دعوای من و نامزدم و اختلاف او و برادرانم (تورو خدا راهنماییم کنین)

milad08بسیار ممنونم از جملات و راهنماییون.ولی بخدا الان 4ماه میشه این روال ادامه داره فک نکنین من عجولم ...ازینکه خواهرتون به خوبی و خوشی دارن زندگی میکنن صمیمانه خوشحالم و همچنین برا یشما دوست عزیز اروزی زندگی به مراتب شیرینتر و اروم تر رو ارزومندم.راستش منم منتی سر همسرم ندارم و نمیذارم بقول شما دارم در وحله اول برا ارامش خودم و زندگیم تلاش میکنم و لی انتظار دارم اونم یه تکونی به خودش بده ..الان یه حرف میزنه بعدش بهر دلیلی انجام نمیده یه نمونش همین حرفای دیروزش با بابام بوده که میره پیش داداشم ..خودتون قضاوت کنین با این اوضاعی که الان من دارم و شبیه گذشته ابجیتون بوده وقتی لازمه این زندگی این فداکاری همسرمه باید انجام بده یانه؟بهر حال چه درست و چه غلط داداشام و مامانم مخالفن پس باید بره دلشونو بدست بیاره اون بیچاره ها بخدا حرفی ندارم فقط یجورایی میخوان همسرمو محک بزنن که چقد تو این مساله میخواد تلاش کنه همین..در واقع این یه نو ازمونه هرچند خودم به شخصه قبول ندارم....حالا نمیدونم با یه همچین ادمی چطوری برخورد کنم؟خوشحال میشم بهم کمک کنین و راهنماییم کنین و بگین ابجیتون برا متقاعد کردن شما و خونودتون چیکار کردن؟؟؟؟اخه حس میکنم ماجرامون تقریبا شبیه همه..منم داداشاام بخاطر یه سری توهین ها و که البته تو پست های قبلی اشاره کردم ..از نامزدم ناراحتن...توکل بخدا ..برام دعا کینن لطفا.:72:

سلام دوست عزیز
تنها راه اینه که با همسرتون دوتایی صحبت کنید.با هم برید بیرون جایی که هیچ کدوم از خانواده ها نباشن.خودتون مشکلاتتونو حل کنید و دیگه به خانواده ها اجازه دخالت ندید.اشکالی نداره که محکم اما با رعایت احترام جلو خانوادت وایسی و بگی میخوای باهاش زندگی کنی.البته اگه خودت کاملا اینو میخوای.

سلام خواهرم
جواب تمام سوال هایی که پرسیدین توی پست های قبلی دوستان هست،برای نمونه :
دوستان میگویند که " نباید از شوهرتون توقع داشته باشین " شما می گویید : " اون هم باید یه تکونی به خودش بده "
دوستان میگویند که " انقدر مادرم ، خواهرم و برادم نگویید و شوهرتون اولویت زندگیتون باشه " شما می گویید " خوب خانوادم هم بنده خداها توقع دارن "

نه خواهر من شوهرتون نباید تکی بره و دل خانوادتون رو بدست بیاره ، این وظیفه شماست که به عنوان یک همسر مقدمات آشتی رو فراهم کنید.
همسرتون یک بار تلاشش رو کرده ، حال نوبت شماست که تلاش کنید

اشکال نداره به پدرتون بگید که من گفتم شوهرم نیاد برای معذرت خواهی،به برادرتون بگید من اجازه نمیدهم که شوهرم بیاد برای معذرت خواهی و خودش رو کوچیک کنه ، اون یک بار تلاشش رو کرده ، خوب بنده خدا روی خوش ندیده ( به این کار می گن ، همسر رو اولویت اول قرار دادن ) ، اشکال نداره یک سری از مشکلات همسرتون رو شما گردن بگیرید ( به این میگن گذشت و فداکاری )

در صمن خیالتون رو راحت کنم، این مشکلات توی دوران عقد اکثر زوج های ایرانی وجود داره ، و تا یک دو سال اول زندگی ادامه داره . پس فکر نکنید 4 ماه زمان زیادی هست که صبر کردید ، اگه به زندگیتون علاقه مندین، که هستین ، خودتون رو آماده کنین و قوی باشین
فقط مدیریت میخواهد

واقعا برام جالبه.....
میدونین اگه بگم خودم نخواستم بیاد معذرت خواهی یعن یچی؟اره شما راست میگین درصورتی که شرایط مهیا باشه!ولی نه تو این شرایط منکه هر حرکت اشتباهی تباهی میاره...خونوادم الان قضیشون فرق میکنه ....اگه ما عروسی میگردیم و این مشکلا ت بود میشد این راهکارتون رو عملی کرد!ولی ما عقد کرده ایم و لازمه پیشرفت زندگیمون انجام اینکاراس...خودم خونوادمو بهتر میشناسم و مطمعنم این حرفو بزنم یعنی اینکه خونوادم برام مهم نیستن و رسما منو میندازن بیرون!باور کنین از بس از همسرم دفاع کردم تو خونه که وقتی خونوادش اومدن برا حل مشکلمون و معذرت خواهی ..مامانم جلو رو همه به بابام (با عصبانیت) میگفت که من لباسامو جمع کنم و با خونواده همسرم برم!میدونین این یعنی چی ؟یعنی منو نمیخوان و من هیچ ارزشی ندارم واسشون ....یعنی خورد کردن شخصیت یه جون 23 ساله بدببخت بد ....
چی بگم ولا دیگه مغزم نمیکشه.:315::320:

:72::72:سلام عزیزم قبل از هر چیز بذار بهت بگم هر کسی که ازدواج میکنه اولویت زندگیش همسرش باشه چه دختر و چه پسر
انقدر باید به همدیگه نزدیک و صمیمی باشین که باهم یکی بشید و دیگران به غیر از خودتون غریبه باشند
عزیزم تو خودت با چیزایی که گفتی مشخصه که تحت تاثیر حرفهای خانواده ات هستی و نباید از نامزدت انتظار داشته باشی در برابر تو و خانواده ات از خواهرش که جز خانواده اش است کمک بگیره خانواده ات الان شما رو در شرایط مبارزه قرار دادن که دارین واسه خودتون یار گیری میکنید اگه همسرتون رو دوست داری حرف اون باید واسه ات اولویت باشه اون ببینه حرفش واسه تو ارجحیت داره مطمئن باش تو رو به خواهرش ترجیح میده این چیزایی که در مورد رابطه برادرات با همسرت تعریف کردی هرکی بود فرار میکرد خیلی مرده که باز میخوادت همسر خوبی داری به نظرم بهتره زودتر عروسی کنید تا از این بحثها هم رها بشین و همچنین حریم خونه و زندگی خودتوت رو از دونفریتون بیشتر نکنید:72:

mah naz ....milad08عزیز
منم دارم همینو میگم قبول دارم که اولویت باید همسرم باشه ..و مهمتر از همه اینکه میخوایم زورتر عروسی کنیم ولی الان این بین مشکلانی هست و باید اونا رفع بشن تا به هدفمون برسیم .حالا من میگم چیکار کنیم؟؟الان من دقیقا گیر افتادم؟نمیدونم چیکار کنم...وقتی خونوادم نممذارن اینکارو بکنم یعنی عروسی میگم ...پس باید چیکار کنم؟ باور کنین به سرم میزنه بدون عروسی گرفتن برم خونه همسرم !

- - - Updated - - -

دارم روانی میشم بهمین خدایی که به همه چیز مسلطه.
الان رن داداشم تماس گرفته میگه دیروز چون فهمیدن نامزدم خونه ماست تا دم خونمون امودن و برگشتن!فک کنین تا این حد عصبانیه داداشم حالا شما میگین من از نامزدم دفاع کننو بگم لازم نیس نامزدم بره خونه شون!
بازم بابام ومامانم برا بار اخر میگن باید باید نامزدم هرطور که شده دلشونو بدست بیاره.اخه من بیچاره خاک بر سر چه گیری افتام اینوسط....وقتی فهمیدن داداش لجبازم تا در خونه اومده و نیومده تو خونه خیلی عصبی شدن و کلی بدو بیراه گفتن بازم...دیگه این زندگیو نمیخام .دوس دارم بمیرم ...میترسم کارم به جایی بکشه که دست به کارای گناه بزنم و بدتر از درگاه خدا رانده شم...اخه اعصابم دیگه تحلیل رفته.

خانم عزیز،

اون آقا همسر شماست. نه دوست پسرته، نه خواستگاره، نه نامزده ...

بعد شما می گی برای به دست آوردن من تلاش نمی کنه؟ تلاش چی؟
یکسال هست که عقدکردی!

می گه بریم مهمونی، نمی ری.
عروسی، نمی ری،
یه جایی طولانی ( پست 41 ، اصلا مفهوم نیست چی نوشتی و چرا؟)

کلا این آقا هیچ اختیاری و نقشی تو زندگی خانوادگی و زناشوییش با شما نداره.

خودت هم خیلی بچه گانه و عجولانه و سرسری عمل می کنی.


اگر به طور کلی با آداب و رسوم خانواده ات مغایرت نداره ( که دوران عقد با همسرت باشی ) و پیشنهاد یه جای طولانی ( ! ) همچنان ممکنه،
یه مدت با همسرت برو و به دور از این هیاهوها مشکلاتتون را دو نفری حل کنید.

موضوع برادرت را هم کاملا فراموش کن.
یکبار همسرت رفت در خونشون و در را به روش باز نکردند.
تماس هم گرفت جواب ندادند.
الان هم سفت و محکم بایست و هر بار کسی حرفش را زد بگو همسرم دوبار اقدام کرده و اونها به بدترین شکل جوابش را دادند
من اصلا موافق نیستم همسرم بیشتر از این کوچیک بشه.


:72::72::72::72::72::72::72:
خیلی در هم می نویسی.

خیلی آشفته و گسسته می نویسی.

صحبتهات به قول خودت گزارش روزانه است. اصلا مسیر درستی نداره.

داداشم اومد، زن داداشم زنگ زد، خواهرش گفت، مادرش رفت و ...

مفهوم تر و آروم آروم بنویس و به راهنمایی ها هم توجه کن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط henma

mah naz ....milad08عزیز
منم دارم همینو میگم قبول دارم که اولویت باید همسرم باشه ..و مهمتر از همه اینکه میخوایم زورتر عروسی کنیم ولی الان این بین مشکلانی هست و باید اونا رفع بشن تا به هدفمون برسیم .حالا من میگم چیکار کنیم؟؟الان من دقیقا گیر افتادم؟نمیدونم چیکار کنم...وقتی خونوادم نممذارن اینکارو بکنم یعنی عروسی میگم ...پس باید چیکار کنم؟ باور کنین به سرم میزنه بدون عروسی گرفتن برم خونه همسرم !

- - - Updated - - -

دارم روانی میشم بهمین خدایی که به همه چیز مسلطه.
الان رن داداشم تماس گرفته میگه دیروز چون فهمیدن نامزدم خونه ماست تا دم خونمون امودن و برگشتن!فک کنین تا این حد عصبانیه داداشم حالا شما میگین من از نامزدم دفاع کننو بگم لازم نیس نامزدم بره خونه شون!
بازم بابام ومامانم برا بار اخر میگن باید باید نامزدم هرطور که شده دلشونو بدست بیاره.اخه من بیچاره خاک بر سر چه گیری افتام اینوسط....وقتی فهمیدن داداش لجبازم تا در خونه اومده و نیومده تو خونه خیلی عصبی شدن و کلی بدو بیراه گفتن بازم...دیگه این زندگیو نمیخام .دوس دارم بمیرم ...میترسم کارم به جایی بکشه که دست به کارای گناه بزنم و بدتر از درگاه خدا رانده شم...اخه اعصابم دیگه تحلیل رفته.

---

من متخصص مشاوره نیستم و خودم را در جایگاه مشاوره دادن نمیدونم
اما همینقدر بگم که دارم تاپیکتون را دنبال میکنم و از دست توقعاتِ بی جای ِ شما حرص میخورم!
اگر من به جای نامزدتون بودم هرگز خودم را اینقدر کوچیک نمیکردم چه برسه به ایشون که مرده و طبعا" مغرورتر از من.
دلم میخواد یه واقعیتی را رک و راست بهت بگم.
وقتی همسرت را در مقابل برادرت و بدتر از اون زن برادرت کوچک بکنی خودت را کوچک کردی.
وقتی به زن برادرت انقدر بها دادی که به تو زنگ بزنی و پشت سر شوهرت حرف بزنه یعنی داری شوهرت را خورد میکنی.
مشکل تو دوست ِ من با عذرخواهی شوهرت حل نمیشه.
مشکل تو اینه که جایگاه خودت را در خانواده ت نداری. به هر کسی اجازه میدی در مورد نزدیکترین فرد ِ زندگیت نظر بده و باهاش بد برخورد بکنه
و من مطمئنم تمام اون افراد با خودِ تو بدتر از اینها هم برخورد میکنند.
انقدر نگو چکار کنم . دنبال ِ چی هستی؟ اینکه یک نفر بیاد و بهت توضیح بده که چطور میتونی شوهرت را راضی کنی بیاد و بگه غلط کردم؟
تمام کسانی که توی این صفحات پست زدند گفتند که خانواده ت توقع بیجایی دارند اما تو نمیخوای قبول کنی دوست من.
یه کم منطقی فکر کن. انقدر اون برادر و زن برادرت را برای زندگی و برای شوهرت شاخ نکن.
بخدا اگر تو این طور شل برخورد نمیکردی هیچکس جرات نمیکرد با شوهرت اینطور برخورد کنه.
ببخشید ولی من زیادی رک هستم و نشد که اینا را نگم!

شیدا. و baran91محترم
ازینکه وقت میذارین برا پست های درهمو برهم و نامفهومم صمیمانه ممنونم.
بخدا اینطور که میگین نیس بهیچ وجه تا این سری اخری به هیچ کسی اجازه دخالت ندادم چون خودمم بدم میاد ازین دخالتا...و اینم بگم بهیچ وجه به زن داداشم اجازه دخالت ندادمو نخواهم داد و اگرم تا حالا چیزی مستقیما به داداشم نگفتم واسه اینه مادرمو بابام یکم نسبت بهش حساسن و چون داداش بزرگمه بهر حال احترامش واجبه و لی بقول همگیتون این احترام تا حدی مجازه!ینکه میگم زن داداشم زنگ زده درواقع بخودم نگفت یجورایی برامادرم داشت توضیح میداد که دلیل نیومدنمون این بوده..میدونین مشکل اینجاس داداشم خودش مستقیما بهم نمیگه از نامزدم خوشش نمیاد و مخالفه چون میدونه اگه بخودم بگه جلوشون وایمیستم و جوابشونو میدم برا همین به خونوادم میگه که یجورایی شخصیتشو جلو من حفظ کنه و رومون به هم باز نشه...مطمعنم باهاش سر حرف باز کنم بحدی عصبی هستم که حسابی دعوا راه میندازم ..یچیز دیگه اینکه تو این ماجرا داداش دیگه ام که کلا با من حرف نمیزنه و وقتی جواب تلفن خونه رو میدم سریع میگه تلفنو بده مامان!
نمیدونم چرا همگی منو ممقصر میدونن ؟
اینکه نمیتونم با نامزدم جایی برم یا عروسی برم یا هرچی دیگه.....واسه اینه تو منطقه ما و عرفمون رسم نیس وقتی عقد کرده ایم زیاد اینورو اونور رفت وگرنه خودم از همه خسته ترم . مهمتر اینکه با توجه به این رسم و عرف و از طرفی دلگیری خونواده ما رفتن منو نامزدم به جایی زیاد جالب نیس و اخر سر کاسه کوزه ها سرمن خورد میشه ...امیدوارم هیشکی احساسی برخورد نکنه و شرایط منو هم در نظر بگیرین ...همه یجوری حرف میزنین انگار مقصر منم؟...یکم منو هم در نظر داشته باشین بخدا دارم خورد میشم هر لحظه تنش و دعوا واسه منه ...نامزدم که لااقل کسی تو خونه بهش غر نمیزنه برعکس من که حتی موقع غذا خوردم ترس اینو دارم که نکنه دوباره شروع کنن این ماجرای لعنتی رو.

- - - Updated - - -

اینم اضافه کنم قبل از این دعوا اینجوری نبود و هر جایی که نامزدم میگفت میرفتمو مشکلی نبود(البته منظورم تفریح یه روزس)....اینطور نیس که کلا با نامزدم خوب نباشمو باهاش جایی نرم....الان و تو این موقعیت یکم سخت میگیرم که اونم ناشی ا رفتار خونوادمه همین.

:54: