نمایش نسخه قابل چاپ
نقل قول:
نوشته اصلی توسط نادیا-7777
دختر خوبم
از اول بهت گفتم چاره کارت چیه
و از ابتدای تاپیکت گفتم که:
"
مطمئن باش اگر تاپیکت بیست صفحه دیگه هم جلو بره بازم باید بری پیش روانشناس"
چون باید مشکلت ریشه ای حل بشه
حالا لطفا به توصیه ای که از همون ابتدا بهت کردم گوش کن و جامه عمل بپوشون
البته اگر میخوای خوب بشی عزیزم
یاحق
برام جالبه به پستهایی که دارن بدون حاشیه و قضاوت بهت راهکار نشون میدن توجه نمیکنی انگاری خودت دوست داری تو این وضعیت باشی
به راهکار نادیا جان عمل کن تنها راه نجاتت همینه
در ضمن فکر میکنم ظرفیت تاپیکت داره پر میشه و همین موقع هاست که فرشته مهربان قفلش کنه،... پس بهتره جای درد دل کردن به فکر چاره باشی که از همه بهتر خانم نادیا 7777 بهت گفتن
مرسی.بچهاشماها با حرفاتون کاری کردید حتی اگم از دلتنگیش دق کنم هیچوقت دیگه سمتش نمیرموالتماسش نمیکنم عزت نفسم برگشت قبلا روزی بیستا مسیج میدادم امادیگه امکان نداره حتی اگه بمیرمم دیه سمتش نمیرم شاید بیاد تو ذهنم اما واسم مثل قبل ارزشش زیادنیست که واسش جونمو بدم.شماها یکار کردید من ازین خوابم بیدارشم شاید افسردگی که الان دارم ربط به اون پسر نداره بخاطر قبله اما ازتون عذرمیخوام که اگه عصبی شدم شماهامیخواستید بمن کمک کنید مثل یه خواهر که وقتی خواهر چکش راه خطایی میره برای اینکه دیگه اون راهونره میزنه تو گوشش باور کنید وقتی کامنتای. بعضی از دوستانو میخوندم از خودم بدم میومد که چقد خودمو واس یه ادم بی ارزش کوچیک کردم درسته دلم براش تنگ میشه اما بدرک اصلا غلط میکنه دلم من اون دلو گل میگیرم که بخواد تنگ شه واس اون عوضی .بچها بهم حق بدید که اینجوری جو زده شدم من دختر ساده بودم که حتی دخترخاله و دختر عمویی نداشتم که باهاش بازی کنمو هم صحبت شم با همه فامیلا کات هستیم .به قول شما من هیچ دختریو ندیدم که بخواد واس یه ادم بی ارزش له له بزنه .
عزیزم
امیدوارم قلبا و روحا و عقلی و منطقی به این نتیجه رسیده باشی و این حس و حال الانت، هیجانی و زودگذر نباشه مثل حس و حال هیجان گذشتت.
انشاا... که موفق باشی و مشکلت ریشه ای حل شده باشه
یاحق
دوست عزیز خیلی خوبه که به نتیجه درست رسیدی.
واقعا بعضی ادما مفتشونم گرونه چه برسه به اینکه ادم بخاطرشون عذاب بکشه و تحقیر بشه
سعی کن بهش فکر نکنی و دیگه به هیچ وجه بهش پیامی ندی
به شما تبریک میگویم، ولی:
مطمئن باشید باز هم دوره های برگشتی خواهید داشت و باز دچار آن وسوسه ها خواهید شد تا بطور کلی موفق به فراموشی آن شوید و هیچ چیز خطرناکتر از مواجهه یا مرور خاطرات و یادگاری های آن نیست و هیچ توجیهی را برای آن نباید معقول و منطقی تصور کنید. در آنوقت بهترین کار برگشت به همین پست آخرتان هست، بارها و بارها و به هر صورتی که کمکتان میکند آنرا تکرار کنید و بر آن مصمم باشید تا زمان سوگ طی شود و سلامت فکر خود را باز یابید. در پناه حق
سلام خانم zzzz
نشون دادید که انسان با اراده و قو ای هستید .......... خیلی خوشحال شدم.
در زمینه کاری شما بنده چند تا پیشنهاد دارم :
- شما میتونید در همان دانشگاه شهید بهشتی با توجه به زمینه تحصیلی ای که دارید در مراکز رشد و شرکت های دانش بنیاد فعالیت کنید. با دوستان هم دانشگاهیتان روی یک ایده تمرکز کنید و ایده ی خودتان برای شرکت های دانش بنیاد ارائه دهید .
- در کلاس های استارتاپ ویکند شرکت کنید - مسیر کار آفرینی آغاز کنید .......
- چون فوق لیسانس دارید می تونید استاد دانشگاه بشید ...... روی این تمرگز کنید - و همزمان برای دکترا دوباره اقدام کنید.
- می تونید معلم خوبی بشید ....و به دانش دیگران کمک کینید.
- می تونید با حقوق کم با توجه به تخصصتان در یه شرکت کار کنید - وقتی که قوی تر شدید می تونید افزایش حقوق بیشتری درخواست کنید - من دکترای برق شریف می شناسم که با حقوق 700 هزار تومان سرکار رفت - بعد از چند سال الان مدیر یه بخش شده در شرکت خصوصی با حقوق بالا.
- می تونید چیزی که واقعا علاقه دارید را شروع کنید - مهارت های جدید کسب کنید ............... دوست من در 28 سالگی تازه تصمیم گرفت انیماتور بشه..........و در حوزه ی انمیشن فعالیت کنه .
و خیلی چیزهای دیگه ............. هر کدام می تونه مسیر جدیدی را در زندگیتان رقم بزنه ...........
به نظر من شروع کنید ......... از همین حالا...... اهدافتان را بنوسید و برای آن تلاش کنید ولی نتیجه را به خدا بسپارید .
از حکیمی پرسیدند : برای آنکه در زندگی موفق بشیم باید چیگار کنیم - جواب آمد باید در سرزمین رویا ها باغبانی کنی ...... سرزمین رویاها جایی هست که هر چی بکاری طلا میشه ...... یعنی باغبان دانه سیب را میکارد و کائنات به او طلا می دهد ...... حکیم ادامه داد : فقط نکته مهم اینه که باغبانی که به فکر طلا نیست ، طلا برداشت میکنه.... و کسانی که دانه سیب را به نیت طلا میکارنند ، طلا برداشت نمیکنند......
وقتی طبیعت را به خاطر ذات آن دوست داشته باشیم اونوقت می تونیم با کائنات یکی بشیم ..... یه دانه سبی بکار ، زمین یه شما یه سیب نمی دهد - شاید صد ها سیب بدهد.....
به خاطر خدا یک قدم برداریم ... خدا صد قدم برای ما بر می دارد......
باغبان عزیز کارتوشرکتای خصوصی واسم هست اما خانوادم مخالفن.درخواست تدریسم دادم اما رشتمونمیخوان بقیه دانشگاهای بزرگم مدرک دکترا و پارتی میخواد.من شاید دلم براش تنگ شه اما عب ندارهه باگریه کردن اروم میشم.میخوام درس بخونم دوباره امیدوارم خدا کمک کنه هم صبردارم هم تلاش میکنم هم توکل.مجبورم با افکارذمنفی بجنگم دنیا نامرده اگه غیر این عمل کنم روزگارذمنو از پا درمیاره.دیگه نمیخوام بهش فکر کنم لیاقتمو نداش حتما یه صلاحی هست یا اینکه دکتا قبول نشدمدحتما یه حکمتی هست اشکال نداره انسان بدنیا اومده بامشکلاتش بجگنه منتهی مشکلات من یچیزیه مشکلات دیگران ممکنه بدتر از مال من باشه.بازم ازتون عذر میخوام خیلی عصبی بودم درسته من تناقضای زیادی داشتم ازیه طرف میگفتم چرا منو نخواست چرا دکترا قبول نشدم چرا کار نیست ازیه طرفیم اینهارو بیعدالتی میدونستم همرو ربط میدادم بخدا واینکه تقصیرخداس
با سلام
این تاپیک از طرفیت مجاز عبور کرده . ضمناً راهنمایی های مفید و مکفی هم در آن داده شده لذا قفل می شود
از فیش حقوقیم عکس گرفتم فرستادم تو تلگرام بهش بلوکم کرد دارم دق میکنم حالم بده خدا تنها امیدم بود ینی این ادم انقد ازمن متنفره؟گیرم ازم خوشش نمیاد میتونس بگه مبارکه نه اینکه بلوک کنه چرا اخه اینجور رفتار میکنه؟نمیتونم هضم کنم پسفزدا دکترام قبول شم بازم واسش مهم نیس
بچها ینی انقد من کمم؟ گیرم ملاک اصلی اون زیباییه ینی چیزای خوبیکه دارم نمیتونه جایگزین شه؟ سرم سنگینه ازبس گریه کردم دارم عذاب میکشم چکنم خدا
خدا دوساله توفکرشم دوسش دارم نمیتونم فراموشش کنم خب منو بکش راحت شم
خوش بحال اونیکه الان باهاشه نمیدونستم انقد زیبایی تواین جهان مهمه من اگه از دیپلم بفکر تیپو قیافم بودم تا الان موفقتربودم ینی حداقل اینکه با اونیکه دوس داشتم ازدواج کرده بودم
ولی الان چی؟این همه خوبیو موفقیت دارم به چ درد میخورن من دارم عذاب میکشم کم مونده بغض خفم کنه
بابا فیش حقوقیم خورده بود سه میلیون و پنجاه تومن ینی کمه واست لعنتی؟؟؟
اخه چ مرگته؟
یکی بگه اون چی تو مغزشه
اگه منو نمیخواد میتونه رفتار بهتری کنه مثلا بلوک نمیکرد چیمیشد؟
نمیکشم دیگه بخدا خسته شدم گناه م چیه که اونو دوس دارم