نمایش نسخه قابل چاپ
ان شاءالله که خیره پو جان
شما همسن منی :)
پو جان بخاطر ترس از این که شاید هیچ خواستگاری نیاد برات یا شاید سنت بره بالا زیاد شل نگیر.
و عزت نفس خودتو حفظ کن
هنوز موردهایی هستند که بیان خواستگاریت توکلت به خدا باشه
پوی نازنینم من به طور معجزه آسا از این ذکر حاجت میگیرم :
یا کاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین. 133بار
پو جان خواهش میکنم امتحانش کن با هر اعتقادی که هستی
آرزوم آرامشت هست خواهر خوبم
دوستت دارم:72:
پوه عزیز
این آقا شوقی برای ازدواج نداره و دلیل تمایلشون به ادامه رابطه شرایط خوب شما و البته کم توقعی شماست.
تصمیم درستی گرفتی به خیلی دلایل و فکر میکنم خانوادت هم اینجوری راضی ترن. به هر حال شما یه سری سیگنالها رو دیده بودی و دنبال فرصتی برای بررسی بیشتر بودی، خانوادت هم حتما از زاویه دید خودشون اون سیگنالها رو می دیدند و البته شاید چیزهایی دیگری هم بوده که از دید شما پنهان بوده و در دید انها آشکار.
فقط لطفا اگر معرف یه سری دیگه تماس گرفت نخواه که دوباره فرصت بدی.
حالا هم برای اینکه اخماتو باز کنی باید بگم با این حرفایی که از پیام های رد و بدل شده بین تون نوشتی من یاد این جوک ها افتادم که پسره میره خواستگاری که فقط موز بخوره:311: انگار این آقای خواستگار و قوم قبیله وزیر و وکلیش فقط دوست داشتن برن مهمونی و موز بخورن:102:
سلام پوه عزیز
به شخصه فکر میکنم کار درستی کردی.
من خیلی وقتها پستها رومیخوندم ازدست اون آقا حرص میخوردم که چرا داره اینجوری میگه.
درضمن خوشم اومد ازلحنت وجمله هایی که به کار بردی:104:عالی بود کاش همه ما میتونستیم بااین صراحت واین اعتماد به نفس لحظه های مهم نه بگیم.
تحلیل هات ورفتارهات ودرآخر نتیجه گیری ات درست ومنطقی هستش باتوجه به نوشته هات.
موفق باشی عزیزم.
سلام
جرأت ورزیت خوب بوده.مهم اینه که خودت بودی حتی اگر عصبانی شدی وواکنش نشان دادی ....... موضع ونظرت راجع به مشاوره هم بجا بوده وضمننا همین جریانات یعنی شناخت
این فرد به نظر میرسد وسواس در انتخاب دارد.شماراتاحدزیادی پسندیده اماترس وتردیدهای وسواسی دارد
بازهم تکرار میکنم مهم اینه که گامهارادرست برداری وخودت باشی
آرام باش ونگران نباش
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahar.66
اینا تکه های از نوشته های من در تاپیکی بود که بسته شد. خیلی وقت پیش متوجه شدم ولی شاید جدی گرفته نشد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahar.66
برای پوه عزیزم که مثل خواهر دوستش دارم آرزوی خوشبختی میکنم .
واااااا !!! رفته پیامتو رو ورداشته برا پدر مادرش خونده اونام زنگ زدن به معرف گفتن؟؟!!! عجب رفتار بچگانه ای! لشکر کشیشون هم تو مراسم خواستگاری فقط یه دلیل میتونه داشته باشه کهصبا جان گفت ! میان موز بخورن خخخخخ !!
راستی پوه جان خیلی جیگرم خنک شد همچین قشنگ توجیهش کردی عشقم :227:
سلام.نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
فرشته مهربان عزیزم، اون شب وقتی این پستتون رو خوندم زدم زیر گریه. چون این شش ماه اینقدر تحت فشار بوده ام و از همه طرف هشدار بهم میدادن که حواست رو جمع کن و نکنه داری اشتباه می کنی، که خیلی احساس تنهایی میکردم و حس می کردم کسی شرایطم رو درک نمی کنه. اما خب این پستتون یکم بهم امید داد راهم درست بوده. البته دوستان دیگه هم گاهی میگفتن داری خوب پیش میری. ولی وقتی فرشته مهربان بگه، یه چیز دیگس. :))
سلام آقا کامران.نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamran2007
ممنونم از نکاتی که دلسوزانه و برادرانه اشاره کردید.
در مورد اینکه من ضعف نشون دادم یا ایشون نگاهش از بالا به پایینه، شاید بشه گفت هر دو. البته شاید ضعف هایی که من نشون دادم باعث شد ایشون چنین نگاهی پیدا کنند.
البته من بعد از خوندن پست شما بیشتر به رفتار خودم دقت کردم و میبینم اشتباهاتی داشته ام. ولی خب خداییش خیلی هم بدجنسیه که کسی از این چیزها بخواد اینقدر به نفع خودش بهره برداری کنه.
مثلا من اصلا به روش نیاوردم بیماریش رو. حتی وتی خودش در مورد اینکه باید دارو بخوره و ... حرف میزد، من نگفتم باید فکر کنم. بلکه فقط با سر و گفتن میفهمم و هوووم ، تایید میکردم که حرفاش و شرایطش رو درک میکنم. و اصلا دلم نمی اومد پیز بیشتری بپرسم چون حس می کردم شاید براش خوشایند نباشه.
در مورد شرایط کارش هم خیلی بهش سخت نگرفتم و باز هم پایه رفتارم رو بر درک شرایطش گذاشتم.
یا مثلا اون حرفی که در مورد هزینه جهیزیه زده بودم و اونقدر توجهش رو جلب کرد و اون برداشتها رو در او ایجاد کرد.
یا مثلا اون اوایل، چون من میخواستم واقعا جدی بهش فکر کنم، شاید رفتارای اشتباهی کرده ام و ضعف نشون دادن بوده. مثلا من هر چی صبر میکردم که خودش بحث جدی یا درخواست ملاقات برای بحث جدی و پرسیدن سوالها داشته باشه،فایده نداشت. آخرش خودم ازش خواستم بریم بیرون و سوالهامون رو مطرح کنیم. کلا اون 4 باری که رفتیم بیرون و شده دو تایی با هم حرف بزنیم و یکم سوال بپرسیم، به درخواست من بود.
یا مثلا دفعه اولی که رفتیم بیرون، اون بعدش فقط تشکر کرده بود بابت اون روز. و بعد تا 4 روز ازش خبری نشد. صحبتای اون روز هم در مورد همون شرایطی بود که خودش میخواست. مثلا اینکه همسرش بیش از توان ایشون ازش توقع مالی نداشته باشه. اما بعدش تا 4 روز ازش خبری نشد در حدی که من نمیفهمیدم منظورش اینه که توی صحبتهای اون روز نظرش منفی شده و نمیخواد ادامه بده، یا منتظره من فکر کنم و جواب بدم که مایلم ادامه بدم یا نه. البته میدونم که اگر میخواست، خودش باید پیگیر میشد. ولی واقعا 4 روز ازش خبری نشد. آخرش من خودم پیام دادم. بعد از پیام من گفت این چند روز فکر کردید؟ ( همون موقع هم به نظرم کارش بدجنسی بود. و خوشم نیومد از این کارش)
یا بعد از بحث مهریه هم، بعد از اون تماسی که مامانش گرفت و عکس گل و حیاطی که خودش فرستاد، بهم پیام داد که باباش میخواد من رو جدا ببینه و باهام حرف بزنه. من جواب دادم:" دوست دارم ایشون رو ببینم. ولی حرف خصوصی که با ایشون ندارم. هر حرفی هست میشه در جمع خانواده مطرح بشه"
اون جواب داد:" بابا میگن من هم با پوه حرف خصوصی ندارم. ولی میخواستن هم دلجویی از شما کنند هم جمع بندی از مسایلی که تا حالا مطرح شده. اما اگر مایل نیستید مزاحمتون نمیشیم و انشالله در زندگی خوشبخت باشید."
این جوابش ددو پهلو بود، هم یه جورایی من رو در رودربایستی احترام به پدرش قرار میداد (چون باباش بیش از 80 سال سن داره و آدم محترمیه و شخصا واقعا براش احترام قایلم و قلبا دوسش داشتم. ) و هم با اون جمله آخرش، توپ رو انداخته بودن تو زمین من و تمایل من رو برای ادامه میخواستن بسنجن. که من هم درونا خیلی ناراحت شدم از این حرفشون و به نظرم خیلی بدجنسانه و موزیانه و غیراخلاقی بود این پیامشون و توقعشون.
به غرورم شدید برخورده بود و اومدم جواب بدم :" ممنون. انشالله شما هم خوشبخت باشید." ولی باز خیلی خودمو کنترل کردم و دست نگه داشتم و صلوات فرستادم و نوشتم:" من برای پدرتون خیلی احترام قایلم و نیت دلجویی ایشون هم برام خیلی محترمه. و تشریف بیارن"
کلا فکر کنم بعضی جاها سخت نگرفتنم و کوتاه اومدنام، باعث شده بود فکر کنه من از خدامه.
ولی در جمع، تمام این رفتارهاشون، حالا چه عمدا بوده چه سهوا، یه جور دلشکستگی توی قلبم ایجاد کرده بود ازش. جوری که مثلا وقتی می اومدن خونمون و گل و شیرینی می آورن و اتفاقا دسته گل هاشون خیلی هم خوشکل بود، ولی ازش حس خوشحالی نمی کردم.
به خصوص که تمام این چیزا رو به خانوادم هم نمیگفتم و تو دل خودم میریختم. چون با اون نگرانی هایی که خودشون داشتن، نگرانترشون میکرد. و خودمم دوست نداشتم پس فردا اگه این ازدواج سر گرفت، دید بدی نسبت به اون اقا داشته باشن و به حرفا و رفتارش حساس بشن و یا اعتبار و احترامی که دلم میخواد برای زندگی و طرف مقابل من قایل باشن، کمرنگ باشه.
شاید اشتباه کرده ام که مثل اون آقا، همه حرفامون رو نمیذاشتم کف دست مامان و بابام و فکر میکردم حریمی برای خودمون دو تا وجود داره. (البته این حریم رو ایشون قایل نبودن. در حدی که کلا پیامهای من و حرفهای من پخش زنده میشد برای پدر و مادرش. من این رو حس کرده بودم و یکبار هم ازش پرسیدم که حس میکنم تمام حرفهای من رو به طور زنده انتقال میدید به خانوادتون. گفت :" آره. بالاخره مشورت لازمه. شما هم همین کار رو کنید"
سوالی هم که اینجا پرسیده بودم در مورد اینکه از کجا میشه فهمید یه آقا اساقلال فکری داره یا نه و مستقل فکر میکنه یا پیرو نظرات خانوادشه، به خاطر همین چیزایی بود که دیده بودم.
------------------------------------------------------
اما حرفتون در مورد مشکل ارتباطی ایشون، نمیدونم واقعا... چون روابط اجتماعیش خیلییی بالا بود و خیلی در جمع هم با اعتماد به نفس حرف میزنه و با آدمهای سطح بالایی هم در ارتباط بود. مثلا همون اساتید دانشگاه های معتبر. و فکر نمیکنم مشکل ارتباطی داشته باشه. به نظرم بیشتر به خاطر دقت و وسواسی که برای انتخاب داشته.
ولی به نظرم در آینده، اگر در مشکلات دست به دامان معرف نمیشد، ولی حتما دست به دامان پدر و مادرش میشد.
سلام. ممنونم ترنم عشق. خیلی لطف داری. چشم. امتحان میکنم این ذکر رو. امیدوارم شما هم موفق باشید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ترنم عشق
سلام صبا جان.نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبا_2009
درست میگی. خودمم به همین نتیجه رسیدم.
در مورد فامیل و آشنا هم که آوردن، شاید نیتشون این بوده که به من و خانوادم احترام بذارن. و شایدم میخواستن عروس آیندشون رو با احترام با اشخاص معتبر فامیلشون معرفی کنن. من سعی میکردم اینجوری فکر کنم و خوشحال باشم. ولی خب جوابی که ایشون به سوال برادرم داد، که هنوز باید فکر کنه، به نظرم خیلی بی معنی کرد حضور اون چند نفر رو. چه برای من و خانوادم، و چه خود اون اشخاص (البته فکر کنم).
البته خوب بود. تا حالا قاضی از نزدیک ندیده بودم. :))
موز و اینا هم نخوردن بندگان خدا. صبح اومده بودن و خب دو تاشون روزه بودن و ماه رمضان. البته پدرش به خاطر سنش و خودش هم به خاطر اینکه باید دارو بخوره، نمیتونن روزه بگیرن. و ما هم نمیدونستیم حالا چون همشون روزه نبودن، پذیرایی کنیم یا نکنیم. و آخرش من از خودش پرسیدم. گفت نه پذیرایی نمیخواد. ولی آخرش مامان من پذیرایی کرد. ولی هیچی نخوردن. منم کلی تو دلم حرص خوردم از دست مامان.
حالا من موندم، هدفشون که حرف رسمی و جدی نبود. موز خوردن هم نبود. تو نمیدونی غیر از این دو تا چه هدف دیگه ای ممکنه از اون جلسه داشته باشن؟؟ ))))
سلام پاییزه عزیز. خودمم دلم خنک شد از اون حرفا ولی اغلب من وقتی اینجوری حرف میزنم، دیگران میگن قلدر بازی در میاری. نقل قول:
نوشته اصلی توسط paiize
در نهایت هم تا حالا هر وقت این مدلی حرف زده ام، بیشتر طرف مقابلم فرتری شده تا اینکه درکم کنه و حرفم رو قبول کنه و بهم حق بده. درسته همون لحظه دلم خنک میشه و حس قوی بودن میکنم ولی آخرش خیلی وقتا نتیجه مد نظرم رو نمیگیرم. منظورم این قضیه نیست. در کل توی خونمون و بین دوستام و .. هم وقتی میام از حق خودم دفاع کنم، بعد میبینم طرد میشم.
دلیلش چیه رو نمیدونم.
کلا ناز کردن ، به من نیومده. ))
فرشته مهربان چان، باز هم ممنون.نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
مرسی که به من امید میدید که راه رو درست میرم.
ولی من هنوز خیلی نمیتونم بفهمم "صاقانه رفتار کردن حتی اگر خلاف میل و احساسم باشه" یعنی چی دقیقا؟ من خیلی وقتا وقتی میخوام صادقانه بعضی احساستم رو بروز بدم، در کنارش بعضی چیزهایی که برام ارزش داشته رو از دست میدم. در کل برداشت عقلم رو پیروی میکنم. ولی همراه کردن حسم باهاش برام دردناکه. مثلا الان مطمئنم که با این رفتارهای این آقا، ته دلم شاد نبودم و دلم آروم نبود و شاید خون دل زیاد میخرودم، ولی الان هم هنوز دلم گرفته و درد دارم توی قفسه سینه ام. کلا نمیدونم چرا آشتی آشتی بودن با خودم، برام سخته.
البته واقعا فکر نمیکنم با جواب رد دادن به این آقا، ضرر کرده باشم. ولی یکم عذاب وجدان آزارم میده که مکنه من بد بینم و بد برداشت کرده ام نیت های اونها رو. و ناراحتی بزرکترم اینکه چرا واقعا کسی که من رو واقعا دوست داشته باشه و بشه در ارتباط باهاش حس امنیت و ارامش و رضایت داشته باشم رو انگار خدا قسمت من نکرده :(
سلام سحر جان.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahar.66
بله شما قبلا اشاره کرده بودبد. ناقلا... تیزی هاااا :))
فکر کنم اگه وکیل باشی یل بشی، خیلی دلسوز و موفق باشی توی وکالت. :)
سلام.... خودمم دلم خنک شد. البته با خودش که حرف میزدم اصلا قصدم خالی کردن دلم نبود و فقط میخواستم بهش بفهمونم که اول مشاوره. و نمیخواستم اون موقع جواب منفی بدم. هر چند لجم گرفته بود چرا کوتاه نمیاد و با تمام تاکید من و اعتراض هایی که دارم، یه کلام نمیگه :"باشه. اول میریم مشاوره. " هی همش میخواست انگار حرف خودش رو به کرسی بشونه. ولی بازم نمیخواستم اون موقع جواب منفی بدم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط میس بیوتی
اما وقتی معرف اون تیکه رو انداخت، و حس کردم غرور و حرمتم رو داره نشونه میگیره، دیگه همه چی برام تموم شد. این همه با همه چی کنار بیام و کوتاه بیام و آخرش هم بیان اینجوری حرمت نگه دارن به جای اینکه بیشتر حرمت قایل بشن و دلم رو به دست بیارن؟
وقتی معرف اون حرف رو زد، واقعا برام تیر خلاص بود.
کلا نمیدونم چرا من اینجری ام. هر چیزی برام قابل تحمله جز اینکه غرورم رو کسی بشکنه. خوبه یا بد؟
------------------------------------------------------------------
راستی لشکر کشی نکرده بودن خب. خودش بود و پدر و مادرش و یکی از فامیلاشون و یکی از دوستاشون. 5 نفر که بیشتر نبودن. ضمن اینکه من کلا مهمون دوست دارم. البته اگر از نوع سر زده نباشه. :)
سلام پوه عزیزم،
خسته نباشی دلاور،
خوبی؟
نوع عملکردت قابل تحسین هست.
عزیزم فقط یک نکته این وسط جا افتاده و آن اینکه:
درسته این آقا جاهایی درست برخورد نکرده و نقاط ضعفی هم داشته، در کنارش نقاط قوتی بوده که برای تو به چشم آمده، و تمام این انعطاف تو، حتی جاهایی انعطاف آون آقا موجب شد که تا این مرحله پیش برید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
اما به نظرت رفتار نامناسب معرف چه ربطی داشت به شخصیت این آقای خواستگار؟ اگر قرار بود جواب منفی قاطع بدهی می بایست فقط و فقط به خاطر رفتارهای خود آقای خواستگار می بود نه اینکه چون معرف اینطور برخورد کرد....
اینجا کمی احساسی رفتار کردی که می شد بهتر کنترلش کنی.
این را نگفتم که حالا بری عذاب وجدان بگیری و خود خوری کنی ها، به نظرم خیلی بیشتر از توانت هم تونستی کنترل کنی قضیه را و خیلی خوب پیش رفتی.
این مطلب را فقط از این منظر گفتم برای تجربیات بعدی ان شا الله.
دوستت دارم. :43:
ببخشید دیگه من مجبورم واضح بگم عزیزم! این آقای خواستگار از کلیه شرایط لازم برای ازدواج فقط یه تناسب سنی با شما داشت و به خانواده مودب همین.نقل قول:
البته واقعا فکر نمیکنم با جواب رد دادن به این آقا، ضرر کرده باشم. ولی یکم عذاب وجدان آزارم میده که مکنه من بد بینم و بد برداشت کرده ام نیت های اونها رو.
اینکه از دید شما رفتار خانوادشون محترمانه بوده از دید من خانوادشون بلاتکلیف بودن و خودشون هم نمی دونستند که میخوان این وصلت انجام بشه یا نه، اینکه چند نفر رو میارن با خودشون و موز هم نمی خورن:311: یعنی اینکه تردید دارن و دنبال تایید افراد موثر فامیلشون هستند،
اینکه فرزندشون رو اینقدر وابسته بار آورده بودن که مینشستند در مورد پیام های رد و بدل شده بین یه مرد تقریبا 40 ساله و طرفش نظر میدادن اصلا نکته مثبتی نیست! اینکه ماه رمضون بدون هیچ دلیل خاصی پا میشن میرن خونه دختری که هنوز نمیدونند پسرشون میخوادش یا نه ! خیلیییی بده. و خیلی از اون احترام هایی که از دید شما مثبت بوده یه جورایی آفت استقلال یه شخصیت پخته هست و می تونه اساس یه خانواده نوپا رو به هم بریزه.
و اینکه طرفت هر جا که از حرف زدن تو خوشش نیومده میگفته خوشبخت باشید نشون دهنده خشونت و عدم انعطاف هست. نشون دهنده این هست که قدرت حیتی قانع کردن ساده هم نداره و از اهرم خداحافظی استفاده میکنه و ...
خلاصه که خواهشا عذاب وجدان نداشته باش. تصمیمت خیلی درست بوده و خدا رو شکر خودت به این نتیجه رسیدی بدون اینکه کسی بهت القاء کنه.
در این مورد خواستی ناراحت باشی فعلا تا چند روز اشکال نداره:311: این مورد رو خدا قسمت منم نکرده ولی من نمیدونم چرا اصلا ناراحت نیستم. حالا بعدا بیا توجیهم کن :122: شاید منم خواستم ناراحت بشم.نقل قول:
ناراحتی بزرکترم اینکه چرا واقعا کسی که من رو واقعا دوست داشته باشه و بشه در ارتباط باهاش حس امنیت و ارامش و رضایت داشته باشم رو انگار خدا قسمت من نکرده :(
ولی دیگه نبینم عذاب وجدان داشته باشی ها:161:
سلام عزیز دلمنقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
اتفاقا یه مدتی چند سال پیش دنبال این بودم که وارد نیروی پلیس بشم ولی خب شرایطش خیلی متفاوت بود و واقعا کار هر کسی نبود.بیشتر یه رؤیا شد تا هدف.. هی روز گار خیلی دلم میخواست یه چند تا پرونده جنایی بیاد زیر دستم ... کارآگاه سحر:314: آقا تفنگم دستم میدادن راضی بودم:tongue: اما قول نمیدادم کسی زنده در بره:311:
صبا جان بشین اونورتر منم بیام تو جمعتون .. ای خدا سه نفر شدیم تازه درخواستای جدید رو بررسی نکردم فکر کنم هفت هم هست ..، هفت جان من بزرگترم سه تا صندلی اینجاس بشین رو زمین ببینیم چی میشه:311:نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبا_2009
پوه عزیزم عذاب وجدان تو این مورد حساس شدن به موضوعه... بالاخره هر کسی برای ازدواج قدم بر میداره بایدتلاش ، پیگیری، انعطاف هم داشته باشه .... (مخصوصا آقایون)