازاینکه با شخص بلو اسکای اشنا بشه نیاز جنسی داشته،هنوزدختر مدنظرش که مناسب ازدواج دائم باشه رو هم پیدا نکرده بوده(خانوم بلو اسکای).نمیتونسته بصورت مجرد نیاز جنسیش رو کنترل کنه به جای اینکه دنبال دوستی با دخترا باشه،از در احساس وارد بشه و اونا رو به خودش وابسته کنه و بعد ازشون سوءاستفاده کنه و نیاز جنسیش رو برطرف کنه (کاری که خیلیا انجام میدن) خیلی صادقانه قصد و نیتش رو به اون خانوم گفته و بهش حق انتخاب داده.

هرچند همسرت بی تجربگی کرده که این موضوع رو بهت گفته اما اینطوری فکر کن اولا شوهرت ادم سوءاستفاده گر نیست،دوما صادقه و ریگی به کفشش نیست،و سوما اون موقع که با تو اشنا نشده بوده.ضمنا همونطور که خودش گفته اون خانوم قبول نکرده پس دلیلی نداره فکر کنی تنش به تن کسی دیگه خورده.

نقل قول:

---

چند وقت پیش سر پاره ای مسائل که با هم داشتیم، بهم مستقیم گفت که اون جریان گذشته ممکنه دوباره تکرار بشه!

---

من بیشتر حدس میزنم همسرت بلد نیست دلخوریاش رو مستقیم بهت بگه و از روش تهدید برای خالی کردن خودش و بروز ناراحتیش استفاده میکنه.

نقل قول:

---

خلاصه اینکه هر روز مصمم تر میشم که این زندگی رو زودتر تموم کنم و از اینهمه آشفتگی روحی و ترس و ناامنی خودم و ذهنم و روحم رو آزاد کنم!

---

البته تصمیم برای ادامه یا پایان این زندگی با توئه اما من چندان با مثال همسرت موافق نیستم.دو تا شریک تجاری صرفا به منافع مالیشون توجه دارن اما زن و شوهر باید کمک حال همدیگه هم باشن.ممکنه یکی از زن و مرد خطا کنه یا به مشکل بخوره این قرار داد تجاری نیست که راحت فسخش بکنه بلکه باید بهش کمک کنه.

بلو اسکای عزیزم از توقف فکر استفاده کن و به افکار منفی اجازه نده کنترل زندگیت رو دستت بگیرن چون ازقدیم گفتن از هر چی بترسی سرت میاد.
با همدلی دنبال ریشه ناراحتی همسرت باش و سعی کن حلش کنی..اینکه ازش دوری کنی فقط مجال بیشتری میده تا زندگیتون سردتر بشه و فاصله بینتون بیشتر.اونوقت به خودت میای اما کار ازکار گذشته.

با خونسردی باهاش صحبت کن و بدون متهم کردنش بگو ازاین مدل حرفا خوشت نمیاد و بهتره اگه ناراحتی داره بهت مستقیم بگه.البته این به شرط اینه که تو زمینه ای فراهم کرده باشی که بتونه با خاطرراحت حرفشو بزنه.

موفق باشی

سلام دوست خوبم

یادم میاد در تاپیکی شکایت علیه این داشتی که همسرت به زنهای دیگه نگاه میکنه و ....
حالا خودت میگی به خاطر حرفهایی که زده نمیتونم اونجوری که لازمه در مسائل زناشویی باشم..

دقت کن...انگار که افتادید در یک لوپ معیوب...:

شما دلخور میشی از حرفهاش...فاصله میگری..ایشون چشم به زنهای دیگه داره...دوباره شما دلخور میشی...فاصله میگیری و ایشون بازم نگاهش منحرف میشه....

سعی کن این لوپ رو بشکنی...با رسیدن زیاد به همسرت .

چون داشتید دعوا میکردید و هردو عصبانی بودید همسرت سعی کرده از جمله ای استفاده کنه که نه تنها شما رو بلکه هر زنی رو به شدت میسوزونه

از طرفی دوست خوبم یه هشدار هم بهت میدم:

یه نکته ای رو هم برات در پیغام خصوصی میقرستم که جدی بگیرش.

اینو بدون که عدم برطرف کردن نیازهای همسرت فقط و فقط به ضرر خودت تموم میشه.چون مهم ترین وظیفه زن در زندگی همینه.

فکر هم نکن تموم کردن این زندگی باعث میشه شما یه زندگی دیگه ای رو شروع کنی و خوشبخت بشی.یا حتی اگر نخوای ازدواج هم کنی مشکلات یه زن مطلقه با یه بچه خیلی بیشتر از الان شما خواهد بود.

و یه نکته دیگه اینکه اصلا اجازه نده که کارتون به مشاجره بکشه....چون در مشاجره و بحث خیلی حرمتها شکسته میشه.

وقتی بحثی رو میخواد شروع کنه شما محل رو ترک کن...یا نشنیده بگیر...

موفق باشی

من با بهار66 موافقم به نظرم همسرتون توی عصبانیت و دعوا واسته برنده ترین سلاحش را علیه شما استفاده کنه اما صادقانبگم عنوان کردنش یعنی این که در این مرحله این آخرین سلاحش علیه شما بوده و هنوز خیلی تا عملی شدن چنین تهدیدی فاصله هست. این شما هستید که می تونید اون را به سوی این تهدید هل بدید یا این که با محبت پایه های زندگی تون را دوباره محکم کنید.

خانم BLUE SKY همسرتون اگه می خواست چنین کاری بکنه هرگز اسمش را نمی اورد اون فقط می خواد با ترساندن شما، شما را از راهی که دارین می رین بازداره. من نمی خوام در مورد رفتار شما قضاوت کنم و نمی دونم چقدر ایشان مقصرند و چفدر ایشان اما بهتون اطمینان هنوز تا اتفاق افتادن این مساله و فروپاشی زندگی شما زمان خیلی خیلی زیادی مونده و تنها این رفتارهای شماست که می تونه این فاصله را کم کنه!

اگه احساس می کنید از هم دور شدید بهتون یه مسافرت را توصیه می کنم! یه مسافرت که هم به هردوتون فرصت بده کدورت ها را فراموش کنید و هم بهتون فرصت بده دلتون واسه هم تنگ بشه! بعد از این مسافرت باید واقعا تمام تلاشتون را برای بازسازی روابط بکنید.

بلو اسکای عزیز

یه تقاضا دارم از شما

در اینجا می خواهم لیستی از

1 - صفات مثبت همسرت

2 - حرفهایی از همسرت که خوشت اومده

3 - تحسینهایی که برات داشته

4 - حرفهای عاشقانه ای که شما بهش گفتی و او خیلی ذوق کرده و نشان داده

را برایم لیست کنی .

خوب عمیق شو که جزئی ترینها هم یادت بیاد .


منتظرم


.

سلام بلو اسکای جان.
به نظر من که چون هر مردی میدونه که خانومش میتونه تو چه زمینه ای حساس باشه،ممکنه در زمینه های مختلف روی اون حساسیت تمرکز کنه.
که یکی از مهمترین دلایل برای این کار میتونه جلب توجه طرف مقابل باشه،ایشون فقط به این دلیل که میخواد شما بهشون بیشتر توجه داشته باشین،بیشتر بهشون بها بدین و بیشتر بهشون محبت کنید (به خصوص با اومدن کوچولو که حتما وقت زیادی رو ازتون میگیره)این صحبت رو با شما داشتن.
اما حالا اگه شما فقط به دلیل این حرف باهاشون بدتر برخورد کنید ، واقعا خودتون دارین ایشون رو به سمتی که گفته تشویق میکنید.پس سعی کنید ایشونو به هدفشون که کسب علاقه و توجه شماس برسونید .

بلو جان؛ عزیزم؛ از شما تقاظا دارم مسائلی رو که تا این حد برات مهم هستند، یکبار برای همیشه در یک موقعیت مناسب برای همیشه حلش کن، نه اینکه اون رو مثل یه بار سنگین با خودت حملش کنی.
این جوری داری از بین میری دختر!
شما به جمله ای از همسرت اشاره میکنی که من در تاپیک های مختلفت بارها از شما شنیدم؛ جمله ای که به قول آنی عزیزم؛ این زمانی و این مکانی نیست؛ جمله ای که شما قبل از ازدواج شنیدی و تموم شده و رفته!
آیا همچین چیزی در این زندگی فکر کنم 4 ساله ی شما بوده؟ نبوده!
حساسی به این مساله؟ یکبار با زبان عاشقانه همسرت رو متوجه کن و این توجه در صورتی بهش بها داده میشه که شما قبل از اون به همسرت ثابت کرده باشی که عشق و احساس و توجه شما مختص ایشون هست.
باز هم اگر همسر شما به هر دلیلی نمی خواد یا نمی تونه که پا روی این حساسیت های شما نگذاره؛ خواهش میکنم خودت یه فکری به حال آرامش و عشق زندگیت بکن؛ دوری و فاصله گرفتن و پر و بال دادن به فکرهایی که پایه و اساس نداره چیزی رو حل نمی کنه!
بلو جان! خانمی! لحظه هایی از زندگی رو به خاطر بسپار که هر بار با یادآوریش احساس لذت و شادی بهت دست بده! باور میکنی که من دیروز در یک موقعیت مشابه، جمله ی عاشقانه ای از همسرم که درست در اولین برخوردمون توی روزهای نامزدیمون بهم گفته بود رو به یاد آوردم و با تعریف اون برای چند لحظه احساس شادی به هردومون دست داد؟!

با سلام
از انجایی که از من خواسته بودین در تاپیک شما نظرم رو بدم امدم


من کار همسر شما رو اصلا تایید نمیکنم.درسته که من خودم همسر صیغه ای دارم و گفته ام که این حق شرعی مرد شیعه هست که داشته باشه اما دقت کنین من این رو اصلا درست نمیدونم که کسی بیاد و این رو ابزاری برای ازار دادن کسی قرار بده.مرد ها یا برای شوخی کردن و جلب توجه این رو میگن و یا برای اذیت کردن ان و البته ممکنه که بعضی ها هم از روی سادگی بیش از حد بگن که یادتون هست در تاپیک من به من گفته بودن که تو مصداق دروغ گویی هستی حالا میبینید که گفتن این مسائل میتونه یه زن رو چقدر به هم بریزه.برای همین شرع این اجازه رو داده که گفته نشه و برای ازدواج موقت اجازه ای لازم نیست از همسر اول گرفته بشه.


اما با توجه به مشکل شما بنده چیزی که در پست شما دیدم یک حالت عدم مودت بود.ببینید مودت لازمه هر زندگی هست تا دو طرف از بودن کنار هم احساس خوبی داشته باشن.نظر من این هست که اگه به طور کلی چون من از زندگی شما اطلاعی ندارم اما اگه میخواین به این زندگی ادامه بدین سعی داشته باشین که این مودت رو در رابطه خود به وجود بیارین .و اینکار هم با نزدیک شدن بیشتر به همسرتون و درک کردنش و کلا در یک سمت و جبهه بودن با هم به دست میاد یعنی همدیگه رو از هم جدا ندونستن.

یک توصیه هم دارم که سعی کنید که دچارحس تملک به هیچ چیزی در این دنیا نیشید.که به خاطر حس تملک بخوایم که تمام اون رو برای خودمون بخوایم و تا این حد خودمون رو ازار بدیم.

در زیر سایه حق موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ایمانی

با سلام
از انجایی که از من خواسته بودین در تاپیک شما نظرم رو بدم امدم


من کار همسر شما رو اصلا تایید نمیکنم.درسته که من خودم همسر صیغه ای دارم و گفته ام که این حق شرعی مرد شیعه هست که داشته باشه اما دقت کنین من این رو اصلا درست نمیدونم که کسی بیاد و این رو ابزاری برای ازار دادن کسی قرار بده.مرد ها یا برای شوخی کردن و جلب توجه این رو میگن و یا برای اذیت کردن ان و البته ممکنه که بعضی ها هم از روی سادگی بیش از حد بگن که یادتون هست در تاپیک من به من گفته بودن که تو مصداق دروغ گویی هستی حالا میبینید که گفتن این مسائل میتونه یه زن رو چقدر به هم بریزه.برای همین شرع این اجازه رو داده که گفته نشه و برای ازدواج موقت اجازه ای لازم نیست از همسر اول گرفته بشه.


اما با توجه به مشکل شما بنده چیزی که در پست شما دیدم یک حالت عدم مودت بود.ببینید مودت لازمه هر زندگی هست تا دو طرف از بودن کنار هم احساس خوبی داشته باشن.نظر من این هست که اگه به طور کلی چون من از زندگی شما اطلاعی ندارم اما اگه میخواین به این زندگی ادامه بدین سعی داشته باشین که این مودت رو در رابطه خود به وجود بیارین .و اینکار هم با نزدیک شدن بیشتر به همسرتون و درک کردنش و کلا در یک سمت و جبهه بودن با هم به دست میاد یعنی همدیگه رو از هم جدا ندونستن.

یک توصیه هم دارم که سعی کنید که دچارحس تملک به هیچ چیزی در این دنیا نیشید.که به خاطر حس تملک بخوایم که تمام اون رو برای خودمون بخوایم و تا این حد خودمون رو ازار بدیم.

در زیر سایه حق موفق باشید

---

ممنون آقای ایمانی که جواب دادید

نمی دونم چرا تفسیر شما از مسائل شرعی متفاوت از تفسیر من است.
اینکه برای صیغه اجازه لازم نیست یک مقوله است و اینکه بدون اطلاع از همسر اول این امر انجام شود، مقوله دیگر است.
دومی مصداق عینی فریب است.
فرض کنید دزدی بیاید نیمی از حساب بانکی شما را خالی و بعد بگوید بهش نمی گویم تا بهم نریزد، من خیلی به او علاقه دارم.
فکر نمی کنم ائمه معصوم ما هیچکدام در خفا و بدون اطلاع از همسران دائم یا موقت خود، همسر داشته بودند.

ببینید، من بیشتر می پسندم که همسرم مثل یک مرد بگوید که من فلان دلیل و بیثار دلیل می خواهم که ازدواج موقت کنم.
خوب تکلیف من هم روشن می شود.
حالا که خانم جدید برایش مساله ای نیست که از مسواک من شراکتی استفاده کند، من آنرا به او می بخشم و یک عمر با کراهت زندگی نمی کنم.
البته الان هم فکر اینکه شاید همسر بنده هم حق خودش بداند که بدون اطلاع می تواند چنین کاری کند، دچار همان کراهت شده ام.

چقدر بد که همسرم احساس تملکش به دنیا تا اندازه ای باشد که هم خواهان حفظ من بعنوان مادر فرزندش باشد و هم خواهان زن دیگری غیر از من.
چقدر باید خودخواه و خودبین باشد که نیازهای همسرش و کسب لذتی که خدا حق یک زن هم دانسته را نادیده بگیرد، و فقط و فقط دین را کنکاش کند و منحصرا حقوق متعلق بخود را احقاق کند. و فراموش کند که حق الناسی هم وجود دارد.
چقدر از دین غافل شده که فکر می کند، می تواند همسر و فرزندش را فریب دهد و اوقاتی را که به ظن آنها صرف تامین نیازهای مادی و معاش خانواده می کند، در کنار زن دیگر به خوش گذرانی مشغول باشد و من بیچاره مشغول امور منزل و بچه باشم.
از تمام وقتم مایه بگذارم با این فریب که شوهرم تمام وقتش متعلق به زندگی ای است که متعلق به ماست.

چرا همسرم نباید حس تملکش را نسبت به دو خانواده که داشتن یکی در گروی فریب دیگری است، کنترل کند و احیانا تامین نیازهای مادی یک فرد نیازمند را از طریق من انجام دهد؟و باهم بگردیم مردی مناسب این زن پیدا کنیم که همزمان نیازهای جنسی دو نفر در چارچوب خانواده تامین شود؟
چرا همسرم با اینگونه تفسیر دین و توجیه زیاده خواهیش، برای من چنین تداعی می کند که دین تو جایی برای ارضای نیازهایت و کسب لذت مشروع بعنوان یک زن در نظر نگرفته؟
چرا همسرم فکر نمی کند که الان دوران جنگ نیست که بسیاری از مردان از بین رفته باشند و شمار زنان بی سرپرست افزایش یافته باشد؟ چرا به خودش حق می دهد حق مرد نیازمند دیگری را تضییع کند و او را وادار کند که به ناموس خود چشم بدوزد و امنیت او را سلب کند؟
و خیلی چراهای دیگر...