نمایش نسخه قابل چاپ
من هم با نظر شما كاملا موافقم . ازدواج دوم با اجازه همسر . ولي بحث مهم دقيقا همينجاست .كمتر از 99% خانمها اين اجازه را صادر ميكنند . اونوقت بايد چكار كرد . يا به عبارتي چكار ميشه كرد كه بشه اجازه خانم اول را گرفت ؟ آيا اصولا اين كار شدني است ؟
از ساير دوستان نيز تمنا دارم در اين بحث شركت كنند . ممنون ميشم . چون اين يك واقعيت تلخ موجود در جامعه كنوني ماست .
منتظر نظراتتون هستم .
سیما جان
این تفکر خودخواهانه باید برای زن براشته بشه. وقتی زنی توانایی محبت کردن-رابطه جنسی داشتن و بارور شدن رو نداره عملا مهمترین توانایی های یک همسر رو نداره. اینکه شما می فرمایید 99% ! بله . ولی در مورد زنی که فاقد مشکل اساسیه. زنی که به طور کلی نمی تونه نیاز جنسی یا محبت همسرش رو تامین کنه باید با خودش روراست باشه. یا طلاق بگیره و یا منصفانه اجازه انتخاب به همسرش بده.
من هم تا حدودي با شما موافقم . بله وقتي زني نميتونه جايگاه درستي از خودش براي همسرش درست كنه به قول شما يا بايد از ايشون جدا بشه و يا حق انتخاب ديگه بهش بده ولي فعلا اين حق داده نميشه . اونوقت چكار بايد كرد ؟؟ به قول شما با اين خودخواهي چگونه بايد برخورد كرد و اونو تعديل نمود ؟
ضمنا من فرض را بر اين ميزارم كه اصلا خانمها مشگلي هم ندارند . همه آن 70 خانمي كه شانس داشتن همسر و خانواده نصيبشان شده همه خانمهاي خوب و همسراني موفق هستند . سوال من اين بود كه با فرض رد هوسراني مردان و همچنين بي عيب و نقص بودن رابطه خانمها با همسرانشان ، حالا تكليف آن 30 خانمي ( مثال ذكر شده ) كه شانس داشتن همسر و بهره مندي از خانواده و فرزند و ساير نيازها ي طبيعي را به دليل ناخواسته و تحت تاثير شرايط اجتماع را نداشتند ، اونا بايد چكار كنند ؟؟
برام جالبه چرا خانمها وارد اين بحث نميشن . خيلي دلم ميخواد نظر همجنسان خودمو در مورد اين معضل بدونم .
همچنان منتظر جوابهاي دوستان هستم .
فكر نميكردم سوالم اينقدر سخت باشه كه كسي نتونه در موردش نظر بده . بعيد ميدونم كسي تا حالا به اين تاپيك سر نزده باشه ولي سكوت دوستان را نميدونم حمل بر چه بايد كرد . حمل بر اينكه واقعا نميتونند وقتي خودشان را جاي آن دسته زنان بي تقصير قرارميدهند ( كه دست روزگار از داشتن حق هرگونه نياز به داشتن همسر و فرزند و خانواده از اونها را گرفته ) تصور كنند كه چه بايد بكنند ؟؟ يا اينكه ترجيح ميدهند به اين معضل بزرگ جامعه ما به ديده بي تفاوتي بنگرند ؟؟ و در نهايت بگويند ما كه اين درد را نداريم پس به ما هم مربوط نيست !!!!!
مسئله ايي كه برام بيشتر جلب توجه كرده اينه كه چطور آنجا كه بحثي باز ميشود كه فردي بعنوان همسر دوم خواسته و يا ميخواهد كه به خواسته هاي طبيعي اش برسد اكثر دوستان خيلي فعال در اين مباحث شركت كردند و سخن از پستي و زشتي اين عمل چه از طرف زن و چه از طرف مرد سر دادند و حتي زن بدبخت را متهم به دهها صفت ناروا از قبيل اغواگر - سوء استفاده كننده و و و .................... كردند ولي هيچكس حاضر نيست در اين بحث به يك سوال ريشه ايي كه شايد علت بسياري از همين بحثهاي مطروحه چند همسري و تعدد زوجات است پاسخ دهند .
اميدوارم علت عدم پاسخگويي بي تفاوتي نسبت به مشگل اين دسته از زنان نبوده باشد .
اما چرا دوستان روانشناس اين سايت به اين بحث نمي پردازند و آنرا بررسي نميكنند ؟؟؟
اينبار منتظر پاسخ مشاورين و روانشناسان عزيز سايت هستم .
در پناه حق باشيد
حمل بر یک دیدگاه احساسی و خودخواهانه کنید. من شرایط شما رو درک می کنم.
با سلام به دوستان محترم... زهره جان و سورنا - آرمان عزيز لطفا همه را به يه چوب نزنيد...
با وجود اينكه من خودم هنوز مجردم و اين مسئله رو درك نكردم اما اين اتفاقيه كه براي يكي از عزيزانم يعني خواهرم افتاده ...
خواهر من هفت سال عاشقانه به شوهرش محبت . عشق . عاطفه داد ... بچشو بزرگ كرد محيط امن واسه اون مهيا كرد هيچوقت صداشو بلند نكرد ... بايد بگم از نظر زيبايي خواهر من كم نداشت و هميشه وسايل خونشو و خودش رو به بهترين نحو مرتب و آرايش ميكرد و بيش از حد به خانواده اش عشق ميورزيد.... حتي براي اثبات عشقش مهريه اش رو دو سال بعد از ازدواج بخشيد........
اما در عوض شوهر خواهر من چه كرد؟؟ ازدواج مجدد پنهاني و طلاق خواهر من به راحتي آب خوردن ...
هميشه در همه جا خوب و بد در كنار هم وجود داره چه در آقايون و چه در خانومها...
شوهر خواهر من حتي بچه رو از خواهرم گرفت و ماهها اجازه نداد اونو ببينه... واقعا بايد به اين مردها هم حق داد؟؟؟
من قصد مرافعه نداشتم ميدونم چيزي شما عزيزان رو ناراحت كرده كه ناراحتيتونو اينجوري بروز دادين اما عزيزان قدري بيطرفانه تر هم ميشه مشكلات را حل كرد....
شیرین گرامی از شما بعید بود در مورد من همچین اظهار نظری کنید. شما دیدگاه من رو می دونستید قبلا... البته من خودم مجرد هستم. ولی حرف من چیز دیری است. من حق رو به مردان برای ازدواج مجدد نمی دم. لااقل به کسی مثل همسر خواهر شما که خواهر شما اصلا هیچ کدوم از دوشرطی که من گفتم رو ندارند. ولی در برخی از موارد امکان این هست که یک زن از لحاظ مسائل جنسی و همین طور فرزند اصلا نتونه همسرش رو ارضا کنه"اصلا" من این رو خودخواهی یک زن می دونم که در این شرایط اجازه ازدواج مجدد رو به همسرش نده. همه چیز مسائل جنسی نیست. ولی برای یک مرد لااقل تحمل زندگی بدون ارتباط جنسی خیلی دشواره"امیدوارم اینو نشونه هرزه بودن مردها ندونید!!!)
مشکلی که سیمای عزیز مطرح کرد در صورتی دامن گیر جامعه میشد که زنان فقط مجاز بودند با مردان بزرگتر از سن خود ازدواج کنند، الان اکثریت زنان دهه 50 ازدواج کردند و الان بیشتر نوبت دختران دهه 60 شده و در این دهه مشکل کمبود مرد وجود نداره! البته اگه به سیاستی که در این باره وجود داره توجه نشه، سیاستی که باعث شده سن ازدواج دختران پایین بیاد و همچنین اعتماد به نفس رو از جامعه زنان بگیره (که تعداد زنان بیشتر از مردان هست).
سیمای عزیز من نمی دونم شما در چه شرایطی هستی، چطور زندگی می کنی، ازدواج کردی یا نه،... اما میخوام بدونم اگه یه روز همسر شما به شما بگه من میخوام زن دوم بگیرم فقط به این علت که 30 تا دختر در جامعه وجود داره که شوهر گیرش نمیاد، و من میخوام این گذشت رو بکنم و دو تا همسر داشته باشم و اگه شد 4 تا که این مشکل زودتر حل بشه شما چه جوابی میدادی؟ واقعا فکر کن؟
یعنی اگه یک زن دوست داشته باشه که تنها فرمانروای قلب همسرش باشه، دوست داشته باشه که فرزندانش خواهر و برادر ناتنی نداشته باشن، دوست داشته باشه همونطور که اون روز و شبش رو برای همسرش به سر میاره همسرش هم چنین کاری رو بکنه خودخواهه و اشتباه کرده؟ شما خودت می تونی تصور کنی که همسرت دست زن دیگه ای رو توی دستاش بگیره یا اصلا اسم زن دیگه ای رو صدا بزنه؟ این که توی چشم زن دیگه ای خیره بشه و ... می دونم اینا زیادی احساساتی هستن اما نمیشه انکارشون کرد، هست. همونطور که برای آقایون صدق می کنه منتها آقایون اسم این احساسشون رو گذاشتن غیرت، اینکه غیرتی میشن اگه زنشون حتی توی ذهنش به مرد دیگه ای فکر کنه...
راستی اگه این قضیه برعکس بشه چی؟ جالبه بدونید که دنیا با کمبود زن مواجه شده، تعداد مردان خیلی بیشتر از زنها شده و مخصوصا در کشورهای آسیای شرقی. اون وقت آقایون می تونستن تصور کنن که همسرانشون به خاطر اینکه مردی بدون زن نمونه و یه وقتی نیازهاش رو دستش بمونه چند تا شوهر داشته باشه؟
سورنای عزیز، شما که میگید اگه زنی نتونه شوهرش رو ارضا کنه، این نتیجه خودخواهیشه که به همسرش اجازه نده همسر دوم اختیار کنه، به نظرتون مردی که نیازهای همسرش رو ارضا نمی کنه چی؟ زنی که به علت ارضا نشدن نیازهاش شکایت میکنه و همه بهش می گن بشین سر زندگیت و زن زندگی باش، و اگه بخواد جدا بشه، آقا با طلاق موافقت نمی کنه یا اگه بعد از هزار کار مختلف موفق به طلاق شد تازه درگیر نگاههای جامعه میشه که با انگشت نشونش می دن که ببین این زنه دنبال هوسش بوده و ...
من صددرصد مخالف ازدواج مجدد هستم حتی اگه این قانون برای خانمها هم آزاد بود، از تمام موارد احساسیش که بگذریم کدوم مردیه که می تونه ادعا کنه عادله؟ عادل یعنی خدا، کدوم انسانی این صفت رو به تمامی و به کمال داره؟
:72:
شاد راهكارتون چيه؟ براي زني كه همسرش رو از اين لحاظ ارضا نمي كنه؟
من براي مردي كه همسرش رو از لحاظ مسائل حياتي !! ( مثل مسائل جنسي و عاطفي) به طور كامل ارضا نمي كنند ونه از لحاظ مسائل مالي اين رو قبول دارم كه بايد همسرش رو طلاق بده يا اجازه ازدواج مجدد. اين انتخاب به عهده مرده.