مشکل بزرگ یک شب قبل از عروسی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه بنده خدا

نه خیر ایشون هیجانی نیستن و تا حالا عجله برای حل مشکل بیشتر از جانب من بوده و از اونا خبری نبوده یا تمایلی نشون ندادن

---

اونهمه نکته فقط همون موردو دیدید؟ (اشتباهات خودتون / پذیرش / خانواده ها / خلق و خوی طرفین و...)

کاش حداقل همون موردو هم درست و کامل میخوندید،من نگفتم همسرتون هیجانی هستن، بنده عرض کردم مثلا اگرهمسرتون هیجانی باشه ، یعنی یه مثال بود با یه احتمال که به شما بگم : باید زیر نظر مشاور و با درنظر گرفتن خلقیات همدیگه مشکلتونو حل کنید .

شما فقط نشستید میخواهید با 2تا واسطه (از نظر خودتون زودترین راه) برید سر زندگیتون ، اگه این اتفاق بیوفته و همسرتون الانم بیان زندگی کنن ، شما باز هم به مشکل میخورید چون مشکلی حل نشده

اگه هدف اینه که درست ، با علاقه و قشنگ زندگی کنید؛ میتونید یه نیم نگاهی هم به اون پستهایی که دوستان وقت و انرژی میزارن ببندازید.

اگه هدف فقط برگردوندن همسرتون به خونه خودتونه همین روش "واسطه" بهترین و زودترین راهه.

من به عنوان یه هم نوع قصدم کمکه هرچند ناچیز ،اما شما طوری برخورد میکنی که هر کسی دیگه انگیزه ای برای ادامه همین کمک ناچیزم نداره ، اگر شما در ارتباط با همسرتونم همینطور باشید مطمئنا ایشونم چندین برابر بی انگیزه میشه و همچنین چون روابط همسری و علاقه مطرحه ، دلزدگی و ناامیدی رو هم بهش اضافه کنید.

به امید خدا.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه بنده خدا

نه خیر ایشون هیجانی نیستن و تا حالا عجله برای حل مشکل بیشتر از جانب من بوده و از اونا خبری نبوده یا تمایلی نشون ندادن

---

آقای یه بنده خدا، تصور من هم اینه که شما یه فرد هیجانی هستید. و واجب ترین کار برای شما اینه که روی هیجانی بودنتون کار کنید. چون زندگی پر از این چنین مشکلاتیه، و هیجانات مانع تشخیص درست، و درمان مناسب می شن.

من هم هیجانی هستم (قبلا خیلی بیشتر هیجانی بودم)، و تا حالا این رو خیلی خوب فهمیدم که هیجانات، ذهن رو کدر و تاریک و ناکارامد می کنن. یه ذهن هیجانی مثل شناگریه که تو دریا غرق شده، ریه هاش پر از آب شدن و نمی تونه نفس بکشه.

ما هیجانی ها خیلی نیاز داریم که اول ریه های ذهنمون رو از آب خالی کنیم، تا بتونه نفس بکشه. تا مغزمون کار کنه و (1) بتونیم شرایط رو درک کنیم و تحلیل درستی داشته باشیم، (2) بتونیم اقدام مناسب رو تشخیص بدیم، (3) بتونیم اقدام مناسب رو انجام بدیم، و (4) بتونیم تا حاصل شدن نتایج، صبور باشیم. و میوه ها رو قبل از رسیدن، نچینیم...

میشل جان جوابی برای این پست قبلی من نداشتی که گفته بودی جواب مدیر همدردی را بده؟؟؟؟

((اونشبی که رفتم صحبت کردم نتیجه واضحی نگرفتم خانمم به عموش گفت که دیگه نمیخوام زندگی کنم اما جالبه که تاکنون اسمی هم از طلاق نیورده ولی به خودم گفت پول نیم دانگ خونه ای که توی قباله اش هست رابراش ببرم تا تازه بشینه فکر کنه میتونه زندگی کنه یانه؟؟؟ البته قکر کنم این حرف را فقط برای اذیت کردن خانواده من میزنه
چند وقت قبلش هم از یکی از دوستاش شنیدم که گفته بوده فعلا میخواد یه مدتی منو بدوونه و بازی بده به تلافی اینکه به قوله اون من دو سال اذیتش کردم اما به چه هدفی نمیدونم....ضمن اینکه همین دوستش میگفت این اواخر هر وقت سراغی از من ازش میگیره به سردی جواب میده
در جواب مدیر همدردی هم باید بگم من فکر میکنم ریشه مسایل اقتصادی باشه البته من تقریبا یه زندگی متوسط براش فراهم کرده بودم منتها توقعاتشون بالاتره اما در کنار مسئله اقتصادی تا حدی مسئله فرهنگی هم بوده مثلا توخانواده اونا فضای باز تر و آزادتری وجود داشت که به مزاق من و خانواده م خوش نمیومد که البته بعد ار وقوع این مسایل من بصورت لفظی کوتاه اومدم و گفتم توی این مسابل هم آزادتر باشه ولی بعد ار اون دعوا هنوز نشونه ای از کوتاه اومدن اونا ندیدم حتی منزل خودشون را هم عوض کردن و من الان آدرسشون را نمیدونم البته به همه گفتن بخاطر مزاحمتهای داماد اولیشون بوده که میومده تو محلشون و دختر اولیشون را که طلاق هم گرفته بود را اذیت میکرده نه داماد دومی که من باشم
خلاصه اینکه همه اطرافیانم بهم میگن فعلا همه چیزو رها کن وصبر کن ولی واقعا خیلی سخته پذیرش این مسئله برای من ))

ضمن اینکه این سوال را هم میخواستم بپرسم آیا واقعا دلتنگی براش بوجود میاد؟؟؟ باتوجه به اینکه منزلشون را عوض کردن و تو یه بار برخوردی که باهم داشتیم سرد نشون میداد..... احتمالش هست کس دیگه ای اومده باشه تو زندگیش؟؟؟

دوست گرامی من فقط پستهای خودتونو خوندم و وقت نکردم پست بقیه رو بخونم و ممکنه حرفام تکراری باشه یا نه اما نظر خودمو براتون مینویسم

وقتی دختری مردی رو به عنوان همسر ایندش میپذیره اولین توقعی که ازش داره حمایت و پشتیبانیه

قطعا خانوم شما سر یه مسیله کوچیک خرید چندتا وسیله توسط خواهر یا مادر شما اینطوری قاطی نمیکنه و همه چیزو خراب نمیکنه

من خودم یه زنم به نظرم یه زن خیلی باید دلش بلرزه و زیر پاشو خالی حس کنه که بعد اونهمه بیا برو و خرید جهاز و نزدیک بودن عروسی و ..... یه همچین تصمیمی بگیره

من همیشه یه حرفی به همسرم میزنم الانم به شما میگم

کاری به حرف خانومتو و رفتاراشو چه میدونم حرفای اینو اون نداشته باش به وجدانت رجوع کن ببین کجاها اشتباه رفتار کردی ببین خانومت چه قدر حق داره شما چقدر حق داری خیلی سخته ادم بتونه برعلیه خودش حکم صادر کنه اما اگه بتونی وجدانتو قاضی کنی قطعا به جواب مشکلت خواهی رسید و اینم حتما حتما در نظر بگیر که چقدر حامی و پشتیبان همسرت بودی چقدر مردونه رفتار کردی چقدر پشت خانومت در اومدی و در نهایت ایا ادم مستقلی هستی؟؟؟

ایا به خانومت حق دادی زندگیشو اونجوری که میخواد شروع کنه میدونی یه عروس دوست داره حتی دستمال کاغذی خونشم به سلیقه ی خودش انتخاب کنه و ایا شما اینو درک کردی؟؟؟

با خانومت تا حالا راجع به ناراحتی هاش و نگرانی هاش حرف زدی ؟؟؟میدونید درد دلش چیه؟؟؟
وقتی مشکلو پیدا کردی و باور کردی که مشکل کار کجا بود اونوقت سعی کن صادقانه و نه عاجزانه به همسرت بفهمونی که متوجه اشتباهت شدی بفهمونی که دیگه نمیذاری مسایل ناراحت کننده تکرار بشه و اینو در عمل بهش بفهمون

زنها با ترس هاشون زندگی میکنن اگر مردی بتونه این ترس هارو از بین ببره صاحب قلب و روح و جسم زن میشه

خانومتون فقط یه مقدار ترسیده و مردد هست نسبت به خوشبخت شدنش که اینقدر قاطعانه رفتار کرده سعی کنید اگر براتون ارزش داره این تردیدهارو ازش دور کنید نشون بدین چقدر دوسش دارین

بهش بگین که دلتون براش تنگ شده

به نظرم دست دست نکنید و منتظر خاله و عمو عمه نباشید ازش بخواید که یک ساعت تنهایی باهاش حرف بزنید لازم نیست چیز خاصی بگید فقط کافیه حرف دلتونو بگین و حرفاشونو بشنوید و اروم باشید باور کنید هشتاد درصد راهو رفتید

بی تفاوت رفتار نکنید من یکی وقتی از همسرم ناراحتم ممکنه دادو بیدادم بکنم اما درست همون لحظه که نمیخوام ببینمش دلم میخواد کنارم باشه با زبون میگم ولم کن برو اما تو دلم میگم ای کاش بیاد و محکم بغلم بگیره و بگه من بی تو نمیتونم

الان ایشونم فکر نکنید خوشحالو شادو خندان داره زندگی میکنه مطمین باشید الان دلش اشوبه و دلش میخواد یه حرکتی از شما ببینه که متوجه بشه اونجوریام که فکر میکرد نبود

شما مردا اگر یه ذره سعی میکردید زنتونو درک کنید و در کنارش زبون نرمی داشتید خوشبخت ترین مردهای زمین میشدید زنها دلشون به گوششون وصله اینو یادتون نره

امیدوارم موفق باشید

دوست عزیز( Sahar67) باور کن خیلی دلم میخواد اینی که میگی حقیقت داشته باشه که (اونم الان دلش آشوبه) اما یکی از دوستاش میگفت این اواخر سرد رفتار میکرده هر وقت سراغ منو ازش میگرفتن....
ضمن اینکه این تغییر منزل بی دلیل نیست بخدا خیلی میخوام برم و حتی نیم ساعت تنها باهاش حرف برنم اما خطشو عوض کرده آدرسشون را هم که ندارم فقط میمونه که یا مشاور بهش زنگ بزنه یا خودم برم سر راهش .... اما این مورد دومی را خیلیا بهم گفتن انجام نده چون هم عزت خودت میاد پایین پیشش هم زنها از مردی که التماس میکنن بدشون میان واقعا نمیدونم چکار کنم دلم براش خیلی تنگ شده

درود به همگی

دوستان گرامی امروز موفق شدم بالاخره شماره جدید همسرموپیدا کنم از طریق یکی از دوستاش که بهم گفت شمارش همون شماره خط قبلی مامانشه البته میگفت شمارشو فقط به من داده حالا واقعا نمیدونم چکار کنم اگه زنگش بزنم که میفهمه دوستش شمارشو داده و ممکنه ارتباشوبا اون قطع کنه یا حتی دوباره خطشو عوض کنه ممکنه هم براش فرقی نداشته باشه

به نظر شما چکار کنم؟؟؟

بعصی وقتها بهترین کاری که باید انجام داد اینه که هیچ کاری انجام نداد.

فکر کن همه چی تمام شده . برو دنبال زندگی خودت. برو مسافرت.

یا علی ، این دیگه چه مدلشه ، این چه جور زن و وشوهری هست که از شماره همدیگه خبر ندارین ، من فکر میکنم دل خانومتون خیلی پر تر از این حرفها باشه ، شما پا پیش بزارین و برین جلو دیگه ، تا کی میخواین اینطوری ادامه بدین ، بخدا حیفه یه زندگی اینطوری از هم بپاشه.
خیلی ناراحت میشم همچین تاپیکهایی رو میخونم :(
چرا پیش مشاوره حضوری نمیرین ، اگه قرار بود مشکلتون اینجا حل بشه ، تاحالا شده بود دیگه

سلام دوست عزیز
خیلی جالبه که همه ی دوستان به شدت طرف خانواده همسرتون هستن. راهنمایی بفرمایید ولی صادقانه خقوق هر دوطرف رو در نظر بگیرید.
دوست من عجله نکن ولی زیاد هم ساده و احساسی نباش
زندگی مگه بچه بازیه که شب قبل عروسی خانم بخواد به همش بزنه؟؟؟؟؟؟ اینا چه جور خونه واده ای هستن آخه؟؟؟ به چه حقی شما رو از دیدن و صحبت کردن با همسر شرعی و قانونی خودتون محروم میکنن؟؟؟؟؟ به جای نشستن و حرف زدنو حل مشکل به شما میگن به پلیس خبر میدیم در حالیکه به خاطر یه حرف پدر شما یه سال قهر بودن؟؟؟؟؟؟؟؟؟ این کار مادر ایشون دخالت و بی حرمتی به حساب نمی یاد؟؟؟؟بعدها با مشکلات بزرگتر چه جوری برخورد میکنن؟؟؟؟این بچه بازیا چیه که آدرس عوض میکننو .... این خونه واده الان با این( به قول دوستان دخالتهای خیلی بزرگ ) این برخوردو میکنن فردا که وارد زندگی شدنو از زمینو زمان حرفو حدیث درومد چه جوری خانم زندگیشو میخواد جمع کنه؟؟؟؟؟؟
دوست عزیزی که میگی خواهرت حق نداره در مورد روبان سفره هم نظر بده به این فک کردی که اگه این آقا از همسرش بخواد به خواهرش این حرفارو بزنه ، برخورد خانم چی خواهد بود؟؟؟
همین نصایح ناشیانه باعث میشه جبهه گیری تو زندگی شکل بگیره...
نمیگم راه دادگاه رو در پیش بگیر ولی خواهشا همه ی جوانبو در نظر بگیر. به خانمت بی حرمتی نکن به اونم اجازه بی حرمتی نده.
از طریق دوستش یه نامه براش بفرست. در کمال ادب و احترام بگو که اشتباهات خودتو قبول کردی و میخواستی جبران کنیو تلاشتو کردی ولی ایشون داره کوتاهی میکنه.تاکید کن و بهش بگو که زندگی مال دوتاتونه و هردو باید تلاش کنید.بهش بگید با دلسوزی غیر منطقی و غلط خونوادهای دوتاتون آتیش به زندگی خودتون نزنید.