زیربارتعداد سکه ای که نمیتونی بدی نرو.
روی ارث پدر و ... هم حساب نکن
اونقدری هم نباشه ک فردا ک بخوای بدی یهو خودت صفر یا زیر صفر بشی اینکه مذاکره میکنه نشون میده کیس مناسب و اهل معامله ایه. تا نفس اخر برو جلو. برات ارزوی شادکامی میکنم
نمایش نسخه قابل چاپ
زیربارتعداد سکه ای که نمیتونی بدی نرو.
روی ارث پدر و ... هم حساب نکن
اونقدری هم نباشه ک فردا ک بخوای بدی یهو خودت صفر یا زیر صفر بشی اینکه مذاکره میکنه نشون میده کیس مناسب و اهل معامله ایه. تا نفس اخر برو جلو. برات ارزوی شادکامی میکنم
همه اموالی که با هم بخریم نصف نصف هست...فقط سهیم بودن مهمه..اگه سهمیم نباشه خوب قضیه فرق میکنه...اگه با پول خودم باشه قطعا به نام خودم هست.....ربطی به چیز های دیگه ای که گفتین نداره...و این که میخواستم بدونم ذهنیتش بر مبنای خودخواهی نباشه که خدا رو شکر نیست... استخدام آموزش و پرورش هستن...من برای اوایل زندگیمون، بیشتر به کمک ایشون احتیاج دارم که قطعا هم کمک کمی نیست.
فقط میخواستم به طریقی مهریه رو پایین تر بیارم...چون همین 300 تا هم زیاده...
ولی با صحبت هایی که انجام شد فک میکنم باید قبول کنم..البته گفتن با پدرش صحبت میکنه احتمالش هست کمتر بشه ولی بعید میدونم.....دختر خوبی هستن و نمیخوام از دستشون بدم..
ببخشید طرز فکرتون وحشتناکه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط emad456
یعنی شما دنبال شریک مالی هستین که بهتون خدمات جنسی ارائه بده و نجیب هم باشه و هیچ حق و حقوقی نخواد و سهمش تو زندگی شما در حد سرمایه مالی هست که میاره و اگر روزی سرمایه ش کمتر شد؛ قرار نیست کسی حقی براش قائل باشه و به فداکاری و گذشتش و عمری که در کنار شما گذرانده توجهی کنه و ارزشی براش قائل باشه.
صبا خانم حرفی که من هی جلوی خودمو میگرفتم تو این تاپیک نگم رو مختصر و مفید بیان کردن.
دوست عزیز شما از حرف ما احتمالا میرنجی البته کسی قصد رنجوندن شمارو نداره فقط پیش خودت خوب فکر کن. شما اینجا کسی خلاف نظرت حرف میزنه ناراحت میشی یا بهش میگی تو تاپیکت دیگه نظر نذاره یعنی انصاف و عدل و عقل رو حرف خودت و کسانی که موافقت هستن میدونی و بس. پس چطوری میتونی تو زندگی مشترک با جنس زن که سراسر تضاد با روحیات و اخلاقیات مرد هست فکر کنی میتونی انصاف و عدالت داشته باشی؟
پسرهای مجرد میان تاییدت میکنن و خوشحال میشی ولی از متاهل ها بپرس زندگی مشترک اصلا به این سادگیا که فکر میکنید نیست که با دوتا قاعده عجیب غریب بشه واقعا سر هم بندیش کرد. شما میخوای از یک دختر کم توقع فرهنگی استفاده کنی که سطح زندگیت رو ارتقا بدی؟ اگه هدفت اینه کارت اخلاقی نیست. اگرم فقط از ترس و ملاحظه کاری زیاد داری اینجوری فکر میکنی به بقیه مردم نگاه کن چرا انقدر میترسی؟ خیلی پسرها هستن که دختر شاغل میگیرن یا از اول به دختر میگن وضعشون خوب نیست و با هم زندگی رو بسازیم ولی عرف هارو هم رعایت میکنن حق و حقوق قانونی زن رو هم ملاحظه میکنن و میدن مثل بقیه کاملا عادی باش!
اگه هم نمیتونی واقعا هیچ جوری از پس زندگی بربیای و خیلی به کمک یک نفر دیگه نیاز داری و تو خرجت میمونی نمیتونی اصلا زن بگیری. زن فقط خودش نیست که بعدا بچه دار میشین مسئولیت چند نفر گردنته چه بترسی و نخوای چه نترسی مسئولیت زندگی با شماست. مگه به این سادگیه که بگی همه چیز نصف نصف باشه؟ زن تکیه گاه میخواد تو زندگی ببین میتونی تکیه گاه زنی باشی؟ یه زمان مردها باید میرفتن میجنگیدن یا میرفتن قبیله دختری که دوستش داشتن مردونگی و شجاعتشون رو همه جوره اثبات میکردن تا بهشون دختر میدادن! الان خیلی کار ما ساده شده. ولی دیگه چرا باید یه خانواده دخترشونو بی مهریه و بی نفقه و با جهیزیه کامل بدن به ما بعد اون دختر برای ما پولم بیاره تو خونه نیازهای جنسیمونم رفع کنه بچه هم بیاره و خونه داری هم بکنه؟
اون دختر هم تن به همچین چیزی نمیده در آینده و به زودی توقعات واقعی خودشو از شما به عنوان مرد زندگیش نشون میده. دچار اختلاف و دعوا میشید.
من با نظر آقا امید کاملا موافقم. به نظر من شما نباید تا اینجوری داری فکر میکنی ازدواج کنی باید یه تجدید نظر روی طرز افکارت و مسئولیت های زندگی مشترک داشته باشی. اینجوری هم خودت رو بدبخت میکنی هم اون دختر معصوم رو.
از اول که آدم اینجوری چرتکه دستش نمیگیره! اونم برای مهریه ای که فقط در صورت اختلاف و طلاق قراره پرداخت بشه. اونم قسطی و نه یک جا. راهتون خیلی اشتباهه.
سلام..
ممنونم از پاسخگوییتون...
و همچنین ازینکه خیلی به جزئیات حرفای من توجه کردین ممنونم ولی من فک میکنم چون توی فروم هست و نمیتونین احساس طرف مقابل رو ببنین دارین بد برداشت میکنین...
من اگه میگم اگه پول خودم باشه قطعا به نام خودم هست، منظورم اینه که در وهله اول به نام من هست یعنی با ایشون چنین قراری نذاشتم که بگم همه چیزی که به من میرسه از جمله هدیه یا هرچی، نصف نصف باشه...فقط قرارمون بر روی چیزهایی هست که با هم بدست میاریمشون....
مورد دیگه اینکه من اگه ببینم همسرم منبع آرامش خونه باشه، مگه کمبود دارم که به فکر همسرم نباشم؟ اونم انسانه و عزیزترین کس زندگیم میشه....
ولی قبول دارم وسواس هستم و خیلی آینده نگری میکنم...شاید این ضعف من باشه....کمتر ریسک میکنم...نمیخوام تصمیم اشتباهی بگیرم...نمیخوام 80 درصد دلم با این خانم باشه، میخوام صد در صد دلم با این خانم باشه و صد در صد از انتخابم راضی باشم....من تفکرم بر این مبناست....
اون شرایط نصف نصف هم من مجبورم لحاظ کنم اگه پول داشتم که اینطور نبود...ولی این طور هم نیست من طی این مدت قدرنشناس باشم....من فکر میکنم جملاتم رو طوری نوشتم که یه جوری دیگه معنی شد....فکر کنم تقصیر خودم بود.
در مورد آقا امید هم، واقعا از همون اول دیدم پست هاشون فاز منفی هست و سعی میکردم جواب ایشون رو ندم. احساس میکردم نسبت به حرفای من خیلی جبهه گرفتن. کلا قرار نیست همه آدما از هم خوششون بیاد..هر کسی این استقلال رو داره که هر کی رو دوست داره خوشش بیاد و نیاد....حس خوبی با صحبتاشون نداشتم و من اصلا آدم مذهبی نیستم....البته شایدم در مورد ایشون اشتباه فکر میکنم...اگه اشتباه میکنم منو ببخشن.
در هر حال ممنونم از این که توی این تاپیک شرکت کردین و بازم میگم واقعا اینطور که شما دوستان گفتین من نیستم...آدم عوضی نیستم...یعنی باید مریض باشم که دختری که پابه پای من برای زندگی کار کنه و من قدر نشناس باشم. من فقط خیلی وسواسی به موضوع فکر میکردم و دوست دارم صد در صد به یه نتیجه برسم نه هشتاد درصد....چون اگه هشتاد درصد باشه در واقع خودمو دارم گول میزنم...
واقعا من این مدت به ایشون علاقمند شدم....خدا رو شکر میکنم که خدا چنین دختری رو در مسیر زندگیم قرار داد.
ولی دوست داشتم مهریه رو می آورد پایین. امروز همدیگر رو دیدیم و تعداد رو کرد 250 تا....و منم دیگه باید قبول میکردم و راهی نداشتم:43:
این چیزی که شما می گید اسمش نصف-نصف نیست.نقل قول:
همه اموالی که با هم بخریم نصف نصف هست...فقط سهیم بودن مهمه..اگه سهمیم نباشه خوب قضیه فرق میکنه...اگه با پول خودم باشه قطعا به نام خودم هست.....
شما منت گذاشتید روی سر ایشون که چیزی که با پول خودش می خره، اجازه بدهید به اسمش باشه !
ضمن این که ایشون الان شاغلن و کارمند رسمی آموزش پرورش و مقداری پس انداز که برای شروع زندگی روش حساب کردید
شما هم که فعلا سربازید و بیکار و بی درآمد
نقل قول:
من برای اوایل زندگیمون، بیشتر به کمک ایشون احتیاج دارم که قطعا هم کمک کمی نیست.
واقعا منت نزاشتم من فقط حرفشو زدم که روش زندگیمون اینطوری باشه و بهم کمک کنیم و زندگی بر مبنای خودخواهی نباشه...همین..تمامی حرفام به ایشون کاملا محترمانه بوده و خود ایشون هم میدونن و من به هیچ وجه با ایشون طوری صحبت نکردم که ناراحت بشن و فکر کنن من منت گذاشتم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط شیدا.
منظورتون چیه که ایشون شاغل هستن؟ اشکالش چیه؟
دوست ندارین یه سرباز با یه خانم شاغل ازدواج کنه؟! بیکاری من همیشگی نیست.
بله. قرار نیست شما همیشه بیکار باشید، انشالله کار خوبی پیدا می کنید و ازدواج می کنید.
منظورم این هست که چیزی که ایشون با پول خودش بخره، خب طبیعیه که باید به نامش باشه.
این موضوع ارتباطی با مهریه نداره، که شما بخواین مهریه را قبول نکنید.
این خانم حق طلاق نداره، حضانت فرزند، خروج از کشور و ...
شما همه ی این حقوق را دارید و منصفانه نیست که مهریه هم بهش تعلق نگیره، با بهانه ی نصف-نصف.
وای که آدم از طرز تفکر بعضی از این آقایون مجرد مغزش قفل می کنه
خیلی شما خودخواه هستین آقا قصد ناراحت کردن شما رو ندارم ولی یه کسی باید بهتون بگه اینو واقعا
یه کم مردونگیم بد نیست
اینجوری که شما همه چیز رو مطرح می کنین اصلا معنی زندگی مشترک نیست به نظر من که شما اصلا مفهوم زندگی مشترک رو درک نکردید فقط دنبال یه نفر هستید که احتیاجاتتون رو رفع کنه خودشم نیازی یا احتیاجی به شما نداشته باشه
سلام
چوت گفتین نتونستیم احساسات شما رو درک کنیم و در نهایت هم گویا مهریه 250 سکه رو پذیرفتید بگذارید من از یه زاویه دیگه هم با شما حرف بزنم که ان شالله تو زندگی مشترکتون چه با این خانم چه با کس دیگه ای دیدتون وسیع تر باشه.نقل قول:
چون توی فروم هست و نمیتونین احساس طرف مقابل رو ببنین دارین بد برداشت میکنین...
من اگه میگم اگه پول خودم باشه قطعا به نام خودم هست، منظورم اینه که در وهله اول به نام من هست یعنی با ایشون چنین قراری نذاشتم که بگم همه چیزی که به من میرسه از جمله هدیه یا هرچی، نصف نصف باشه...فقط قرارمون بر روی چیزهایی هست که با هم بدست میاریمشون....
شما اگر بخواید برای فقط رفع نیاز جنسی تون بدون هیچ مهر و محبت و عاطفه ای با یک زن ف.ا.ح.ش.ه همبستر بشید باید براش هزینه کنید. یعنی فقط برای یه فعل فیزیکی.
حالا بیاید سراغ ازدواج، دختر نجیب و پاکی قرار اول به شما عشق بورزه، شما رو دوست و همراه خودش بدونه و بشه مایه آرامش جسم و روح شما.
قراره با خودش جهیزیه ای بیاره که نیازهای زندگی اولیه زندگی شما تامین بشه.
قراره سرمایه ای بیاره و شما روی اون سرمایه شدیدا حساب باز کردید و اگر ایشون خانه دار بودن قطعا اینقدر بهشون علاقه مند نمیشید.
قرار مشاور و همراه شما باشه تو تمام سختی ها و فشارهای روانی و ... (که قطعا بخشی از فشارهای روانی پس از ازدواج از سمت شما به ایشون تحمیل میشه)
پذیرفته شما رو با این وضعیت بلاتکلیف سربازی بپذیره؛ بدون هیچ آینده شغلی تضمین شده ای.
چند سال بعد قراره جنینی رو به مدت 9 ماه حمل کنه. جنینی که براش مشکلات جسمی عدیده ای بوجود میاره چون تنها منبع تغذیه اش مادرش هست. و حتی ممکنه جان مادرش رو تا مرگ هم بخطر بیاندازه.
بعد اون هم زایمان، که یک فرآیند سخت و طاقت فرساست.
بعد از اون هم دوسال شیردهی، که شیره وجود مادر کشیده میشه و کمترین عارضه اش پوکی استخوان هست.
و ...
فرض میگیریم شما مرد عادلی هستید و خودخواه نیستید و در تمام این موارد احترام همسرتون رو نگه میدارید ولی آیا می تونید جنین رو تغذیه کنید و بگید نصف نصف؟ می تونید درد زایمان رو هم نصف نصف کنید؟ اون بچه دارایی مشترک شماست، مثل مهر و محبتی که دارایی مشترک شماست، مثل آرامش جسمی و روحی که پس از ازدواج میشه دارایی نصف نصف شما!
اگر واقعا دختری رو دوست دارید و می بینید اون دختر هم شما رو دوست داره، لطفا همه این مسائل رو تو ذهنتون بیارید و بعد چرتکه تون رو در بیارید و واسه دارایی که معلوم نیست تو آینده اصلا بدست میارید یا نه نقشه بکشید و سهامش رو از الان به نام خودتون بزنید و خیلی طلبکارانه عنوان کنید هر کس اندازه سهم مشارکتش بهش ملک یا سود تعلق میگیره.
تمام این حرف ها رو برای این، اینجا نوشتم که شما 100% دلتون با این خانم باشه و از انتخابتون حتی با وجود مهریه چند صد سکه ای هم راضی باشید.نقل قول:
ولی قبول دارم وسواس هستم و خیلی آینده نگری میکنم...شاید این ضعف من باشه....کمتر ریسک میکنم...نمیخوام تصمیم اشتباهی بگیرم...نمیخوام 80 درصد دلم با این خانم باشه، میخوام صد در صد دلم با این خانم باشه و صد در صد از انتخابم راضی باشم....من تفکرم بر این مبناست....