مشاعره

یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

دریای عشق را به حقیقت ، کنار نیست
ور هست، پیش اهل حقیقت کنار اوست

تا توانی دلی بدست اور
دل شکستن هنر نمی باشد

تا که این یک قطره صد دریا شود ****** صبر صد عالم همی می‌بایدت
هر دو عالم گر نباشد گو مباش ****** در حضور او دمی می‌بایدت

تا بال و پرم بود ز دامم نرهاندی
امروز رهاندی که مرا بال و پری نیست

تو كه از محنت ديگران بي غمي
نشايد كه نامت نهند آدمي

تو كه از محنت ديگران بي غمي
نشايد كه نامت نهند آدمي

یاد باد آنکو به قصد جان ما ..... زلف را بشکست و پیمان نیز هم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه می پنداشتیم

من عابر غریبم تنم پر از غباره

تا مرز بی نهایت راهم ادامه داره