نوشته اصلی توسط
rozaneh
سلام دوستان خوبم
از اینکه بیام و بگم خوب نیستم بیزارم. اما فکر نمی کردم بیماریم اینقدر پیشرفت کرده باشه. من نمی دونم چرا این دکترها و علم پزشکی اینقدر پیشرفت کردن اما هنوزم داروهاشون واسه خوب کردن یک عضو و بهبودش اثرات و عوارضی روی عضو دیگه ای و گاهاً برگشت ناپذیر میگذاره. کلاً با داروهام خداحافظی کردم. خوش به حال قدیمی ها.
همدردی یک مدرسه است . هر کسی به اندازه تلاش و پشتکار خودش از این مدرسه نمره میگیره و سرانجام یا فارغ التحصیل میشه یا روفوزه.
امید که من بتونم با تک ماده قبول بشم.
دوست دار همتون :72: