تروخدا راهنماییم کنید - اس ام اس های مشکوک همسرم

خانمی جون دوستم درکت میکنم اما یه ارتباط تلفنی نباید باعث شه بی خیال همه زندگیت شی.گیرم ولش کردی مطمئن باش تا آخر عمرت افسوس میخوری چرا نموندم و تلاش نکردمو...
درمورد محبت نکردنت هم باید از خودت بپرسی چی باعث شد همسرت رو به تماس تلفنی با اون زن بیاره؟؟؟ مطمئنا تقصیر شما نبوده اما قطعا از یه رفتار شما نشات گرفته(بین این دو تا فرقه)
یعنی شما کار اشتباهی نکردی اما همسرت بعلت رفتار شما مرتکب اشتباه شده. از صحبتهای خود شما اینطوری برداشت کردم اون رفتار محبت زیادی نبوده. گلایه بوده از دوری از شرایط از .... و این باعث به خوردن آرامش ایشون شده و ایشون بخاطر این مرتکب اشتباه روی آوردن به یه غریبه شده.(اینها رو برمبنای حرفای خودتون میگم و امیدوارم تنوع طلبی یادلیل دیگه ای در کارنبوده باشه)
اگر اینطور بوده با قربون صدقه بیشتر شما مشکلی حل نمیشه. تنها چیزی که باعث رفع اون علته میشه رفتار آرامش بخش شماست.اا باتوجه به روحیه فعلیت اول توفکر التیام زخم دلت باش. اگر آدم مذهبی ای هستی یه برنامه برای خودت بزار رازونیازی مناجاتی چیزی...سعی کن روحیتو قوی کنی.به این فکر نکن که زود بخشیدمشو...شاید درست بگی اما الان به کارهایی فکر کن که ازین ببعد ازدستت برمیاد.بعدازینکه تونستی باخودت کنار بیای سعی کن پخته و معقول رفتار کنی . جوری که همسرت ببینه چقدرتو رشد شخصیتی داشتی.که اگر بخشیدیش به این علت بوده که درک و شخصیت و فهمیدگی والایی داشتی نه از ترس ازدست دادنش. باهاش منطقی رفتار کن. فقط زن تو رختخواب براش نباش. همدمش باش. الان دیگه مثل قدیم نیست که اگه صرفا کارت تو اتاق خوابت خوب بود دیگه همه چی تمومه(شرمنده اینقدر رک گفتم اینو تو سمینار یه سخنران به همین رکی گفت)مردای الان یه دوست میخوان کنارشون و همینطور ما زنا. باید ببینن زنشون همقدو سطح خودشونه باید باور کنن بیشتر از هرکسی اونه که درکش میکنه و همراهشه. زندگی سخت شده از لحاظ مالی عاطفیو..مثل قبل نیست. همینکه کسی بیرون خونه کار میکنه یعنی جنگ اعصاب. اومد خونه احتیاج به یه همدم داره کسی که بتونه ازش نظر بخواد اونقدر محکم باشه که گاهی به شونه هاش بشه تکیه کرد. همسر شما که شرایط سختتری هم داره و اون دوری از شماست. شما خیلی از گلایه ها و توقعاتو نمیتونی مثل زنوشوهرای دیگه بهش منتقل کنی چون در مقابل تو هم نمیتونی بواسطه دوری راه برای اون کاری کنی و باری از دوشش برداری. پس درک کن و سعی کن تغییر کنی. بازهم میگم کسی که اشتباه کرده ایشون بوده نه شما اما اگه میخوای این زندگی درست شه باید برای بهترشدنش و دوامش تلاش کنی.موفق باشی دوستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khnaomi

از حرفای من چی رو متوجه نمیشین؟؟
دلزده شده؟خوب شاید میدونه واقعا براش میمیرم دلزده شده
الان دلم میخاد یه مدت ولش کنم وبرم اگه زندگیمونو دوس داشته باشه برا برگردوندنم یه کاری میکنه اگه نداشته باشه بهتره از الان بره نه اینکه بعد چند سال با یه بچه بدبخت شم
وقتی میگین محبت کن بهش داغون میشم اون ناحقی کرده و من دوباره باید محبت کنم آخه چرااااااااااااااااااااااا اااااااا

---

ببین دوست گل
مشکل شما مث منه با این فرق که من پسرم
خانمم اصلا توجه نمیکنه و حتی براش مهم نیست که من با کی باشم و...
یکم بی محلی میکنم میاد سمتم..امتحان کن..
یه مدت جدی بگو میخوام برم و جدا بشم... خیلی جدی و محکم
و واقعا هم برو و نذار بفهمه اصلا که جدی نیست

اقا محمد متاسفانه اصلا با نظر شما موافق نیستم. یعنی چی که به این راحتی حرف طلاقو بزنه اومدیم و همسرش جدی گرفت و تا تهش رفت میدنی اونوقت چی میشه؟؟خانومی با منت و عذرخواهی دوباره برمیگرده همین جایی که هست تازه کلی حریمها هم ازبینشون رفته و قبح طلاق هم ریخته.

آقای محمد باور کنین تنها چیزی که الان دلم میخاد انجام بدم اینه که شما گفتین.دلم میخاد یه مدت تنهاش بذارم تنها بمونم.اگه دوسم داشته باشه میفهمه و برمیگرده
باور کنین بخدا قسم من خیلی کارا براش کردم از همون دوران دوستیمون مادی و معنوی هر کاری تونستم براش کردم و خودش همیشه میگه هرچیزی که بدست اوردم بخاطر وجود توئه
اما قدرم رو نمیدونه.
مثلا دیشب سر اینکه خونه رو گذاشته بود فروش و پیگیر نمیکرد بحثمون شد قضیه هم این بود که دو هفته اس قراره بره دنبال بنگاهها و قیمت کنه و خونه رو بسپاره به چندتاشون اما پیگیرش نبود وقت داشت مثلا دیشب برده بود ماشین رو تعمیرگاه برگشتنی یادش انداختم(حواس پرته) که کاش میرفتی به بنگاههام سر میزدی گفت ولش کن فردا تعطیلم میرم منم گفتم ناراحتم میکنی( چون احساس میکنم اهمیت نمیده و مهم نیست که زودتر بریم سر زندگیمون)اونم داد زد به تو ربطی نداره هر کاری بخام میکنم تو حق نداری دخالت کنی (البته بگم که خودش میدونه که چند ساله فقط من دارم به سر و سامون گرفتن زندگیش کمک میکنم خونوادش هیچ کمکی بهش نکردن یه ماشینی که الان داره اگه من باهاش حرف نمیزدم که دنبال حق و حقوقت از کار شراکتی با بابات باش اونم الان تو دستش نبود)اصلا رفتم سپردم قرار نیس به تو بگم همش گیر میدی و من همش باید بشینم با تو مشکل حل کنم.من از ناراحتیم حتی یه کلمه حرف نزدم گفتم مگه چی گفتم چیکار کردم چن هفته اس اصلا حرفی زدم که تو بخای مشکل حل کنی؟؟(بعد اون قضیه همش دارم با قربون صدقه رفتن رفتار میکنم هیچ مشکل و حرفم رو بهش نمیگم)
بعدم گوشی رو قطع کرد زنگ زدم جواب نداد منم دیگه پیگیرش نشدم.اگه قبلنا بود حتما دوباره باهاش تماس میگرفتم چون دوس نداشتم ناراحت گوشی رو قطع کنیم اما الان دیگه برام مهم نبود.

اون یه عروسک کوکی میخاد که از صب کوکش کنه بخنده تا شب که خودش خاموشش میکنه.به هیچ چیز و هیچ کاری حرف نزنه پیگیر نباشه.
من الان نگرانتر از همیشه ام اون منو از زندگی کردم انداخته.
چیکار کنم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

روژان جان از شمام ممنونم و میدونم که حرفتون درسته اما باور کن اشتیاقم شده صفر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روژان20

خانمی جون دوستم درکت میکنم اما یه ارتباط تلفنی نباید باعث شه بی خیال همه زندگیت شی.گیرم ولش کردی مطمئن باش تا آخر عمرت افسوس میخوری چرا نموندم و تلاش نکردمو...
درمورد محبت نکردنت هم باید از خودت بپرسی چی باعث شد همسرت رو به تماس تلفنی با اون زن بیاره؟؟؟ مطمئنا تقصیر شما نبوده اما قطعا از یه رفتار شما نشات گرفته(بین این دو تا فرقه)
یعنی شما کار اشتباهی نکردی اما همسرت بعلت رفتار شما مرتکب اشتباه شده. از صحبتهای خود شما اینطوری برداشت کردم اون رفتار محبت زیادی نبوده. گلایه بوده از دوری از شرایط از .... و این باعث به خوردن آرامش ایشون شده و ایشون بخاطر این مرتکب اشتباه روی آوردن به یه غریبه شده.(اینها رو برمبنای حرفای خودتون میگم و امیدوارم تنوع طلبی یادلیل دیگه ای در کارنبوده باشه)
اگر اینطور بوده با قربون صدقه بیشتر شما مشکلی حل نمیشه. تنها چیزی که باعث رفع اون علته میشه[size=xx-large] رفتار آرامش بخش شماست.اا باتوجه به روحیه فعلیت اول توفکر التیام زخم دلت باش. اگر آدم مذهبی ای هستی یه برنامه برای خودت بزار رازونیازی مناجاتی چیزی...سعی کن روحیتو قوی کنی.به این فکر نکن که زود بخشیدمشو...شاید درست بگی اما الان به کارهایی فکر کن که ازین ببعد ازدستت برمیاد.بعدازینکه تونستی باخودت کنار بیای سعی کن پخته و معقول رفتار کنی . جوری که همسرت ببینه چقدرتو رشد شخصیتی داشتی.که اگر بخشیدیش به این علت بوده که درک و شخصیت و فهمیدگی والایی داشتی نه از ترس ازدست دادنش. باهاش منطقی رفتار کن. فقط زن تو رختخواب براش نباش. همدمش باش. الان دیگه مثل قدیم نیست که اگه صرفا کارت تو اتاق خوابت خوب بود دیگه همه چی تمومه(شرمنده اینقدر رک گفتم اینو تو سمینار یه سخنران به همین رکی گفت)مردای الان یه دوست میخوان کنارشون و همینطور ما زنا. باید ببینن زنشون همقدو سطح خودشونه باید باور کنن بیشتر از هرکسی اونه که درکش میکنه و همراهشه. زندگی سخت شده از لحاظ مالی عاطفیو..مثل قبل نیست. همینکه کسی بیرون خونه کار میکنه یعنی جنگ اعصاب. اومد خونه احتیاج به یه همدم داره کسی که بتونه ازش نظر بخواد اونقدر محکم باشه که گاهی به شونه هاش بشه تکیه کرد. همسر شما که شرایط سختتری هم داره و اون دوری از شماست. شما خیلی از گلایه ها و توقعاتو نمیتونی مثل زنوشوهرای دیگه بهش منتقل کنی چون در مقابل تو هم نمیتونی بواسطه دوری راه برای اون کاری کنی و باری از دوشش برداری. پس درک کن و سعی کن تغییر کنی. بازهم میگم کسی که اشتباه کرده ایشون بوده نه شما اما اگه میخوای این زندگی درست شه باید برای بهترشدنش و دوامش تلاش کنی.موفق باشی دوستم[/size]

---

چرا هیچ کس هیچ حرفی نمیزنه؟؟؟