نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان عزیز سلام
ممنونم که سراغم رو گرفتید.:72:
بعد از مدتی طولانی دوباره اومدم.خدا رو شکر دختر کوچولوم سالم به دنیا اومد و الان نزدیک 1 ماهشه.
برخلاف اینکه همش در این فکر بودم که بعد از زایمان از شوهرم دوباره درخواست کنم تا در مورد روابطش با خانوادم تجدید نظر کنه اما چیزی نگفتم.شاید خواست خدا نبود.
به هر حال اوضاع به همون منواله.امیدوارم مشکلم به زودی حل بشه.برام دعا کنید:203:
دوستان عزیز سلامی دوباره
مشکل من همچنان باقیه و شوهرم به هیچ شکلی حاضر نیست به خونه پدرم بیاد.
من چند روزیه که با خانوادم به خونه پدرم اومدم و حالا که می خوام برگردم شوهرم حاضر نیست دنبالم بیاد.حاضره من با بچه نوزاد با آژانس یا حتی اتوبوس برگردم ولی اینجا نیاد!
یه پیشنهاد دیگش این بود که با آژانس یا اتوبوس به شهری که بین محل زندگی پدرم و محل زندگی خانواده خودشه برم و او اونجا بیاد دنبالم و منو به خونه پدرش ببره چون توی این تعطیلی اونجاست.
هر چی براش دلیل آوردم که سخته و....هزار و یک دلیل و خواهش اینکه بیاد دنبالم فقط به خاطر من.....اگه بهم علاقه داره و.....هیچ فایده ای نداشت.آخرشم اینکه :خودتو الاف نکن.میدونی من اونجا نمیام...........
منم قبول نکردم که به اون شهر برم تا بیاد دنبالم.حاضرم با اتوبوس به هر سختی برم ولی این کار رو نکنم.اونم از اینکه نرفتم و گفتم بیاد و.... عصبانیه .
اما حالا که او به هیچ شکلی نمی خواد اینجا بیاد منم تصمیم دارم تا جای ممکن خونه پدرش نرم.میگم تا جای ممکن چون شاید مجبورم کنه یا مجبور بشم همراهش برم.
می خوام زشتی کارش رو بهش بفهمونم.نمی دونم اثر داره یا نه.و نتیجش چیه.ولی من خیلی خیلی عصبانیم و اعصابم خورد شده.الان هم تصمیم دارم این چند روز تعطیلی رو اینجا بمونم بعد تعطیلی که شوهرم به خونه خودمون برگشت برگردم.
خوشحال میشم نظرتون رو در مورد تصمیمم و درستی و نادرستیش بدونم.:325:
عسل خانم سلام...قدم نو رسيده مبارك....:46:دختر نازت خوبه؟اسمش چيه؟
چه عجب يادي از تالار كردي!؟:311:
خانمي راستش اصلا انتظار نداشتم كه همسرت حاظر بشه تو با يه بچه يه ماهه با اتوبوس بري اما نياد دنبالت!!!
به نظر من هم اگه قراره با اين همه سختي بري خونه(البته به تنهايي)خب بهتره كه بموني خونه بابات تا بعد از تعطيلات برگردي!!
مسئله بايد خيلي جدي تر از اين حرفها باشه...يعني در حد سو تفاهم و .....نيست كه تا اين حد منزجرش كرده!!؟؟؟
عسل جان
اول از همه تبریک میگم اومدن نی نیه خوشگلتو
خانومی باید خوب به خودت برسی غصه هم نخور چون داری به بچه شیر میدی
من فکر می کنم شما یکم باید بی خیال بشی همسرت چون اصرارت رو می بینه بیشتر لج می کنه با لحنی که به شورت لج بازی نباشه بگو باشه اگه دوست نداری بیایی مشکلی نیست تو تعطیلات پیش پدرو مادر خودت باش منم پیش پدر و مادر خودم میمونم ولی بعد از تططیلات باید بیای دنبالم چون من نمی تونم با یه بچه یک ماهه خودم تنها بیام
سعی کن یکم خانوادتو با سیاست تو ذهنش خوب کنی مثلا بگو مامان و بابا همش میگن شوهرتو تنها گذاشتی
بابا همش سراغت رو میگیره میگه دلمون براش تنگ شده و ...
عسل خانوم قدم نو رسیده مبارک انشاالله صدسال سایه شما و پدرش بالای سرش باشه
خانومی می دونم که خودت بهتر از هر کسی دیگه ای قلق شوهرت رو بلدی
یه نکته ای که نباید فراموش کنی اینه که زنها از همان روز که می فهمند حامله هستند احساس مادری را دارند ولی مردها با به دنیا اومدن بچه و بعد از اون پدر بودن را حس می کنند
اینکه شما الان سر این مساله لج کرده ای باعث میشه بین شوهرت و تو فاصله بیفته و همچنین شوهرت چون دور از بچه هست کمتر درگیر مشکلات بچه میشه که این موضوع برای آینده چندان مناسب نیست
حالا شوهرت نمیاد اشکالی نداره بهش بگو برای من سخته خودم بیام
شما بیا سر خیابون من هم میایم که با هم برگردیم این طوری حس مسولیت میکنه
خودت و بچه ات تنهایی برنگردید بهش بگو خیلی سخته بچه مریض میشه
اصلا هم اصرار نکن اون حتما بیاد خونه مادرت این ها
خانومی یه کم صبر داشته باش پله پله برو جلو من بهت قول می دهم با کمی صبر و حوصله می تونی دلش رو نرم کنی
اینقدر هم از خودت مایه نذار که به خاطر من بیا و اون هم همش بگه نه
نی نی گلت رو ببوس:43:
نی دانم سخته شوهر من 12 ساله خانه پدرم پا نگذاشته دو تا پسرام هم عادت کردند وقتی میخواهم برم خانه مامانم اگر بخواهد ما را برساند بچه ها می گن دایی می یاد سخت نگیر فکر می کنه حالا خبریه محلش نگذار شاید میخواد لجبازی کنه