آگاهي از وجود دوست پسر

با سلام
شايد همسرم هم بياد اين مطلب رو بخونه چون ميدونم كه اينجا سر ميزنه
من مدتيه كه از ارتباط همسرم با يك پسر مجرد مطلع شدم البته ارتباط فقط از طريق چت و تلفن و چندين بار قرار گذاشتن ختم شده و كار به مسائل جنسي نكشيده(البته اميدوارم)چون خدارو شكر من زود به اين قضيه پي بردم اون پسر از هم متاهل بودن همسرم بي اطلاع بوده و همسرم هم خودشو مجرد معرفي كرده چون اين رو از صحبتهايي كه توي چت با هم ميكردن متوجه شدم لازم به ذكره كه تونستم بيشتر صحبتهاي اونارو تو چت save كنم! الان هم بعد از مطلع شدن از تاهل همسرم كنار كشيده.
ما يك فرزند حدود يكساله هم داريم بالاخره بعد اينكه نتونستم اونو از طريق غير مستقيم از اين كارش بازدارم مستقيما باهاش برخورد كردم و الان تو شرايط روحي خوبي قرار ندارم
فقط به خاطر فرزندم تا حالا تونستم خودمو كنترل كنم ولي فشار اين كنترل از درون داره منو منفجر ميكنه البته الان اونم به اشتباهش پي برده و خيلي پشيمونه ولي حرفهاي رد و بدل شده بين اونا هر روز داره تو ذهنم رژه ميره:302:
توجيه زنم براي اينكار عدم توجه به احساسات و عدم بيان مكرر عشق و علاقه من به اون و بي تفاوتي من نسبت به اون بوده چون اون ريزترين جزئيات رو واسه خودش بزرگ ميكنه و بعضي اوقات تصورات ذهني خودشو واقعي فرض ميكنه و در مقابلش عكس العمل نشون ميده. البته ممكنه من تو بيان كردن احساستم مشكل داشته باشم و واقعا نميدونستم كه اين مساله ميتونسته زنم رو كه من اعتماد زيادي بهش داشتم به اين راه بكشونه ولي به هر حال فكر نميكنم كه اين مساله دليل بشه كه اون يه همچين خيانتي به من و بچمون بكنه چون ما زندگي بسيار خوبي داشتيم و به جرات ميتونم بگم كه تمام اطرافيان حسرت داشتن يه زندگي مثل ما رو داشتن اين و خودشم ميدونه و قبول داره.
ازتون ميخوام منو راهنمايي كنين چون واقعا نميدونم بايد باهاش ادامه بدم يا از هم جداشيم اون هم با داشتن يك بچه

دوست عزيز واقعا" از اين اتفاق متاسف و متاثرم
به نظر من كمي ما مردها مقصريم دادن آزادي بيش از حد به زن آزاد گذاشتن زن به انجام هر كاري و... اينها خصوصيات خوب يك مرد نيست وقتي قبح يك عمل از بين رفت ديگه عادي ميشه شما يا خودت هم بدت نميومد كه زنت چت كنه؟ يا بي اطلاع بودي؟
لطفا" بيشتر توضيح بده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ahd1355

دوست عزيز واقعا" از اين اتفاق متاسف و متاثرم
به نظر من كمي ما مردها مقصريم دادن آزادي بيش از حد به زن آزاد گذاشتن زن به انجام هر كاري و... اينها خصوصيات خوب يك مرد نيست وقتي قبح يك عمل از بين رفت ديگه عادي ميشه شما يا خودت هم بدت نميومد كه زنت چت كنه؟ يا بي اطلاع بودي؟
لطفا" بيشتر توضيح بده

---

قبول دارم كه آزادي بيش از اندازه مثل سم ميمونه ولي خوب من هيچوقت دوست نداشتم اونو محدودش كنم مطمعنا من كه از چت كردنشون خوشم نميومد اوايل كه بي اطلاع بودم بعدش هم كه خبردار شدم برخورد كردم

دوست عزیز ورودتون رو به تالار همدردی خوش آمد میگم:72:

برادر عزیز به این سرعت حرف از طلاق نزنید و فکرش رو هم فعلا نکنید چون باعث میشه به کل این قضایا فقط با دید منفی نگاه کنید و دنبال راه حل نباشید! پس فعلا آرام باشدو سعی کنید خودتون رو کنترل کنید تا بهتر بتونید فکر کنید و راه حال پیدا کنید در ضمن باید مراقب فرزند نازنین تون هم باشید:72:

اینکه همسرتون دلیل کارشو بهتون گفته خوبه البته سوء تفاهم نشه اصلا قصد ندارم کارشون رو تایید کنم

اما خوبیش به اینه که شما هم متوجه یه سری رفتارها یا کوتاهی هایی در وجود خودتون شدید که طبق گفته خودتون زیاد اهمیت ند اشته و فکر نمیکردید باعث چنین کاری از سوی همسرت بشه.

پس باید در مرحله بعد به فکر بهبود روابط تون باشید و کوتاهی هاتون رو جبران کنید.

نباید زود به طلاق فکر کنید. اول باید هر چند خیلی سخته اما سعی کنید با آرامش و منطقی در این مورد با همسرتون صحبت کنید و البته بهش بگید که قبول دارید شما هم یه جاهایی مقصرید و اشتباه کردید اما حق تون این نبوده که با شما چنین کار یکنه خصوصا که فقط شما دوتا نیستید و پای یه بچه معصوم و بیگناه وسطه.

نوع رفتار شما الان خیلی مهمه ! اگه خیلی تند و با خشونت باهاش برخورد کنید ممکنه نه تنها از کارش پشیمان نشه یلکه از سر لجبازی بدتر هم بشه! در عین حال نباید خیلی هم خونسر و بیخیال باشید که باز هم فکر کنه شما بهش بی توجه هستید.

حالا که به اشتباهش پی برده و پشیمان هم هست بهش فرصت بدید تا جبران کنه .
خودتون هم باید رفتارتون رو عوض کنید و بیشتر بهش نزدیک بشید و هرجا که فکر میکنید قبلا کم گذاشتید حالا جبران کنید تا باور کنه عمدا بهش بی توجه نبودید بلکه روش درست ابراز محبت رو شاید بلد نبودید.

در ضمن بهتره تا مجبور نشدید به کسی هم چیزی در این مورد نگید فعلا

میشه بگید مستقیما چطوری باهاش برخورد کردید؟

سلام

به انجمن خوش آمدید :82:

من هم وقتی این مطلب را خواندم بسیار متاسف شدم.امیدوارم خدا به شما صبر دهد.نوشته بودید

نقل قول:

---

توجيه زنم براي اينكار عدم توجه به احساسات و عدم بيان مكرر عشق و علاقه من به اون و بي تفاوتي من نسبت به اون بوده

---

خب این توجیه نیست.در حقیقت فقط حرفی است که عریضه خالی نباشد.در حقیقت هیچ چیزی این عمل را توجیه نمی کند.من به شما نمی گویم چه کار کنید.فقط چند تا تحلیل در زیر می نویسم.تصمیم با خودتان است:

1 - اگر تصمیم بگیرید این کار را تلافی کنید و یا سر این موضوع از همسرتان انتقام بگیرید یا سرکوفت این قضیه را به همسرتان بزنید ، کودک شما متوجه خواهد شد و این اعمال در ضمیر ناخودآگاه اش حفظ می شود و در آینده به مشکل خواهد خورد.(بسیاری از روانشناسان معتقدند تربیت اصلی فرزند در 5 سال اولیه ی زندگی اش شکل می گیرد)

2 - همسرتان با این توجیهی که آورده معلوم است کاملا حق را به خودش می دهد و در عمل اصلا از کرده ی خویش پشیمان نیست (حرف مهم نیست).در حقیقت برای ایشان اصلا مهم نیست که شما چه فکری می کنید.هر موقع دیگر تشخیص دهد که به احساساتش توجه نمی کنید باز هم به شما خیانت خواهد کرد.با این تفاوت که این بار روش دستشان آمده و طوری این کار را می کنند که شما متوجه نشوید

3 - اگر قصد بر طلاق بگیرید بدانید که کودک به مادر نیاز دارد و جدا کردن کودک از مادرش چیزی است که هیچ کس آن را تایید نمی کند

4 - اگر طلاق بگیرید و کودک شما به مادر سپرده شود ممکن است او نیز از مادر خود یاد گرفته و ... همچنین مسلما نسبت به شما که پدر او هستید ذهنت منفی به دست می آورد

5 - اگر به زندگی خود ادامه دهید قطعا با همسر خود مشاجره های طولانی خواهید داشت و این نیز روی ذهن کودک شما تاثیر گذاشته و در آینده به مشکل خواهد خورد


بهترین آرزو ها نثار شما
:72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرانک1389

دوست عزیز ورودتون رو به تالار همدردی خوش آمد میگم:72:

برادر عزیز به این سرعت حرف از طلاق نزنید و فکرش رو هم فعلا نکنید چون باعث میشه به کل این قضایا فقط با دید منفی نگاه کنید و دنبال راه حل نباشید! پس فعلا آرام باشدو سعی کنید خودتون رو کنترل کنید تا بهتر بتونید فکر کنید و راه حال پیدا کنید در ضمن باید مراقب فرزند نازنین تون هم باشید:72:

اینکه همسرتون دلیل کارشو بهتون گفته خوبه البته سوء تفاهم نشه اصلا قصد ندارم کارشون رو تایید کنم

اما خوبیش به اینه که شما هم متوجه یه سری رفتارها یا کوتاهی هایی در وجود خودتون شدید که طبق گفته خودتون زیاد اهمیت ند اشته و فکر نمیکردید باعث چنین کاری از سوی همسرت بشه.

پس باید در مرحله بعد به فکر بهبود روابط تون باشید و کوتاهی هاتون رو جبران کنید.

نباید زود به طلاق فکر کنید. اول باید هر چند خیلی سخته اما سعی کنید با آرامش و منطقی در این مورد با همسرتون صحبت کنید و البته بهش بگید که قبول دارید شما هم یه جاهایی مقصرید و اشتباه کردید اما حق تون این نبوده که با شما چنین کار یکنه خصوصا که فقط شما دوتا نیستید و پای یه بچه معصوم و بیگناه وسطه.

نوع رفتار شما الان خیلی مهمه ! اگه خیلی تند و با خشونت باهاش برخورد کنید ممکنه نه تنها از کارش پشیمان نشه یلکه از سر لجبازی بدتر هم بشه! در عین حال نباید خیلی هم خونسر و بیخیال باشید که باز هم فکر کنه شما بهش بی توجه هستید.

حالا که به اشتباهش پی برده و پشیمان هم هست بهش فرصت بدید تا جبران کنه .
خودتون هم باید رفتارتون رو عوض کنید و بیشتر بهش نزدیک بشید و هرجا که فکر میکنید قبلا کم گذاشتید حالا جبران کنید تا باور کنه عمدا بهش بی توجه نبودید بلکه روش درست ابراز محبت رو شاید بلد نبودید.

در ضمن بهتره تا مجبور نشدید به کسی هم چیزی در این مورد نگید فعلا

میشه بگید مستقیما چطوری باهاش برخورد کردید؟

---

شديدا عصباني بودم قلبم داشت از جا كنده ميشد با كنترلي كه رو خودم داشتم فقط يك سيلي بهش زدم و ديگه نميخواستم ببينمش بعدش اون پسر رو مطلع كردم و اون هم سريعا پس از عذر خواهي گفت كه چيزي نميدونسته و سريعا كنار كشيد ولي با دروغهايي كه همسرم بهش گفته بود متوجه شدم كه اون هم ضربه شديدي خورده

دوست خوب شما چطوری متوجه شدید که ایشون چت می کنند و طرف کیه و چیه و اینقدر که طرفو پیدا کردیدو باهاش ارتباط هم برقرار کردید؟
ضمنا برادر من شما چند سالتونه و خانومتون چند سالش؟
اینها رو بگید تا یه وبلاگ بهتون معرفی کنم که یک خانومی چطور اعتراف کرده که چون همسرش بهش محل نمیداد به چت روی آورده بود...

من در این مورد تجربه ندارم اما فقط یه نظر میدم تمام تلاشتونو بکنید و سعی کنید زندگیتون از روز اول هم بهتر بشه میشه اگهر هردوی شما بخواین .دوباره به همسرتون اعتماد کنید .سخته ولی میشه.
خودتونو جای ایشون بذارید .کارشون اصلا صحیح نبوده ولی باید بهش دوباره فرصت بدین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سابینا

دوست خوب شما چطوری متوجه شدید که ایشون چت می کنند و طرف کیه و چیه و اینقدر که طرفو پیدا کردیدو باهاش ارتباط هم برقرار کردید؟
ضمنا برادر من شما چند سالتونه و خانومتون چند سالش؟
اینها رو بگید تا یه وبلاگ بهتون معرفی کنم که یک خانومی چطور اعتراف کرده که چون همسرش بهش محل نمیداد به چت روی آورده بود...

---

چون من آدم خوشبيني هستم خيلي كم پيش مياد كه به كسي شك كنم مگر اينكه عكسش واسم ثابت بشه ولي توي رفتار خانمم كه ديگه خيلي غير طبيعي بود شك كردم اون لپ تاپ رو ميبرد توي اتاق و شبها با توجيه ديدن وبلاگ دوستانش و فيس بوك اين كار رو انجام ميداد
من هم از طريق ايميل اون پسر كه از ايميل خانومم بدستش آورده بودم ارتباط برقرار كردم ضمنا من 33 سالمه و همسرم 30 سالشه حدود 8 ساله كه با هم ازدواج كرديم

خدا رو شکر که به یه سیلی رضایت دادید .
پس معلومه که خوب میتونید احساساتتون رو کنترل کنید، همچنین قبل از هر کاری اومدید اینجا و مشورت میکنید نشون میده که نمیخواید نسنجیده عمل کنید و دوست دارید از راه درستش وارد بشید و مشکلو حل کنید. این خیلی خوبه:104:
حق با شماست ، اون پسر هم خیلی آسیب دیده شاید بیشتر از شما چون ممکنه طبق گفته های همسر شما برای آینده اش تصمیماتی گرفته باشه که حالا همه رو بر باد رفته می بینه.

ببینید دوست عزیز، خیانت هیچ توجیهی نداره و به قول آقای arix اینها چیزی بوده که همسر شما اون لحظه بیان کرده که کارش رو توجیه کنه اما اگه دقت کنید همین توجیه میتونه به حل مسئله تون کمک کنه!

به نظر من شما یه مدت باید ضمن اینکه از دستش ناراحت هستید و حق هم دارید، سعی کنید
از این مسئله به کسی چیزی نگید
بذارید از رفتارتون و حتی حرکاتتون متوجه بشه که خیلی خیلی ازش ناراحت هستید مثلا کمتر برید بیرون(نه اینکه مراقب اون باشید، برای اینکه نشون بدید به خاطر کار نادرست اون بیرون رفتن و پیاده روی و پارک رفتن و ... دیگه بهتون شادش نمیده)
اما خواهشا باز هم خودتون رو کنترل کنیدو دست روش بلند نکنید چون مجبور میشه باز هم دلیل و برهان بیاره که" تو مقصری وگرنه من همچین کاری نمیکردم" و کم کم قبح کارش رو از یاد ببره!
در عین اینکه اون خطایی مرتکب شده که نباید میشد ، زندگی رو به کامش زهر نکنید تا انگیزه جبران خطا رو پیدا کنه.

یه نکته دیگه : لطفا هیچکدامتون دق دلتون رو سر اون طلف معصونم خالی نکنید چون بیگناهترین تون اون بچه ست!

امیدوارم دوستان با تجربه تر بیان و راهنمایی کنند