نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
دختری 20 ساله هستم تقریبا 1 سال پیش با پسری به قصد ازدواج با اطلاع خانوادم آشنا شدم ولی خونواده ی پسر کاملا بی خبر بودن.چون خودش می گفت اگه از الان بگم مخالفت میکنن بذار همه شرایطم واسه ازدواج محیا بشه بعدا میگم. حالا بعد 1 سال که تقریبا شرایطش مناسبه به مامانش گفته.ولی مامانش شدیدا مخالفت میکنه و میگه با اون دختری که من میگم باید ازدواج کنی و اصلا حق نداری خودت انتخاب کنی.
موندم این وسط چیکار کنم؟خیلی از لحاظ روحی بهم ریختم:302::302:.
سلام الی عزیز
دلیل مخالفت مادرشون چیه؟ چون خودشون باهاتون آشنا شدن؟
رابطه شما با این آقا در چه حدی است؟ رسمی؟ صمیمی؟..........
در هرصورت بهتره شما اصلا در این کار(راضی کردن مادرش)دخالت نکنین ، چون وظیفه این کار کاملا به عهده آقا پسره ، و دخالت شما کارا رو بدتر می کنه
تا اونجایی که من در جریانم مادرشون کلا مخالفن که پسرشون دختریو انتخاب کنه میگن اگه قراره ازدواج کنی باید بصورت کاملا سنتی باشه.در ضمن اختلاف سنیه ما 10 ساله به نظر خودم تنها دلیلش میتونه این باشه.
در مورد رابطمون هم باید بگم زیاد رسمی نیست فقط پدر و مادرم میدونن.
سلام،
پدر مادر شما نظرشون مثبته؟
آقا پسر باید با پدر مادرش صحبت کنه و اونها رو نرم کنه.
یک طوری که اونها فکر نکنند شما باعث شدی پسرشون تو روی پدر مادرش بایستد. یعنی به اونها بگه که نظرشون خیلی برایش مهمه و بدون اجازشون کاری نمی کنه. ولی همینطور نظر اونها رو راجع به شما مثبت کنه و بگه که شما دختر خوبی هستی و خودشون می توانند بیایند خواستگاری و شما و خانواده شما رو ببینند، بعد نظر بدهند.
بعد هم با پدر مادرش تشریف بیاورند خانه شما خواستگاری.
این خیلی مهمه که به خصوص حالا که پدر مادرش خیلی حساس هستند، هر دوتاتون خیلی با احترام با اونها رفتار کنید. اینطوری دل اونها رو به دست بیاورید.
زیاد هم آقا پسر از رابطه شما و اینکه 1 سال هست که هم رو می شناسید نگه، شاید بهتر باشه. بگه از شما خوشش اومده و حالا می خواهد بقیه کار رو دست پدر مادر بسپارد.
پدر و مادرم انتخابو به عهده ی خودم گذاشتن اگه من راضی باشم اونام حرفی ندارن.
مشکل ما فقط خونواده ی ایشونن.خیلی نگرانه اینم که مادرش با حرفاش تحت تاثیرش قرار بده.
تو این شرایط خود این آقا چی میگن؟ نظرشون چیه؟
اگه خونواده اونا متوجه این یک سال و باخبر بودن خونواده شما نباشن فکر میکنم بهتره.
خودشون میگن من تو انتخابم اصلا شکی ندارم و مطمئنم و اگه قرار باشه یکی دیگه رو انتخاب کنم حتما تو زندگیم شکست می خورم ولی با این وجود باز نگرانم.
دوست خوبم یه ضرب المثل هست که میگه:
Let's talk
بیایید صحبت کنیم.
بهترین شیوه صحبت شما یا خانواده شما یا فرد مورد نظرتون با خانواده اش و مامانش هست.
سعی کنید کم کم برید جلو و شرایط رو طوری فراهم کنید که مادرش راضی بشه.
طبق تجربه هایی که دارم زرنگی پسر و دختر تو این زمینه می تونه خیلی کمک کنه بستگی به خودتون داره.
از یک فرد خبره هم کمک بگیرید بد نیست. اگه بتونید کسی رو پیدا کنید که در این مسئله این مدلی موفق بوده باشه که عالیه
:72::72:
خیلی ممنون گلم .:46:
میشه کمی بیشتر راهنماییم کنی؟منظورتون از اینکه میگی زرنگ باشیم چیه؟
به نظرتون بد نمیشه من خودم با مامانش حرف بزنم؟
مشکله دیگه ای هم که هست اینه که این فرد خبره تو آشناهاشون نیست واکثر پسرای فامیلشون سنتی ازدواج کردن .
الی عزیز،
در شان شما نیست که برای ازدواج با مادر آقای داماد وارد مذاکره بشوید.
اګر این آقا با سی سال سن و یک عمر زندګی با والدینش نتواند آنها را برای مهم ترین تصمیم زندګیش متقاعد کند، شما نیز کاری از پیش نخواهید برد جز سبک کردن خودتان و منفی تر کردن نظر خانواده ی ایشان.
خانواده ی سنتی ای که تصمیم پسرشان اینقدر برایشان مهم نیست که حتی یکبار برای دیدن شما بیایند، فکر می کنید عکس العملشان در مقابل صحبت شما با مادرشان چه خواهد بود؟
اګر این آقا نتواند خانواده اش را متقاعد کند یا خودش تمایل چندانی ندارد یا از قدرت و قاطعیت لازم برخوردار نیست. به هر حال سن کمی ندارند.
به نظر من بهتر است ارتباطت را با ایشان قطع کنی و بګویی که به اندازه کافی از هم شناخت دارید و لزومی به ادامه ی ارتباط نمی بینید. هر وقت تونستند خانواده شان را راضی کنند می توانند بیایند خواستګاری. وعده ی منتظر شدن و از دست دادن فرصتهای دیګه را هم بهشون ندید. اینطوری این آقا به خودشون می آیند و نهایت سعیشان را خواهند کرد. اما اګر همینطور بی هدف ادامه بدهید، بعد از دو سال دوستی و بازی با احساسات شما با کس دیګه ای ازدواج می کند و می رود و شما می مانید و فرصتهای از دست رفته و ضربه ی روحی از بازیچه شدن و ...
شما هنوز خیلی جوونی و فرصت های خوبی خواهی داشت. شاید حکمتی توی این کار باشد.
مواظب خودت باش و سعی کن سنجیده عمل کنی :72: