نمایش نسخه قابل چاپ
اگر بتونی مدتی جدا باشی و بری پیش یک مشاور تا فکر و ذهنت رو سر وسامان بدی .....بعدش دیگه خودت تصمیم بگیر و هر طور به صلاحه عمل کن. با وکیل و مشاورت همه ی این ترسها و مشکلات رو در میون بذار و کمک بگیر.....اصلا" خودت ببین کی مناسبه ازش کمک بگیر. امیدوارم هر طور که خیر وصلاحه همون بشه
با توجه به قوانین آمریکا فکر نمی کنم همسر شما بتواند آسیبی به شما برساند. طلاق هم آنجا بگیری راحت تر هستی. اگر می توانی برای خودت امنیت داشته باشی به پیشنهاد اسکارلت عمل کن. همسر شما حق ندارد خشونت جنسی با شما داشته باشد. خوب محیط آمریکا مثل ایران نیست که بگویم اگر ترکش کنی اشکالی پیش می آید. اما امنیت را حتما در نظر بگیر.
آیا شما را کتک هم می زند ؟
Nopo aziz
ممنون از شما
نه. اهل کتک و خشونت فیزیکی نیست. خشونت جنسی نداره، فقط سعی میکنه زیرکانه و با نقشه این کار رو انجام بده. درسته قوانین اینجا کاملا از زن حمایت میکنه. اگه بیخبر ترکش کنم، از نظر حقوقی شاید مشکل چندانی پیش نیاد، اما فایدش چیه، بالاخره جفتمون باید با این قضیه رو به رو شیم
خوب اگر خطری تهدیدتان نمی کند لازم نیست از پیش او بروید. اما حتما پیش دکتر بروید و یک روش بهتر پیشگیری از بارداری انتخاب کنید.
اگر می خواهید پیش او بمانید تا موقع طلاق بهتر است تحریکش نکنید. بلکه سعی کنید ملایم باشید و در عین حال بگویید تصمیم خود را گرفته اید.
آیا حاضر است به شما وکالتنامه برای طلاق بدهد ؟
اگر ندهد آیا از نظر قانونی می توانید شخصا اقدام کنید و از دادگاه تقاضای طلاق کنید ؟
یا نیاز هست که حتما او هم موافقت کند ؟
Nopo aziz
اگه اینجا اقدام کنیم، پروسه طلاق اسون تره، دولت هم از من حمایت میکنه، اما خیلی طولانی میشه :160:
باهاش صحبت کردم راجع به وکالت نامه، با نرمی و آرامش و حتی بهش گفتم من هیچ چیز از تو نمیخوام و این رو حتی توی محضر ثبت میکنیم. گفت عزیزم پشت گوشت رو دیدی، وکالت نامه هم دیدی :227:
گفتم شاید نمیدونه اصلا وکالت نامه دقیقا چیه و واسه همین احساس خطر کرده، براش توضیح دادم، اما باز هم همون جواب :102:
کلا همیشه یک حس عدم اعتماد و توهم توطئه تو وجودش داره. کلا همه خونوادش اینجورین. ریشه‌ها و دلایلش رو کاملا میدونم از کجاست البته، داستان داره اون هم. :122:
به هر حال من هر کار کردم که سر قضیه جدائی با هم توافق کنیم نشد. دو راه کلا وجود داره واسه جدائی: راه اسون و تلخ، و راه سخت و تلخ. میخواستم راه اول رو انتخاب کنیم، اما نمیشه انگار. میگه من نه طلاقت میدم و نه بهت وکالت نامه میدم، نه اجازه میدم که بری. من هم که خودم اصلا دلش رو ندارم راه دوم رو برم. کاش یک راه سومی هم وجود داشت... :323:
بسیار متشکرم از تک تک دوستان که همفکری و همدلی کردن با من.
ممنون میشم اگه تاپیک من رو قفل کنید