میخواهم شاد و پرانرژی و خوش اخلاق باشم.

سلام
راستش من از خوندن واکنش ها ورفتار شما حس بدی بهم دست داد چه برسه اونی که با شما زندگی میکنه
شما خودتون عامل اصلی این برخورد ها هستین چون هیچ ارزشی برای خودتون قایل نیستین و دیگران هم طبق همین اصل با شما برخورد میکنن
چرا شما باید از مادر همسرتون تمام وقت نگهداری کنید و وقتی هم که فرزندانشون میان ساعتی پیش ایشون باشن تا شما به کارهاتون برسین باید حالت طلبکارانه داشته باشن؟
چرا برادر همسر شما باید به پدرتون توهین کنه و شما سکوت کنید واونو بسپارید به خدا؟
و از همه تعجب برانگیز تر اینه که دیدم همسرتون برای روابط جنسی به شما پیام میده که اماده باشین و از قبل تعیین شده رابطتتون .یا اینکه درحالی که شما کنارش خوابیدین به خودش اجازه میده خود ارضایی کنه .من تاپیکای قبلتون نخوندم اما بنظر میرسه روابط دوستی هم داشته. اونوقت شما فقط سکوت میکنید؟
به نظرتون ازین زندگی چیزی مونده که شما میگین دوست ندارین تاپیکاتون بخونه و بدونه شما از کاراش خبر دارین؟ دیگه بدتر ازین که نمیشه میشه؟
بهانتون در مورد بچتون هم فقط در حد بهانه چون به نظرم فرزندتون توی این زندگی الانتون ورابطه سرد شما وهمسرتون وکارای همسرتون وافسردگی شما بیشتر ضربه خواهد خورد تا طلاق گرفتن شما
شیش صفحه فقط از همین تاپیک شما میگذره شما چیکار کردین جز اینکه هر دفعه بیاین شرح حال نویسی کنید؟
در مورد مارد همسرتون هر کس باید وظیفه خودشو انجام بده ونباید شما وظیفه بقیه گردن بگیرید اگر نمیتونن و وقت ندارن هزینه کنن برای ایشون پرستار بگیرن .در هرصورت شما خیلی قاطع این موضوع مطرح کنید که توان اینو ندارین که از ایشون نگهداری کنید و وظیفه سایر افراد هم یاداوری کنید.
در مورد همسرتون هم نیاز به یک رفتار قاطع وجراتمندانه حالا یا خوندن این تایک ها همراه با یک نوشته که در صورت ادامه این وضعیت جدا میشم یا صحبت کردن

اینم بگم که میشه تغیر کرد اگر خودتون بخواهید من خودم تا 18 سالگی بسیار منفعل بودم واکثرا در مواقعی که باید حقمو میگرفتم یا توهینی بهم میشد برخوردی که باید نداشتم وحتی گاهی دوستام بهم میگفتن مثل مجسمه میمونی یا چقدر بی عرضه ای چرا هیچی بهش نگفتی اما الان با مطالعه ویادگیری خیلی تغییر کردم
شما تا خودت نخوای نمیشه ده تا تاپیکم بزنی چیزی نمیشه.اینجا برای شما شده جایی برای درد ودل کردن نه راهکار گرفتن

سلام عزیزم متاسفم من از قبل پیگیر بودم اشتباه اصلی شما بیشتر در ابراز نیاز نکردن رابطه حنسی هست شما خیلی شفاف و واضح بگو ایشون که خودارضایی داره پس شما چی مگه فقط رابطه برای مرده که هر طور خاست تامین بشه کامل بگو شما هم نیاز داری حس تامین کنندگی رو در ایشون ایجاد کن بعد یه رابطه خودت رو خیلی شاد و راضی نشون بده تا همسرت احساس قدرت و شکوه تا مین پیدا کنه کلی ازش تشکر کن تا رغبت بیشتری پیدا کنه حتی گاهی خودت پیش قدم شو

سلام
تصمیم گرفتم دیگه نیام بنویسم
چون من هنوز همون دلسای قبلیم
مشکلات قبلی که هنوز سر جاش هست به مشکلاتم بازم داره اضافه میشه
من یک زنم که ازدواج کردم که از شوهرم محبت بگیرم چقدر میتونم خودم را با فعالیت های زیاد سرگرم کنم
من تشنه محبت همسرم هستم آدم تشنه هم هرچقدر سایر مایعات رو هم بنوشد بازم به آب نیاز دارد.
اینقدر در حال اذیت شدن بودم که با نگاه هر غریبه دلم لرزید ولی سرم را پایین انداختم و ندیدم.
اینقدر توی این زندگی همه چیز دیدم که دیگر بقیه مشکلات هم روی من اثر بسیاری نخواهد داشت.
خیانت، خودارضایی، روابط فراوان، رفیق بازی و ... همه را دیدم فکر نکنم از این بدتر چیزی هم باشد.
امیدوارم خدا بهم کمک کند تا بتوانم تو آزمون استخدامی قبول بشوم و بتوانم یه تصمیم اساسی بگیرم.
اینقدر حرف توی دلم تلنبار شده و گفته نشده که همیشه یک بغض توی گلوم هست که فکر کنم همین هم باعث میشود مرتب گلودرد داشته باشم
. خدا نگهدار.

دلسا جان چطوری؟ از خودت بگو...
عزیزم مدتیه به فکرت هستم...

اومدی؟ اما از حالت نگفتی؟:47:

دلسا جان امروز وسط کارهام بودم که نمی دونم چطور شد یهو یاد تو افتادم. حتی اسمت رو هم یادم رفته بودم. کلی سرچ کردم تا تونستم از ارسالهای قبلیم پیدات کنم. دنبال پست جدید بودم ازت. چیکار کردی با مشکلاتت ؟ به جایی رسیدی ؟

ممنون که به فکرم بودید. هکیشه میام میخونم ولی دیگه انگیزه ای ندارم. نه برای نوشتن و نه برای تلاش.
زندگیم هم خدا رو شکر در ظاهر خیلی هم خوبه.
چیزهایی که شاید تا چند سال پیش آرزوم بود .شوهرم دیگه با رفیقاش بیرون نمیره. شبا همیشه خونه است. بهمون اهمیت میده. از نظر مالی کمتر از قبل توی فشار هستیم. توی مسافرت همش دوست داشت کاری کنه بهمون خوش بگذره.
فقط نداشتن روابط خیلی اذیتم میکنه. شوهرم اصلا آدم سردی نیست. گوشیش انواع و اقسام عکس و فیلم، توی مجازی هم می بینه.
دیگه نمیدونم باید چی بگم و از کجا.

دلسای عزیز من تمام پستهات رو خوندم چندنا چیز به ذهنم اومده شاید دوستان گفته باشن اما می خوام بگم بهش فکر کنی .

اول اینکه - دخترت تو این زندگی بیشتر ممکنه آسیب ببینه می خوای از پدرش جداش نکنی داری حق داشتن یه مادر خوب و خوشحال رو ازش می گیری
دوم اینکه - فکر می کنم به نویسندگی علاقه داری داستان زندگیت رو بنویس بقیش رو به یه داستان عاشقانه تبدیل کن حالا یا تصور کن دخترت بزرگ شده عاشق شده یا مثلا خودت جدا می شی و بعدش عاشق می شی یا شوهرت یه اتفاقی براش می افته که می فهمه عاشقته و .. اینا بسته به خلاقیت خودته (واسه من جواب داده )
سوم اینکه - برو مصاحبه واسه استخدام کار هر موقع قبول شدی به همسرت بگو و منتظر موافقت نباش بگو یه ماه مادرت بره خونه داداشت من حقوق بگیرم پول می دم پرستار بگیرید خودتون خواهر و برادرا عرضه همین هم ندارید.
چهارم اینکه - یه مدت از خونه برو 3 روز 4 روز حتی اگه شوهرت گفت نرو تور ثبت نام کن حالا یا با دخترت یا تنها تورهای 3 روزه با قیمت های مناسب هست تنها برو بذار جای خالیت احساس شه
پنجم اینکه - اول برو سر کار بعد برو دانشگاه ضمن خدمت بخون نذار دخترت منفعل بودن رو یاد بگیره بذار قوی و جسور بار بیاد . با کارای بیهوده خودتو سرگرم نکن حیف عمرت که بگذره و هیچی بهت اضافه نشه
ششم اینکه - یکم نگران شدم برات نمی خوام بترسونمت ولی یه نفر من رو ترسوند من به خودم اومدم شایداین به تو هم هشدار بده خیلی از بیماریهای خطرناک مثل ms از عصبی شدن ها و استرس هاست تو که دخترت رو دوست داری نمی خوای خدایی نکرده با روح بیمار جسمت رو بیمار کنی و دخترت ناراحت و عصبی باشه . پس به خاطر اون هم که شده به خودت برس چون چند بار دیدم نوشته بودی انقدر عصبی شدم که سمت چپ بدنم بی حس شد من نگرانت شدم .

امیدوارم خیلی زود شهامتش رو پیدا کنی و همونقدر که مثل یه مادر صبوری مثل یه مادر قوی بشی و بجنگی نه اینکه تسلیم بشی . اما این سختیها تو رو یه سر و گردن از نظر درک و فهم زندگی بالا می بره به شرطی که از ضعف ها و شکست هات درس بگیری

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دلسا

ممنون که به فکرم بودید. هکیشه میام میخونم ولی دیگه انگیزه ای ندارم. نه برای نوشتن و نه برای تلاش.
زندگیم هم خدا رو شکر در ظاهر خیلی هم خوبه.
چیزهایی که شاید تا چند سال پیش آرزوم بود .شوهرم دیگه با رفیقاش بیرون نمیره. شبا همیشه خونه است. بهمون اهمیت میده. از نظر مالی کمتر از قبل توی فشار هستیم. توی مسافرت همش دوست داشت کاری کنه بهمون خوش بگذره.
فقط نداشتن روابط خیلی اذیتم میکنه. شوهرم اصلا آدم سردی نیست. گوشیش انواع و اقسام عکس و فیلم، توی مجازی هم می بینه.
دیگه نمیدونم باید چی بگم و از کجا.

---

خیلی خوشحالم که زندگیت بهتر شده و آروم تر . اینا خیلی نکته های مثبتی هستن. امیدوارم این مشکلت هم به زودی حل بشه. همیشه برات دعا می کنم.

ممنونم ویس عزیز
امروز همش دنبال فرصت بودم بیام بنویسم که کمی تخلیه بشم. اینقدر عصبی شدم و فشارهای زیادی رو تحمل می کنم که دلم میخواد از ته دل فریاد بزنم.
یه مادرشوهر آلزایمری که هر سوالشو باید ده بار جواب بدی ، رسیدگی بهش ماساژ دادن و حمام و غذا دادن بهش یه طرف همینکه همش ناشکری می کنه از طرف دیگه.
یه دختر بد قلق لجباز که نمیتونم خودمو نگه دارم سرش داد نزنم
یه شوهری که ماه تا ماه سراغی از من نمیگیره ولی تو صفحات مجازی فقط دنبال ...
واقعا دیگه کم آوردم اینقدر خسته ام که نه روحی مونده برام نه جسمی
امیدوارم خدا به لطف دعای شما بهم کمک کنه