نمایش نسخه قابل چاپ
مینا22 ممنونم
با شما تا حدود زیادی موافقم. در ضمن من اصلا عاشق نیستم! ایشون رو فرد مناسبی می بینم. کلا از دخترهایی که بیشتر تو رمانهای عاشقانه هستند تا تو زندگی واقعی متنفرم. ایشون این خصوصیت رو ندارند و در ضمن به نحو قابل توجهی عاطفی و بخشنده هستند. اما این چند روز واقعا دارم به این فکر می کنم که آیا خونواده رو می شه ول کرد یا خیر؟ خیلی سخت و تقریبا غیر ممکنه
سورنای عزیز
شما بهترین کاری که کردین این بوده که دارین اول با خودتونو خانوادتون کنار می یایین این که با احساس اون خانوم بازی نمی شه خیلی خوبه
خوبه که گرفتار درد بی درمون عاشقی نشدی ...انقدرم به دخترا از این زاویه نگاه نکن عشق بخشی از زندگیه یه مدت هم توی این وادی سر کردن اصلا بد نیست .بعدشم توی عمل مشخص میشه که هرکسی چقدر بارشه .آدما راحت حرف میزنن اما وقت عمل کم میارن گاهی اونایی که هیچ توقعی ازشون نداری توی یه موقعیت هایی آنچنان خود نمایی میکنن که از تعجب می مونیم که این واقعا همون آدمه ..(از حرف تا عمل خیلی راهه .)
راستی شما میگین که با اون خانم ارتباط عمیق عاطفی برقرار کردین فکر نمیکنین که ممکنه این خانم همین الان هم به شما وابسته شده باشه اخه وقتی حتی تا جایی پیش رفتین که پشت تلفن گریه هم کردین پس این رابطه الان خیلی عمیق شده
خانم ها خیلی زودتر وابسته میشوند
به نظرم شاید اگه ارتباطتون باهش کمی بیشتر بود ولی خالی از هر احساسی برای هردو بهتر بود
ودر مورد خانواده هم واقعا باید دقیق بود چون به شخصه دیدم که خیلی ها میگن رهاشون میکنم ولی بعد... علی الخصوص اقایون نمیتوانند به راحتی دل بکنند
کاترین گرامی این مورد که ایشون از خواستگارانشون صحبت می کنند و نظر من رو به عنوان برادر خودش می پرسه چی؟
خوب اینا همش نشان دهنده صمیمیت بین شماست ولی احساس میکنم اینا همش باعث ایجاد یک رابطه عاطفی شده و احتمال زیاد ایشون هم متوجه این رابطه و احساس شما شدننقل قول:
نوشته اصلی توسط sorena_arman
اخه تو این رابطه ها ادما زود متوجه احساس هم میشن و این که داره رابطه از حد معمول میره بالاتر:72:
[/quote]نقل قول:
نوشته اصلی توسط کاترین
كاترين جان من براساس فهم و شعور سورنا كه قطعا از من و شما به اين خانم نزديكتره و قضاوتش در مورد شخصيت اون خانم به خوب و كامل بودن اون نظر دادم .
كاترين جان ، اگه شما تجربه اين ماجرا را نداريد من دقيقا تجربه اين ماجرا را داشتم و شايد به خاطر همين هم هست كه دقيقا دارم به اين دوست عزيزمون تاكيد ميكنم با احتياط كامل حركت كنه و بعد از تصميم گيري در مورد انتخاب خانواده و اون خانم تازه موضوع را با اون خانم مطرح كنه ضمن اينكه راه حل ديگري را هم در انتهاي پست قبليم به ايشون ارائه دادم كه اونم تعديل كردن احساسش نسبت به اون خانم و انتخاب شخص ديگري براي زندگيش كه با معيارهاي خانوادگيش هم جور باشه . نميدونم كجاي بحث من و ارائه نظراتم به شما اين الغا را كرده كه من اصرار دارم كه حتما اون خانم را درنظر بگيرند .
ضمنا ضمن تشكر از ابراز لطفتون كه نگران بنده بوديد كه بايد با احتياط وارد رابطه ايي بشم بايد عرض كنم خدمتتان كه من الان سالهاست كه مرد زندگيمو يافتم و رابطه عاطفي بسيار زيبايي هم با هم داريم . موضوعي كه اشاره كرده بودم مربوط به خيلي سال پيش بود .
ضمنا سورناي عزيز وقتي خانمي از كسي در مورد خواستگارانش مشاوره ميگيره قطعا اونو به عنوان يك شخصيت كامل و قابل اعتماد در نظر ميگيره و ضمنا ممكنه به نوعي هم ميخواد معيارهاي شما را بدونه و هم شايد ميخواد بدونه عكس العمل شما در مورد اينكه ايشون خواستگار دارند چيه و ايا شما اقدامي انجام ميديد يا نه ؟
موفق باشيد
درود فراوان
کاترین و سیمای گرامی بسیار ممنون و سپاسگزارم دوستان عزیز و مهربان
از نصایح شما استفاده کردم و بسیار مفید واقع شده. من سعی کردم رابطه رو برای شناخت از فاز تدریس مجدد به ایشون شروع کن تا رابطه از فاز احساسی خواهر برادری هم خارج شه.
تا اینجا من فقط مطمئن شدم متاسفانه تو خونواده من لااقل مادرم تحت هیچ شرایطی ایشون رو به عنوان عروسش و بعد از ازدواج من رو به عنوان پسرش هم قبول نداره.(خلاف این فکر می کردم و فکر می کردم لااقل نسبت به من نظرش این نباشه!!) گیج کنندست. برای شناخت فعلا رابطه رو از اون فاز احساسی خارج کردم.
سیمای گرامی ایشون خواستگارهای لایق(َشاید بسیار لایق تر از من) رو دارندو من فکر می کنم فرصت کمی روبرای شناخت ایشون داشته باشم...
سورنا - آرمان عزيز سلام....
من تازه اين بحث رو خوندم... اولا احساساتتون رو ستايش كردم شما واقعا ديد مثبت و جالبي نسبت به زندگيه آيندتون دارين كه قابل تحسينه.....
دوما ميخواستم يه سوال بپرسم: اينكه اين خانوم محترم يكي از رفتارهاي غلط و زشتي كه شما تجربه اش را با فرد ديگري داشتين.
نداره خيلي خوبه ولي به نظر شما تنها دليل خوشبختي در زندگي زناشويي آيندتون همين يه مسئله است؟؟؟
اون شما رو آروم ميكنه و به حرفاتون گوش ميده.... من خيلي دخترها رو ميشناسم كه سنگ صبوراي خيلي خيلي خوبي هستن.... هميشه ما آدما وقتي از اخلاق بد كسي سرخورده ميشيم و بدمون مياد توي نفر بعدي اولين گزينه مون ميشه نبود همون قضيه در طرف مقابلمون.... نميخوام دلسردتون كنم فقط ميخوام با چشم باز و آگاهانه انتخاب كنين .... شايد چون هردوتون يه شكست عاطفي داشتين اين فكر رو ميكنين كه اون تنها كسيه كه ميتونه در آينده دركتون كنه.... اينو به خاطر داشته باشين كه بعضيها دوستان خوبي هستند اما همسران خوبي نيستند.... اگه اينطور نيست دنبال خوبيهاي ديگه اش بگردين و اول از همه تكليفتونو با دل خودتون روشن كنين تا بعد برسين به خونواده ها.....
بهرحال براتون آرزوي موفقيت ميكنم و اميدوارم هردوتون خوشبخت بشين....:203:
شيرين بسيار ممنونم
درود برشما بانوي گرامي
در مورد مسائلي كه فرموديد ببينيد متاسفانه (عذر مي خوام) من در مورد خانومها اين عقيده اي كه شما داريد رو ندارم. معدود دختري هم ديدم كه بتونه تحمل كنه كه يك مرد سختي هاشو براي اون هم بازگو كنه و اون سنگ صبور اون مرد باشه.
من نياز به يك زن ندارم كه تو ذهنش من رو تكيه گاه خودش بدونه و بنابراين اين تكيه گاه بايد خدشه ناپذير عمل كنه. عينا به يك دوست احتياج دارم. گاهي اوقات من هم بايد به شونه هاي اون تكيه بدم!( لطفا متهمم نكنيد كه ديدگاهت مردونه نيست و...)
بازم عذر مي خوام ولي خوب من به دلايلي كه يكيش دوري 8 ساله از خونوادست و همين طور عاطفي بودن شديد خودم نياز به يك هم صحبت يه مشاور يه دوست دارم و واقعا مثل بقيه مردها قدرت اين رو ندارم كه به يك سنگ صبور تبديل شم بدون اينكه خودم فرصت تخليه پيدا كنم. ايشون به من اينو نشون داده كه مي تونه همچين شخصي براي من باشه. شايد اين ضعف من باشه كه همچين نيازي دارم بالاخره نيازيه كه من در درون خودم احساس مي كنم. ضمنا ايشون كم توقع هستند و اين به نظر من بهترين فرصته براي اين كه با تموم وجود احساس و عشق رو فداي كسي كني كه به خاطر ضمائم تو تو رو نخواد. هر چند اين وسط خونواده واقعا مشكل بسيار بزرگي رو بوجود آورده