+اختلاف سطح تحصيلي

سورناي عزيز منم به شما درود ميفرستم....
راستش دلم ميخواست ببينم چقدر اون دخترخانوم رو دوست دارين... با اين اوصاف مطمئنم كه شما انتخابتون رو كرديد و چقدر هم شايسته.... راستش كمي متعجب بودم كه واقعا انسانهاي اينچنين هنوز هم وجود دارند كه معيارشون زيبايي و تحصيلات و پول نباشه؟؟ و در مورد شما بايد بگم شما واقعا بينظيريد مطمئنن اون خانوم محترم خوبيهاي زيادي دارند كه شما بهشون علاقه مند شديد.... از اينكه معيارهاتون اينقدر انسانيه بهتون تبريك ميگم و صميمانه به شما و انتخاب خوبتون تبريك ميگم....
زندگي واقعي هم جز اين نيست ... داشتن يه شريك به تمام معني خوب....
فقط يه چيزي واسم سواله؟؟ شما با اين خصوصيات مثبتي كه دارين بايد خونواده مهربوني هم داشته باشين.... پس چرا مادرتون مثل شما فكر نميكنه؟؟؟ شايد بايد صادقانه خودتون در اينمورد باهاش صحبت كنين... نظراتشو گوش كنين ... نظرات همه رو گوش كنين ولي در آخر خودتون تصميم گيرنده باشين..... چون شمايين كه ميخواين با اون خانوم زير يه سقف زندگي كنين....
بهرحال اميدوارم مثل رامتين عزيز دوست تازه واردمون شما هم به اون عشق واقعيتون برسين و خوشبخت بشين...:203::203:

ممنونم شیرین جان
من ایشون رو خیلی دوست ندارم. دوستش دارم اما لااقل عاشق اون نیستم. چون واضحه که وقتی همه چیز نا مطمئن داره می ره جلو عشق بی معنیه. فردا اگر من یا ایشون به دلیل علاقمون ضربه بخوریم کسی جوابگو نیست.
مادر من بالاخره انتظارات خاصی رو داره از من. یک زمان بحث یک دختر با مدرک کارشناسی مدیریت بود می گفت این کار عین حماقته!!!
من جمعه باهاش در این مورد صحبت کردم. خیلی آروم و منطقی. گفت سورنا می خوای با اون ازدواج کن. اما صد سال هم بگذره مادرت رو باید فراموش کنی.از زیر بته که نیومدی!!!(چه ربطی داره!) مادرم رو من حساب ویژه ای باز کرده. هرچند از زندگی من خیلی خبر نداره اما چون من بعد از جدا شدن از فرد قبلی ماهها تو شک بودم و خونه نمی رفتم حدس می زنم بو برده باشه چی گذشته.

ميتونم يه سوال بپرسم ؟؟
نفر قبلي رو خودتون انتخاب كرده بودين؟؟؟ باهاش رسما ازدواج كرده بودين يا اينه مدتي نامزد بودين؟؟
علت واقعي اختلافتون و جداييتون فقط اون بود؟ يا خودتون هم در جدايي سهيم بودين؟؟ چقدر از جداييتون ميگذره ....
مادرتون چقدر از اون اتفاق رو تقصير شما ميدونه؟؟
ببخشيد مثل اينكه خيلي سوال پرسيدم !!!
اگه دوست داشتين جواب بدين ... اينجوري شايد به يه نتيجه عاقلانه برسيم...

مرسی که پیگیری می کنی
می تونم پشت سر هم جواب بدم؟
1-بله
2- نه ما قصد داشتیم و زمان برای خواستگاری تعیین کرده بودیم. اما ایشون موقعیت بهترین نصیبشون شد و نامزد کردند
3- همون 2 بود.
4-1 سال
5-مادرم اصلا از قضیه و جزئیاتش خبر نداره. اما نسبت به کلیاتش بو برده.

خب قضيه يه كم سخت شد اما تا حدودي روشن شد.... اگه مامانتون از وقايعي كه براي شما اتفاق افتاده خبردار شده (كه مطمئنن مامانا خبردار ميشن...) پس روشنه كه چرا مخالفت ميكنه... دليلش اينه كه شما يك انتخاب ناموفق داشتين... و مامانتون تاثير اون انتخاب رو در شما ديده.... و حالا نميخواد اتفاق ديگه اي واسه شما بيفته... و فكر ميكنه ميتونه با انتخاب خودش و شناختي كه از روحيات شما داره شما رو خوشبخت كنه... (آرزوي همه مامانا...)
بعد از اون اتفاق شايد زيادي احساساتتون رو نشون دادين....
حالا يه چيز ديگه... همونطور كه قبلا صحبت كرديم شما بايد اول تكليفتو با خودت مشخص كني ... بعد بشيني فكر كني كه چه جوري مامانتو راضي كني ... به نظر من اگه الان هنوز تو دو راهي هستي بذار يه خورده ديگه زمان بگذره تو اين فاصله هم مامانتون از هول و هراس ازدواج (ناموفق ..) شما در مياد هم شما نسبت به اون خانوم محترم شناخت بيشتري پيدا ميكني...
يادتون نره كه از شكست عاطفي شما هنوز زمان زيادي نگذشته پس كمي صبور باشين تا اينبار به لطف اون خداي مهربون انتخابتون عاقلانه باشه... مطمئن باشين با اين احساسات نيكي كه دارين خدا حتما خوشبختتون ميكنه ...

براتون صميمانه آرزوي موفقيت ميكنم....:203::203::203:

من مردد نیستم. چون بهتر از ایشون محاله نصیب کسی مثل من بشه....ممنونم

با سلامی دوباره
میبینم که شما هم که معتقد بودید ازدواج برای آقایون باید بین 32-36 باشه به فکر ازدواج افتادید.اینه دیگه !
نیاز به جنس مخالف ،آرامش ، نیمه ی گمشده و... چیزی نیست که تا 36 سالگی بشه بهش بگی برو سر فرصت بهت میرسم.درسته؟

مریم خانوم شما می خواید مچ بگیرید؟ من تو تاپیکی که مرتبط با این بحث بود جواب رو دادم. شما اونجا تشریف ببرید. خود شما. اگر پسری بیاد خواستگاریتون (یکی در شرایط من) و تحصیلاتش باعث شده باشه هیچی نداشته باشه(حتی پول رهن خونه) حاضرید باهاش زندگی کنید؟ خونوادتون حاضره؟
"نیاز به جنس مخالف ،آرامش ، نیمه ی گمشده و... چیزی نیست که تا 36 سالگی بشه بهش بگی برو سر فرصت بهت میرسم.درسته؟ " درسته . ولی وقتی مجبوریم صبر کنیم چی. وقتی این عقاید احمقانه وقتی این سنت پوچ وقتی این دید مسخره که یک مرد رو مسئول همه شروع زندگی می دونه وجود داره شما پیشنهادتون چیه. دوست گرامی باور کنید هیچ چیزی مثل زندگی با یک زن مهربون صبور و باگذشت آرامش رو به مرد نمی ده. (با لحاظ این دوشرط) وقتی زنی از عروسی خودش نمی گذره چون آرزو داره چطور می تونم بهش بگم زن صبور؟

راستشو بخوای برام سوال پیش اومد دیگه چه کار کنم؟!:shy: اگر دوست دارید اسمشو بذارید مچ گیری:D
میدونید چیه؟ شما یک سری چیزارو درباره ی توقع بالای دختر ها واقعا باور کردید وجزیی از افکارتون شده و به همه ی دختر ها بسط داده اید!درباره ی خودم پرسیده بودید که صلاح نمیدونم از خصوصیات و توقعات خودم در اینجا چیزی بگم چون احتمالا با موج های منفی زیادی روبرو میشم.(تجربه نشون داده)ترجیح میدم در جای مناسب تر بیان کنم.
در ضمن خیال دارم موضوع شمارو دنبال کنم ببینم به کجا میرسید.
ازته قلبم از خدا میخوام که هر چی به صلاحتونه اتفاق بیفته.
موفق وپیروز باشید

سورنای عزیز
این خانوم از شما کوچیک ترند؟
تا حالا اقدامی برای
اماده کردن خانوادتون کردید ؟
رابطتونو با پدرتون چطوره ؟ می تونید باهاش حرف بزنید؟