پرسش و پاسخ های ازدواج

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خارپشت

به نظر شما ازدواج برای خانوما چقدر مهمه
یا اینجوری بگم ایا ازدواج (کاری با موفقیتش نداریم )برای یه زن یه افتخار محسوب میشه
و مثلا خانومی که سنش از یه حدی گذشته و هنوز مجرده خیلی جایگاه مورد قبولی نداره؟
نظر شما و نظر جامعه چیه ؟

فقط و فقط دخترا جواب بدن

---

ولی من کاری با موفقیتش دارم،خب اگه ازدواج ناموفق داشته باشم،مگه دیوانه ام که ازدواج کنم،خوب سنگین و رنگین میشینم خونه پدری،یعنی با هر کسی فقط بخاطر اینکه اسم یکی بیاد تو شناسنامم ازدواج نمیکنم:81:،قبلش تا جایی که عقلم قد میده سعی میکنم بهترین انتخابو بکنم،بقیش دیگه دست خداست،ایشالله خودش انتخابمونو به کاممون شیرین میکنه تا هیچوقت پشیمون نشیم.
خب اره،سن که بره بالا همه تو فکر این هستن که بالاخره کی عروس میشه؟نظر من اینکه خدا همه دختر پسرای خوبو و پاکو به هم برسونه که سن ازدواج نره بالا که الان معضلیه واسه خودش،جایگاه مورد قبول از چه نظر؟
سوال قبلی:سر زبون دار اتیش پاره دوست دارین که همه جا اظهار وجود میکنه یا ساکت و محجوب که بموقع حرف میزنه؟

جواب فرهنگ خیلی دندان شکن بود
محجوب بودن با خوب حرف زدن منافاتی نداره
اصولا نحوه بیان تن صدا و حتی انتخاب کلمات طرف مقابل
از معیارای نسبتا پررنگ من برای ازدواجه

ولی از ادمایی (دختر وپسر )که اعتماد به نفس کاذب دارن و تو هر مسئله ای اظهار نظر میکنن
یا فکر میکنن خیلی با نمک و با مزه ان
یا ادب و احترامو قورت دادن
به شدت بیزارم
و نمیتونم تحملشون کنم

به نظر من محجوب بودن به معنای حیا و عفت در رفتار و کلام و حتی نگاهه
صفت فوق العاده پسندیده ای برای هر انسانیه
و برای خانوما زیباییش دو چندانه
ازش به عنوان متانت هم یاد میشه
البته مطمئن نیستم همه اینا یه معنی رو بده :310:

در هر صورت یه دختر خوب باید به موقع متین و خیلی خوب حرف بزنه :72:
اخی روزگار . . .

باشه. سوال شایانا رو میذارم برای آقایون. اگه افتخار بدن بیان!! :)

راجع به سوال خارپشت عزیز، راستش توی جامعه ما الان یه خورده اینجوری شده.البته از قبل هم بوده این تفکرات. اما الان چون تعداد دخترایی که به هر دلیلی ازدواج نمیکنن و سنشون رفته بالا یه کمی بیشتر شده، این تفکرات بیشتر دیده میشه. بنظر من اینکه هر دو طرف بتونن ازدواج کنن (با این شرایط مالی و این همه سخت گیری و هزار چیزی که ما برای خودمون درست کردیم و جلوی دست و پای خودمون رو گرفتیم،) یه افتخار میتونه باشه. اما توی ذات خانم ها یه نیازی هست که معمولاً با ازدواج باید اون خلاء رو پر کنن. خانم ها نیاز دارن که تکیه گاه مطمئنی داشته باشن. به همین خاطر خیلی از دخترایی که ازدواج نمیکنن، خیلی دچار مشکلات روحی میشن. البته این تقصیر جامعه هم هست از کوچیکی اینطوری توی ذهنش جا انداختن که دختر بدون یه مرد، که تکیه گاهش باشه، به خیلی از جاها نمیرسه.
درسته که این یه نیاز ذاتی توی وجود خانمهاست. اما انقدرا هم که ما پر رنگش کردیم نیست.
دیدم کسانی رو که ازدواج نکردن و این رو تصمیم خودشون میدونن و از زندگیشون راضی هستن(یا حداقل ما از بیرون راضی میبینیمشون) و همینطور دیدم کسانی رو که ازدواج نکردن و دچار مشکلات شدید روحی شدن.
در کل دید جامعه به این دختر خانم ها، جوری هست که انگار عیب و ایرادی داشتن و کسی حاضر به ازدواج با اینها نشده. در صورتیکه ممکنه اینجوری نباشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shayana

خب اره،سن که بره بالا همه تو فکر این هستن که بالاخره کی عروس میشه؟نظر من اینکه خدا همه دختر پسرای خوبو و پاکو به هم برسونه که سن ازدواج نره بالا که الان معضلیه واسه خودش، جایگاه مورد قبول از چه نظر؟

---

جایگاه مورد قبول
یعنی اینکه اگه ازدواج نکرده باشی
یه چیزی کم داشتی !
هر موقعیت انسانی که الان داشته باشی فرقی نمیکنه
مهم اینه که تو انتخاب نشدی !!

اصلا میخوام بدونم ایا واقعا یه همچین چیزی هست ؟
نگاه خود خانوما به این قضیه چیه ؟
ایا این خودشون نیستن که مجرد بودن یه دختر سن بالا رو یه عیب بزرگ برای دختر میدونن ؟

اره یه عیب میدونن،من هیچوقت دوس ندارم مثلا تا سی سالگی همچنان مجرد بمونم(خدایا :323:تو هم دوس نداشته باش،اکی؟)،
بقول دختر مهربون که نمونه ای از جامعه اماری من هستش:Dبا یه دیدی نگاه میکنن به این خانوم که انگار عیب و علتی داشته یا انقدر مته به خشخاش گذاشته که الان حقشه تنها بمونه یا قسمتی از جامعه هم میگن بختشو بستن:)

به هر حال اعتماد به نفس خانوم بنظرم خیلی پایین میاد.

به نظر شما سن تا چه میزان در ثبات شخصیتی و فکری فرد تاثیر داره ؟
به عبارت بهتر چقدر میشه به تغییر طرف مقابل با در نظر گرفتن سن کمش (کمتر از 20 سال )امیدوار بود؟
یا حتی نگران این بود که بعد ها تغییر نکنه ؟
یه بخش دیگه سوالم اینه که
ایا جنسیت هم در شدت تغییرات بعد از ازدواج تاثیر داره ؟
مثلا یه خانوم ممکنه به خاطر علاقه به همسرش از یه سری از جزییات اختلاف برانگیز صرف نظر کنه یا حتی خودشو هماهنگ کنه ؟
اگه مبهمه ببخشید خودمم نمیفهمم چی نوشتم !!! میدونید چی میگم دیگه!

راجع به قسمت اول سوال، فکر میکنم سن شناسنامه ای، نشون دهنده ی شخصیت و طرز فکر هر کس نیست. خیلی دیده شده کسی با سن بالا ویژگی های کمتر از سنش رو بروز بده و برعکس.
اما چیزی که پرسیدی، که طرف سنش کمتر از 20 سال هست، به این هم بستگی داره که طرف دختر خانمه یا آقا پسر.
معمولاً دختر خانمها توی این سن به یه ثبات نسبی ای رسیدن. اما توی آقایون (توی این سن) این ثبات کمتر دیده میشه.
بازم میگم این موضوع نسبی هست و از هر فرد به فرد دیگه فرق میکنه.

یه مورد دیگه هم هست. به خاطر اینکه توی جامعه ما تقریباً اولین جایی که با جنس مخالف روبرو میشی و میتونی از نزدیک روحیات جنس مخالفت رو ببینی دانشگاهه، باید ببینی طرف از سن ورود به دانشگاه گذشته یا نه. اگه هنوز دبیرستانی باشه، با ورود به دانشگاه ممکنه خیلی از نظرات و سلیقه هاش عوض بشه.

قسمت دوم سوال رو اصلاً متوجه نشدم:D

ولش کن همون بهتر که متوجه نشدی گفتم که من خودمم نمیفهمم چی میگم !!

تا صاحاب تاپیک نیومده
یه سوال دیگه
اینکه همسرتون با شما هم رشته و یا حتی همکار باشه چقدر براتون مهمه ؟
چرا ؟
یعنی اینکه چه مزایا یا معایبی داره ؟
همرشته و همکار بودن جداگانه بررسی بشه لطفا

باید نظر شخص خودم رو بگم دیگه.
دقیقاً هم رشته بودن برام مهم نیست. اما فکر میکنم کسی که یه رشته ی انسانی خونده با منی که یه رشته ی ریاضی فیزیکی خوندم، طرز منطق و تفکرمون فرق داره. پس دوست دارم حداقل رشته ی دبیرستانیش با من یکی باشه.
البته جزء معیارهای خیلی جزئیمه. یعنی اگه همه چیزش خوب باشه اما همین یه مورد فرق داشته باشه، اهمیتی نمیدم.

راجع به همکار بودن، راستش الان که شما پرسیدی دارم بهش فکر میکنم. شاید اگه از اول همکار باشن بعد با هم ازدواج کنن خوب باشه. چون همدیگه رو توی محیط کار دیدن و حدود رابطه ی هم رو میدونن. و با پذیرش نوع رابطه ی طرف مقابل با هم ازدواج کردن. اما اینکه بعد از ازدواج با هم همکار بشن، شاید یه خورده روی رفتار های همدیگه سرکار حساس بشن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سوال همون سوال خارپشت عزیز بمونه تا بقیه ی خانم ها(منظورم شایانا خانومه:) ) و احیاناً بقیه ی آقایون هم نظر بدن.

اما اینکه بعد از ازدواج با هم همکار بشن، شاید یه خورده روی رفتار های همدیگه سرکار حساس بشن.

:104:

به شدت موافقم