چرا منو پس زد؟

سلام.من دختر 22 ساله و دانشجوی پزشکی یکی از مراکز استانها هستم و با خانواده ام اونجا زندگی می کنم.چند وقت پیش یه اقایی که پزشک بود اومد گفت که برادرش که جراح قلبه و داره طرحشو تو یه شهر دیگه می گذرونه منو تو بیمارستان دیده(فقط یه نگاه)و از من خوشش اومده و اگه میشه شمارمو بدم که باهام حرف بزنه.من شمارمو دادم و اون اقا شب زنگ زد و ما صحبت کردیم.لازمه بگم که من دختر زیبایی هستم و اصلا اهل روابط دوستی نیستم و اینو تو همون تلفن اول ازش پرسیدم و اونم گفت که قصدش مسلما ازدواجه.اون قرار بود که هفته ی بعد بیاد شهر ما(خونه ی خودشونم اینجاست) و ما حضورا همدیگه رو ببینیم.ما تو این یه هفته ارتباط تلفنی داشتیم و اون بسیار صمیمی صحبت می کرد و منم بعد از چند تلفن(که به روزی 10 بار هم میرسید)صمیمی صحبت می کردم و لا به لای صحبتامون از عقاید و نظراتمون می گفتیم.من شخصیت اونو پسندیدم عکسشم که برام میل کرد خیلی خوب بود و خلاصه اینکه به شکل رابطه ی جدی نگاش می کردم و خونواده ام هم در جریان کامل بودن.بالاخره اون اومد و ما قرار ملاقات حضوری رو گذاشتیم.لازم به ذکره که سطح مالی خونواده ی اونها بالاتر از ما بود.ما همدیگه رو دیدیم ولی ظاهر اون با عکسش تفاوت داشت و اگرچه مثل عکسش خوش قیافه نبود اما در هر حال جذاب بود.ما 2 ساعت با هم بودیم و صحبتهای معمولی داشتیم و من منتظر بودم که قرار بعدی رو بذاره اما وقتی منو رسوند خونه شب که بهش اس ام اس دادم و یه سئوال معمولی پرسیدم گفت که دختر خیلی خوبی هستی و امیدوارم که خوشبخت بشی.به سلامت.من زنگ زدم و سه بار اس ام اس که بران بیشتر توضیح بده اما جوابمو نداد ومن یه جورایی حس له شدگی کردم و احساس حقارت بدی بهم دست داد.من به اون ادم علاقه ی خاصی ندارم به خصوص که بعد از ملاقات حضوری زیاد از ظاهرش و رفتارش خوشم نیومد اما شدیدا بهم برخورده مخصوصا که نمی دونم دلیلش چیه/شاید خونه و محله ی ما رو دید به اختلاف طبقاتی فکر کرد؟ما جزو طبقه ی متوسط و اونها مرفه هستن/خواهش می کنم راهنماییم کنید.ممنون میشم.

سلام

به انجمن خوش آمدید:328:

خب این یک مورد خیلی طبیعی است.صحبت ازدواج و یک عمر زندگی است.به هر دلیلی ممکن است دو نفر از یکدیگر خوششان نیاید.شما نباید انتظار داشته باشید همه از شما خوششان بیاید.یعنی در این دنیا هیچ کسی وجود ندارد که همه ازش خوششون بیاید.

خیلی دلایلی متعدد می تواند وجود داشته باشد که آن آقا تشخیص داده است شما دو نفر برای زندگی مشترک با یکدیگر مناسب نیستید.وقتی هم یکی از طرفین به این نتیجه رسید دیگر دلیلی برای ادامه ی رابطه وجود ندارد.همان طور که گفتید قصد ازدواج است که منتفی شده.

اینکه انتظار دارید برای کارشان دلیل بیاوردند ، انتظار درستی نیست.این آقا حتی ممکنه پیش خودش نشسته و فکر کرده باشد که الان اصلا خودش شرایط ازدواج را ندارد و به اشتباه در این رابطه قدم گذاشته است.

به هر حال اینکه ناراحتی ندارد.این ناراحتی شما دلیلش
1 - این است که تجربه اولتان بوده
2 - اینکه فکر می کنید آقا عاشقتان بوده و حالا که رفته پس زده شدید : خب مسلما عشقی در کار نبوده.مگر می شود کسی در همان نگاه اول عاشق کسی بشود.اگر این گونه بود که عشق خیلی بی مفهوم می شد.عشق واقعی فقط در طی شناخت و ارتباط نزدیک طرفین حاصل و نه در یک نگاه بلکه در یک پروسه ی طولانی مدت به وجود می آید.در حقیقت عشقی که در یک نگاه حاصل شده خب در یک نگاه هم تمام می شود!
3 - دلیل دیگرش هم عدم اعتماد به نفس شماست :

هزار دلیل می تواند وجود داشته باشد برای این کار ولی شما از همان ابتدای نوشته تان تاکید به اختلاف طبقاتی کرده اید.این نشان دهنده ی عدم حس اعتماد به نفس در شماست.چرا فکر می کنید شما مشکلی دارید که حالا این اتفاق افتاده؟دو نفر می توانند خیلی انسان های خوبی باشند ولی به درد ازدواج و زندگی مشترک با هم نخورند.

شما به اشتباه تصور کردید که پس زده شدید.اصلا پس زدنی در کار نبوده.خیلی محترمانه براتون آرزوی خوشبختی کرده و گفته برای زندگی با هم مناسب نیستید.این یک اتفاق و روال کاملا طبیعی در روند شناخت طرفین است


موفق باشید
:72::72::72:

ممنون از پاسختون.این اقا در صحبتهایی که داشتیم می گفت که تو خیلی می فهمی و طرف مقابلم تو زندگی تو هستی و خلاصه اینکه رابطه ی ما تقریبا شکل گرفته بود و من به این دلیل حس پس زدگی می کنم که اون با یه ملاقات به چه نتیجه ای رسید که بقیه ی صفات منو ندید گرفت؟ظاهرم؟رفتارم؟یا خیلی چیزای دیگه.دوم اینکه من اگه مورد مشابه دیگه ای برام پیش اومد با توجه به این که دوست ندارم شکست عاطفی بخورم چطور باید رفتار کنم؟بازم ممنون

سلام عزیزم:72:
بابت اتفاقی که برات افتاده خیلی متاثر شدم:72:
موضوعی که گفتی خیلی مشکوک بنظر میرسه. ولی در هر حال،
بنظر من حالا که این اتفاقا افتاده و هیچ توضیحی نداده، بذار پای همون چیزی که خودت گفتی. اختلاف طبقاتی. و خوشحال باش که همین حالا رفته. کسیکه یه همچین موضوعی میشه دلیل چشم بستن روی همه ی خوبی های شخصیتی شما، بهتر که زودتر پاشو از زندگی شما بکشه بیرون.
باور کن این حالت بهتر از این بود که ازدواج میکردید و هر روز این موضوع رو توی سر شما میکوبید.
البته حسی که الان داری خیلی طبیعیه. دقیقا با احساسات شما بازی شده.
ولی دوست گلم نگران نباش:72: خدا جای حق نشسته
:72::46:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

با عرض احترام:72:
من با حرفای arix موافق نیستم.
ایشون نباید رابطه رو تا این حد احساسی میکردن. مگه آزار رسوندن به یه نفر دیگه شاخ و دم داره؟ همینه دیگه . تا جایی پیش میره که طرف رو از همه لحاظ مطمئن میکنه و یه دفه پا پس میکشه.
و خودش هم خوب میدونه که دختر خانم چقدر از نظر عاطفی و احساسی درگیر شده. یعنی درگیرش کرده. با کار ها و رفتارها و حرفای دلگرم کنندش.

خواهش می کنم:)
ضمن تایید صحبت های دختر مهربون اضافه می کنم که کمی هم سعی کنید در مقابل این جور اتفاقات مقاومتتون رو افزایش بدید.از این اتفاقات جور وا جور در زندگی زیاده و نباید ازشون بترسید.به هر حال زندگی شیرینی و تلخی را با هم دارد



شاد باشید
:72::72::72:

آره موافقم.
محکم بودن خیلی خوبه.
ولی نمیدونم چرا هیچ کس نمیگه چه جوری باید از نظر عاطفی محکم بشیم.
:72:

ممنون از پاسختون.دقیقا منم همینو میگم که اون با احساسات من بازی کرد.ابراز علاقه های زیاد و تعریف و تمجید منو به شدت وابسته کرد. البته قبول دارم که نباید میذاشتم قبل از تعهد و جدی تر شدن قضیه وارد مقوله ی احساس بشیم و این درسیه که از این اشتباهم گرفتم و یه تجربه ی مهمه برام.اما واقعا احساس حقارت می کنم .منتظر راهنمایی و همدردیتون هستم ممنون

یه جمله هست که خیلی قشنگه:
اگه کسی تو رو ترک کرد، بدون با تو بودن لیاقت میخواسته که اون نداشته:46::72:

سلام مهتاب عزیز
به کلبه همدردی خوش اومدی:72:

عزیزم من کاملا شما رو درک می کنم، چون من هم دختری بودم با غرور شما و در چنین مواردی کاملا شکننده!
اما عزیزم این طرز فکر کاملا اشتباه است. هم من و هم شما خیلی از زندگی، خودمان و دیگران توقع داریم. بخاطر همین است که سریع می شکنیم. چرا احساس حقارت؟ مگه چه اتفاقی افتاده؟
عزیزم فرض کن اصلا یک خواستگاری رسمی بوده، ممکن بود شما نه بگویید و یا ایشان و این ربطی به حقیر بودن یکی ندارد. شما سعی کن خودت باشی و به توانایی هایت ایمان داشته باشی و بدان کسی لایق شماست که بتواند توانایی های شما راببیند.

البته کار این آقا هم اصلا درست نبوده و حدس من اینست که اصلا برای ازدواج مصمم نبوده است. شاید هم همزمان با شما با کسان دیگر هم ارتباط تلفنی داشته و اکنون برایش سخت است که از بین شما یکی را انتخاب کند.(البته این یک حدس است). بقول "دختر مهربون" همان بهتر که خودش رفت و این ارتباط طولانی تر نشد.
طبق تجربه به شما گوشزد می کنم که ممکن است دوباره بازگردد. بخودت قول بده که دیگر قبولش نکنی و احساساتت را بازیچه اش نکنی.

عزیزم شما هم در این رابطه اشتباه کردی. ارتباط تلفنی داشتن با یک آقا درست نیست و اصلا چیز عجیبی نبود که به این خاتمه بیانجامد. خوب شما همان اول به او گفتی که اهل دوستی نیستی، خوب انتظار داشتی که به شما چیزی غیر از این بگوید که هدفش ازدواج است؟! احتمالا خواسته شما را درگیر احساسات کند که با او دوست شوید و وقتی مطمئن شده که شما واقعا اهل دوستی نیستید، ناامید برگشته!

عزیزم از این رابطه همانطور که خودت گفتی، تجربه بگیر. و فقط وقتی یقین کن که یک آقا واقعا قصدش از آشنایی، ازدواج است که به همراه خانواده اش به منزل دختر خانم تشریف بیاورد. مطلع بودن خانواده دختر هرچند لازم است ولی کافی نیست و وقتی پسر خانواده خودش را هم در جریان گذاشت یعنی قصدش واقعی است.

واقعا ممنون از راهنمایی همتون.می تونم از اقایون تالار خواهش کنم که منو از نظراتشون بهره مند کنن؟ می خوام از دیدگاه مردها هم به این موضوع نگاه کنم و اینکه شروع یه رابطه به منظور ازدواج و شناخت با احساسات و ابراز علاقه ی شدید چه مفهومی داره؟