چه كسي رو بیشتر از همه اذیت کردی چرا؟

اگه قرار باشه (خدایی نکرده ، زبونم لال) فردا تصادف کنی و از این دنیا بری و بهت بگن که اجازه داری فقط از یک نفر حلالیت بگیری اولین کسی که سراغش می ری کیه و چرا اول به سراغ اون می ری؟

من که از خودم حلالیت می خوام اخه بیشتر از اینکه فکر خودم باشم به فکر دیگرون بودم و تا تونستم خودمو آزار دادم.

آتناي گل درست گفتي
معمولا ما آدمها بيشتر از همه خودمون رو اذيت كرديم
من هم مثل تو ولي نمي دونم چه جوري از خودم حلاليت بطلبم

سلام

من خيلي ها رو اذيت كردم اگه بخوام ليست كنم خيلي طولاني ميشه ولي اگه بخوام حلاليت بطلبم اول از همه از مادرم حلاليت مي طلبم بعد سايرين

حالا نمیشه از دو نفر؟
من اول از بابام
بعد از مامانم
آخه خیلی اذیتشون کردم :54:

سعي مي كنم كسي رو با كارها و رفتارم رنجش ندهم ولي اگه متوجه شدم كه كسي از من ناراحته همون موقع از دلش در مي يارم طوري كه ديگه از من ناراحت نباشه

سلام
سوال سختیه
من فکر میکنم از خدا

سلام
منم از مادرم طلب بخشش میکردم:72:

من بچگی هام خیلی ها رو اذیت کردم الان یاد کارام می افتم شرمنده میشم:( اما اصلا نمی دونم اونا کجان که بخوام برم ازشون حلالیت بطلبم.
فکر کنم مامانم:203:

از هیچ کس.زیرا اگر آزاری هم در کار بوده به دلیل تربیت نادرست انسانها و شرایط اجتماعی و مشکلات بوده است.چه بسا آنهایی که طرف آزار ما بوده اند،خودشان ما را و دیگران بسیار آزار داده اند.
و البته گفتن چنین سخنانی که اگر یک روز زنده باشی یا اگر قرار باشد،فردا تصادف کنی یا . . . . کاملاً نادرست و از پایه بی اساس است و هیچگونه کاردکردی ندارند.
دستاویز قرار دادن مقوله ای بنام *مرگ* برای درانداختن بحث یا پرسش یا اندیشه ای نقض غرض نادرست است.چرا همواره با استفاده ازحربه *ترس* می خواهید مثلاً درس اخلاق بدهید؟؟!!!اینگونه سخنها(حتی اگر از سوی خود من بوده باشد) جهل افکنی و نوعی اجبار به اخلاق است و اثری آنی دارد و نه همیشگی.
بیایید از زندگی سخن بگوییم،از زیبایی از شادی و سبزی و خرمی.گذشته ها گذشته است و آینده هم که هنوز نیامده است،پس *حال* را دریابیم و در اکنون خود زیست کنیم.