با توجه به شرایطم مدت عقدم چقدر باشه بهتره؟

سلام

من 23 ساله و شوهرم 24 سال دارند.
هشت ماهه که عقد کردم.

تهران دانشجو هستم و خانواده همسرم هم تهران هستند.
همسرم هم در شهرستان دانشجو هستند. البته دانشجوی ارشد و فقط دو روز تهران نیستند.
من این دو روز رو خوابگاه هستم و بقیه روزهارو هم خونه همسرم.

تصمیم اولیه ما برای مدت زمان عقد این بود که بعد از تموم شدن دوره کارشناسی ارشدمون ازدواج کنیم.
که مدت عقدمون این طوری میشه دو سال.
به خاطر اینکه هم تا اون زمان همسرم نمیتونن خیلی جدی کار کنن و هم من واقعا درسام زیاده و نمیتونم به کارای خونه برسم. اینکه میگم نمیتونم شاید یه دلیلش این باشه که تا حالا خیلی کار خونه نکردم و زیاد بلد نیستم. واسه همین هم فک میکنم باید یه موقعی زندگیمو شروع کنم که سرم خلوت باشه. از طرفی توی یکی از دانشگاهای خوب درس میخونم که واقعا کار زیادی میخوان و اگه ازدواج کنم فک میکنم به درسمم لطه میخوره. همچنین میترسم که این سرشلوغیای زیاد باعث تنش تو زندگیمون بشه.

خانواده همسرم هم خیلی مهربان هستند و تاحالا مشکل خاصی نداشتم باهاشون.
البته یه چندباری بوده که ناراحتی پیش بیاد اما کم اهمیت بوده.
ولی با این حال یه وقتایی اصلا حوصله ندارم که خونشون باشم.
از طرفی نمیدونم که اگه عقدم بخواد دوسال باشه بازم رابطمون خوب مونده باشه یا مشکل دار بشه.

در مورد کار همسرم هم این امکان هست که بتونیم علاوه بر خونه ای که توش زندگی می کنیم یه خونه بخریم اجاره بدیم و از پول اجاه استفاده کنیم واسه خرجی. البته خود همسرم هم به طور ساعتی و هروقت وقت بشه کار میکنن.

حالا سوالم از شما دوستای عزیز اینه که به نظر شما این که با این شرایط مدت زمان عقدم دو سال بشه بهتره یا کمتر باشه؟ اگه شما جای من بودین چیکار میکردین؟
حالا اگر عقد هرمدتی هم باشه نحوه ارتباطمون چطور باشه؟ همینقدر خونشون برم؟
(هر چند اگه الان بخوام این رویه رو عوض کنم فک کنم براشون عجیب باشه و ناراحت بشن.)
یه سوال هم از خانومای خونه دارم که روزی چند ساعت وقت واسه کارای خونه لازمه اگه خیلی هم نخوام تدارک ببینم؟

اگه کمکم کنین خیییلی ممنونتون میشم. :72::72::72:

در مورد مساله اول فکر می کنم باید به تواناییهای خودت نگاه کنی ولی من اگر جای شما بودم ترجیح می دادم زمانی که برای فکر کردن با چگونگی ارتباط با خانواده شوهر و .. بذارم رو توی خونه خودم بذارم و راحت بدون اینجا اونجا شدن و مدام جا عوض کردن تو خونه خودم باشم. ضمن اینکه اول زندگیمم خودم و شوهرم تنها تو یک خونه بودیم و زودتر می تونستیم با هم هماهنگ بشیم. بازم به خودت بستگی داره.

ولی برای کار خونه خوب اگر روزی 20 دقیقه برای شستن ظرفها در نظر بگیری و 1 ساعت برای غذا. و اخر هفته ها هم غذاهاتو اماده کنی و خریدها رو انجام بدید و خونه رو تمیز کنید روزی حداکثر 2 ساعت کافیه تا وقتی بچه نداشته باشید. البته به سرعت خودت در کارها و مدیریت زمان هم خیلی بستگی داره. در ضمن می تونید با همسرت با هم کارها رو تقسیم کنید و با دوستی انجام بدید که زیاد وقتتون رو نگیره.

سلام
دوست عزیز نظر اکثر کارشناسا اینه که شما در مدت عقد باهمدیگه نوع زندگیتون مثل زن و شوهر نباشه

نکته دیگه اینکه طولانی بودن دوره عقد توصیه نمیشه مخصوصا زمانی که مشکل خاصی نباشه

من متوجه نشدم.شما الان خونه همسرت هستی پس کی کارای منزل رو میکنه؟
منظورت از خونه همسرت همون خونه پدریشه؟

من هم در زمان مقطع لیسانسم اردواج کردم..درس خوندم..کار کردم..ارشد قبول شدم و به قول شما در یکی از دانشگاهای خوب ! درس میخوندم
راستشو بخوای رسیدگی که یه زن خانه دار به خونه و شوهرش میکنه خیلی با رسیدگی یک زن شاغل و دانشجو فرق داره
چون من هردوحالتش رو تجربه کردم

حالا سوالم از شما دوستای عزیز اینه که به نظر شما این که با این شرایط مدت زمان عقدم دو سال بشه بهتره یا کمتر باشه؟ اگه شما جای من بودین چیکار میکردین؟
حالا اگر عقد هرمدتی هم باشه نحوه ارتباطمون چطور باشه؟ همینقدر خونشون برم؟

خوب خانومی مگه بیشتر از این هم میشه ارتباط داشت ؟!

ضمن اینکه اوایل ازدواج اتفاقا خیلی هم باید تدارک ببینی و یه جورایی سلیقه ات رو به همسرت نشون بدی...
کار خونه زیاده عزیزم و باید تلاشت بیشتر باشه

من خیلی وقتا وقتی از سرکار میام برای اینکه تا قبل از رسیدن همسرم همه چی رو نظم باشه حتی نمیرسم مانتوم رو دربیارم.فقط چادرم رو میندازم یه طرفو میرم تو آشپزخونه

اما اگر بخوای همونطور که دلجو جان گفت میتونی اخر هفته غذاهات رو اماده کنی

البته بازم بستگی به همسرت داره که ایا حاضره غذای فریزری و یخچالی بخوره یا نه

اما نترس
کلا بعد از یه مدتی همه چی میفته رو روال

مثلا من وقتی مهمون داشتم از دوروز پیش کاارم رو شروع میکردم و به هیچ کدوم هم اخرش نمیرسیدم

اما حالا با وجود مشغله کار و درس فقط کافیه یک ساعت قبل از ازامدن مهمونا بهم خبر بدن

خیلی سریع و راحت کاراموم میکنم

راه میفتی دیگه/نگران نباش

اما حواست به میزان ارتباط و مقدارش در طول عقد باشه

خیلی ممنون که برام وقت گذاشتین.

بله مریم جان منظور از خونه همسرم خونه پدر و مادرشه.

چیزی که نگرانم میکنه صحبت های بعضی از دوستان متاهلمه که همش میگن یموقع ازدواج نکنیا خیلی سخته و نمیتونی به کارات برسی..
مشکل من بیشتر اینه که وقتی میریم خونمون همه چون که تازه خونه رو خریدیم حتما یخوان یه سری بیان خونمون!
بعد همونطوری که گفتم من زیاد وارد نیستم هنوز و تدارک دیدن واسه مهمون هم خیلی سخت تره.
فک می کنم که این طوری همش استرس داشته باشم و هم کلی وقتم گرفته بشه و آخرشم مهمونیا رو نمیتونم خوب برگزار کنم. ولی اگر یموقع که سرم خلوت تره باشه خیلی راضیترم. :)
بازم اگه یه جوری بود که اصلا مهمون نمیومد و فقط خودمون دو تا بودیم شاید راحت تر میتونستم شروع کنم زندگیمو.
مثلا یکی از دوستام که اونم از نظر درسی سرش شلوغه میگه که یه روز در میون غذا میپزم شام رو هم حاضری میخوریم. اون منو تشویق میکنه که ازدواج کنم. میگه فقط روزی یک ساعت کار خونه میکنم. اگه روزی یک ساعت باشه خب خیلی خوبه..

ولی مریم جان شما گفتید اول ازدواج باید بیشتر تدارک ببینم. یعنی مثلا اگه مثل این دوستم باشم خوب نیست. نه؟

حالا زودترین وقتی که بخوایم برای عقد در نظر بگیریم یک سال میشه یعنی این که تابستون ازدواج کنیم.
اگر بخوام تابستون ازدواج کنم به نظر شما ارتباطم باید با خانواده همسر کمتر بشه؟

سلام خانومی

بالاخره اول و اخر که باید ازدواج کنی.
مطمئن باش همیشه کار و درس هست .هیچ وقت نمیتونی بگی الان به فراغت رسیدم و ...

پس نترس
معمولا خونه عروس و داماد نیمان امام اگرم اومدن مشکلی نیست خانومی

میتونی از کسی کمک بگیری..مثلا مادری..خواهری..دوستی...

در کل یه چیزی بهت میگم

نذار درست به زندگیت لطمه بزنه.
اگر ادم بخواد به کاراش میرسه...

ممکنه یکی دو ماهه اول سختت بشه اما دیگه اتوماتیک وار کارات میفته رو غلطک
اصلا هرچی بیشتر کار کنی انرژیت بیشتر میشه

من خودم اینجوری بودم
الان که کار و مشغله ام کم شده اصلا نمیتونم ارروم بشینم !

خوب اول ازدواج زن یه ججورایی میخواد به همسرش هنر نمایی کنه...

اما بازم میگم بهت نترس

برای دو نفر ادم غذا درست کردن و کارای منزلو کردن کار خیلی وحشتناکی نیست

بعدا به این خس الانت کلی میخندی !

در مورد خانواده همسرت که همیشه باید باهاشون محتاط/با احترام / رعایت حد و مرز و در نهایت دوری دوستی برخورد کنی

من اگر جای شما بودم هیچ وقت دوران عقدم خونه پدر شوهرم نمیموندم چون احتمال اینکه بعدها حرف دربیاد زیاده

منتهی الان شما چند وقته میمونی...دیگه اینو نمیشه کاریش کرد.

اما کلا خیلی به قول معروف تو دست و پاشون نباشی بهتره

چون خواسته یا ناخواسته تنش ایجاد میکنه

ممنون از راهنماییای خوبتون:72::72::72:

مریم خانوم اینکه میگید بعدها حرف در میاد رو میشه بیشتر توضیح بدین برام؟

من مادرم اینا هم شهرستان هستند نمیتونن کمکم باشن. :(

خانومی من فقط احتمالات رو میگم.شاید اصلا هیچ حرف و حدیثی پیش نیاد

ولی معمولا خانواده پسر خیلی نمیپسندن عروسشون قبل از عروسی بیاد و شب بمونه

اشکالی نداره.دوستی..کسی...اگرم خواستی من میام کمکت میکنم ! جدی میگما.بی رودربایسی

خودت الان خیلی بهتر خانواده همسرت رو میشناسی

الان که این موقیعت رو داری حواست رو جمع کن و رفتارات رو حساب شده انجام بده

دلشون رو با محبت به دست بیار.
انشالله که هیچ وقت اتفاق بدی نیمفته

.

همیشه دوست داشتم که شروع زندگیم خیلی با آرامش باشه و بتونم کلی خونه رو خوشگل درست کنم و حسابی به کار خونه برسم و مهمونی بدم و ...
فک میکنم اگه هول هولی باشه بعدا حسرت میخورم که چرا اینطوری زندگیمو شروع کردم و باید قشنگ تر شروع می کردم. :302:

به نظر شما بعدا پشیمون نمیشم که زندگیمو اینطوری شروع کردم؟

مگه چه طوری داری شروع میکنی؟!

خیلی سخت میگیریا...

خیلیا بودن از شما پر مشغله تر اما زندگی رو با توکل به خدا شروع کردن و مشکل خاصی هم نداشتن

خانومی کار خونه هم انقدر زیاد نیست که شما بخوای حسابی بهش برسی !!

هرچه زودتر هم مستقل بشید بهتره..با توجه به اینکه الان شما خونه پدر شوهرت هستی

چشم از دوستام کمک میگیرم. شما لطف داری. :46:
خود مادرشوهرم هم فکر میکنم حتما میگه که من میام کمک. حالا نمیدونم اینکه قبول کنم خوبه یا نه!؟

هر دو تا خواهر شوهرم هم شوهراشون شهرستانی بودن و تهران کار میکردن اونا هم هرکدوم یک سال عقد بودن که تقریبا کل یک سال رو شوهراشون اومدن خونه پدرشوهرم اینا موندن! یعنی دقیقا مثل ما.

اونا این موضوع رو بد نمیدونن.
چون اصلا من مهر که دانشگاه قبول شده بودم و میخواستم خوابگاه بگیرم ناراحت شده بودن و میگفتن وقتی ما هستیم چرا بری خوابگاه بگیری و ما راضی نیستیم و ...
اصلا هم احساس نکردم تعارف باشه چون خیلی اصرار کردن واقعا!
خلاصه راضیشون کردم که بگیرم چون ممکنه اونا مسافرتی بخوان برن و نباشن و ...
الانم که دو روز در هفته که شوهرم نیست میرم خوابگاه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راست میگین. فک کنم دیگه زیادی دارم سخت میگیرم.
البته شاید بقیه تواناییاشون بیشتر از من باشه. مثلا شما.
ولی منم سعیمو می کنم.
:)