مرد بچه دار

خواستگاری دارم که 7 سال از خودم بزرگتره یک بار ازدواج کرده و جدا شده و یک پسر 7 ساله دارد موقعیت خوبی داره و من هم بهش احساس دارم اما به خاطر شرایطش همه بهم میگن اینکار رو نکنم و قبولش نکنم و خودمم هم از مشکلاتش میترسم بچه با مادرش زندگی میکنه کمکم کنید برای تصمیمم من خواستگار زیاد دارم و توقع همه از انتخاب من بالاست چه کم؟
:302:

سلام.
به تالار همدردی خوش اومدی دوست عزیز:72:

سن خودت و سن خواستگارت رو برای ما نگفتی.
و اینکه ایشون تا چه حد با معیارهای شما هماهنگی داره؟ اینو بررسی کردی؟ یا هنوز به اون مراحل نرسیده و صرفاً خواستگاری عنوان شده؟

این سوالا رو پاسخ بده تا بهتر بتونیم راهنماییت کنیم:72::72:

سلام دوست عزیز

شما معیارتون برای انتخاب همسر چی هست؟
دلیل جداییشون با همسر قبلی چه بوده؟ و چرا بچه رو خودش نگه نمیداره؟
شما چند سال دارید؟

من 28 سال دارم و ایشون 35 سال
دلیل جدایشون عدم تفاهم بوده و اینکه از نظر شخصیتی بهم نمیخوردن و اختلافاتی داشتن و اینطور که مشخصه به علت وجود سردی بینشون خانم سابقشون با فرد دیگری ارتباط برقرار میکنن
زود ازدواج کردن و خیلی سریع و بدون شناخت عروسی کردن و از ایران رفتن و بعد از 5 سال زندگی به ایران برگشتن و بچه 2 ساله که بوده جدا شدن بچه اونجا به دنیا امده.
اعتقادش اینه که بچه به مادرش نیاز داره و از اینکه طلاق توی روحیه بچه اثر منفی بگذاره میترسه اما حضانت با خود این آقاست و توافقا پیش مادرشه.
بعد از 3 ماه معاشرت آمدن خواستگاری و نظرشون اینه که دوست دارن همه چیزشون رو تقسیم کنن و اینطوری لذت میبرن از زندگی
بجز شرایط بچه و مشکلاتی که ممکنه بعدا پیدا کنیم توی این تایم از اشناییتمون 80% با خواسته هام تطابق داره میخوام مشکلات بعدش برام باز بشه تا بدونم میتونم تحمل کنم یا نه و اینکه کار عاقلانه ای این کار ؟ و اینکه چطور میتونم مطمئن بشم که پشیمون نمیشم؟
میدونم که با ازدواج نکردن با ایشون باز هم میتونم خواستگارای خوبی داشته باشم مشکلم احساسم به ایشون که شاید بعدا به هر کسی پیدا نکنم

به هيچ وجه اين كار را نكن. 28 سال كه سني نيست كه بخواي با يك مرد بچه دار ازدواج كني.

بچه اش با مادرش زندگی میکنه فکر میکنی چه جور مشکلاتی ممکنه داشته باشم؟؟؟؟

سميراي عزيز چند نكته وجود داره كه بايد خوب درباره شون فكر كني
تفاوت سني هفت سال
ازدواج قبلي و جدايي اين آقا
فرزند هفت ساله ايشون
احساسات شما مي تونه مثبت و مي تونه از نظر منفي تاثير گذار باشه.
فاصله سني شما نسبتا مناسبه اما ايشون با توجه به اين سن ممكنه بتونن راحت تر از شما خواسته هاشونو به شما تلقين كنند
ازدواج قبلي براي برخي آقايون و خانمها پيش فرض ذهني اي ايجاد ميكنه و نمي ذاره راحت به نفر بعدي نگاه كنن و هر رفتار و برخورد اونو با نفر قبلي مقايسه ميكنن
وجود فرزند رابطه اي اي يه با يك زندگي ديگه.حتي وقتي هر ردو همسر با كسان ديگري زندگي ميكنن باز هم در قبال فرزند ازدواج قبلي مسئول و متعهدن.. شما دختر من ميتوني اينو بپذيري كه همسرتون از پول و وقت و علايقش براي فرزندي كه فرزند خودتون نيست بذاره ناراحت نميشين؟
اگر اين بچه گاهي به خونه شما بياد مي تونين بدون حس تملكش اونو فرزندتون بدونين؟
بعضي خانمها همواره نسبت به همسر اول شوهرشون حسي شبيه به حسادت يا نگراني يا.. دارن.. مي تونين اينگونه نباشيد؟
خانواده و دوستانتون با چنين ازدواجي موافق ان و مخالفت هاشون شديد و رفتارشون با ايشون بد نميشه؟
روياهاي خودتون چي؟اين قسم انتخاب برا شما كه يه دختر جوون هستيد پذيرفته شده هست؟
لطفا فكر كنيد و زماني تصميم بگيريد ( مثبت يا منفي ) كه بدونيد چرا!:72:

سلام الان داره با مادرش زندگی میکنه... هر لحظه ممکنه اون خانوم بخوان بچشون رو بسپرن به دست پدرش و شما باید مسئولیت بچه رو قبول کنی.... فکر کن تازه ازدواج کردی میخوای با همسرت بری بیررون بری مهمونی و ... یهو تصمیم بگیره بچش رو بیاره پدره احساس داره اگه مشکلی با این موضوعات و امثال این نداری ازدواج کن اما بگم که خیلی سخته در ضمن با همسر سابقش صحبت کردی به دلایلش برای جدایی اطمینان کامل داری؟؟؟؟

-سلام سالی عزیزم
اره فکر کردم من اون بچه رو دوسش دارم و منتقی هستم اما پدرم میگه الان رو نگاه نکن یه پسر 20 ساله رو ببین که ایا اون موقع هم این حس رو داری یا نه مامانم پیش شرط کرده که بت همسرش حرف بزنه من سپردم دست ایشون و ترجیح دادم باهاشون روبرو نشم گرچه تو این مدت از دور بارها من رو دیده و از پسرش در باره من شنیده .من ساعتهای خوبی رو کنار اون بچه دارم و اینکه میدونم اونم حس وابستگی و علاقه ای به من داره.

-ملاحت گلم سلام
در باره مواردی که ذکر کردین باید بگم که :1-تفاوت سنی برام خیلی خوبه چون با پسر های کم سن نمیتونم ارتباط برقرار کنم 2-ایشون من رو قبول دارن و تا به امروز از زبانشون مقایسه نشنیدم 3-به هیچ عنوان حس حسادت به همسرشون ندارم و براشون احترام قائلم نمیدونم چرا.... 4-خانوادم و دوستانم خیلی من رو قبول دارن و همیشه پیش همه به عاقل بودن مشهور بودم یکی از دلایل ترسم از این ازدواج همینه که این دید رو برای همه عوض کنم یعنی دوست ندارم اشتباه کنم.خانوادم دوسش دارن و پدرم همیشه میگن اگه بچه نداشت لحظه ای شک نمیکردم.
اما 100% موافق نیستن میتونم اینو تو چشماشون بخونم و علتش فقط و فقط بچه است. 5-مهمترین قسمت رویاهام من دختر پر طرفتاری بودم اما همیشه دنبال کسی بودم که احساسات من رو بر انگیخته کنه و حس دوست داشتن رو درونم بیاره اما ایا پشیمون میشم یا نه هیچ کس نمیدونه مطمئنم فامیل با شنیدن این خبر دهنش باز میمونه چون همه منتظرن تا انتخاب من رو ببینن
دوست دارم یکی پیدا بشه با توجه به شناخت من و اون بهم بگه یک کلام این کار رو بکن یا نکن خسته شدم از فکر کردن سخته.....

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سئوال بعدی اینه که چه جور تضمینی میشه از این اقا گرفت که درصدی خیال ادم راحت بشه حق طاق یا مهریه سنگین یا هر چیز دیگه ای؟؟؟

علاوه بر مواردی که دوستان اشاره کردند موارد زیر هم به ذهن من می رسه:
1-به هر حال در طول زندگی این بچه احتیاج به یک سری تصمیماتی هست که هم پدر و هم مادر باید نظر بدند وتماس های بین پدر و مادر راجع به بچه اجتناب ناپذیر هست آیا می تونی تحمل کنی که همسرت با همسر سابقش در ارتباط باشه؟
2- در بعضی موارد حس حسادت و تملک در همسر سابق این آقا باعث می شه که نتونه حضور شما را تحمل کنه و بخوان به ایشون رجوع کنند. و یا حتی بالعکسش هم ممکن هست .
3- شما یک دختر هستید و تجربه زندگی مشترک نداشته اید اما این آقا چندین سال زندگی مشترک داشته اند در نتیجه از شما متعاقبا انتظارات بیشتری دارند .آیا شما پختگی لازم و ورود به چنین زندگی را دارید؟
4- بهتر هست علت جدایی را از زبان همسر این آقا بشنوید اصلا یه محکی برای این آقا هست ببینید این آقا از صحبت کردن شما با همسر سابقش آیا ممانعت می کند یا نه از خودش مطمئن هست ,و خودشان پیشنهاد می کنند که می تونید با همسر سابقشون هم صحبت کنید

اگر شما شرایط ازدواج را دارید و خواستگاران خوبی هم دارید پیشنهاد می کنم سعی کنید احساستون را کنترل کنید و عاقلانه تصمیم بگیرید .