نمایش نسخه قابل چاپ
سلام. به هر حال منظور من از شرش خلاص شدن، همون چیزی بود که شما میخواسنید بگید. اما گاهی نصایحی میکنیم و جوری نصیحت میکنیم که گویا طرف مقابل خودش شعورش نمیرسیده و ما کاملیم!نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبا_2009
وقتی هم از چیزی عذرخواهی میکنیم اما به برداشت طرف مقابل ربطش میدیم، اسمش عذرخواهی نیست، مبرا دونستن خود و دفاع از خوده.
گرچه نیازی به عذرخواهی نیست.
فقط صباجان، درسته دختر قوی هسنی، اما کمتر فاصله بذار بین خودت و دیگران.
شما هم موفق باشید.
پوه عزیز شرایطت رو درک میکنم
ولی فکر کنم از اساس در مورد پست من دچار سوء تفاهم شدی اون هم من فکر میکنم برمی گرده به این جمله من:
پ.ن: یه مدت بود کسی رو دعوا نکرده بودم. آخیـــــــــــــــــــــش حالـــم خوب شد:311::58:خدا خیرت بده:43::43::227:
این جمله رو دقیقا به این خاطر آورده بودم که یکبار خودت گفتی می ترسم پست بگذارم و صبا دوباره بیاد دعوام کنه یا یه همچین چیزی ؛ من حقیقتش فقط خواستم باهات شوخی کنم :47: و فکر نمی کردم بخاطر استفاده از ادبیاتی که خودت چند دقیقه قبل و چند وقت قبل بکار برده بودی بخوای اینقدر آزرده بشی.
نمی دونم چرا اینقدر گارد گرفتی و چون فقط خواسته بودم نصف شبی حالت رو کمی بهتر کنم که انگار کاملا برعکس عمل کردم و از این بابت واقعا ناراحتم.
میگی عذرخواهی هم نکن چون دفاع از خودته.
والا دیگه بلد نیستم چطوری میشه سوء تفاهم رو برطرف کرد.
فکر کنم همون بهتر باشه که چیزی ننویسم:303:
سلام به همگی
پو عزیز.حرفهای صباجان،یکی از منطقی ترین راهنماییهای بود که بهت شده بود
ببین ما همیشه چند تا انتخاب پیش رومون داریم،اصل حرف صبا همین چند جمله بود و مشکل فعلی تو هم دقیقا همینه. تو یه موقعیت عادی رو برای خودت خیلی خیلی سخت می کنی. در حدی که این سختی توانت رو میگیره و
یا از چیزی که داریم و شرایطی که توش هستیم لذت ببریم
یا غر بزنیم و شرایط رو واسه خودمون جهنم کنیم
یا تلاش کنیم شرایط رو تغییر بدیم و به مرحله ای برسونیم که فشاری که داره مثلا له مون میکنه برداشته بشه
ادامه دادن برات مشکل تر میشه.
تو دختر باهوشی هستی. از هوشت برای مدیریت احساساتت و بهتر شدن کیفیت زندگیت استفاده کن.:72::72:
پوه جان
درکت میکنم چون خودم تو همین شرایطم. متاسفانه بعضی از اساتید محترم تخمین دقیقی از مدت زمان و جواب دهی کار ندارن و دانشجو رو علاف خودشون میکنن.
منم وقتی استادم راهکارهای تکراری و بیفایده برای انجام کارم رو میده، خیلی قاطی میکنم. آخه استاد ما نشسته روی صندلی و برای خودش نظر میده. حالا من با هزار تا مشکل دیگه باید کلی ضرر مالی و روحی بدم و وقتم گرفته بشه و باز برگردیم سر جای اولمون. یاد روزای اولی میافتم که با ذوق و شوق با استادم کار میکردم ولی حالا انقدر پشیمون هستم.
اما چاره ای نیست. خودمون این راه رو انتخاب کردیم. درسته اشتباه بوده ولی تو اون شرایط حتما بهترین تصمیم رو گرفتیم. مهم اینه که این مرحله رو تموم کنیم و از این به بعد قدم هامون رو با دقت بیشتر برداریم.
در مورد کارت، پیشنهادم اینه که نظرات استادت رو زیاد جدی نگیر. برو با دانشجوهای دیگه و دانشجوهای دکتراتون مشورت کن. ببین راهی پیدا میکنی سریعتر کارات رو جلو ببری. خودت باید راه تموم کردن کارت رو پیدا کنی و استادت رو با خودت همراه کنی. به من باید به جای دکترای رشته خودم یه دکترای شخصیت شناسی بدن، اینقدر که روی روحیات استاد و مشاور و داور و ... کار کردم :)
خودت رو با هیچکس مقایسه نکن. تو مقیاس ۶۰-۷۰ سال یکی دوسال بیشتر ارشدت طول بکشه اتفاقی نمیافته. مدرسه که نیست همه با هم کلاس بالاتر برن. تو دوره ارشد دیگه همه درگیر ازدواج و طلاق و بچه داری و شاغل شدن و این چیزا میشن.
سلام خانم میشل.
سلام خانم پوه :smile:
کاش همه چی مثل کوه رفتن بود.
حس بعد از عبور از یه مرحله، بستگی داره بعدش برات چی داشته باشه. یه وقتایی هیچی نداره برات. فقط یه چیزایی یاد گرفتی که بعدش به هیچ دردت هم نمیخوره. و خیلی چیزها رو هم به خاطرش از دست داده ای.
آره می فهمم. منم از فوق لیسانسم استفاده نکردم. ولی الان معلوم نیست تو از ارشدت استفاده نکنی. این بعدا معلوم میشه. فعلا مهم همینه که داری از شر این دفاعه و اون سوسکه راحت میشی. :203: بعدش ممکنه شرایط اصلا اونطور پیش نره که الان پیش بینی می کنی. ولی اگرم اونطوری شد تازه میشی مثل من. میدونم خوب نیست اما اونقدرا هم بد نیست. :82:
سلام
عازم سفر اربعین هستم و نمی تونم به تاپیک تون سر بزنم ولی به یادتون هستم و براتون دعا می کنم.
البته تمام دوستان همدردی رو دعا می کنم و شما رو ویژه تر.
موفق باشید.
سلام خانم پو
امروز دارم مینویسم و امیدوارم چیزی که در ذهنم میگذره بخوبی منتقل بشه:
-استاد ها بازیهای زیادی دارند ولی خوب میکنید مدارا میکنید.نهایتا نمونه جواب نمیده،شما داکیومنت رو با شرایط فعلی جمع کنید اگر نتیجه داد بعدا اضافه کنید .هم جلو میفتین و هم بدون استرس کار رو دنبال میکنید.
-اگر میشه استادتون در شرایط کاری بیارین ازمایشگاه و مدام درخواست ازمایشگاه جدید رو مطرح کنید.استادها در برابر سماجت دانشجو خلع سلاح هستند.
-نامه 95 درصد کار شما رو ردیف کرده و مطمئن باشین تصویب میشه.دقت داشته باشین استادها نقاط ضعف و قوت پایان نامه رو تو دفاع میشناسند.اگر میگه حذف کنید از اون نگاه میگه.در ضمن سعی کنید رو قانع کردن استادتون ماهر بشید تا بتونید اساتید داور رو اقناع کنید.چون اساتید معمولا دنبال جواب نیستند و دنبال توانایی دفاع کردن هستند.
-ارشد گرفتن و تحصیل دراین مقطع احمقانه ترین نمیتونه باشه،در کنار شایستگی هایی که دارین و باید اجازه شکوفا شدن بهشون بدین این یک فرصت برای رشدکردن هست.
جمله "حماقتها رو باید به پایان رسوند"...روی من تاثیر گذاشت.سر یک موضوعی از دست همسرم ناراحت بودم و تصمیم گرفته بودم اینبار ریشه ای موضوع رو حل کنم،بدون توجه به احساساتم و احساسات همسرم. موقعی که میخواستم پاسخی به تاپیکتون بدم همسرم سر بحث رو اغاز کرد و من برای اینکه از کوره در نرم مجبور شدم از خونه بیرون بزنم و این شد که یادم رفت دکمه ارسال پستم رو به تاپیک شما بزنم.
روز بعد که خواستم بار دیگر پاسخی به تاپیکتون بدم زمانی بود که پستها راجع به به پایان رسوندن حماقت رو میخوندم و در همین زمان همسرم اومده بود دنبالم تا بریم بیرون و با اینکه نمیخواستم موضوع رو بسادگی بپایان برسونم بنظرم اومد باید حماقتم رو بپایان برسونم،و دوباره پستم ناقص موند و با همسرم بیرون رفتم.مشکلم ریشه ای حل نشد ولی بنظرم رسید دارم مشکلی به مشکلاتم اضافه میکنم اگر بخوام حماقتم رو به انتها برسونم!پس تصمیم گرفتم به پایان برسونمش.و آشتی کردم.
اما کار شما حماقت نیست و باید ادامه بدین و به انتها برسونید نه اینکه به پایان برسونید.:325:
ممکنه شما هم مثل اصغر فرهادی فیلمتون رو با "پایان ناتمام" به پایان برسونید،وهمیشه تو فکر پایان بمونید.
ضمن تشکر از اقا حامد.برای شما ارزوی موفقیت دارم:72:
سلام.
این چند روز سرم خیلی شلوغ بوده، نشد جواب پستهای دوستان رو بدم.
اول صبا جان... سلام عزیزم. اتفاقا اون تیکه آخرش رو فهمیدم منظورت اون حرف خودم بوده :) من خودم خب دارم سعی میکنم دفاع کنم و خلاص شم. بعد شما خیلی نصیحت وار اگه نمیتونی لذت ببری باید تمومش کنی. خب خودمم دارم همین کارو میکنم. پس دارم چی کار میکنم؟
البته من کلا حساسم یکم روی اینکه خودم یه چیزی رو بدونم و دیگران بخوان همونو بهم بگن. انگار که خودم حالیم نمیشه. بعد لجم میگیره.
مامانمم وقتی مثلا دارم آشپزی میکنم و حتی برای یه پیاز داغ هی میاد میگه اینجوری کن اونحوری کن، واقعا لجم میگیره. هی میگم چشم، خودم بلدم. ولی چند بار دیگه که هی بیاد همین حرفو بزنه و هی از بی اعتماذی و نگرانی اینکه من نتونم بیاد توی آشپزی کردنم دخالت کنه، ولش میکنم میگم اصلا خودتون درست کنید.
خب یکی خودش داره یه کاری رو انجام میده، خب خودش میفهمه. چرا همونو میاید جوری بهش میگید انگار خودش نمیفهمه؟
ولی اصلا نیاز نبود به عذرخواهی صبای عزیز.
اون جمله آخرت هم که گفتی همون بهتر من چیزی ننویسم، اصلا هم بهتر نبود. تو نباشی جات توی تالار خیلی خالیه و من خیلی همیشه دلم میخواد نظراتت رو در مورد حرفام بگی. منم تند برخورد کردم. معذرت میخوام. تالار یه صبای قوی و منطقی که بیشتر نداره... :-*
…............................................... ............................................
آقا حامد سلام. زیارتتون پیشاپیش قبول. خوش به حالتون.
ممنون از حضور و مهربانی برادرانه شما. امیدوارم به سلامت برید و برگردید. خیلی التماس دعا.
.................................................. ................................................
بهاره جون، من نتونستم درست با استادم ارتباط بگیرم. و طی این مدت که رفتم دانشگاه، حس میکنم کلاهمون زیاد داره میره تو هم. بهش حق میدم از من ناراضی باشه، ولی توی این شرایط داره سنگ اندازی میندازه جلو پام. یه جور بدی هم داره برخورد میکنه و رفتارش جالب نیست. هفته قبل سه روز به من وقت نداد و وقتی هم میرم جوری برخورد میکنه که انگار یه حس سرزنش و منت همراهشه. و اصلا راحت نیستم و خیلی اذیت میشم.
راستش اصلا هم حالم خوب نیست و به شدت احساس ناامیدی میکنم و احساس اینکه دفاع هم که کنم نه مدرکم ارزشی داره با 7 ترم، نه کارم، نه به دردی میخوره بعدا این مدرک 7 ترمه با معدل متوسط! البته فرشته مهربان میگن به خاطر کمالگرایی منفیه این احساسات. ولی نمیتونم کنترلش کنم.
.................................................. ........................................
آقا هادی، خوشحالم که پست ها حداقل به درد شما خورد و آشتی کردید. امیدوارم همیشه با هم در صلح و صفا باشید.
تازه سه شنبه کمیسیون تشکیل شده. و گفتن شنبه جوابها میاد. امیدوارم قبول کنن. و زمانش هم در حدی باشه که بتونم دو تا مقاله بدم که سر دفاع خیلی هم 7 ترمه بودنه، به چشم نیاد.
یکی از دوستانم که موضوعش مشابه خودم بود، یکشنبه دفاع کرد. 3 ساعت دفاع خصوصیش طول کشیده بوده! بعد اومده بود چندتا سوالهایی که نتونسته بود جواب بده رو گفت. ولی خدا رو شکر من بلدشون بودم. یکم امیدوار شدم.
منظورتون از اینکه دنبال جواب نیستند و دنبال توانایی دفاع کردن هستن چیه؟ بدون جواب درست که نمیشه دفاع کرد. بیشتر توضیح میدید؟ یعنی مثلا اگه چیزی رو بلد نبودم خودمو نبازم و مثلا بگم بله، از این دیدگاه هم قابل بررسی هست ولی هدف ما بررسی فلان چیزا بوده که دیدگاهی که شما میگید براش مطرح نمیشه و ما هم بررسیش نکردیم.؟ همچین چیزی مثلا؟
......................................... ............... . .......................
یه غم عجیبی حس میکنم! خیلی بی ربطه، ولی حس و حالم شبیه روزهای بعد از نامزدی پسرخالمه. غم و حال الانم رو من اون موقع توی 8 سال پیش هم داشته ام. روزهای وحشتناکی بود. ولی گذشت. الان هم میگذره. و احتمالا راحت تر و سریعتر هم میگذره، چون بالاخره همون سختی هایی که کشیدم پوستم رو کلفت تر کرده و دیگه اون دختر خیلی ظریف نیستم.
حتی به خودم امید میدم که مگه یه زمانی وحشت نداشتی که اگه ازدواج نکنی مردم چی میگن؟ حالا ازدواج نکرده ای و مردم دیگه پذیرفتن و حتی بهش فکر هم نمیکنن. حالا هم فوقش یه مدت مردم میگن یه ارشدو 7 ترم طول داد و کار با این مدرک گیرش نمیاد و....، ولی اونم یه زمانی تموم میشه.
مهم الان اینه که مامان و بابام از این دل نگرانی در بیان و خودمم زودتر خلاص بشم از فشارش.
و بعدشم دنبال کار باشم. هر کاری که شد. و با پولش بتونم یه کارایی که تا حالا عقب انداخته ام و بهش توجه نکرده ام انجام بدم.
به طرز عجیبی حس میکنم از این کشور و مملکت متنفر شده ام. واقعا متنفرم ازش. یک مشت دزد از صدرشون تا تهشون که ادعای خداشناسیشون فلک رو شکافته!!!!! . متنفرم ازشون. انشالله که نابود بشن.
پوه جان
چه خبر شده؟ مشکلی برای ادامه کار پیش اومده؟