+چگونه تمام کردن یک ارتباط دختر و پسر(چه درست چه نادرست) ؟؟

سلام ...
میخواستم نظرهاتون رو در مورد روشهایی که پیشنهاد میکنین برای چگونه تمام کردن یک ارتباط دختر و پسر رو بدونم :160:...
چون نمی تونن با هم ازدواج کنن چطور باید از هم جدا بشن که بهترین راه باشه ؟چطور میشه وابستگی و احساس بوجود اومده رو از بین برد ؟ با یک دروغ ؟ با دعوا و یا اینکه با صحبت و به تفاهم رسیدن (البته اگر یک نفره قرار باشه جلو رفت) ؟ با ترک ناگهانی فرد ؟ یا ایجاد تنفر در طرف مقابل ؟ به نظر شما چه روشی بهترین راه هست و طی تجربه هایی که داشتین لطف کنید بگین چه تاثیراتی روی طرف مقابل میگذاره ...
ممنون ...

هر كدوم از راهها مي تونه مفيد باشه ولي توي افراد مختلف اثرهاي مختلف داره بايد ببيني اون شخص با كدوم يكي از اين روشها راحتتر مي تونه كنار بياد مثلا من خودم بايد كم كم متوجه شم كه ديگه اون شخص بدردم نمي خوره و بايد رابطمو قطع كنم

از دل برود ، هر آنكه از ديده برفت !

برای اینکه شخص مقابل رو بشه راضی کرد که برای زندگیه مشترک خیلی مشکل وجود داره و بهترین انتخاب نیست خیلی زمان لازمه چون توی اون رابطه ی دوستی که بین دختر و پسر بوده به هم عادت کردند و این عادت و احساس به وجود آمده نمیگذاره درست جوانب رو بسنجند ! پس اینکه کم کم فرد رو قانع کرد تا بفهمه که این انتخاب درست نیست شاید سختیه جدایی رو بیشتر بکنه ...و در این مدت همش دنبال روشهایی برای حفظ این رابطه باشه حتی با تغییر خودش و یا زیر پا گذاشتن معیارهای خودش برای ازدواج ...
شاید اگر قرار باشه یک دندان رو جدا کرد اون رو یک دفعه جدا کرد در لحظه ی اول درد زیادی داره ولی کم کم وقتی دندان جدیدی شروع به رشد کردن میکنه نبود دندان اولی فراموش میشه
خوب میشه گفت اگه این رابطه تمام بشه باید یک کسی جای خالی اون رو پر کنه ؟ درسته ؟

باید از روش سیگار ترک کردن *تضمینی و قطعی* بهره ببری،یعنی:یک دفعه با او قطع رابطه کنی و به تلفن هایش پاسخ نداده و نیز نامه هایش و در سر راهت هم اگر سبز شد،به طور اصرارگونه ای به او بی اعتنایی کنی و این روش را زیر نظر یک روانکاو و نیز پشتیبانی مادرت ادامه دهی تا یکی دو سال.

اگر قرار باشه كسي جاي اولي رو بگيره خب چه فايده ؟ اومديم و دومي هم مثل اولي بدرد ازدواج نخورد دوباره روز از نو روزي از نو نه اينجوري كه نمي شه . اصلا عاقلانه نيست

سلام ...
ممنون از گرد آفرید عزیز و honarmand عزیز ... خوب اگر قرار باشه 2 سال طول بکشه فراموش کردن یک ارتباط اینطور پس عاقلانه نیست که بلافاصله بعد از اتمام رابطه طرف مقابل ازدواج کنه ؟ چون این امکان وجود داره که دوباره برگرده طرف همون ارتباط قدیمی ؟ درست مثل ترک سیگار که باز هم ممکنه بعد از مدت کوتاهی برگرده به طرف سیگار !!!
اما خیلی سخته یک دفعه قطع رابطه بدون هیچ توضیحی ؟ بدون اینکه بگی چرا تمام شد ؟ اینطور طرف مقابل بیشتر سماجت نمیکنه که بفهمه چرا یک دفعه رفتی یا اینکه دلواپس بشه و بیاد همش سر راهت یا محل کارت یا ... ؟؟؟
در مورد ترک فرد هم باید در نظر گرفت حتما یک کمبود بوده که به طرفش رفتی خوب اون کمبود رو با چی باید پر کرد ؟ با ازدواج ؟ یا اینکه بهتره فعلا تا مدتی به ازدواج فکر نکرد (2سال)؟؟ و سعی کرد تا به کل فراموش بشه تا بتونه فردی دیگه رو که مناسب هست برای ازدواج انتخاب کنه !!!

سلام .

بنده قطع رابطه بدون هرگونه توضیحی رو به شدت رد می کنم . همین کار بیشتر اوقات باعث شده که طرف مقابل سال ها ! با خودش کلنجار بره و از خودش بپرسه : یعنی چرا منو ترک کرد ؟! من چه عیبی داشتم و ... به این شکل باعث خود خوری طرف مقابل خواهد شد .

به نظر بنده مکتوب کردن دلایل جدایی و رسیدن به توافق در این باره بسیار مهم هست ... رابطه دو طرف دارد ، از نظر بنده جدایی خودسرانه ی یکی از طرفین بدون توضیح منطقی خودخواهی محض هست ...

طرفین باید مثل دونفر آدم بالغ و بزرگ باید به توافق برسند :305:

:72:

چرا برامون بيشتر توضيح نمي دي و از اين ارتباط بيشتر حرف نمي زني تا ببينيم اخه اين ارتباط عاطفي تا چه حد و چند سال بوده كه دو سال فراموشيش طول مي كشه اگه بيشتر بدونيم بيشتر مي تونيم كمك كنيم

سلام دوست من،:72:

همونطوری که دوستان گفتن به کار گرفتن روشهای مختلف به روحیات طرفین بستگی داره اما در اینگونه موارد شفافیت و قاطعیت فرد در تصمیمی که گرفته مهمتر از روشی ست که برای قطع رابطه در پیش خواهد گرفت ...
به هر حال قطع یک رابطه نیازمند کنترل و هدایت مناسب و منطقی احساسات و هیجانات ناشی از وابستگی عاطفی ست که معمولا به سختی و با درد و رنج همراهه و به انگیزه هایی قوی تر و محکم تر نیاز داره .
پس از طرفی طرفین حق دارند از دلایل منطقی و عقلانی برای قطع رابطه اطلاع داشته باشند و از طرف دیگه باید قاطع بود و مصمم ....
البته باید خیلی مواظب باشیم که احساساتمون عقلمون رو در اختیار نگیرند . یعنی گاهی پیش می یاد که دلایلمون ظاهر و پوشش منطقی دارن اما در واقع پیرو احساسمون هستند ...

به نظر من همیشه هم ما به خاطر کمبودهامون به دیگران نزدیک نمی شیم ... و مهم اینه که بدونیم در ایجاد یا ادامه یا قطع یک رابطه برای ما چه چیزی از ارزش بیشتری برخورداره ....

اما به هرحال قاطعیت در تصمیم گیری و پایبندی به تصمیم گرفته شده مهمتر از هر چیزی ست ...
ضمن اینکه درجه مصمم بودن ما با میزان اطمینان ما نسبت به تصمیمی که گرفته ایم رابطه ی مستقیم دارد .