آيا کارم درست بوده یا ...(در مورد ارتباط طول كشيده بدون خواستگاري)

باسلاممن دانشجوی کارشناسی ارشد هستم . ترم پیش با یکی از همکلاسیهام آشنا شدم که از نظر خانوادگی - سطح فرهنگی - اعتقادات - طرز فکر و ... خیلی شبیه هم هستیم .از ابتدا گفت تصمیم ازدواج داره اما قبل از اینکه بیاد خواستگاری می خواد همدیگه رو بیشتر بشناسیم . این شد که رابطه ما شروع شد البته فقط تلفنی و با پیامک . یک ماه به همین روال گذشت شناخت بدست اومد من خواستم که رابطه قطع بشه همین کار هم با توافق انجام شد تا ماه مبارک که موضوع رو با خانوادش مطرح کرد و خانودش گفتن باید تحقیق کنن. الان به گفته خودش مامانش می خواسته قرار بذاره که پدرشون بیمار شد از طرفی مادرم اصرار داره که به فکر ایشون نباشم و فراموشش کنم . اما نظر من این نیست من بهش علاقه دارم و راضی نیستم . مامان میگیه پسری که اینقدر طولش میده بی عرضست و باید ولش کنی ، اما این آقا پسر شدیدا به من وابسته شده طوری که بهش گفتم فعلا قضیه رو فراموش کن ( به توصیه مامانم ) زنگ زد و کلی التماس و گریه کرد تا حدی که من بهش گفتم منتظرت می مونم الان مامان میگه اشتباه کردی قول دادی پسری که گریه کنه عزت نفس نداره . سوال من اینه که باید چکار کنم ، آیا مامانم درست فکر می کنه ؟

با سلام
اينكه مامانت نظرش اينه كه ايشون عزت نفس پاييني داره صحيح هست . هم به خاطر اينكه قبل از اينكه خواستگاري و شناخت و تعهدي در بين باشه به شما وابسته شده و هم اينكه گريه و زاري و التماس راه انداخته است. اينها از خصوصيات منفي ايشون قلمداد مي شود.
اما اينكه چون طول كشيده پس اين آقا ضعيف هست. نمي توان قطعي اين را گفت.
به طور كلي هنوز شناخت شما نسبت به ايشون كامل نشده است. لذا نمي توانيد قولي به او بدهيد كه حتما انتخابش كرده ايد.
اما مي توانيد با هماهنگي خانواده يك فرصت مشخص به ايشون بدهيد كه حداقل خواستگاري رسمي انجام شود و اطلاعات خودتون را نسبت به هم كامل كنيد.
به خانواده نگوييد كه حتما انتخابش كرده ايد. به خانواده بگوييد كه نظرات آنها تا اندازه اي صحيح هست. اما يك فرصت براي شناخت بيشتر به او بدهيد.
مواظب باشيد وابستگي دوتاي شما به هم مانع بررسي معيارهاي اساسي ازدواج بين شما نشود.

مهمترين اشتباه ايشون اين بوده كه قبل از اينكه بيايد خواستگاري ، قصد شناخت شما را داشته است. در حاليكه خواستگاري براي همين منظور هست. لذا وابستگي قبل از شناخت ايجاد شده است كه از مهمترين آفتهاي ارتباط غير رسمي و پنهان دختر و پسر هست.

خلاصه:
حرفهاي مادرتون را تا اندازه زيادي تاييد كنيد و به نظرات او احترام بگذاريد.
و يك فرصت خواستگاري (مثلا حداكثر تا يكماه آينده به او بدهيد)
اگر خانواده خيلي مقاومت داشتند. ضمن احترام به آنها ازشون بخواهيد اجازه دهند در اين مورد حضوري شما و والدينت به يك مشاوره حضوري برويد و بحث كنيد. اينطوري خانواده شما هم انعطاف بيشتري به دست خواهند آورد. اما اين بدان معنا نيست كه آن پسر مناسب شماست. اينها صرفا براي زدن استارت خواستگاري و شناخت يكديگر هست تا بهتر تصميم بگيريد. و انتخاب كنيد.

با صحبتهایی که تا الان با این آقا داشته ام ما باهم مشکلی نداریم - ایشون علاقه شدیدی داره و به گفته خودش اگه یکبار تو زندگیش تصمیم درست و منطقی گرفته همین انتخاب بوده ! و در مورد گریه وزاری هم میگه دیگه دوریت برام سخت شده اینکه فکرشو می کنم می خوای ترکم کنی عذابم می ده - بی تو زندگی پوچه و ...
با شرایط بوجود اومده نمی دونم باید چه کار کنم . البته من بهشون گفتم که ماه دیگه بیاد واسه خواستگاری مامان گفته اگه نیاد دیگه حق اومدن نداره ! می ترسم اگه بخوام جواب رد بدم واسش چه اتفاقی می افته ؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط new

و در مورد گریه وزاری هم میگه دیگه دوریت برام سخت شده اینکه فکرشو می کنم می خوای ترکم کنی عذابم می ده - بی تو زندگی پوچه و ...

---

با سلام
شما كه به اين چيزا عقيده نداري !
ايشون ضعيف هستند. معناي زندگيشون را به چيزي گره زدند كه هنوز به ايشون تعلق نداره...
شما مسئول اتفاقات زندگي ايشون نيستيد. چون هنوز در تعهد ايشون نيستيد.

لطفا پست قبلي ام را با دقت بيشتري مطالعه كن و روي آن تفكر بيشتري بكنيد.

به نظر راهنمايي هاي مادرتان مدبرانه هست. اينكه فرصت معيني براي اقدام عملي ايشون داده و خواهان بررسي هست.

ضمن تشکر از راهنمایی های خوبتون سوالی که الان دارم اینه که چطور به صداقت حرفاش پی ببرم ؟ اگه واقعا عزت نفس پایینی داشته باشه چه مشکلاتی ممکن تو زندگی ایجاد کنه ؟ اشتباه یا درست ما وارد مسیری شدیم که نباید می شدیم ( وابستگی ) حالا باید چکار کنیم؟ تو این یک ماه قبل از خواستگاری جواب تلفن و پیامهاشو باید بدم یا نه ؟ :302:

:72:دوست عزیز:
صداقت حرفها در عمل باید نشون داده بشن. کسی که علاقمند با زندگی با کس خاصی باشه حتما برای ایجاد اون زندگی تلاش میکنه. از طرف ایشون هنوز هیچ حرکتی رخ نداده. به نظرم گفتگوهاتونو به وقتی موکول کنید که یک حرکتی از جانب ایشون باشه. بین حرف و عمل راه بسیاره.

سلام عزیزم

ایشون بجه نیستند که با گریه به خواسته هاشون برسن
دوما گفتین که در طی یک ماه شناخت صورت گرفته اونهم به صورت تلفنی !! کافی نیست
فکر نمی کنم مریضی پدرشون مانعی برای یه خواستگاری معمولی باشه شما می تونین بهشون به قول دوستان یه ماه فرصت بدین کم نیست اگه واقعا قصدش ازدواجه ..اگه بازهم نتونستن نظر خانوادشون رو جلب کنن یا اونها رو متقاعد کنن خوب باید بیشتر تامل کنی
به هر حال یه پسراگه قصد ازدواج داره بلاخره می خواد یه زندگی رو اداره کنه باید بتونه حرفشو قاطع بزنه .....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط new

ضمن تشکر از راهنمایی های خوبتون سوالی که الان دارم اینه که در این یک ماه قبل از خواستگاری جواب تلفن و پیامهاشو باید بدم یا نه ؟ :302:

---

با سلام
به صورت خيلي رسمي يكبار به او بگو، كه فرايند آْشنايي و مقدمات ازدواج را پس از شروع خواستگاري مشخص و معين از طرف ايشون پي مي گيريد و فعلا هم براي اينكه هر دو تحت فشار نباشيد هيچ گونه ارتباط غير رسمي را ادامه نمي دهيد.

باسلام
بلاخره مادرشون تماس گرفت و با مامانم برای 2 هفته دیگه قرار گذاشت ! یه چیزی که ذهنم خیلی مشغول می کنه اینه که شغل چقدر در زندگی مهمه ؟ من با شغلشون کنار اومدم ولی اگه خانوادم با شغلشون مخالفت کنه باید چکار کنم ؟؟!

میشه بفرمایید شغلشون چیه؟
شغل اگر ابرومندانه و قانونی باشه حالا هرچی که باشه.عرفا نباید مورد مخالفت خانواده شما قرار بگیره