نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
شما میگید که ما هیچ کدوم تفکر مذهبی نداریم و نظر مرجع تقلید و ... برامون مهم نیست
این اسمش سرکشی هست مقابل خدا
به جای اینکه بنده خدا باشیم بنده شیطان شدیم
شما قطع یقین بدون اگر به جای این حرفها توبه میکردید، تصمیم به پاکی میگرفتید، علارغم مشکلات سرانجام این مسائل حل میشد
و من یتق الله یجعل له مخرجا
شما تقوا پیشه کنید و رابطتتون رو با خدا و دین درست بکنید، براتون راه برون رفت ایجاد خواهد شد.
آقای مدیر همدردی من که توضیح دادم رفتم مشاوره حضوری و چه گفت.نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
توصیه کرد ازدواج کنیم و بعد از به دنیا اومدن بچه به همه بگیم 7 ماهه به دنیا اومد و بعد تصمیم بگیریم خودمون بزرگش کنیم یا بچه رو واگذار کنیم به یک زوج دیگه و جدا بشیم. بدبختی اینجاست که مشاورها همه یا شدیدا باور مذهبی دارند و یا خودشون رو به مذهبی بودن می زنند تا برای کارشون مشکل پیش نیاد و دنبال کمک کردن به مراجعه کننده نیستند وقتی اسم سقط رو به عنوان یه گزینه آوردم زد توی سرم و گفت حرامه بهش فکر نکن گفتم من برام مهم نیست گفت باید برات مهم باشه وگرنه به سلامت.
در همین کتابی که شما ازش آیه آوردید هم گفته دوست دختر من باید سنگسار بشه. کل بدبختی و فاجعه به خاطر همین تفکر مذهبی کشور است وگرنه در اروپا اگه این اتفاق می افتاد که از قرون وسطی فاصله گرفتند نه جون دوست دخترم در خطر بود و نه فاجعه ای در کار و از طرف دولت هم حمایت می شدیم برای هر تصمیمی که می گرفتیم و حتی سقط هم زیر نظر بهترین پزشکان صورت می گیرفت نه بطور غیرقانونی در زیرزمین توسط کسی که پزشک هم نیست. اگه پدر دوست دختر من هم مسلمون نبود عمرا فکر کشتن دخترش به سرش نمی زد اگه اینها خواسته خداست همون بهتر که ازشون سرکشی کنیم. صد سال توبه و گریه و عزاداری و دعا باعث نمیشه دوست دختر من دیگه باردار نباشه که مشکل ما حل بشه. لطفا راه حل واقعی توصیه کنید به جای تبلیغ کردن و مشتری پیدا کردن برای دین خودتان.نقل قول:
نوشته اصلی توسط نیمه پنهان ماه
آقای جابر من از حرفاتون اینطور برداشت کردم که با سقط موافقین.
اما شما دقت کنین که این وسط اون دختر خانوم هم هست ، ایشون سقط کنن برای شما زیاد مشکل حادی پیش نمیاد نهایت یک چند وقتی پدر و مادرتون تنبیهتون میکنن و بعد چند سال هم فراموش میشه.میتونین هم ایشونو بیخیال بشین و باهاشون حتی ازدواج نکنین.
اما اون دختر خانوم حتی اگه خودشم مذهبی نباشه تو خانواده مذهبی بزرگ شده ، حتی خانواده مذهبی هم نمیداشت تو جامعه ایرانی بزرگ شده، باکره نبودنشون اونم بدون ازدواج فردا براشون دردسر ساز میشه.
فردا برای ازدواجش مشکل پیش میاد.
بهتره این وسط به ایشون هم فکر کنین، ایشون الان داغن متوجه نیستن چقدر این مسله مخصوصا تو این جامعه ای که توش زندگی میکنن مهم و حیاتیه.
فردا که بزرگتر شد و به سن ازدواجش رسید تازه میفهمه چه اشتباه بزرگی کرده.
بهترینش اینه که حتما ازدواج بکنین.الان اگه شماها بچه دار نشده بودین ، اون دختر خانوم هم خیلی راحت بیخیال این مسله باکره نبودنشون میشدن و شما هم میرفتین سراغ زندگی خودتون بعد چند سال که پخته تر شدن میدیدن خودشون موندن و یک عمر ناراحتی و حسرت.
الان بهترینش اینه که ازدواج کنین، حداقل اسمتون بره تو شناسنامه ایشون. هیچ راهی برای ایشون نمونده، الان اصلا وقت این نیست که بشینن معیاراشونو بررسی کنن.
اینکارارو قبلا باید میکردن که نکردن !
برای آینده ایشون و ابروی خانواده ایشون هم که شده باید ازدواج کنین.
شما بهتره برید از همون مشاوران غربی کمک بگیرید تا اینجا وقت بقیه رو بگیرید
نتیجه تفکرات شما مبتنی بر تفکرات غرب شده یک عمل غیر مسئولانه! بچه ای که سرنوشتش معلوم نیست، دختری که معلوم نیست با شما ازدواج میکنه یا نه، خانواده هایی که این عمل شما براشون تعریف نشده است.
شما از کدوم غرب صحبت میکنی؟ از کدام غرب دفاع میکنی؟ این غربی که خانواده تک والدینی توش رواج داره؟ غربی که ته عقلشون این شده که همجنس بازی رو رواج بدن؟ بوی تعفنش هنوز منزجرت نکرده؟
بله من دینم رو فریاد میزنم چون حتی برای زندگی من و تک تک ثانیه های من بهم برنامه میده، برنامه مبتنی بر منطق و فطرتم
دین من بهم یاد داده زن برای لذت ثانیه ای نیست که تهش از سهل انگاری بچه بندازم پایین! مادر و پدر شدن حرمت داره!
دین من برای خانواده حرمت قائل هست، لذت در بستر خانواده رو تشویق میکنه، برای همخوابی زن و مرد در مسیر خانواده ارزش قائل میشه
دین من میگه شما بهترین لذت ها رو میتونی داشته باشی با همسر شرعی و قانونی خودت، اگر راه خطا بری خودت ضرر میکنی، اگر هر لذتی رو با هر کسی ببری آخرش خودت به آرامش نمیرسی،
و البته دین من میگه ممکنه در این مسیر خطا بکنی، پس وقتی خطا کردی توبه بکنه که خدا توبه پذیر هست، خدا از ما به ما مهربانتر هست، همان سنگسار هم که البته شرایطی داره کفاره گناهی هست که انجام دادیم و باعث میشه پاک به سوی خودش بر گردیم
ببنید من نگفتم با سقط موافقم ولی به عنوان یک گزینه ممکن مد نظر ما است. قطعا من برای خودم تصمیم نمی گیرم و تصمیم نهایی بر عهده دوست دخترم است هر چیز که انتخاب کنه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط دختر بیخیال
نمی دونم تبلیغ دین شما چه کمکی به من می کنه وقتی همه میدونیم کل بدبختی به خاطر همین است 80 درصد تاپیک های اینجا مشکلاتشون از تفکر قرون وسطایی امثال شما سرچشمه می گیره. خواهش می کنم منبرتون رو ببرید محل دیگه امر به معروف کنید و بگید برای پاک شدن یه دختر بیگناه باید سنگسار بشه تا خدای شما ازش راضی باشه حداقل جایی که خود دختر نمیاد و حرف های تنفر آمیز شما رو ببینه. بوی تعفن از حرف های شما میاد نه از جایی که تشویق به آزادی می کنه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط نیمه پنهان ماه
جناب جابر،
جهت اطلاع، در اروپا و آمریکا دختر و پسر حداکثر در سن ۱۸ سالگی مستقل میشوند؛ جدا زندگی میکنند، درامد جداگانه دارند، وابستگی چندانی به خانواده ندارند.
این در حالی هست که شما با ۲۲ سال سنّ، و این دختر خانم با ۲۱ سال سنّ انتظار دارید مانند بچه‌های ۱۳-۱۴ ساله با شما رفتار شود. این حمایت‌ها را که نوشته اید که یک دولت غربی از شما می‌کند، اصلا چنین چیزی نیست!
اگر این کودک به دنیا بیاید، چه داخل رابطه ازدواج چه خارج از آن، در یک کشور غربی، شما به عنوان پدر و این خانم به عنوان مادر مسول آن هستید و باید تا رسیدن کودک به سن قانونی تمام هزینه‌های نگهداری و تحصیل او را پرداخت کنید.
اگر هم که تصمیم به سقط بگیرید، باز هم با توافق هر دو نفر هست، و البته باز هم تکرار میکنم هر دو نفر مستقل هستند و بنابرین مستقل تصمیم میگیرند و در عواقب این تصمیم شریک خواهند بود.
اما، در مورد وضعیت حاضر شما، قضیه متفاوت هست؛ شما با فضاحتی که به بار آورده اید، فقط زندگی آن دختر خانم را به چالش نکشیده اید، بلکه پای خانواده او را به این بازی باز کرده اید. وقتی با این دختر که هنوز در خانه پدر زندگی می‌کند و به خانواده ا‌ش وابسته هست، میخوابیدید مگر به خانواده او فکر میکردید که الان انتظار حمایت از آنها دارید؟
شما دو نفر به عنوان دو فرد بالغ، تصمیم برای این رابطه را بدون مشورت با خانواده گرفته اید، پس الان هم نباید انتظار حمایت داشته باشید.
در مورد جامعه غربی، ای کاش همانطور که در رابطه با روابط باز جنسی عمل کرده اید، کمی هم به باقی اصول این جامعه، مثل مسئولیت پذیری دقت میداشتید.
مرد بودن و بلوغ، صرفاً به متقاعد کردن یک زن برای خوابیدن با او و بارور ساختن او نیست، بلکه به مسئولیت پذیری و پذیرش عواقب همه تصمیمات هست. این چیزها ربطی به دین ندارد، به انسانیت و ارزش‌های انسانی ربط دارد.
به دنبال راه حل می‌گردید؟
همه راه حل‌ها را شنیده اید، الان باید تصمیم بگیرید و پای همهٔ عواقب این تصمیم هر چه که هست، هم شما و هم این خانم بایستید.
کامران
دوستان خوب همدردی:72:
خواهش میکنم همگی آرامش خودتونو حفظ کنید. اینجا که جای دعوا و مرافعه و اعمال نظرات شخصی نیست.
آقای جابر و خانم فریماه به عنوان دو نفر مراجع به این سایت مراجعه کرده اند و درخواست کمک برای یک مساله بحرانی و اقعا پیچیده دارند.
کار به جایی کشیده که ایندو نگران از دست دادن جان شان هستند، کتک مفصل خورده اند و شاید اگر غرورشان اجازه میداد ، میگفتند که این بحران تمام شود، پشت دستشان را داغ میکنند که دیگه به دنبال چنین مسائلی نروند.
خواهش میکنم جابر و فریماه رو سرزنش نکید. سرزنش کردن الان تو این شرایط که ایندو قرار دارند، چه فایده ای داره؟؟؟؟؟؟؟؟
جابر عزیز، ایکاش هرگز درگیر چنین مسائل دردناکی نمیشدید. اما حالا اتفاقی هست که افتاده، کسی نمیخواد دوست دختر شما رو سنگسار و.... کند، همگی ما ناراحت هستیم از چنین اتفاق ناگواری در زندگی شما. اما تصمیم درستی گرفتید که به خانواده تان گفتید. چون دو حالت ایجاد میشود:
1- ازدواج میکنید. خانواده ها میتوانند کنارتون باشند و کمک کنند.
2- سقط جنین میکنید. بازهم خانواده ها میتوانند کنارتون باشند و کمک کنند.
نترسید، به خداوند توکل کنید. واقعا از خداوند بخواهید این مشکل ختم بخیر شود.
:72:
فریماه عزیز
میدونم عزیزم چه حالی داری. منم الان یه جنین یک و نیم ماهه دارم. درحالیکه بسیار خوشحالم و بیصبرانه انتظار نی نی ام رو میکشم. در حالیکه شما سراپا رنج و ترس هستید و هیچ انتظاری برای طفل بیگناه ندارید.
فریماه جون با خودت مهربون باش . کسی که اول و آخر این تصمیم گیری سخت رو باید انجام بده، شما هستید.
تو باید بگی که تن به ازدواج میدهی یا سقط جنین. راهی بغیر از این ندارین عزیز.
لطفا به خونه برگرد و در کنار خانواده ات بررسی کن این مشکل رو . بودن در خونه دوستت بغیر از آبرو ریزی چیز دیگری نخواهد داشت. به نظرم پیشنهاد نوشتن نامه عذرخواهی به پدرت که یکی از دوستان مطرح کرده بود برای این وضع که به خونه برگردی واقعا خوبه.
تو باید تصمیم بگیری دخترم. آروم باش و فکراتو متمرکز کن. :72:
سلام آقای جابر.
شرایطتون سختر از درک خیلی از ماست و شاید کمتر بتونیم باهاتون همدردی کنیم.
آقای محترم چه کسی گفته دوست شما سنگسار میشه؟ میدونین شرایطی که داره چیه؟ پس لطفا اینطور عجولانه و فقط با شنیده هاتون و بدون کسب اطلاعات درست نظر ندین.
من تا قبل پست اولم متوجه این موضوع نشده بودم که براتون رضایت خدا مطرح نیست و امید داشتم که شما در مدتی فقط از خدا غافل شده بودین. ببینین شما الان برای سقط فقط به خاطر آسیب رسانی به دوستتون شک دارین؟
اگر فقط اینه که اینقدر به هم ریختگی نباید براتون ایجاد کنه. پیش متخصص برین و دقیق جویا بشین که چه اتفاقی برای دوستتون خواهد افتاد. (من اصلا توصیه به سقط نمیکنم سوالم اینه شما که براتون گناهش مهم نیست چرا تا الان اقدام جدی در این زمینه نکردین؟؟لااقل پیش یک متخصص این کار میرفتین تا از فضا و چگونگی کار جویا بشین)
به هرحال چه سقط کنین و نکنین خبردار شدن خانواده هاتون و مخصوصا خانواده دوستتون خیلی هم مفید بود. بلاخره اونها پدر و مادری هستن که در توهم دین به سر میبردن و حالا این تلنگری بوده که هوشیار بشن و شاید بفهمن کجاهای کارشون اشکال داشته که دخترشون در 21 سالگی به این مشکل برخورده....
مدیر همدردی که فرمودن مشاوره حضوری برین منظور یک بار رفتن نبود. شما تصمیم اولیتون مبنی بر سقط یا نگهداری رو باید بگیرین . بعد اگر خواستین بچه رو نگه دارین پیش مشاور برین.
من توصیه میکنم پیش یک مشاوره دیگه هم اگه امکانش هست برین. آدم باید چندین مشاور عوض کنه تا ابعاد مختلف یک موضوع و مشکلشو ببینه.
و یک سوال دیگه اینکه اگر شما برای ظاهر اجتماعی با هم ازدواج کنین و بچه داریتونو در دید دیگران شرعی جلوه بدین و حالا بعد به هر صورتی که خودتون صلاح میدونین جدا بشین یا هرچه دیگه. چه اشکالی و ضرری براتون داره؟
شما که همدیگه رو دوست دارید الان هم که شرایطی شده که تو این مسیر قرار گرفتید چرا ازدواج نمیکننید؟ مسلما الان روابط شما قوی تر هم شده این ترس و وحشتی که درون هر دوی شماست باعث شده فقط به فکر راهی باشید که زودتر خلاص بشید ولی خوب زندگی همینه دیگه.کاری که مثلا باید 4سال دیگه میشد الان اتفاق افتاده. به نظرم شما باید قاطع به خانوادت میگفتی که دوسش داری و میخوای باهاش ازدواج کنید و بعد میرفتین خاستگاری و به خانواده دختر میگفتید.حالا که نشده به مادرتون بگید با مادر دختر تماس بگیره و صحبت کنه.میدونم هنوز بچه ایی و حس میکنی نمیتونی از پسش بربیای ولی آدما تو شرایط سخته که بزرگ میشن یادتون نره این دخترو دوست داشتین که باهاش رابطه برقرار کردید.شجاع باشید نترسید و تصمیم اطع بگیرید و عاشق تصمیماتتون باشید.خیلی از مردم علی الخصوص زوج های تازه ازدواج کرده حسرت داشتن بچه رو دارن ولی باردار نمیشن این هدیه خداست و یه نشونه واسه تعیین جهت زندگی شما دو نفر. بدون ترس باهاش روبرو بشید.
جناب جابر بهترین راه حل همونیه که مشاورتون بهتون گفته . مهم نیست امادگیش رو دارید یا نه ؟ مهم نیست همدیگر رو دوست دارید یانه ؟ مهم نیست تفاهم دارید یا نه ؟ مهم نیست شغل و در امد دارید یا نه ؟ حتما باید ازدواج کنید . چون شما عملا اینکار رو کردید فقط باید قانونی و شرعیش بکنید . اون زن الان عملا زن شماست چرا باید قانونا نباشه ؟ اون بچه عملا پدر مادر داره چرانباید قانونا و شرعا داشته باشه ؟ شما با بی مسئولیتی حق قانونی و شرعی اونا رو زیر پا میزارید. اگه میخواهید به چند مشاور دیگه هم مراجعه کنید . اقای محترم مشاور برای مسلمان نشان دادن خودش این حرف رو نمیزنه . بلکه برخلاف تصور شما همه ما مسلمانیم . و در دین و مذهب ما کاری که شما کردید گناه کبیره و بسیار مذموم هست . حالا گذشته از دین و مذهب شما فرد خیلی غیر مسئولی هستید و اینده نه دوست دخترتون (که حالا عملا همسرتون هست) ونه فرزندی که مسبب به دنیا اومدنش هستید و نه خانواده هاتون و نه اجتماعتون براتون مهم نیست . شما در حق همه اینها ظلم کردید ولی نه حتی گناه خود را به گردن میگیرید و نه اظهار پشیمانی و توبه در شما دیده میشه . برعکس کار خودتونو توجیه میکنید و میگید اشکال از جامعه و دینه . آقای جابر هیچ مشاوری حکم قتل عمد بهتون نمیده اگه میخواهید خودتون باید مسئولیت اینکار رو به عهده بگیرید و عواقب بعدیش رو هم بپذیرید ولی بدونید شما زندگی اون دختر رو نابود کردید و شانس یه ازدواج موفق رو اون گرفتید . شما تا به حال دونفر رو قربانی لحظه ای هوس رانی خودت کردی .
خانم فریماه شما اکنون یه مادری . حتی اگه از راه غیر شرعی و غیر قانونی هم باردار شده باشی الان فرزندی در شکم داری که با تمام وجود به تو وابسته ست داره از خونت تغذیه میکنه و رشد میکنه . مطمئنم رابطه شما فقط از روی هوا و هوس نبوده شما اگه به این اقا علاقه نداشتی کل هستیت رو در اختیارش قرار نمیدادی . ته دلت حتما امیدوار به ازدواج با ایشون بودی . الان هم اگه شما بخوای میتونی اینکار رو بکنی میتونی از قانون کمک بگیری نترس سنگسارت نمی کنند قانون ازت حمایت میکنه و مجبورش میکنه باهات ازدواج کنه . اینطوری اگر هم خواستی بعدا ازش جدا میشی و مثل یه زن مطلقه حتی شانس ازدواجتت بیشتر از موقعیت کنونیست .