نمایش نسخه قابل چاپ
سلام اقای باغبانمن هرچی فکر میکنم میبینم تمام این تله هایی که شما گفتین تقریبا کما بیش دارمخندیدم به مادرم گفتم مامان من تله وابستگی دارم گفت تو وابسته نیستی تنبلی :))))))بعدشم گفت اسب تند تند سرشو تکان میده و میدوه میگه یونجه کجاست من بخورمشتره میگه امروز که نشد فردا,خود را که نباید کشت گفتم خیلی ممنونم که همه شتر اسب شدیم:))))))یعنی ما یه همچین خانواده ای هستیم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط خادم رضا
------------------------------
سلام بر شما ،،
:)
زیاد نا امید نشید ،،،شاید یه جورایی ، همه درگیر این طرحواره ها باشیم ( شدت های مختلف - نوع ها ی مختلف )
همه تو دنیای نسبی خودمون یه مواردی داشتیم ،،شاید یه آسیب هایی داشته باشیم ( از دوران کودکی )
به قول دکتر مونا چراغی تفاوت تو داشتن و نداشتن طرحواره ها نیست ،،تفاوت در نحوی مقابله با این طرحواره ها هست .
مثلا با طرحواره وابستگی ( تله وابستگی ) که فرمودید ، مهم اینکه چی کار میتونیم بکنیم ،،
تسلیمش بشم ،نقطه مقابلش عمل کنم – ازش فرار کنم – یا سعی کنم باهاش منطقی عمل کنم - یعنی تربیتش کنم - رامش کنم و ....
مسئله مهم و گستردهی هست ،،که در تاپیک زیر ادامه خواهیم داد .
ممنون.
تله های شخصیتی
در پناه خدا.
شب آشیان شب زده چکاوک شکسته پر
رسیده ام به ناکجا مرا به خانه ام ببر
کسی به یاد عشق نیست کسی به فکر ما شدن
از آن تبارِ خود شکن تو مانده ای و بغض من
از این چراغ مردگی از این بر آب سوختن
از این پرنده کشتن و از این قفس فروختن
چگونه گریه سر کنم که یار غمگسار نیست
مرا به خانه ام ببر که شهر، شهر یار نیست
از این چراغ مردگی از این بر آب سوختن
از این پرنده کشتن و از این قفس فروختن
چگونه گریه سر کنم که یار غمگسار نیست
مرا به خانه ام ببر که شهر،شهر یار نیست
مرابه خانه ام ببر ستاره دلنواز نیست
سکوت نعره میزند که شب ترانه ساز نیست
مرابه خانه ام ببر که عشق در میانه نیست
مرابه خانه ام ببر اگرچه خانه خانه نیست
از این چراغ مردگی از این بر آب سوختن
از این پرنده کشتن و از این قفس فروختن
چگونه گریه سر کنم که یار غم گسار نیست
مرا به خانه ام ببر که شهر شهر یار نیست
مرابه خانه ام ببر ستاره دلنواز نیست
سکوت نعره میزند که شب ترانه ساز نیست
مرابه خانه ام ببر که عشق در میانه نیست
مرابه خانه ام ببر اگرچه خانه خانه نیست
از این چراغ مردگی از این بر آب سوختن
از این پرنده کشتن و از این قفس فروختن
چگونه گریه سر کنم که یار غمگسار نیست
مرا به خانه ام ببر که شهر شهر یار نیست
http://dl.myfarsmusic.ir/Archive/d/d...am%20Bebar.mp3
سلام دوستان همدردی
عید بزرگ غدیر به همتون پیشاپیش تبریک میگم ان شاالله بتونیم کمی به معرفتمون نسبت به مولا علی ع اضافه کنیم و حق و باطل این روزهارو بهتر بشناسیم
التماس دعا از همه شما خوبان دارم:72:
سلام در ارتباط با حال و احوال کردن و درد و دل کردن، قطعا بین خانم ها و اقایون فرق هایی وجود داره که اشاره شد،نقل قول:
نوشته اصلی توسط گیسو کمند
نیاز هر انسانی برای حل مشکلات وجودیش به راهنما مثل نیاز یک ماشین هست به تعمیرکار.
از طرفی نیاز هر انسانی برای تحصیل دانش و آموزه ها به استاد مثل نیاز یک نوزاد به شیر مادر است.
........
عمدتا ما به این دو موضوع و نیاز آگاهی نداریم. خوب دنبال رفعش هم بر نمیایم.
خوشبختانه عده ای به این نیاز واقف هستن و میدانند که نمی دانند. ولی ساکن و منفعل اند.
عده ای دیگر در مقام تحصیل بر میان و حاضر نیستند برای دانستن ساعت ها به جستجو و مطالعه و حتی در پی استاد بودن، باشند.
............
همه ما بعد از دیپلم اگر دانشگاه شهر 1000 کیلیومتری هم قبول شیم احتمال داره بریم، چون نیاز به شغل و علم رو قویا حس کردیم.
ولی برای خودسازی حاضر نیستیم تا سر کوچه بریم که هیچ، حتی روزی پنج دقیقه وقت بگذاریم.
تنها دلیلش هم اینه که به این نیاز پی نبردیم. ممکنه بعضیها مثل من تنبل باشند.
عده قلیلی هستند که این نیاز رو حس کردند، سپس طلب کردن و در وادی دانستن قدم گذاشتن، پشتکار و تلاش داشتن، اول مطالعه کردن، بعد اندیشیدن، سپس در راه اندیشیدن نیازها و سوال هایی داشتند که برای جوابش ناخودآگاه اساتیدی رو جلوی خودشون دیدن .
این فرد الان یک فرد دانا محسوب میشه نسبت به یک فرد کمتر از خودش، که همینطور مثل پله های نردبام وصل میشن به افراد ندان ( شخصی که نمیداند) ولی با طلب دانستن.
............
در این نردبام دانستن اگر کمالگرایی نکنیم و پله ها رو مو به مو بریم بالا بعد از مدتی به پیرها و دانایان اون طبقات بالایی خواهیم رسید.
..........
مثال : شما هم اکنون از نداشتن پیر دانا آزرده اید، ولی همزمان برای افراد دیگر که در همدردی مشاهده میکنیم راهنمای خوب.
نتیجه شما تا طبقه نردبامی که ایستادید هم طلب داشتین و هم دنبالش رفتین.
حال ادامه دادن یا ندادن مسیر نردبام دست خودتونه.
مثال 2:
فیلسوفی میگفت دانشجویان فلاسفه فکر میکنند باید بروند همه فلاسفه رو بشناسند و مطالعه کنند و چون چنین چیزی امکان پذیر نیست، نا امید میشند. من تو صیه میکنم بهشون که فقط یه فیلسوف رو بشناسند، فلسفه رو هم خواهند شناخت.
حال با توجه به این توصیه ما میتونیم یه استاد رو مطالعه کنیم تا ماهیگیری یاد بگیریم، تا اینکه ماهی از یک دانا نصیبمون بشه.
خدا رو شکر ما 14 تا استاد داریم که هر کدومشون رو بشناسیم، سبک زندگی شون رو بشناسیم، انگار همه اشون رو شناختیم.
در این راه ممکنه چند تا پیر دانا سر راهمون قرار بگیرند، ممکنه هم نگیرند، ولی مهم اینه که ما داریم از پله های دانستن بالا میریم.
مثال 3. اخرین پله این نردبام خود انسان هست که با شناخت خودش به گنجینه عظیمی از حقایق دست پیدا میکنه ( نقل از علامه طباطبایی)
مثال چهار: زمان های گذشته انسان ها برای تحصیل علوم و نزد اساتید رفتن، سختی زیادی میکشیدن، خوشبختانه کار برای نسل جدید راحت شده، ما با چندتا کلیک ساده میتونیم نزد استادی مثل علام محمدتقی جعفری بریم که چند سال پیش از دنیا رفتند و از آگاهی های اونها بهره ببریم.
مثال اخر: این راه بسیار پرخطر و پر چالشه که باید خیلی حواسمون باشه تا مثل بازی مارو پله نیش نخوریم تا بیافتیم پایین. مثل اینکه از دانستنمون در هر طبقه مغرور بشیم، یا به طبقات پایین دستی کمک نکنیم، یا در طبقه فکر کنیم همه چیز دان شدیم و غیره
شخصا در پله اول این نردبام هم نیستم، ولی امیدوارم همه اهالی همدردی روزبه روز بالاتر بروند.
سلام ویولت عزیز
میخواستم حالت رو بپرسم بمحض رؤیت پست، من رو در جریان حالت قرار بده. اول از خوبا بگو برام... امیدوارم تاپیک حال و احوال رو بخونی:72:
..........................................
پیشاپیش عید سعید غدیر خم هم بر همتون مبارک باشه، همیشه به شادی عزیزان همدردی:72::heart:
سلام عید شما مبارک
حالا بیایم سراغ خانوم سون
خانوم سون به نظرم انقدر سخت نگرید و به کاری علاقمند باشید که دوستش دارید
همین که درگیر هستید که تغییر کنید خودش موجب استرس شما و در نهایت حال بد شما میشه
توکل بر خدا مثل افتادن یک قطره در رود خداوند هست رود به هر سمتی که بخواهد شما را میبرد
شما تلاشتان را انجام دهید ولی بقیشو بسپارید دست خدا
خداوند میفرماید
الم یعلم بان الله یری
ایا نمیدانی که خداوند میبیند
ووووو
حالا که انقدر منتظر انگیزه هستید تا کاری انجام بدید سخنرانی مذهبی گوش بدید یا پیج اساتید روانشناسی گوش بدید
امام علی علیه السلام می فرماید خیر الامور اوسطها
نه خیلی خودتان را رها کنید نه خیلی سخت بگیرید
از کم شروع کنید تا وسط
امیدوارم به حق امشب خدا همت علوی به شما عنایت فرماید
امین
این عکس رو دیدم حیفم اومد براتون نگذارم.
اون گذشته ها کلی جوجه رنگی داخل یه کارتون میریختن و میاوردن برای فروش... من همیشه مشتری ثابتشون بودم و گوشه ی حیاتمونم محل نگهداری از جوجه های بی سرپرست.
یه مدت که پیشم میموندن هر جا میرفتم یه مشت جوجه دنبالم میدویدن.
همیشه مراقب آب و دونشون بودم، نوازششون میکردم و مراقب سلامتشون بودم. وقتی غذا نمیخوردن بزور کلشونو میگرفتم و میخواستم بهشون بدم ... :))) خدا ازم بگذره
یادمه وقتی مینشستم میومدن ازم بالا میکشیدن و میرفتن کنج آستینم خودشونو به زور جا میکردن و میخوابیدن.
یه گربه ای هم داشتیم همیشه رو دیوار چشم تو چشمم بود، همون که گم شدن جوجه ها میفتاد گردنش و قد کوچیک منم بهش نمیرسید...
یاد اون دوران بخیر
ما بر خلاف جوسازی های رسانه های مجازی نسل خوشبختی بودیم ... و هستیم.
سلام خادم رضا عزیز :72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط خادم رضا
امیدوارم حالتون خوب باشه .
نمیدونم چطور این تاپیک رو مدتی ندیدم .... الآن پستتون رو دیدم و ببخشید بابت تأخیر در پاسخ .
خیلی ممنونم ازتون که به یادم هستین .... بیشتر از همه به سنم فکر میکنم ..احساس میکنم با این سن باید دختر کاملی باشم و دیگه الآن زمان تغییر نیست ولی با خودم میگم هر وقت ماهی رو از آب بگیری تازه اس ... ان شاءالله هر چه زودتر به نتیجه ی مطلوبم برسم .
از دعای زیباتون هم خیلی خیلی ممنونم ... امیدوارم خدا بهترین هاشو قسمتتون کنه و سلامت باشین
سلام به همدردیهای عزیز، امیدوارم حالتون خکب باشه و به قول این مجری برنامه کودک، دماغتان چاق باشه.
سحر بهاری اتفاقا ما نسل بدبختی بودیم به نظرم. اینکه با یه تعداد جوجه بازی کنی به نظرم خوشبختی نیست. اتفاقا من توی دوران کودکیم خیلی کارای باحالی کردم که دلم برای اون کارا حسابی تنگ شده. ولی با این حال به نظرم نسل خوشبختی نیستیم ما... بگذریم.
همه همدردیها خیلی بهتون ارادت دارم. بیاین بگین چطوره اوضاتون؟ خوبین؟