-
خدا مهربون تر از چیزی هست که ما فکر می کنیم
مهربونیش هم ثابت کرده .
مولانا یه حرفی داره خیلی قشنگه :
ما نبودیم و تقاضامون نبود / لطف حق ناگفته ی ما می شُنود
ما وقتی خودمان را در مواجه همچنین خدایی می بینیم جایی نداره که لب به شکایت باز کنیم .
دلتنگی به چیزهایی که انس داریم برای همه ما بوجود می یاد ،،،
همه ما به چیزهای زیادی انس داریم ، به عزیزانمون ، خاطره هامون .... هیچ شکی توش نیست .
اما اینا چیزی نیست که ما را از تحرک بندازه .
با وجود تمام مشکلات که همه مون شاید به نوعی داشته باشیم ، باید همیشه در حرکت باشیم .
-
گرفتار شیرینی ظاهری دنیا و آرزوهای دور و نزدیکمون نشیم ،،،
امام علی ع یه خطبه ای دارن خیلی زیباست :
ستایش ویژه خداوندى است که کسى از رحمتش مأیوس نمى شود و هیچ جا و هیچ کس از نعمتش خالى نیست، از مغفرت و آمرزش او کسى نومید نمى گردد و از پرستش و عبادتش نمى توان سرپیچى کرد،
همان خدایى که رحمتش دائمى و زوال ناپذیر و نعمتش همیشگى و جاودانى است،،،
دنیا سرایى است که فنا بر پیشانیش نوشته شده و جلاى وطن براى اهل آن مقدّر گردیده است،،،
دنیا (ظاهراً) شیرین و سرسبز (و دل انگیز و وسوسه آمیز) است، اما به سرعت در علاقه مندانش نفوذ مى کند، و با قلب و روح آن کس که به آن نظر افکند مى آمیزد;
بنابراین سعى کنید با بهترین زاد و توشه اى که در اختیار شماست از آن کوچ نمایید، و بیش از نیاز و کفاف از آن نخواهید، و زائد بر آنچه حاجت دارید از آن نطلبید.
خطبه ۴۵ از امیرمومنان در مورد زندگی دنیا
-
خیلی خوشحالم که این تاپیک رو ایجاد کردم
سحر بهاری عزیز چقدر نوشته هات به دلم نشست و انگار حرف دل منم بودن.
من تو این مدت یه درس بزرگ گرفتم و شاید خیلی بدیهی باشه و همه بهش آگاه باشن ولی تا زمانیکه شخص تجربه نکنه فقط در حد حرفه.
زمانی ما تغییر میکنیم که عمیقا نیاز به تغییر رو حس کنیم . البته هستن آدم های زیرک و دانا که قبل از اتفاق حواسشون به سبک زندگیشون هست .
من متاسفانه آدمی هستم که سبک زندگی مناسبی نداشتم ، اطرافیان نزدیکم خیلی با من صحبت میکنند و منم گوش میکنم ،ولی عمل نمیکنم ، یکی از عوامل اقدام نکردن همون وسواس و کمالگرایی منه و بقیه فکر میکنند من اهمیتی به صحبت هاشون نمیدم و از من ناراحتن. تا اینکه دچار بیماری شدم و برای حفظ سلامتیم باید به طور کل نحوه زندگیم رو تغییر بدم .
سلامتی که خیلی مهمه ولی میتونم بگم در همه حیطه های مختلف زندگی تا شخص واقعا احساس نیاز نکنه و تحت فشار قرار نگیره تغییر نمیکنه .
اگر میبینید کسی به صحبت های دلسوزانه تون گوش نمیده نمیگم اول از همه این قضاوت رو داشته باشید که ارزش و اهمیتی برای صحبت هاتون قائل نیست ، شاید یه سری عوامل روانی باشن که شخص اقدام نمیکنه، اما در هر صورت هنوز نیازی به تغییر حس نمیکنه.
موفق باشید
-
1. اگه یه مسئله ای پیش بیاد تا اونجایی که بشه حل میکنم نشد میپذیرم که این مشیت خداونده و حتما خدا به جای این مشکل یه چیز بهتر بهم میده
2. اگه مشکلی داشتم حتما راهنمایی بخوام و بهترین راه حل رو بپذیرم
-
خیلی مهمه خودمون یاد بگیریم و همچنین سعی کنیم به فرزندانمون هم یاد بدیم که از همون سنین پایین دنبال محبوب واقعی یعنی خدا باشن .
اینکه سعی کنیم هیج هدف و باوری را از خدا بیشتر دوست نداشته باشیم ، چون عشق حقیقی فقط خداست .
پدر و مادر - همسر - فرزندان و محارم و عزیزان ما ،،، به نوعی و در درجه پایین تر محبوب ما هستن و در قلب ما جا دارن و ما به همه اینها انس و یه دلبستگی ای داریم و این ها درست ،،،ولی هیچ کدام از اینها محبوب واقعی نیستن .
وقتی محبوب واقعی را پیدا کردیم با نرسیدن به هدف های دیگه و یا از دست دادن هدف های دیگه ،،،دلسرد و افسرده نمیشیم و می تونیم با قدرت در مسیر تعالی حرکت کنیم ،می تونیم دوباره شروع کنیم .
اینجوری چه در تحصیلات – انتخاب شغل – درآمد – انتخاب همسر و ...اگه به خواسته هامون نرسیدیم ، افسرده و نا امید نمی شیم و اگه با روحیه خداباوری و عشق به اون حرکت کنیم هر اتفاقی را خیر می دونیم .
ما در زیارت عاشورا می گیم اللهم لک الحمد حمد الشاکرین علی مصابهم ،،،
این یعنی یه انسانی که به خدا رسیده به خاطر مصیبت ها و لذت ها از خدا شاکر هست و میدونه اون سختیها و خوشی ها برای پیشرفتش هست و یه نعمت از خدا .
افسردگی موقعی میشه که اون را گم کنیم .
اگه پیداش نکردیم دوباره تلاش کنیم ، چون آرامش واقعی اوست .:72:
ان شاالله در این راه خدا به هممون کمک کنه :72: