مخالفت پدر با انتخاب به دلیل تفاوت اعتقادی ( به راهنمایی نیاز دارم!

من پسری 25 ساله هستم که فرد مورد نظر خودمو انتخاب کردم و عاشقانه دوسش دارم!
از نظر من اون بهترینه و تنها کسی هست که میتونم باش زندگی کنمو اونم منو دوست داره و واقعا همو میخوایم. ما یه ساله با همیم و به اندازه ی 2-3 سال با هم حرف زدیم در مورد همه مسائل! چون خیلی نمیتونیم همو ببینیم بیشتر حرف میزنیم با هم. فرد مورد علاقم خیلی با شعور، روشنفکر،منطقی، عاقل و با هوشه!! اما چند مشکل وجود داره! اولا اینکه اعتقاداتش با اعتقادات خونواده ی ما نمی خونه و به نماز و روزه اعتقاد نداره. دوم اینکه اون ایلامیه و ایلام زندگی میکنه و من تهران. البته نحوه ی آشناییمون از طریق محل کارمون بوده و مدتی همکار بودیم. اخیرا که من قضیه رو به پدرم گفتم با مخالفت شدید پدرم مواجه شدم. مهمترین دلیلش هم همین مسئله ی اعتقادی بود و دعوا و مخالت خیلی شدید بود به طوری که یه هفته فرصت داده که تمومش کنم. ما خودمون میدونیم که این مسئله نمیتونه مانع خوشبختیمون بشه اما....
از اونجایی که من آدمی نیستم که با خونوادم بتونم زیاد دعوا کنم دوست دارم که بتونم از راه منطقی موضوعو حل کنم چون پدرم با وجود مذهبی بودنش، تحصیلکرده، خارج زندگی کرده و استاد دانشگاهه. پدرم 2 ساعت بام حرف زد و من همه حقایقو راجع به فرد مورد علاقم بش گفتم و اون همه حرفش این بود که من نمیتونم با کسی که به نماز و روزه اعتقاد نداره زندگی کنم! خیلیم قاطع اینو میگفت!
حالا که هنوز اول راه این مخالفتام میخوام واقعا از راهنمایی هاتون استفاده کنم که به بن بست نرسم و یا راه اشتباهی نرم!

دوست عزیز
اگه اعتقادات برا شما جزء امور مهم هست ، اونوقت یکی از ملاکهای مهم در انتخاب همسر مباحث اعتقادیه که محدود به نماز و روزه و انجام واجبات نمیشه و طیف وسیعتری از منش و رفتار های یه فرد رو تحت الشعاع قرار میده.

بنظر من در شرایط حاضر ، به پدرتون این اطمینان رو بدید که حرفاشون رو پذیرفتید و تو مسیر قهر - دعوا و کشمکش با خانواده نرید.
قید یک هفته رو بردارید و برا خودتون زمان بخرید تا بتونید تصمیم مناسبی بگیرید.

در آخر توضیح بدید چگونه این موضوع رو فهمیدید : " ما خودمون میدونیم که این مسئله نمیتونه مانع خوشبختیمون بشه ..."

پدرت قراره با اون دختر زندگی کنه یا شما؟یا از اون خانوادهایی هستید که پسر عروس رو میاره خونه پدرش؟

من هم با نظر فرهنگ موافقم اگر الان نتونید که با پدرتان صحبت کنید و اون را راضی کنید با هردختری حتی اگر پدرتان آن را انتخاب کرده باشد مشکل پیدا می کنید چون از کجا معلوم همه معیارهای پدرتان متناسب به دختر انتخاب شده خودش باشه بعد از ازدواج من اگر به جای آن دختر بودم خیلی سریع می گفتم که با پدرت صحبت کن اگر به نتیجه نرسیدی دیگه با من تماس نگیر و خیلی زود ردتان می کردم چون پس فردا هم در زندگی مشترک نمی توانیند از من حمایت کنید و من باید به ساز پدرتان برقصم

فرهنگ و ستاره عزیز
همیشه لازم نیست ما طرز فکرمونو به دیگران بقبولانیم ، گاهی باید تامل کنیم شاید دیگران شناخت و تجربه بهتری داشته باشند. اینکه نظرات دیگران رو بشنویم ، مشورت کنیم و... در تصمیم گیریهامون هزینه کمتری رو پرداخت خواهیم کرد.

خود اینکه یه پسر جوون تونسته با پدرش 2 ساعت راجع به انتخاب همسر صحبت کنه ، (در فرهنگ خانواده های ایرانی ، که عموما عادت داده نشدیم راجع به مسائل مهم که پای تصمیم گیری بمیون میاد صحبت کنیم) یه موفقیت بزرگه . و صرف این موضوع جای تحسین داره.
قطعا باتوجه به خانواده تحصیلکرده و این ارتباط خوب و با همفکریهای بیشتر (اگرچه درصدی از اون هم تحمیل از سوی پدرشون بحساب بیاد ) نتایج بهتری رو بدنبال خواهد داشت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mhassanr7

پدرم با وجود مذهبی بودنش، تحصیلکرده، خارج زندگی کرده و استاد دانشگاهه.

---

بنظر من نباید بی تفاوت به حرفهای پدرتون باشید. چون حتما از خصوصیات اخلاقی پسرش خبر دارد.

سعی کنید بدون فکر کردن به آن خانم، ابتدا اعتقادات مذهبی و دینیتون را برای خودتون تعریف کنید. و ببینید در کجای زندگیتون قرار داره.(باز تاکید می کنم بدون فکر به آن خانم)
وقتی از عقایدتون و جایگاهش در زندگیتون آگاه شدین، بعد ببیند با چه کسی می تونین یه عمر شراکت و زندگی کنید.

چند سوال:

- این خانم چند سالشونه؟

- گفتید یک ساله یکدیگر رو می شناسید ، چه مدت از نزدیک با هم بودید؟

- لطفاً کمی در مورد تیپ خانوادگی خودتون و اون خانم توضیح بدید

- از اونجایی که معتقد نبودن به مسائل مذهبی روی موضوعات دیگری
مثل نحوه معاشرت با سایر مردان ، پوشش و حتی تربیت فرزند تاثیر می گذاره (بحث سر تفاوته نه
مثبت یا منفی بودن این حالت) آیا می دونید ایشون در محافلی مثل مهمانی ها و در معاشرت
با آقایان چطور برخورد می کنند؟ در این زمینه چقدر ازشون شناخت دارید؟

- موضوع مذهب و اعتقادات چقدر براتون مهمه؟


" از نظر من اون بهترینه و تنها کسی هست که میتونم باش زندگی کنم و اونم منو دوست داره و واقعا همو میخوایم."

مسلماً همین طوره و شما به ایشون علاقه دارید ، فقط کمی صحبتتون
نشون از وابستگی ای داره که با منطق مخلوط شده باشه!

در هر حال خوبه که راهنمایی می گیرید و نشون می ده که منطقتون پیشرو هست :104:

منتظر جوابهاتون هستیم :72:

با سلام و تشکر از همه برای همفکری هاشون.
اول اینکه اعتقادات از نظر ما یک چیز شخصی است و مهم نتیجه ی اونه که انسانیت و درست زندگی کردنه که از این لحاظ خیلی شبیه به هم فکر میکنیم. تو مسائلی مثل حجاب یا سایر رفتارهای اجتماعی به این نتیجه رسیدیم که یک توافق کامل بینمون هست. به این معنی که به اعتقادات همدیگه و شرایط زندگی احترام بذاریم. من در مورد حجاب خیلی تعصب خاصی ندارم و محدودش نمی کنم تو طرز لباس پوشیدنش گرچه همین الانم میبنم که اون به اعتقادات من احترام گذاشته و نسبت به اوایل آشناییمون تغییراتی در نحوه ی آرایش و حجابش داده. ولی من طرفمو همین طور که هست پذیرفتم و به دنبال تغییر دادنش نیستم.
مسئله اینه که من از انتخاب خودم و اون از انتخاب من مطمئنه ولی پدرم با این قضیه نمیتونه کنار بیاد که اون اعتقاداتش فرق داره. حتی به این فکر کردیم که بگیم مثلا من تا عید فرصت میخوام که اعتقاداتشو درست کنم. اینجوری هم وقت بدست میاریم هم میشه مسئله ی اعتقادو حل کرد. این راهی بوده که طرفم خودش پیشنهاد کرده. گفته من جلوی پدر مادرت همه مسائلو رعایت می کنم. پدر و مادر خودشم نسبتا با ایمانند. ما شناختمون از همدیگه خیلی کامله و تقریبا همه چیز گذشته و حال همدیگه رو میدونیم.
من فقط میخوام همه چیز منطقی و با احترام پیش بره چون میدونم که اگه زندگی بخواد با دعوا و لج و لجبازی شروع بشه به جای خوبی نمیرسه.
من منتظر راهنمایی هاتون در این زمینه هستم.

ممنونم از پاسخی که دادی در عین حال من اگر جواب سوالاتی رو که پرسیدم
داشته باشم بهتر می تونم نظر بدم و اگر بتونم بهت کمکی کنم. پس لطفاً سر فرصت
توضیحات کامل تری رو ارسال کن.

فرمودی : "اعتقادات یک امر شخصیه و مهم درست بودن وانسانیته "
موضوع اینجاست که درست بودن و انسانیت در ذهن هر فردی تعاریف خودش رو داره!!!
همه از دروغ متنفرن ، اما کسی دروغ مصلحتی رو مجاز می دونه در حالی که کس دیگه
ممکنه از دروغ مصلحتی متنفر باشه. پس لازمه در زمان آشنایی بفهمید فرد مورد
نظر شما برای کلماتی از قبیل دروغ ، خیانت ،پوشش و ... چه تعاریفی رو داره!

مثال می زنم:" زن و شوهری تازه ازدواج کردن و هر دو هم خوب هستن ، دروغ نمی گن ،
خیانت نمی کنن، احترام هم رو حفظ می کنن و .... فرض کنید این آقای فوق العاده خوب
در مهمانی ها با خانم ها دست می دن و یا گرم می گیرن، در حالی که خانم ایشون این رفتار رو
خیانت می دونه ولی برای آقا اینها رفتارهایی عادی هست و ایشون کاملاً به خانمشون وفاداره"
اینجا نمی شه به هیچ یک از طرفین ایرادی وارد کرد (بحث رفتار نه مذهب) اون
آقا در خانواده ای بزرگ شده که این رفتارها براش عادی بوده و برای خانم غیر عادی!

حالا منظور من از این حرفها چیست؟

بر حرفهای کلی در شناخت برای ازدواج بسنده نکنید
بلکه مسائل را ریز کرده و وارد سوالات عملی شوید و تعاریف شخص رو از مطالب پیدا
کرده :303: و به جهان بینی او وارد شوید. چون جهان بینی هر شخص بیانگر نحوه تصمیم گیری
و عملکرد او در آینده است . جهان بینی دو فرد هر چقدر نزدیک تر باشه مشابهت ها بیشتر و
در نتیجه امکان ازدواج موفق هم بیشتر خواهد بود.

پس این درخواست را از شما دارم که بیشتر وارد جزئیات شوید و دقیق تر موضوع ازدواجتان را
دنبال کنید. به این صورت اگر هم با هم به توافق رسیدید دلایل کافی برای مجاب کردن دیگران خواهید
داشت. :72:

با سلام!
ممنون از اینکه راهنماییم میکنید.
یام های قبلیم هم گفتم که ما با اینکه یک سال با هم بودیم اندازه ی 2 ا 3 سال روابط معمول حرف زدیم با هم چون کار دیگه ای انجام نمی دادیم. این انتخاب من حاصل ساعت صحبت، مکالمه، حتی دعوا و تلاش برای فهم همدیگه بوده و من واقعا و به دور از احساسم تردیدی نسبت به انتخاب خودم ندارم. مسئله ی من الان انتخابم نیست! مسئله ی من راضی کردن پدرمه!