مامان شما با همسر سی ساله ات مثل یه بچه دعوا کرده و به خونوادش فحش داده، بعد بدون عذرخواهی و بدون اینکه از دل دومادش دربیاره، همه انتظار داشتین که تو دعوا که معمولا حلوا هم پخش نمیکنن، شوهر شما هیچ حرفی نزنه ؟؟؟؟؟؟
بعد جالب تر اینه که شاکی شدین که چرا خواهرش ازش دفاع میکنه ؟؟؟ و ناراحتی از اینکه چرا صبحونه نخورد و بی خداحافظی رفت ؟؟؟؟
یا ما نمیفهمیم شما چی میگی، یا اینکه قضیه همینه که شما داری تعریف میکنی و اینقدر برات عادیه !!!
دختر خوب خودتو گول میزنی یا ما رو که میگی خودم قبول دارم کار خونوادم اشتباهه؟؟؟ کی گفته قبول داری؟؟؟ لازم نیس قسم بخوری.
اصلا برفرض که قبول هم داری ولی چه فایده وقتی هییییچ کاری انجام نمیدی؟؟؟
هر زن پخته ای اگه جای شما بود، حتی اگه علاقه چندانی هم به شوهرش نداشت، وقتی میدید مادرش داره با شوهرش مثل یه بچه کوچولو دعوا میکنه و به خونوادش فحش میده، همونجا در حضور شوهرش به مامانش تذکر میداد !!! که مامان خواهش میکنم احترام شوهرمو نگه دار!!!
اگه همون لحظه هم نتونستی، باید جدی و محکم از مامانت میخواستی از شوهرت عذرخواهی کنه یا اگه سختشه با یه هدیه از دلش در بیاره!!!
هروقت این برخورد رو داشتی یعنی فهمیدی کار خونوادت اشتباهه و جبران هم کردی !!!!
منتها تو هنوز تو حرف هم شوهرت رو بیشتر مقصر میدونی !!! بی خداحافظی رفت یعنی بی احترامی به تو و خونوادت !!! اما مامانت اون برخورد رو داشته همین که خودتون بین خودتون فهمیدین که پشیمونه کافیه ، نیازی به فهمیدن همسرت نیس. اون بی احترامی نیس.
من دیگه نمیدونم. به قول خانم شیدا برو مشاوره حضوری
ما که هرچی میگیم انگار تأثیری نداره.
