قصد دارم بهترین تصمیم رو بگیرم که بعدها پشیمانی برایم نداشته باشد. بعد از مطرح کردن مشکلم در سایت و نظرات دوستان فهمیدم که باید صبور باشم و در مورد این موضوع عجله نکنم. البته همانطور که قبلا گفتم من فکر میکردم این کار آسان است ولی درواقعیت از عهده خود من نیز خارج میباشد. به هر حال برای جدایی همیشه وقت است و خوب که فکر میکنم می بینم که زندگی شخصی و مشترک درصد کمی از وقت و فکر من را درگیر خود کرده است. همسر من اگر چیزی را به زندگی من اضافه نکرده است در عوض چیزی را هم از من نگرفته است و سد راه من نشده است و به تمام فعالیت ها و سرگرمیهایم میرسم. من البته فکر نمیکردم کاری که میخواهم انجام بدهم خیلی بد باشد ولی با خواندن نظرات دوستان فهمیدم که به عنوان یک شخص ثالث گناه من نابخشودنی است. به هرحال تفکر و تعقل بیشتر در این مورد ضرری ندارد و چه بسا به قول آن دوست عزیز ناخواسته بهترین انتخاب را کرده باشم.
ساقیا جام میم ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده ی اسرار چه کرد
آن کـــه پـر نقش زد ایــن دایـره مــینایی
کــــس ندانست که در گردش پرگار چه کرد