نمی دونم با این احوالم چی کار کنم دیگه بریدم

سلام

عزیزان من ثمین هستم 29 سالمه مجردم تحصیلات کارشناسی دارم
اوایل که شاد بودم و سرزنده اما الان خیلی افسردم آدم سابق نیستم وقتی به یاد گذشتم میفتم یا به آینده فکر می کنم خیلی می ترسم ..... حق بدین خیلی سخته... نه کار درست و حسابی وآینده ای که معلوم نیست چی می شه ...

گاهی احساس می کنم که خیلی در حقم ظلم شده از همه لحاظ ........
تازه گی ها از خدا هم دلگیر شدم دیگه مثل سابق واجباتم رو به نمی تونم به جا بیارم هر از چند گاهی اونقدر دلم می گیره که گریه م می گیره بد جور... الان هم همینطوری شدم اگه سرکار نبودم یا یه جای دنج گیر میاوردم می نشستم دل سیر گریه می کردم.....

از همه خواهر برادرام کمک می خوام چون بعضی حرف دلها هستش که آدم نمی تونه بگه به هیچکس حتی به مادرش یا عزیزترین دوستش از شما کمک می خوام چه جوری خودمو توجیه کنم یا چی کار کنم که تحملم زیاد بشه .... دعام کنین :72:

سلام ثمین مشکلت چیه.بیشتر توضیح بده.

باسلام خدمت خانم ثمین 1360محترم
شما خودتون تو تالار صاحب نظر هستین و دوستان ( از جمله خودم) از راهنمایی های ارزشمند جنابعالی بارها منتفع شدم و خودمو مدیون تالار و صاحب نظر هاش می دونم و خواهم دونست .
چرا این همه به آینده نا امیدین و دیدگاههای منفی شما رو تحت تاثیر قرار داده ؟
چرا احساس می کنین در حقتون ظلم شده ؟
از هرچی هم که ناامید بشین ، دیگه نباید از قادر مطلق دلگیر بشین ، که ......
این جسارته که بخوام شما رو راهنمایی کنم یا ..... ، ولی بیشتر دوست دارم باهاتون همدردی کنم ، شاید محیط این تالار که محرم اسرار خیلی از جوونهاست ، بتونه کمی از بی قراری هامون رو تسکین بده .

سلام دوست عزیز LARG62

از لطفی که بهم دارین خیلی ممنونم

خوب من هم مثل بقیه یه انسانم با کلی مشکل

وقتی میشینم به خودم فکر می کنم به کارهایی که کردم به زمانی که از دستم رفته ..یاوقتی خودمو با کسایی که همسن وسالم هستن مقایسه می کنم که بلاخره یه جورایی یه سرو سامانی به زندگیشون دادن به حال خودم تاسف می خورم.....من رتبه اول دانشگاهم بودم ولی حال و روزم اینه ...اینه که می گم در حقم ظلم شده...

از آینده می ترسم ..................... حتی نمی تونم فکرشو بکنم.......
الان 29 سالمه واسه یه دختر کم نیست .... من یه خواهر دارم یه سال ازم بزرگتره تا حالا به اون صورت حق انتخابی نداشتم الان چه طوری می تونم خودمو به آینده امیدوار کنم.......

خانم ثمین عزیز
چرا از آینده ترس دارین . خدا خیلی بزرگتر از اینه که ماها فکرشو می کنیم .
باور کنین به قول خودتون همه ماها با انواع و اقسام مشکلا دست و پنجه نرم می کنیم . هیچ کسی بی دغدغه و بی مشکل نیستش .
شاید این مشکل ذاتی اجتماع و فرهنگ ما ایرانی ها هستش که دخترا (خواهرام ) حق انتخاب خیلی محدودی دارن و برعکسش پسرا .......
ولی باور کنین ما انسانها اگثرا قدر داشته هامونو نمی دونیم ، ولی حسرت نداشته هامونو خیلی می خوریم .
یه مطلب یادم افتاد :
تو کتاب حج دکتر شریعتی می خوندم که :
ایشون در این کتاب تحلیلی علمی و مذهبی ( نه از دید امل گرایانه اش )از مراسم حج داشتن و از هر یک از مناسک حج تعبیری کردن که واقعا انسان رو از اعماق وجودش به تامل وادار می کنه و .... . ایشون در گوشه ای از تحلیلی که دارن ، بیان می کنن که (باتوجه به اینکه هاجر برای یافتن آب برای فرزندش هفت بار مسافت بین دو کوه رو طی کرده و باتلاش مطلق برای هدف مطلقش از جانش مایه گذاشته آبی پیدا نکرده ، آنگاه خداوند چشمه زمزم رو جاری ساخته و ......):
...... ایشون فلسفه اساسی حج رو در نهایت صبر وتوکل مطلق برای دستیابی به هدف مطلق دونستن و ..... ادامه مطلب که خیلی ..........
در نهایت بنظرم اگه توکل مطلق داشته باشیم ، مطمئنا به هدف مطلق مون دست خواهیم یافت .

ثمین جان چرا فقط به نداشته هات فکر می کنی؟؟؟
داشته هات رو هم در نظر بگیر. هم اینکه تو این موقعیت شاغل هستی و بی نیاز از دیگران، باید خدا رو شکر کنی.
من خودم بعد از 10-11 سال سابقه کار، اونقدر تحت فشار روحی ام قرار دادند که به میل خودم فعلا موقتا اومدم بیرون. برام خیلی سخت بود، اما چه میشه کرد. فعلا فکرم رو با متمرکز کردن رو قبولی تو کارشناسی ارشد از اون موضوع منحرف کردم. چون نمی تونستم تغییرش بدم.
گاهی لازمه ما توانایی هامون رو شناسایی کنیم و تلاشمون رو بر مبنای اونها بگذاریم. مواردیکه مطمئنیم خارج از توانایی هامون هستش، نباید روشون تمرکز کنیم و بشه دغدغه زندگیمون.
بنظرم شما که تونستی شغلت رو حفظ کنی، تلاشت رو هم در اون زمینه قرار بده تا یا ارتقای شغلی بگیری یا با زیاد کردن پس اندازت بتونی برای خودت اتومبیل، خانه یا هرچیز دیگه ای تهیه کنی که سرمایه ات باشه یا اصلا مسافرت برو، دنیا رو بگرد.
اگه نگران ازدواجی که اصلا نباش. تو همین تالار نگاه کن معمولا خانمهای موفق بیشتر با همسرانشون مشکل داشتن و ببین چجوری بنده های خدا رو آزار می دن...
در آخر خودت رو با هیچکس مقایسه نکن . فقط و فقط خودت رو با خودت و تواناییهات مقایسه کن.

سلام گلم.من 23 سالمه. مجرد.و مهندس برق هستمو حدود دوساله شاغلم.و هنوز در این سن به وضعیت تو دچار شدم.میخوام بگم خوب درکت میکنم و میفهمم چه حالی داری.منم خیلی دلگیرم .خیلی خستم.از این تکراری بودن زندگیم باوجود تنوع زیادش.با اینکه هنوز به من میگن ازدواج واست زوده ولی من از این تنهایی خستم.و حستو کاملا درک میکنم.همه میگن صبر .و من فقط از خدا صبر میخوام .

در مورد ازدواج نمی تونم راهنمایی ات کنم. اما برای پیشرفت در کار و ...، همه ی آدما ناراحتند. من هم این طوری ام. از همون کسی که به نظرت از تو عقب تر بوده و جلوتر افتاده اگه بپرسی می بینی که چقدر در کارش ناراحت است. من خودم از این که لیسانس خودم را برق خوندم و توی کارشناسی ارشد تغییر گرایش به آی تی دادم. همش می گفتم که ای بابا ای کاش از کارشناسی یکی می بود و به من می گفت آی تی بخونم. یا خودم می فهمیدم. حالا 4 سال لیسانس به دردم نمی خوره:311: و باید از اول چیزای جدیدی یاد بگیرم. منم از خدا دلگیر بودم و می گفتم خدایا چرا اول کمکم نکردی مسیر را درست برم. یه روز یکی از هم دانشگاهی هامو دیدم که لیسانس صنایع شریف بود و برای ارشد اومده و توی علم و صنعت، برق می خونه. اون ناراحت بود که چرا از اول خدا بهش نگفته برق بخون.:311: یکی از بچه های دکترامون که داره دکترای برق می خونه به من گفت نکنه بری دنبال دکترا، چون از زندگی ات عقب می افتیو اون باز ناراحت بود که چرا اصلا دکترا خونده.:311: یکی دیگه از اقوام ما لیسانس را که تمام کرد دیگه ادامه نداد و دوستاش الان کانادا هستند و اون همش غصه می خوره که چرا ادامه نداده.:311: یه فیلم آمریکایی دیدم که الان اسمش یادم نیست. جیم کری بازی کرده و توی اون خدا میشه تا به دنیا رسیدگی کنه. اونو حتما ببین. خیلی فیلم خوبیه و بعد می بینی دنیا واسه همه این جوریه. جیم کری تو اون فیلم ناله می کرد از کار دنیا و در آخر فیلم به کارهای قبلی اش می خندید و خدا را هم خیلی بیشتر دوست می داشت. حتما ببین.
من خودم وقتی همه ی این دور و بری هامو دیدم که از انتخاب رشته شان ناراضی بودند با خودم گفتم پس خدا واسه بقیه هم همین برخورد را کرده. خدا بین بنده ها فرقی نگذاشته. این ما هستیم که فکر می کنیم به یکی بیشتر داده و به یکی دیگه کمتر. درسته باید تلاش کنیم تا زندگی بهتر داشته باشیم ولی یادمون هم باشه این دنیا فقط یه مسافرت کوتاهه.:305:
در مورد ازدواج هم خب نگرانی نداره ان شاء الله خدا یه شوهر خوب هم نصیب شما می کنه. الان سن ازدواج همه جا بالا رفته و پسرهای 30 به بالا هم زیادن که به شما بخورند. خواهر زن برادر من الان 28 سالشه و تازه می خواد با یکی عقد کنه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خواهر زن دایی ام هم پارسال تو سن 30 سالگی عقد کرد.
مشکل شما به دو تا تقسیم میشه. یکی کاری که توضیح دادم خیلی ها ناراحتند و آدم های خیلی باسوادتری را معرفی کردم که ناراحت ترند. دوم مشکل ازدواج.
در مورد کاری نباید ناراحت باشید و به ازدواج فکر کنید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خواهر زن دایی ام هم پارسال تو سن 30 سالگی عقد کرد.
مشکل شما به دو تا تقسیم میشه. یکی کاری که توضیح دادم خیلی ها ناراحتند و آدم های خیلی باسوادتری را معرفی کردم که ناراحت ترند. دوم مشکل ازدواج.
در مورد کاری نباید ناراحت باشید و به ازدواج فکر کنید.

سلام دوست عزیز

همونطور که بقیه دوستان هم اشاره کردند، هیچ کسی رو نمیتونید پیدا کنید که توی زندگی مشکلی نداشته باشه.
و مشکلاتی که بهشون اشاره کردید یک درد مشترک بین بسیاری از جوونا هستش. منتهی تفاوت آدمها در نوع نگاهشون به مشکلاتشونه.
بزرگی اینگونه مناجات می کنند:
پروردگارا به من آرامش ده
تا بپذيرم آنچه را نمي توانم تغيير دهم ،
دليري ده
تا تغيير دهم آنچه را كه مي توانم تغيير دهم
بينش ده
تا تفاوت اين دو را بدانم

این دیدگاه باعث می شه تا برای رفع و حل مشکلاتی که تواناییش رو خدا بهمون داده تلاش کنیم و در صورتی که امکان تغییرش به هیچ طریقی در دست ما نیست آن را بپذیریم
گاهی اوقات ناراحتی ما به مشکلاتی که در ظاهر می بینیم بر نمی گردن بلکه ممکنه به خاطر یک سری مشکلات کوچیک دیگه باشن. مثلا این حس تنهایی و مشخص نبودن آینده برای شما، شاید بر میگرده به کم شدن روابط صمیمیتون با خانواده و دوستان و از این دست مسائل.

هم داشته ها و هم نداشته ها رو لیست کنید. می بینید که نداشته هاتون چقدر در مقابل داشته هاتون ناچیزند.ببینید برای حل مشکلات و بهبود زندگی کاری از دست خودتون یا دوستانتون بر میاد. در غیر این صورت چه کاری می تونید انجام بدید که پذیرش رو براتون راحت تر بکنه. بعضی مشکلات هم با گذشت زمان قابل حل هستند.
آدما تو زندگیشون علاقه های زیادی دارن. پیگیری اون علایق همیشه باعث شده تا سطح رضایت آدما از زندگیشون بالا بره مثلا علاقه به هنر و غیره.
همیشه شاد و موفق باشید

زیاد فکر کردن به نداشته هامون باعث میشه تا از داشته هامون لذت نبریم.:305: