نه تک فرزند نیستم ، اره احساسم اینه که به چشم دشمن به ما نگاه می کنن و اونها هم این رو گفتن! .
از سر نادونی این کار رو می کنن .
روابطشون با همدیگه ، به نسبت روابطشون با ما ، خوبٍ رو به سرده .
اما روابطشون با ما ، سرده . کلاً کاری به کار ما ندارند .
نمایش نسخه قابل چاپ
نه تک فرزند نیستم ، اره احساسم اینه که به چشم دشمن به ما نگاه می کنن و اونها هم این رو گفتن! .
از سر نادونی این کار رو می کنن .
روابطشون با همدیگه ، به نسبت روابطشون با ما ، خوبٍ رو به سرده .
اما روابطشون با ما ، سرده . کلاً کاری به کار ما ندارند .
من واقعاً نمی تونم باور کنم که شماها میگین ازدواج نکن .
یعنی به همین راحتی ؟ ازدواج نکنم ؟
پس نیازهامو چیکار کنم ؟
پس من یه چه امیدی خویشتنداری بکنم ؟
اگه اینجوری باشه که باید به فکر دوستی باشم .
عجب وضعیتی شده !
احتمالا الان تاپیکم قفل شه.
نمی دونم دیگه همه از دست من خسته شدن .
بابا ! من حالم خیلی خوبه .
دیگه اون امید قبلی نیستم .
ببین امید جان، منبع در آمد؛ مسکن، اینا سخت افزار های ازدواج هستن
شما باید در بحث نرم افزاری خودت رو تقویت کنی
شما کنترل احساسات نداری، به بلوغ عاطفی نرسیدی،استقلال نسبی داری،افسردگی خفیف داری،تا حدودی مییشه گفت مسئولیت پذیر نیستی، ( این رو از پش گوش انداختن کارها و برنامه هات میگم)
چیز های که ما میگم رو میخوای باور کن ،میخوای انجام بده، اختیار دست خود شماست.
اینجا کسی نگفته شما اصلا" ازدواج نکن، بلکه هر وقت آمادگی داشتی ازدواج کن.مهارت های زندگیت رو تقویت کن
من و شما فکر کنم ،یک دو سال با هم اختلاف سنی داریم، (من بزرگترم :D) درک میکنم وضعیت شما چطوریه؛ باور کن وقتی همه چی برای ازدواجت فراهم بشه و بری واسه انتخاب و خواستگاری اون وقت خیلیی چیزها برات روشن میشه و این سرعت و شتاب رو نخواهی داشت؛نه اینکه منصرف بشی، بلکه با واقعیات روبرو میشی و میفهمی در بحث ازدواج و انتخاب چیزی به اسم نیازها خیلی کم رنگ میشه.قطعا" به اندازه من تحقیق و پرسوجو نکردی؛ قطعا" به اندازه من پای صحبت ها و تجربیات تازه متأهل شده ها و مسن ها ننشستی، و حتی تجربه خواستگاری رو هم نداری،
میخوای با این وضعیت مالی و بلاتکلیف بودن ، و همچنین وضعیت روحی ازدواج کن، باز میگم اختیار دست خود شماست. ولی ما قبلش زنگ خطر رو برات به صدا در آوردیم
اميد خان باز كه شروع كردي به حال و ناله آره بااين وضعي كه واسه خودت درست كردي ازدواج اصلا به صلاح نيست مگه اينكه يه تكوني به خودت بدي توكه نميخواي يه نفر ديگه رو هم شريك اين همه بي اميدي و غم و غصه الكي بكني؟اگه واقعا داري به ازدواج فك ميكني يه تكوني به خودت بده تو يه مردي مردي كه قراره تكيه گاه يه زن باشه نبايد باهرمشكلي زانوي غم بقل بگيري.برادر عزيز ازدواج خيلي خوبه ولي وقتي كه بخواي باهاش به تكامل برسي نه اينكه بهش به چشم يه مسكن واسه دردات نگاه كني دور دوستي روهم خط بكش خواهشا حالت بهتر كه نميشه بدترم ميشه چون احساس ميكني داري دور سرخودت ميچرخي.مثل يه دايره باتموم شدن هر دوستي ميبيني بازم سرجاي اولت هستي به خودت بيا يه اميد شاد سرزنده باش والا هيچ دختري بااين وضعيت زياد باهات دوام نمياره.
سلام امید جدید:).خوبی؟
ببین حال و روزت واسه خیلیا قابل درکه و من میفهمم اینکه میگی نمیتونی با تمرکززدایی و این حرفا مشکلتو حل کنی یعنی چه؟
اگه قرار بود هرکسی با تمرکززدایی مشکلشو حل کنه ازدواج برا چی بود؟
ازدواج اونقدا غول بی شاخ و دم نیست.(البته اگه تو هم مثه من غولش نکنی.من به دلایلی و تو به دلایل دیگه).اما خیلیم هرتکی و شلم شوربایی نیست.میدونم که میدونی.گوش کن.
حالا لازمه شرایطت رو به حداقلها برسونی..میگی قراره یه کاری بدست بیاری.خوب این خیلی خوبه.برای پسرا امنیت شغلی خیلی مهمه.
این قدم بزرگیه اما کافی نیست.اما برای شروع خوبه.
بعد پس انداز جمع کن.درستو تموم کن.چقد دیگه داری درست تموم بشه؟
خلاصه این روزا و ماه های گوربه گوری رو هم مثه قبلیا رد کن بره.یه کم که شرایط نرمال شد بچسب به مامان بابات که زن میخوای.تو پسری یه ذره هم سریش بشی طوری نیست.چپ برو راست برو بگو زن میخوام.تازه بگو توقع کمک هم ازتون دارم.اگه غر زدن کر شو..انقد بگو تا اثر کنه.بلاخره اب هم قطره قطره سنگ رو سوراخ میکنه.اثرشو دیدم ها.فکر نکن الکی میگم.
این فکر که حالا حالاها ازدواج نمیکنی هم عذابت میده هم باعث میشه واقعا ازدواجت به تاخیر بیفته.
من یه کاری که موقع ناراحتی (البته در مورد مسائل دیگه انجام میدم) اینه که هی به خودم میگم درست میشه.ایناها تا یه ماه دیگه درست میشه..یه ماه که تموم شد میگم نزدیکه..2ماه دیگه..خلاصه امید رو ازخودم نمیگیرم.
تو هم امید رو از خودت نگیر.خدا رو چه دیدی شاید واقعا شرایطت جور شد.من پسرایی با شرایط کمتر ازتو دیدم که ازدواج کردن.نه نامزدی نه عروسی.با خونواده دختر توافق کردن یه جشن عقد و تمام.
حرف ما این نیست که تو حالا حالاها عروسی نمیکنی.مگه ما غیب گو هستیم؟ما میگیم امید،امید داشته باش اما تلاش هم کن.همین تلاش کردن فعالیتت رو زیاد میکنه.یهو میبینی استارت اولیه که زده شد و غرق کار شدی هی بهت میگن برو زن بگیر میگی نه صبر کنید.اونوقت با خیال راحت هر وقت خواستی تشریف میبری خواستگاری.
تموم حرف من فقط این بود امید رو از خودت نگیر.اما انتظار بدون حرکت هم نداشته باش.خیلی هم خیال پردازی نکن.فیلم و اهنگ و اینارم بذار کنار.که گفتی گذاشتی.
ببین تموم پسرایی که میان اینجا نصیحت میکنن هم به ضرب و زور شرایط مجردی رو تحمل میکنن:311:.
وقتی بچه بودیم مامانم میگفت تا ده که بشماری میریم.ما صد بار تا ده میشمردیم تا بلاخره میرفتیم ولی امیدوار بودیم.حالا تو هم یه چند باری برا خودت زمان بذار تا بلاخره برسی.
.........
یه چیز دیگه رو هم بگم یه تجربه شخصی.من قبلنا که خوب با پسرا دوست میشدم:( به این نتیجه میرسیدم که اینکار غلطه.ارامشی که میخواستم رو نداشتم.به هزار دلیل.تموم میکردم.کات.اما ادمیزاده.دو روز یه جوجه رو هم نگه داره بهش انس میگیره ما هم یه جوری میشد.تموم کرده بودم خودم.اما حالم بد بود.گریه میکردم میگفتم شروع کنم.اصلا من بدون اون میمیرم.نمیتونم:).دو روز که میگذشت سورو مور و گنده و خندون بودم.و به گریه هام میخندیدم و خدا رو شکر میکردم که تحمل کردم.
حالا تو هم اینکه فعلا در حال حاضر،امروزفردا پس فردا بیخیال ازدواج بشی به نظر سخت میاد.یکی هی بهت میگه برو امتحان کن.اما اگه یه کم صبر کنی و با منطق بری جلو عادت میکنی.بعد برات راحت میشه.اولش سخته
موفق باشی
تا حالا معيارات و براي انتخاب همسر نوشتي اصلا بهشون فك كردي؟خودت چقد اون معيارها رو داري؟به زندگي چه جوري نگاه ميكني؟اميد خان شما كه الآن نميتوني با پدرومادرت يه زندگي مسالمت آميز ايجاد كني چه طوري ميتوني بايه دختري كه جنسيتش باهات فرق داره فرهنگ خانوادش باهات فرق داره يه جور ديگه زندگي كرده كنار بياي و زندگي خوبي داشته باشي بعدم پدروماد همسرت هم هستن بايد بااونا هم سازش داشته باشي چون واسه همسرت عزيزن پس بهترين قدم اينكه رابطتو با پدرومادرت درست كني تا يادبگيري باآدماي اين جوري چه جوري رفتاركني چون اگه خوب بودن كه ديگه شما زحمتي نكشيديد.
ممنونم از دوستان . از همه افرادی که از ابتدا ، سعی در یاری و همفکری و همدردی بنده داشتند .
حالا وقت عمله . وقت اینه که من از دست "عدم مسئولیت پذیری" و "احساساتی بودن" و "تعارض های شناختی" خلاص بشم .
میخوام تمام مطالب شماها و فرشته مهربان و هر لینکی بهم داده شده کامل بخونم . میخوام موسیقی های شاد گوش بدم . فیلم نبینم . درسهامو بخونم که خیلی عقب افتاده ام. میخوام از اینترنت فاصله بگیرم.
میخوام حرکتی بکنم تا از خدا برکتی ببینم .
میخوام سمینارهای موفقیت و روانشناسی و ... بشه موسیقی ایی که در هنگام خستگی می خوام گوش بدم . میخوام انرژی ام زیاد بشه و از لحاظ نرم افزاری آماده بشم برای ازدواج .
من این کارها رو خواهم کرد .
در واقع چون هدف من خیره و خدا هم توی این راه منو حتماً کمک خواهد کرد .
هدف من مثه همه شما پاک موندن و خویشتنداریه ، هدف رسیدن به آرامشیه که در کنار همسر شکل خواهد گرفت . هدف کمک گرفتن از خدا . هدف رضایت خداست .
دیگه ازدواج برای من اون هدفی نیست که در تابستون داشتم و تمرکزی روش ندارم . اگر چه نیازهام بسیار زیاده . اما از خدا کمک خواهم گرفت که بتونه امیدی رو بسازه که با هر ناامیدیی ایی از حرکت واینسته.
من دیگه توی همدردی کاری ندارم و به اونچه در این 9 ماه می خواستم رسیدم . حالا مونده تغییر خودم . حالا مونده تغییر خودم . مطمئناً در این مدت که این حال رو داشتم چیزهایی رو از دست دادم و نمی تونم دوباره اونها رو بدست بیارم اما اونچه مهمه اینه که می خوام اوضاع بهتر بشه. و دوباره روزهای خوبی رو برای خودم رقم بزنم .
قاعدتاً مشکلاتی مثل مشکلم با پدر و مادرم همچنان پابرجا خواهد بود و از این موضوع راه گریزی نیست . اما مسائلی رو که مربوط به خودم هست رو که میتونم حل کنم ، نمی تونم؟
به لطف خدا حال و روز یک ماه پیش رو ندارم و الان حالم بهتر شده و نیازی به روانپزشک نیست و امیدوارم این روند همچنان ادامه پیدا کنه .
برام دعا کنین :323:.
برام دعا کنین تا زودتر برگردم و خبرهای خوش براتون بیارم:43: .
این تاپیک از نظر من به نتیجه رسیده :324:و مدیران می تونن قفلش کنن .
با تشکر .
این تاپیک نیز با نتیجه خوبی که امید گرفت و عزمی که برای عملگرایی جزم کرده به نتیجه رسید
آقا امید !
ما برایت خیر و خوبی و موفقیت را خواهانیم و امید داریم که امید عزیز با حالی بسیار خوب و پیشرفتهایی چشمگیر و خبرهای خوب به تالار برخواهد گشت و تجربه هایش را در اختیار دیگران خواهد گذاشت تا بیاموزند و به کار ببندند .
موفق باشی
.